Ad Nationes | Reditus in Auctori Indicem |
[0564C] | Quid enim insigne praeferimus, nisi primam sapientiam, qua frivola humanae manus opera non adoramus; abstinentiam, qua ab alieno temperamus; pudicitiam, quam nec [0565A] oculis contaminamus; misericordiam, qua super indigentes flectimur; ipsam veritatem, qua offendimus; ipsam libertatem, pro qua mori novimus? |
[0594A] | Viderint igitur humanae doctrinae patrocinia, quae conjectandi artificio sapientiam mentiuntur et veritatem. |
[0593A] | At in physicis contra naturam regula vestra, qua in caeteris sapientiam judicatis, auferendo summum gradum auctoris et quae fiunt, non a quo fieri. |
[0588B] | Ita qui Deum timuerit, [0588B] omnium notitiam et veritatem assecutus, plenam atque perfectam sapientiam obtinebit. |
Adversus Marcionem | Reditus in Auctori Indicem |
[0481A] | Ait crucem Christi stultitiam esse perituris, [0481A] virtutem autem et sapientiam Dei, salutem consecuturis. |
[0328A] | XXIX, 14), sapientiam sapientium illorum, et prudentiam prudentium eorum abscondam, et (Is. |
[0481B] | Cumque et hic adjicit, quare: Quoniam in Dei sapientia non intellexit mundus per sapientiam Deum , boni duxit Deus per stultitiam praedicationis salvos facere credentes. |
[0481A] | Sed et cur apud Dominum optimum, et profusae misericordiae, alii salutem referunt, credentes crucem virtutem et sapientiam Dei esse; alii perditionem, quibus Christi [0481B] crux stultitia reputatur, si non Creatoris est aliquam et populi et humani generis offensam detrimento sapientiae atque prudentiae multasse? |
[0422B] | XXXIX, 14): Perdam sapientiam sapientium, et prudentiam prudentium celabo. |
[0286A] | Mundi autem habentes spiritum, non agnoscentes in sapientia Dei per sapientiam Deum (I Cor. |
[0481A] | Et ut ostenderet unde hoc eveniret, adjicit: Scriptum est enim: Perdam sapientiam sapientium, et prudentiam prudentium irritam faciam. |
[0481C] | Aut Graeci sapientiam sectantes, cui magis crederent? |
[0482C] | II et III) per haec omnia ostendit, cujus Dei sapientiam loquatur inter perfectos: ejus scilicet qui sapientiam sapientium abstulerit, et prudentiam prudentium irritam fecerit; qui infatuaverit sapientiam mundi, stulta eligens ejus, et disponens in salutem. |
[0481C] | Quoniam Judaei signa desiderant, qui jam de Deo certi esse debuerant; et Graeci sapientiam quaerunt; qui suam scilicet, non Dei sapientiam sistunt. |
[0481A] | Aut si Creator, qua aemulus, idcirco sapientiam abstulit, ut crux Christi, scilicet adversarii, stultitia deputetur; et quomodo potest aliquid ad crucem Christi non sui Creator pronuntiasse, quem ignorabat cum praedicabat? |
[0482A] | Caeterum si nec natus ex virgine Christus, nec carne constructus, ac per hoc neque crucem, neque mortem vere perpessus est, nihil in illo sit stultum et infirmum; nec jam stulta mundi elegit Deus, ut confundat sapientiam ; nec infirma mundi elegit Deus, ut confundat fortia; nec inhonesta et minima et contemptibilia, quae non sunt, id est, quae non vere sunt, ut confundat quae sunt, id est, quae [0482B] vere sunt. |
[0482C] | II et III) per haec omnia ostendit, cujus Dei sapientiam loquatur inter perfectos: ejus scilicet qui sapientiam sapientium abstulerit, et prudentiam prudentium irritam fecerit; qui infatuaverit sapientiam mundi, stulta eligens ejus, et disponens in salutem. |
[0482C] | II et III) per haec omnia ostendit, cujus Dei sapientiam loquatur inter perfectos: ejus scilicet qui sapientiam sapientium abstulerit, et prudentiam prudentium irritam fecerit; qui infatuaverit sapientiam mundi, stulta eligens ejus, et disponens in salutem. |
[0481B] | Hoc sequentia confirmabunt, cum dicit: Nonne infatuavit Deus sapientiam mundi? |
[0456B] | XXII), et Moysi causato linguae tarditatem, os repromisit; et sapientiam ipsam, cui nemo resisteret, per Isaiam (Is. |
[0393A] | III), sed quia, permissa sibi optione, maluit ea postulare quae sciebat Deo grata, sapientiam, et meruerat etiam divitias consequi, quas non magis voluit: quamquam et divitias praestare, non incongruens Deo sit, per quas et divites solatio juvantur, et multa inde opera justitiae et dilectionis administrantur. |
[0426A] | Si sapientiam atque prudentiam, has Creator abscondit; apud eum ergo quaeram. |
[0482B] | Stulta enim mundi elegit Deus, ut confundat sapientiam . |
[0521B] | I) mundi elegit Deus, ut confundat sapientes: ille sine dubio, qui ex respectu hujus suae dispositionis perditurum se sapientiam sapientium praeminabatur. |
[0482C] | Hanc dicit sapientiam in occulto fuisse, quae fuerit in stultis et in pusillis et inhonestis; quae latuerit etiam sub figuris, allegoriis et aenigmatibus, revelanda postmodum in Christo, posito in lumen nationum a Creatore promittente per Esaiae vocem, [0482D] patefacturum se thesauros invisibiles et occultos. |
[0516A] | Si Creatoris, quale est ut principatibus et potestatibus ejus ostendi voluerit Deus ille sapientiam suam, ipsi autem non? |
[0499C] | XXIX, 14): auferam sapientiam sapientium, et prudentiam prudentium irritam faciam. |
[0481D] | Ita et remuneratio ipsa in Judaeos et Graecos, et zelotem Deum confirmat et judicem, qui ex retributione aemula et judice infatuaverit [0481D] sapientiam mundi. |
[0481C] | Quoniam Judaei signa desiderant, qui jam de Deo certi esse debuerant; et Graeci sapientiam quaerunt; qui suam scilicet, non Dei sapientiam sistunt. |
[0481C] | [0481C] Igitur, quia homo, non Deus mundi, in sapientia non cognovit Deum, quem cognoscere debuerat, et Judaeus in sapientia Scripturarum, et omnis gens in sapientia operum: ideo Deus idem, qui in sapientia sua non erat agnitus, statuit sapientiam hominum stultitia repercutere, salvos faciendo credentes quosque in stultam crucis praedicationem. |
Adversus Praxeam | Reditus in Auctori Indicem |
[0165C] | Et stulta mundi elegit Deus, ut confundat sapientiam (I Cor. |
[0153D] | Caeterum ne tunc quidem solus; habebat enim secum rationem suam, verbum, sapientiam; quam postea ad extra emisit, et factus est sermo exterior. |
Apologeticus Adversos Gentes Pro Christianis | Reditus in Auctori Indicem |
[0350A] | Laudo magis sapientiam, quod de perdito aliquid eripitis. |
De Anima | Reditus in Auctori Indicem |
[0716A] | [0716A] Quamquam autem et retro praestruxerimus, omnia naturalia animae ipsi substantiae inesse pertinentia ad sensum et intellectum, et ex ingenito animae censu, sed paulatim per aetatis spatia procedere, et varie per accidentia evadere, pro artibus, pro institutis, pro locis, pro dominatricibus potestatibus: quod tamen faciat ad carnis animaeque propositam nunc societatem, pubertatem quoque animalem cum carnali dicimus convenire, pariterque et illam suggestu sensuum, et istam processu membrorum exsurgere, a quarto decimo fere anno: non quia Asclepiades inde sapientiam supputat, nec quia jura civilia ab hinc agendis rebus adtemperant; sed quoniam et haec de primordio ratio est. |
[0733A] | Sic enim et daemonia expostulant eam a suis somniatoribus, ad lenocinium scilicet divinitatis, quia familiarem Dei norunt: quia et Daniel (Dan X) rursus trium hebdomadum statione aruit victu; sed ut Deum inliceret humiliationis officiis, non ut animae somniaturae sensum et sapientiam strueret, quasi non in ecstasi acturae. |
[0678A] | XXIV) adtemperant: ut quinque stultae sensus corporales figuraverint, stultos videlicet, quia deceptui faciles; sapientes autem intellectualium virium notam expresserint, sapientiam scilicet, quia contingentium veritatem illam arcanam et supernam, et apud pleroma constitutam, [0678B] haereticarum idearum sacramenta: hoc enim sunt et aeones, et genealogiae illorum. |
[0683B] | Fortassean et de corpore et de valetudine aliquid accedat: opimitas sapientiam impedit, exilitas expedit; paralysis mentem prodigit, phthisis servat. |
[0732C] | Atquin trina illa cum Daniele fraternitas, legumine solo contenti, ne regiis ferculis contaminarentur, praeter sapientiam reliquam, somniorum praecipue gratiam a Deo redemerunt, et impetrandorum, et disserendorum. |
De Baptismo Et De Poenitentia | Reditus in Auctori Indicem |
[1151B] | Nonnulli credunt, perfabulosam hanc deam (quod Isis Cimbrica lingua EST, EST, significet), infinitam DEI SAPIENTIAM adumbratam fuisse, quae Proverb. |
De Cultu Foeminarum | Reditus in Auctori Indicem |
[1326B] | Ergo, benedictae, primo quidem ut lenones et prostitutores vestitus et cultus ne in vos admiseritis; tum si quas vel divitiarum [suarum] vel natalium vel retro dignitatum ratio compellit ita pompaticas progredi, [1326B] ut sapientiam consecutae temperare saltem ab hujusmodi curate, ne totis habenis licentiam usurpetis praetextu necessitatis. |
De Fuga In Persecutione | Reditus in Auctori Indicem |
[0111D] | V, 16), quia dies nequam sunt; non per fugam, sed per sapientiam conversationis, lucrari nos vult commeatum. |
De Idolatria | Reditus in Auctori Indicem |
[0673A] | Nonne infatuavit Deus sapientiam hujus saeculi (I Cor. |
De Pallio | Reditus in Auctori Indicem |
[1038A] | Hunc quoquo primordio accipitis, nudus certe et investis figulo suo constitit; post demum sapientiam, haud dum licitum praereptam, potitur. |
[1045A] | Enimvero cum hanc primum sapientiam vestit, quae vanissimis superstitionibus renuit, tunc certissime pallium super omnes exuvias et peplos augusta vestis superque omnes apices et tutulos sacerdos suggestus. |
De Praescriptionibus Adversus Haereticos | Reditus in Auctori Indicem |
[0062B] | Ex illo providentiam, [0062B] ex providentia virtutem, et sapientiam: ex ipsis inde principatus, et potestates, et angelos factos, deinde infinitas angelorum editiones et probolas: ab istis angelis trecentos sexaginta quinque coelos institutos, et mundum in honore Abraxae, cujus nomen hunc in se habebat numerum computatum. |
[0020A] | Fuerat Athenis, et istam sapientiam [0020B] humanam, affectatricem et interpolatricem veritatis, de congressibus noverat, ipsam quoque in suas haereses multipartitam varietate sectarum invicem repugnantium. |
De Pudicitia | Reditus in Auctori Indicem |
[0998B] | Vide an habeat ethnicus substantiam in Deo Patre census et sapientiae et naturalis agnitionis in Deum; per quam et Apostolus notat in sapientia Dei non cognovisse mundum per sapientiam Deum (I Cor. |
De Resurrectione Carnis | Reditus in Auctori Indicem |
[0879B] | I), Stulta mundi elegit Deus, ut sapientiam mundi confundat? |
[0799A] | At cum aiunt: Mortuum, quod mortuum; et: Vive, dum vivis; et: Post mortem omnia finiuntur, etiam ipsa; tunc meminero, et cor vulgi cinerem a Deo deputatum [0799A] et ipsam sapientiam saeculi stultitiam pronuntiatam. |
Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam: Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.»
Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»