De Patientia | Reditus in Auctori Indicem |
[1250] | Quidquid ea de re sit [1250] ratum habendum, qualive tempore vel rerum tempestate fuerit hic libellus exaratus, in ea nulla non affertur caussa, cur Christiani ad patientiam excitari queant et ab impatientia deterreri. |
[1257A] | Atenim quam primus senserat, per quam delinquere intraverat, de suo experimento quid ad peccandum adjuvaret structus eamdem impingendo in crimen homini advocavit: conventa statim illi mulier, non temere dixerim per colloquium ipsum ejus afflata est spiritu impatientia infecto, usque adeo nunquam omnino peccasset, si in divino interdicto patientiam perservasset. |
[1264A] | Caeterum impatientia in hujusmodi, et spei nostrae male ominatur, et fidem praevaricatur. |
[1262C] | Si parum aequanimiter audiam dictum aliquod in me protervum aut nequam, reddam et ipse amaritudinis vicem necesse est, aut cruciabor impatientia muta. |
[1256A] | Consideremus igitur de impatientia: an sicut patientia in Deo, ita adversaria ejus in adversario nostro nata atque comperta sit; ut ex [1256B] isto appareat, quam principaliter fidei adversetur. |
[1258B] | Quis adulterium sine libidinis impatientia subiit? |
[1254A] | Qui in hominis figura proposuerat latere, nihil de impatientia hominis imitatus est. |
[1261A] | Qui damni impatientia concitatur, terrena coelestibus anteponendo, de proximo in Deum peccat. |
[1268A] | Nam impatientia [1268B] unam facile contemneret. |
[1258B] | Malum impatientia est boni. |
[1258B] | Quod et si pretio in foeminis cogitur venditio illa pudicitiae, utique impatientia contemnendi lucri ordinatur. |
[1258B] | Quicquid compellit, sine impatientia sui non est ut perfici possit. |
[1259A] | Nam haec quoque illis impatientia a Domino exprobatur. |
[1265B] | Quoniam nihil impatientia susceptum, sine impetu transigi novit; nihil impetu actum, aut non offendit, aut corruit, aut praeceps abiit. |
[1257C] | Exinde homo terrae datus, et ab oculis Dei ejectus, facile usurpari ab impatientia coepit in omne quod Deum offenderet. |
[1263B] | Ergo cum constet de resurrectione mortuorum, vacat dolor mortis, vacat et impatientia doloris. |
[1257A] | Quid primum fuerit ille angelus perditionis, malus an impatiens, contemno quaerere; palam cum sit, impatientiam cum malitia, aut malitiam ab impatientia auspicatam, deinde inter se conspirasse, et individuas in uno patris sinu adolevisse. |
[1265B] | Quantos vero casus hujusmodi impatientia incursare consuevit! |
[1260A] | XIX): nondum enim patientia in terris, quia nec fides: scilicet interim impatientia occasionibus legis fruebatur. |
Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam: Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.»
Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»