|
[0278C]
|
Atque adeo prae se ferunt Marcionitae, quod Deum suum omnino non timeant.
|
|
[0489A]
|
Si [0489A] vero propter angelos Dei alterius, quid veretur, si nec ipsi Marcionitae foeminas appetunt?
|
|
[0522C]
|
Plane de substantia Christi putant et hic Marcionitae suffragari Apostolum sibi, quod phantasma carnis fuerit in Christo, cum dicit, quod in effigie Dei constitutus, non rapinam existimavit pariari Deo; sed exhausit semetipsum, accepta effigie servi, non veritate; et in similitudine hominis, non in homine; et figura inventus homo, non substantia, id est non carne: quasi non et figura, et similitudo, et effigies substantiae quoque accedant.
|
|
[0267A]
|
[0267A] «Imo, inquiunt Marcionitae, Deus noster, etsi non ab initio, etsi non per conditionem, sed per semetipsum revelatus est in Christo Jesu.
|
|
[0366A]
|
Quid nunc si negaverint [0366A] Marcionitae, primam apud nos fidem ejus, adversus epistolam quoque ipsius.
|
|
[0266A]
|
Nam et mathematici plurimum Marcionitae, nec hoc erubescentes, de ipsis etiam stellis vivere Creatoris.
|
|
[0427C]
|
Alibi malo purgare quae reprehendunt Marcionitae in Creatore.
|
|
[0400C]
|
Eligant itaque Marcionitae, ne tanti sit de magistri regula excidere, quanti Christum aut hominibus aut Creatori docentem habere.
|
|
[0427B]
|
Caeterum, quomodo adhuc staret regnum ejus in suis terminis, et legibus, et officiis, quem licet integro mundo vel sic potuisset videri superasse validior ille Deus Marcionis, si non secundum legem ejus etiam Marcionitae morerentur, in terram defluendo, saepe et a scorpio docti non esse superatum Creatorem.
|
|
[0298A]
|
Igitur usque ad delictum hominis, Deus a primordio tantum bonus, exinde judex, et severus, et quod Marcionitae volunt, saevus.
|
|
[0284B]
|
Denique reliquas pusillitates quas Deo objiciebant Marcionitae non tantas esse quantas etiam ipsi in Christo fatentur, cui apparitiones illae Veteris Testamenti adscribendae sint.
|
|
[0367A]
|
Faciunt favos et vespae: faciunt ecclesias et marcionitae.
|
|
[0304C]
|
Nam et dexteram, et oculos ostendunt: quam [0304C] semotam a judicariis sensibus, et in suo statu puram nolunt Marcionitae in eodem Deo agnoscere, pluentem super bonos et malos, et solem suum oriri facientem super justos et injustos (Matth.
|
|
[0276A]
|
Jam enim et hoc discuti par est, an Deus de sola bonitate censendus sit, negatis caeteris appendicibus, sensibus et affectibus, quos Marcionitae quidem [0276B] a deo suo abigunt in Creatorem, nos vero et agnoscimus in Creatore, ut Deo dignos.
|
|
[0474B]
|
Sed quomodo Marcionitae volunt credi?
|
|
[0429C]
|
Cur autem vae audiunt etiam, quod aedificarent prophetis monumenta interemptis a patribus eorum, laude potius digni, qui ex isto opere pietatis testabantur se non consentire factis patrum; si non erat zelotes, qualem arguunt Marcionitae, delicta patrum de filiis exigentem usque in quartam nativitatem?
|
