[0144B]
|
Quid enim post confessionis et negationis terminum subjungit?
|
[0140B]
|
Nam et si diem dixeris, lucis rem ostendis quae diem praestat, licet non dixeris lucem, ita, etsi non directo pronuntiavit, «qui me confessus fuerit»; non est diversus actus quotidianae confessionis, a sensu Dominicae pronuntiationis.
|
[0142A]
|
Eripere me debuit ex isto terrenae confessionis errore, quam suscipi noluit, si coelestem praecepisset, quia nullos alios homines noveram praeter incolas terrae; ne ipso quidem adhuc tunc in coelis homine conspecto.
|
[0144A]
|
Aut si aliam volunt esse rationem interrogationis et confessionis coelestis, utique et ordinem suum illi struere debebunt alium longe, et ab ista dispositione diversum, quae Scripturis notatur, et possumus dicere, Viderint, dum hic ordo terrenae interrogationis et confessionis, ex materia decurrens persecutionis et discordiae publicae in nomen, salvus sit suae fidei; ut [0144B] ita credendum sit sicut et scribitur, ita intelligendum sit sicuti auditur.
|
[0140C]
|
Ex forma enim confessionis, contrario quoque ejus praejudicaretur, id est negationi; perinde negationi negationem rependi a Domino, quemadmodum confessioni confessionem.
|
[0143A]
|
Etiam persecutionem in coelis agitari oportebit, quae confessionis negationisve materia est.
|
[0140C]
|
Et ideo cum in forma confessionis, etiam negationis conditio intelligatur, apparet ad alium modum negationis pertinere, quod de ea aliter Dominus pronuntiavit, quam de confessione, dicendo: Qui me negaverit; non, «Qui in me».
|
[0144A]
|
Aut si aliam volunt esse rationem interrogationis et confessionis coelestis, utique et ordinem suum illi struere debebunt alium longe, et ab ista dispositione diversum, quae Scripturis notatur, et possumus dicere, Viderint, dum hic ordo terrenae interrogationis et confessionis, ex materia decurrens persecutionis et discordiae publicae in nomen, salvus sit suae fidei; ut [0144B] ita credendum sit sicut et scribitur, ita intelligendum sit sicuti auditur.
|
[0140A]
|
Manifesta, ut opinor, definitio et ratio est tam confessionis quam negationis, etsi dispositio diversa est.
|
[0137A]
|
CXV); non opinor ista communis et omnium debitum: atqui justa, etiam ignominiosa est ex elogio transgressionis et merito damnationis; sed illa quae in ipso aditur ex testimonio religionis, et praelio confessionis, pro justitia et sacramento; sicut Esaia (LVII, 1): Videte , inquit, quomodo perit justus, et nemo excipit corde; et viri justi auferuntur, et nemo animadvertit: a facie enim injustitiae perit justus, et erit honor sepultura ejus.
|
[0147A]
|
Quam dilectionem perfectam affirmat, nisi fugatricem timoris, et animatricem confessionis?
|