[0750B]
|
Atenim animae nec in viventibus dormiunt: corporum enim est somnus, quorum et ipsa mors cum speculo suo somno.
|
[0725C]
|
Somnus enim corpori provenit in quietem; ecstasis animae accessit adversus quietem; et inde [0726A] jam forma, somnum ecstasi miscens, et natura de forma.
|
[0725C]
|
Sic et in primordio, somnus cum ecstasi dedicatus (Gen.
|
[0723B]
|
Ideo et somnus tam salutaris, tam rationalis, etiam in publicae et communis jam mortis effingitur exemplar.
|
[0645B]
|
Nam quod de Hermotimo scribunt, anima illum in somno caruisse, id subornatum; uti somnus, non otium animae, sed secessio crederetur.
|
[0723A]
|
Quod si vitale, salutare, auxiliare somnus, nihil ejusmodi non rationale, nihil non naturale.
|
[0722B]
|
Animam enim ut semper mobilem [0722B] et semper exercitam, nunquam succidere quieti, alienae scilicet a statu immortalitatis: nihil enim immortale finem operis sui admittit; somnus autem finis est operis.
|
[0722A]
|
Porro, nec semper ex fatigatione concipitur somnus, et tamen cum ex illa est, illa jam non est.
|
[0721B]
|
Non utique extranaturale est somnus, ut quibusdam philosophis placet, cum ex his eum deputant causis, quae praeter naturam haberi videntur.
|
[0721B]
|
Denique, nec speculum ejus somnus, aliena materia est.
|
[0723B]
|
Si enim Adam de Christo figuram dabat, somnus Adae mors erat Christi dormituri in mortem, ut de injuria perinde lateris ejus vera mater viventium figuraretur Ecclesia.
|