[1168C]
|
Columba haec ergo tunc, cum terra jam a sordibus suis expurgata fuit, ramum olivae attulit; nunc Spiritus S.
|
[1168A]
|
Locus hic admodum impeditus [1168A] est; numquid enim columba, pacis oleam afferens, praeco coelestis irae fuit?
|
[1168B]
|
Pacem lavacri requirit gratia, quam in typo veteri columba quondam ad illam Arcam, qua sola fuit diluvii immunis, [1168C] advexit.
|
[1168B]
|
De hac columba S.
|
[1168A]
|
Quanquam putem, etiam irae sustineri posse, si ita legamus: pacem coelestis irae (id est, pacatam coeli, antea nimirum irati, iram) praeco (ejusdem irae jam pacatae) columba (scilicet eamdem annuntians, atque praeconis instar toti mundo promulgans) terris adnuntiavit.
|
[1168C]
|
Docuit me, cujus typus columba illa fuerit, qui nunc descendere dignatus est IN SPECIE COLUMBAE.
|
[1167C]
|
Praefigurabat alia columba, illius Noe in Vet.
|
[1167C]
|
Ait: Fel columba non habet, tamen rostro et pennis pro nido pugnat: sine amaritudine saevit.
|
[1164C]
|
Quando super eum baptizatum velut columba descendit.
|