Adversus Marcionem | Reditus in Auctori Indicem |
[0506A] | Ita similitudo ad titulum peccati pertinebit, non ad substantiae mendacium. |
[0365B] | Aut si ipsum erit verum, id est Apostolorum, quod Marcion habet solus; et quomodo nostro consonat, [0365B] quod non Apostolorum, sed Lucae refertur, aut si non statim Lucae deputandum est, quo Marcion utitur, quia nostro consonat, scilicet adulterato etiam circa titulum, caeterum Apostolorum est; jam ergo et nostrum quod illi consonat, aeque apostolorum est, sed adulteratum de titulo quoque. |
[0363C] | Contra Marcion Evangelio, scilicet suo, nullum adscribit auctorem, quasi non licuerit illi titulum quoque affingere, cui nefas non fuit ipsum corpus evertere. |
[0466B] | Caeterum, non existimarent eum Creatoris; et cum Creatoris existimaretur, non sustinuisset hanc de se existimationem, si non is esset qui existimabatur: aut ipse erit auctor erroris, et praevaricator veritatis adversus Dei optimi titulum. |
[0319B] | Aufer titulum Marcionis et intentionem atque propositum operis ipsius, et nihil aliud praestat quam demonstrationem ejusdem Dei optimi et judicis: quia haec duo in solum Deum competunt. |
[0312B] | Bene igitur quod praemisit optimi Dei titulum, patientissimi scilicet super malos, et abundantissimi misericordiae et miserationis super agnocentes et deplangentes delicta sua, quales tunc Ninivitae. |
[0523A] | Quae autem retro lucri duxerat, quae et supra numerat, gloriam carnis, notam circumcisionis, generis hebraei ex hebraeo censum, titulum tribus Benjamin, pharisaeae candidae dignitatem; haec modo detrimento sibi deputat, non Deum, sed stuporem Judaeorum. |
[0275B] | Itaque, si ita est, quo ore contendes perfectum bonitatis titulum, quae non jam a partitione speciali hominis liberandi defecit, sed a proprietate generali? |
[0319B] | Aufer titulum Marcionis et intentionem atque propositum quae Deo congruunt. |
[0284C] | [0284C] Occasio reformandi opusculi hujus, cui quid acciderit primo libellulo praefati sumus, hoc quoque contulit nobis, uti duobus diis adversus Marcionem retractandis, sui cuique titulum et volumen distingueremus pro materiae divisione, alterum deum definientes omnino non esse, alterum defendentes digne Deum esse: quatenus ita Pontico placuit, alterum inducere, alterum excludere. |
[0389C] | Possem hunc titulum in superiorem transmisisse, quod non alii sunt esurientes, quam pauperes et mendici, si non et hanc promissionem Creator specialiter in Evangelii scilicet sui praestructionem destinasset. |
[0498A] | Si vero ex eo tempore hunc titulum ei adscribit, [0498B] quo revelatus, quasi exinde sit pater misericordiarum, quo liberare instituit genus humanum; atquin et nos ex eo tempore negamus illum, ex quo dicitur revelatus: non potest igitur aliquid ei adscribere, quem tunc ostendit, cum aliud ei adscribit. |
[0310A] | Postea praecepta Mosi a Domino, non ad idololatriae titulum pertinebat, sed ad remediandos eos qui a serpentibus infestabantur. |
[0512B] | I et II), non ad Laodicenos ; sed Marcion ei titulum aliquando interpolare gestiit, quasi et in isto diligentissimus explorator. |
[0255C] | Quem titulum incidemus ex duobus deo Marcionis? |
Apologeticus Adversos Gentes Pro Christianis | Reditus in Auctori Indicem |
[0435A] | Hinc, postquam paucis ostendit iniquitatem coactae religionis, qualis vis Numini probari non potest, cui (vel ex illorum sententia) libens animus addici debet, pergit ad secundum titulum laesae, et quidem majoris, Divinitatis: siquidem illi Numen viventium Imperatorum prae omnibus Diis suis, mortuis scilicet venerari sint soliti; deprehundunturque ita irreligiosi erga Deos suos, quos prae Caesaribus suis contemnere et perjuriis polluere non desistant. |
[0436A] | Ventum est igitur ad secundum titulum laesae augustioris majestatis, siquidem majore formidine et callidiore timiditate Caesarem observatis, quam ipsum de Olympo Jovem, et merito si sciatis. |
[0468A] | Quam tantam affectionem omni labe carere docet, verumque amoris titulum mereri, qui apud gentes non nisi impurus sit et simulatus: apud hos convivia esse opipara, sumptuosa, libidinosa, infamia; apud Christianos, sobria, modica, casta, pia. |
Carmen De Jona Et Ninive | Reditus in Auctori Indicem |
[1107D] | Quod attinet ad titulum, inscribebatur in v. |
De Anima | Reditus in Auctori Indicem |
[0652A] | Una jam congressionne decisa adversus Hermogenem, ut praefati sumus; quia animam ex Dei flatu, non ex materia vindicamus; muniti et illic divinae determinationis inobscurabili regula: Et flavit, inquit, Deus flatum vitae in faciem hominis, et factus est homo in animam vivam, utique ex Dei flatu: de isto nihil amplius revolvendum: Habet suum titulum, et suum haereticum. |
[0750C] | Nonne et de suo sufficit sibi ad utrumque titulum passionis? |
De Baptismo Et De Poenitentia | Reditus in Auctori Indicem |
[1193C] | Ita ergo ut et petitio, et largitio laudabilis fiat, utraque titulum habere debet, seu rationem et caussam tum petendi, tum dandi. |
[1141A] | Repono: Equidem Tullio ejusmodi carmen, nomine Sibyllae, nequaquam tamen illud, quod tam clare Christum, sed aliud, quod obscure nescio quem regem Romanis imperitaturum praesagiebat, notum fuisse, multorum opinione in Julio Caesare, Regis titulum tacite ambiente, implendum. |
De Idolatria | Reditus in Auctori Indicem |
[0680B] | Sunt quidam dies munerum, quae apud alios honoris titulum, apud alios mercedis debitum expungunt. |
De Jejuniis | Reditus in Auctori Indicem |
[0963C] | II, 37), [0963C] Anna prophetis filia Phanuelis, quae infantem Dominum et agnovit, et multa super eo praedicavit exspectantibus redemptionem Israelis, post egregium titulum veteris univirae viduitatis, jejuniorum quoque testimonio augetur, ostendens in quibus officiis assideri Ecclesiae debeat, et a nullis magis intelligi Christum, quam semel nuptis, saepe jejunis. |
Fragmenta Varia | Reditus in Auctori Indicem |
[1125D] | [1125D] His quinque locis auctor in primis titulum et argumentum indicat: de Censu animae adversus Hermogenem, ubi censum accipi pro origine, praeterquam quod priori loco, etiam vel inde patet, quod refutetur haeresis Hermogenis, qua non ex Dei flatu, sed ex materia animae originem constitisse contendebat. |
[1133C] | Romanum senatorem commemorat, tum quod is graece titulum [1133D] recitet περι εκστασεως. |
[1125C] | De isto nihil amplius revolvendum; habet suum titulum et suum haereticum. |
Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam: Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.»
Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»