[0234A]
|
Cum enim vis materiam nec bonam nec malam inducere.
|
[0231C]
|
Rescindis enim quod pronuntiasti nec bonam nec malam: quia cum [0231C] dicis: Si esset bona, non desideraret componi a Deo, malam portendis: et cum apponis: Si esset mala natura, non admitteret in melius translationem, bonam subostendis: atque ita et boni et mali affinem constituisti, quam nec bonam nec malam pronuntiasti.
|
[0231A]
|
Nam sicut nec corporalem nec incorporalem infers materiam, ita nec bonam nec malam allegas: et proinde superargumentans: « Si enim, [0231B] inquis, esset bona quae semper hoc fuerat, non desideraret compositionem Dei: si esset natura mala, non accepisset translationem in melius: nec quicquam compositionis suae applicuisset illi Deus tali natura: in vacuum enim laborasset.
|
[0208A]
|
Age nunc, malam ac pessimam credamus esse materiam, utique natura; sicut Deum bonum et optimum credimus, proinde natura: porro naturam certam et fixam haberi oportebit tam in malo perseverantem apud materiam, quam in bono apud Deum inconvertibilem et indemutabilem.
|
[0206C]
|
Et tamen unde nobis persuadet Hermogenes malam esse materiam?
|
[0232A]
|
Sed et quam hic non vis natura malam, alibi te confessum negabis.
|
[0205A]
|
Et ideo precario, non dominio, ut cum ea mala esset, de mala tamen sustinuerit uti, scilicet ex necessitate mediocritatis suae, qua non valebat ex nihilo uti; non ex potestate, quam si habuisset omnino ut Deus in materiam, quam malam norat, ante eam in bonum convertisset ut dominus et bonus, ut ita de bono, non de malo uteretur.
|
[0231B]
|
Nec dicam, et hic te certum aliquid debuisse pronuntiasse aut bonam, aut malam, aut tertium aliquid: sed de his quod tibi libuit pronuntiasse, custodisse.
|
[0236A]
|
Finisti igitur duas sententias, nec materiam natura malam, nec naturam ejus a Deo potuisse converti.
|
[0231C]
|
Rescindis enim quod pronuntiasti nec bonam nec malam: quia cum [0231C] dicis: Si esset bona, non desideraret componi a Deo, malam portendis: et cum apponis: Si esset mala natura, non admitteret in melius translationem, bonam subostendis: atque ita et boni et mali affinem constituisti, quam nec bonam nec malam pronuntiasti.
|
[0231B]
|
Rescindis enim quod pronuntiasti nec bonam nec malam: quia cum [0231C] dicis: Si esset bona, non desideraret componi a Deo, malam portendis: et cum apponis: Si esset mala natura, non admitteret in melius translationem, bonam subostendis: atque ita et boni et mali affinem constituisti, quam nec bonam nec malam pronuntiasti.
|