|
[0461A]
|
Cur autem panem corpus suum appellat, et non magis peponem, quem Marcion cordis loco habuit?
|
|
[0456C]
|
Nisi Marcion Christum non subjectum Patri infert.
|
|
[0245B]
|
Frustra autem obstrepi ab diversa parte, quod Marcion regulam non innovarit, sed retro adulteratam recurarit, exemplo Pauli, qui Petrum reprehenderit, quia in illo solum conversationem reprehenderit, non fidem Creatoris.
|
|
[0367B]
|
Igitur dum constet haec quoque apud Ecclesias fuisse, cur non haec quoque Marcion attigit, aut emendanda si adulterata, aut agnoscenda si integra?
|
|
[0483B]
|
Aut probet Dei [0483B] sui saecula Marcion, ostendat et mundum ipsum, in quo saecula deputentur, vas quodammodo temporum, et signa aliqua, vel ortum eorum.
|
|
[0451A]
|
Sed nondum puto ejusmodi tunc caeci erant, qualis Marcion, ut haec fuerit caeci illius fides, qua crediderit in voce, Jesu fili David.
|
|
[0440B]
|
In nummo scilicet injusto, non in Creatore, quem et Marcion justum facit.
|
|
[0366B]
|
Et si prophetes Marcion: et spiritus prophetarum prophetis erunt subditi (I Cor.
|
|
[0247B]
|
Jam et bestiis illius barbariae importunior Marcion.
|
|
[0444C]
|
Eam itaque regionem, sinum dico Abrahae, etsi non coelestem, sublimiorem tamen inferis, interim refrigerium praebituram animabus justorum, donec consummatio rerum resurrectionem omnium plenitudine mercedis expungat; tunc apparitura coelesti promissione quam Marcion suo vindicat, quasi non a Creatore promulgatam.
|
|
[0513D]
|
Sed mundum non potest et hic pro Deo mundi Marcion interpretari.
|
|
[0512B]
|
I et II), non ad Laodicenos ; sed Marcion ei titulum aliquando interpolare gestiit, quasi et in isto diligentissimus explorator.
|
|
[0433C]
|
Si non Creatoris: nec ipse Marcion invitatus ad nuptias isset, Deum suum intuens detestatorem nuptiarum.
|
|
[0452D]
|
Existeret [0452D] aliqui Marcion adversus Marcionem, qui [0453A] diceret: O Deum optimum!
|
|
[0322A]
|
Verumenimvero, quia cum Judaeis negabat Christum venisse Marcion, ostendit exitum (sive exitium) ipsorum, quem ob impietatem in Christum relaturi praedicabantur, jam completum esse.
|
|
[0444A]
|
Sed Marcion aliorsum cogit, scilicet utramque mercedem Creatoris, sive tormenti, sive refrigerii apud inferos, determinat eis positam [0444B] qui Legi et Prophetis obedierint, Christi vero et Dei sui coelestem definit sinum et portum.
|
|
[0368B]
|
Constituit Marcion alium esse Christum, qui Tiberianis temporibus a Deo quondam ignoto revelatus sit in salutem omnium gentium; alium qui [0368C] a Deo creatore in restitutionem judaici status sit destinatus, quandoque venturus.
|
|
[0416A]
|
Nam etsi Marcion noluit eum colloquentem Domino ostensum, sed stantem; tamen et stans os ad os stabat, et faciem ad faciem cum illo, inquit, non extra illum, in gloriam ipsius, nedum in conspectum.
|
|
[0240A]
|
Porro Marcion, ut bina sua adstrueret principia, dicebat Creatorem esse culpandum, quippe qui malorum auctor dicendus foret, inquiente Scriptura (Is.
|
|
[0384B]
|
Excusat illos Christus, et reus est sabbati laesi: accusant Pharisaei, Marcion captat status controversiae (ut aliquid cludam cum mei Domini veritate) scripti et voluntatis.
|
|
[0377A]
|
Certe nihil interest quomodo firmaverit legem, sive qua bonus, sive qua supervacuus, sive [0377A] qua patiens, sive qua inconstans, dum te, Marcion, de gradu pellam.
|
|
[0254C]
|
Haesisti, Marcion, in medio Ponti tui aestu: utrinque te fluctus veritatis involvunt.
|
|
[0359A]
|
Atqui, dum disputatur de titulo Evangelii, quod [0359A] Marcion suum, Auctor item suum, id est Lucae, affirmat adulteratum; ei praescribi auctoritatem, quod antiquius reperiatur, et illi vitiationem quod posterius; maxime, cum Marcion aliquanto catholicae Ecclesiae crediderit, et postea in haeresim descierit.
|
|
[0366A]
|
Emendator sane Evangelii, a Tiberianis usque ad Antoniani tempora eversi, Marcion solus et primus obvenit, exspectatus tamdiu a Christo poenitentem [0366B] jam quod apostolos praemisisse properasset sine praesidio Marcionis; nisi quod humanae temeritatis, non divinae auctoritatis negotium est haeresis, quae sic semper emendat Evangelia, dum vitiat: cum etsi discipulus Marcion, non tamen super magistrum (Matt.
|
|
[0400C]
|
Proinde et arbor bona non proferat malum fructum, quia nec veritas haeresim: nec mala bonum, quia nec haeresis veritatem: Sic nec Marcion aliquid boni de thesauro Cerdonis malo protulit, nec Apelles de Marcionis: multo enim haec congruentius [0401A] in ipsos interpretabimur, quae Christus in homines allegorisavit, non in duos deos secundum scandalum Marcionis.
|
|
[0435B]
|
Machaeram quidem scriptum est; sed Marcion emendat, quasi non et separatio opus sit machaerae.
|
|
[0495B]
|
Marcion enim in totum carnis resurrectionem non admittens, et soli animae salutem repromittens, non qualitatis, sed substantiae facit quaestionem.
|
|
[0382B]
|
Nega te nunc dementissimum, Marcion.
|
|
[0365B]
|
Ego meum dico verum, Marcion suum; ego Marcionis affirmo adulteratum, Marcion meum.
|
|
[0254A]
|
Denique hoc et Marcion suo deo vindicans secundum statum, non secundum [0254B] vocabulum vindicat.
|
|
[0320B]
|
Quamobrem, inconsiderantissime Marcion, alium Deum lucis ostendisse debueras, alium vero tenebrarum, quo facilius alium bonitatis, alium severitatis persuasisses.
|
|
[0517C]
|
Nemo, inquit, carnem suam odio habet, nisi plane Marcion solus: sed et nutrit et fovet eam, sicut et Christus Ecclesiam.
|
|
[0378C]
|
Qua igitur ratione admittas filium hominis, Marcion, cicumspicere non possum.
|
|
[0412B]
|
Quid horum christo tuo competit, Marcion, ad meritum confusionis?
|
|
[0400A]
|
Ille igitur et ingratos sugillavit, qui gratos experiri merebatur; cujus soles et imbres tu quoque, Marcion, ingratus habuisti.
|
|
[0487B]
|
Creatorem autem et Marcion Deum non negat; ergo non potest videri Apostolus Creatorem quoque inter eos posuisse, qui dii dicantur, et tamen non sint; quando etsi fuissent, nobis tamen unus esset Deus Pater ex quo omnia .
|
|
[0364B]
|
Sed enim Marcion nactus epistolam Pauli ad Galatas, [0364C] etiam ipsos apostolos suggillantis (Gal.
|
|
[0365A]
|
Aut si tam funditus deletum est, ut cataclysmo quodam, ita inundatione falsariorum obliterarum; jam ergo nec Marcion habet verum.
|
|
[0399C]
|
Euge, Marcion, satis ingeniose detraxisti illi pluvias et soles, ne Creator videretur.
|
|
[0373C]
|
Jam nunc et qua destructor [0373C] Creatoris, nihil magis gestisset, quam a spiritibus ipsius agnosci, et divulgari prae timore, nisi quod Marcion Deum suum timeri negat, defendens bonum non timeri, sed judicem, apud quem sint materiae timoris, ira, saevitia, judicia, vindicta, damnatio.
|
|
[0359B]
|
Quod ipsum primum comprobat ex capite quarto Lucae sub finem, de daemonio expulso in synagoga Capharnaum, eo quod tria Lucae prima capita, et initium quarti, tanquam suae sententiae contraria erasisset Marcion.
|
|
[0268B]
|
Qui tot annis interversionem praedicationis tuae sustinuisti, donec tibi scilicet Marcion subveniret.
|
|
[0335A]
|
Totas istas praestigias putativae in Christo corpulentiae, Marcion illa intentione suscepit, ne ex testimonio substantiae humanae, nativitas quoque [0335B] ejus defenderetur, atque ita Christus Creatoris vindicaretur, ut qui nascibilis, ac per hoc, carneus annuntiaretur.
|
|
[0467A]
|
Et Marcion quaedam contraria sibi, illa credo industria eradere de Evangelio suo noluit, ut ex his quae eradere potuit, nec erasit, illa quae erasit, aut negetur erasisse, aut merito erasisse dicatur.
|
|
[0252C]
|
Sic adhuc videmur disputare, quasi Marcion duos pares constituat.
|
|
[0370A]
|
Hoc enim Marcion, ut additum, erasit.
|
|
[0335B]
|
Quod si verebatur Marcion, ne fides carnis nativitatis quoque fidem induceret; sine dubio qui homo videbatur, natus utique credebatur: nam et mulier quaedam exclamaverat (Luc.
|
|
[0359B]
|
Ex eodem capite, partim ante, partim post dictam historiam (nam etiam hoc transposuerat Marcion) de doctrina Christi apud Nazareth in synagoga, et aliis daemoniis.
|
|
[0464B]
|
Vestitum plane ejus militibus divisum, partim sorte concessum, Marcion abstulit, respiciens Psalmi prophetiam (Ps.
|
|
[0370B]
|
Marcion, aufer etiam illud de Evangelio: Non sum missus nisi ad oves perditas domus Israel (Matt.
|
|
[0409B]
|
Haec Marcion deleat, dum sensui salva sint.
|
|
[0312C]
|
Et quia Marcion defendit arborem bonam malos quoque fructus non licere producere (Matth.
|
|
[0276B]
|
Si aliquem de Epicuri schola Deum affectavit Christi nomine titulare, ut quod beatum et incorruptibile sit, neque sibi, neque alii molestias praestet (hanc enim sententiam ruminans Marcion, removit ab illo severitates et judiciarias vires) aut in totum immobilem et stupentem Deum concepisse debuerat; et quid illi cum Christo, molesto et Judaeis per doctrinam, et sibi per sensum?
|
|
[0315C]
|
Hoc ut Deus faceret, tu quoque Marcion coegisti: [0316A] jam tunc enim providebaris.
|
|
[0247B]
|
Nam illa canicula Diogenes hominem invenire cupiebat, lucernam meridie circumferens: Marcion Deum quem invenerat, extincto [0247C] lumine fidei suae amisit.
|
|
[0365A]
|
Aut si ipsum erit verum, id est Apostolorum, quod Marcion habet solus; et quomodo nostro consonat, [0365B] quod non Apostolorum, sed Lucae refertur, aut si non statim Lucae deputandum est, quo Marcion utitur, quia nostro consonat, scilicet adulterato etiam circa titulum, caeterum Apostolorum est; jam ergo et nostrum quod illi consonat, aeque apostolorum est, sed adulteratum de titulo quoque.
|
|
[0482A]
|
XXVIII, 15): Ecce posui in Sion lapidem offensionis, et petram scandali: petra autem fuit Christus, etiam Marcion servat.
|
|
[0490D]
|
Exhibeat itaque Marcion Dei sui dona, aliquos prophetas, qui tamen non de humano sensu, sed de Dei spiritu sint locuti, qui et futura [0491A] praenuntiarint, et cordis occulta traduxerint.
|
|
[0438B]
|
Hoc ut patrifamilias renuntiatum est, motus tunc (bene quod et motus; negat enim Marcion moveri Deum suum, ita et hoc meus est), mandat de plateis et vicis civitatis facere sublectionem.
|
|
[0365A]
|
Si Apostolos praevaricationis et simulationis suspectos Marcion haberi queritur usque ad Evangelii depravationem, Christum jam accusat, accusando quos Christus elegit.
|
|
[0366C]
|
Nam etsi Apocalypsim ejus Marcion respuit, ordo tamen episcoporum ad originem recensus, in Joannem stabit auctorem.
|
|
[0282C]
|
Proinde, si cui minus quid videmur egisse, speret reservatum suo tempori, sicut et ipsarum Scripturarum examinationem, quibus Marcion utitur.
|
|
[0520B]
|
Primo enim, quae est [0520B] ista plenitudo, nisi ex illis quae Marcion detraxit, conditis in Christo, in coelis et in terris, angelis et hominibus, nisi ex illis invisibilibus et visibilibus?
|
|
[0322B]
|
Denique occasione ejus quod Marcion dicebat, restitutam iri Judaeam a Deo suo, remittens lectorem ad LIBRUM IV.
|
|
[0376A]
|
Hanc tam congruentem et debitam interpretationem testimonii adulator Christi sui Marcion, sub obtentu mansuetudinis [0376B] et lenitatis quaerit excludere.
|
|
[0517B]
|
Dic mihi, Marcion, de opere Creatoris Deus tuus legi suae adstruit auctoritatem?
|
|
[0365B]
|
Ego meum dico verum, Marcion suum; ego Marcionis affirmo adulteratum, Marcion meum.
|
|
[0366B]
|
Etiam si angelus Marcion, citius (Gal.
|
|
[0365B]
|
Aut si ipsum erit verum, id est Apostolorum, quod Marcion habet solus; et quomodo nostro consonat, [0365B] quod non Apostolorum, sed Lucae refertur, aut si non statim Lucae deputandum est, quo Marcion utitur, quia nostro consonat, scilicet adulterato etiam circa titulum, caeterum Apostolorum est; jam ergo et nostrum quod illi consonat, aeque apostolorum est, sed adulteratum de titulo quoque.
|
|
[0400B]
|
Si ab ipso, ergo et ille jam judicat, quod Marcion [0400C] negat.
|
|
[0257A]
|
Caetera viderit Marcion, si in diversitate disposuit; posteriora enim sunt in retractatu: imo nec admittentur, si de principali statu constet.
|
|
[0386B]
|
IV, 23), vides, pharisaee, tuque Marcion, olim Creatoris esse sabbatis benefacere, animam liberare, non perdere; nihil Christum novi intulisse, quod non sit ex forma, ex lenitate, ex misericordia, ex praedicatione quoque Creatoris.
|
|
[0521A]
|
Sed Marcion principalem suae fidei terminum de Epicuri schola agnoscat, Dominum inferens hebetem, ne timeri eum dicat, collocans et cum Deo Creatore materiam, de porticu Stoicorum: negans carnis resurrectionem, de qua proinde nulla philosophia consentit.
|
|
[0358D]
|
Deinde, non solum Lucae Evangelium (quod Marcion adulteratum admittebat, nullo tamen adscripto titulo), sed etiam Joannis et Matthaei apostolorum, et Marci apostolici viri, non minus ac Lucae, auctoritatem habere praescribit.
|
|
[0365C]
|
Quod ergo pertinet ad Evangelium interim Lucae, quatenus communio ejus inter nos et Marcionem de veritate disceptat, adeo antiquius Marcione est, quod est secundum nos, ut et ipse illi Marcion aliquando crediderit; cum et pecuniam [0365D] in primo calore fidei catholicae Ecclesiae contulit, projectam mox cum ipso postea quam in haeresim suam a nostra veritate descivit.
|
|
[0364A]
|
Nam ex iis commentatoribus quos habemus, Lucam videtur Marcion elegisse, quem caederet.
|
|
[0263B]
|
Dehinc, si et ille mundum ex aliqua materia subjacente molitus est, innata, et infecta, et contemporali Deo, quemadmodum et de Creatore Marcion sentit, redigis et hoc ad majestatem loci, qui et deum et materiam, [0263C] duos deos, clusit.
|
|
[0521B]
|
Age jam, cum dicit: Nemo vos judicet in cibo et potu, et in parte diei festi et neomeniae et sabbati, quae est umbra futurorum, corpus autem Christi; quid tibi videtur, Marcion?
|
|
[0386A]
|
V, 17): Non veni dissolvere legem, sed adimplere; nec Marcion hac voce os ei obstruxit.
|
|
[0364A]
|
Porro, Lucas non apostolus, sed apostolicus; non magister, sed discipulus; utique magistro minor; certe tanto posterior, quanto posterioris apostoli sectator, Pauli sine dubio: ut, etsi sub ipsius Pauli nomine Evangelium Marcion intulisset, non sufficeret ad fidem singularitas Instrumenti, destituta patrocinio antecessorum; exigeretur enim id quoque Evangelium quod Paulus invenit, cui fidem dedit, cui mox suum congruere gestiit.
|
|
[0487C]
|
Ecce autem et in petram offendit caecus Marcion, de qua bibebant in solitudine patres [0487D] nostri.
|
|
[0367C]
|
Denique, ubi manus illi Marcion intulit, tunc diversum et aemulum factum est apostolicis.
|
|
[0293B]
|
Denique, puta intercessisse, puta rescidisse illum arbitrii libertatem dum revocat ab arbore, dum ipsum circumscriptorem colubrum a congressu foeminae arcet, nonne exclamaret Marcion: O dominum futilem, instabilem, infidelem, rescindentem quae instituit!
|
|
[0406A]
|
XIV), Marcion, adspice Mari Rubro, vastiori super omnia stagna Judaeae, virgam Moysi imperantem, ut funditus proscissum, et pari utrimque stupore discriminis fixum, sicco populum [0406B] pede, intestino itinere transmitteret, rursusque sub ejusdem virgae nutu, redeunte natura, Aegyptium exercitum undarum concordia obrueret: in quod opus et austri servierunt.
|
|
[0244D]
|
Proinde, cum Dei sint omnia, si nihil creavit, [0244D] deum non esse quem Marcion statuit.
|
|
[0288A]
|
Agnoscat hinc primum fructum optimum, utique optimae arboris, Marcion: imperitissimus rusticus quidem in malam, bonam inseruit; sed non valebit blasphemiae [0288B] surculus, arescet cum suo artifice, et ita se bonae arboris natura testabitur.
|
|
[0366A]
|
Si enim id Evangelium quod Lucae refertur penes nos (viderimus an et penes Marcionem) ipsum est quod Marcion per antitheses suas arguit, ut interpolatum a protectoribus judaismi ad concorporationem Legis et Prophetarum, qua etiam Christum inde configerent, utique non potuisset arguere, nisi quod invenerat.
|
|
[0359A]
|
Atqui, dum disputatur de titulo Evangelii, quod [0359A] Marcion suum, Auctor item suum, id est Lucae, affirmat adulteratum; ei praescribi auctoritatem, quod antiquius reperiatur, et illi vitiationem quod posterius; maxime, cum Marcion aliquanto catholicae Ecclesiae crediderit, et postea in haeresim descierit.
|
|
[0383C]
|
Et oportuerit utique prius alium Deum exponi, postea disciplinam ejus induci; quia Deus auctoritatem praestat disciplinae, non Deo disciplina: nisi si et Marcion plane tam perversas non per magistrum litteras didicit, sed per litteras magistrum.
|
|
[0520B]
|
Aut si haec pseudapostoli nostri et judaici evangelizatores de suo intulerint, et ad plenitudinem Dei sui Marcion qui nihil condidit: caeterum, quale est ut plenitudinem Creatoris, aemulus et destructor ejus, in suo Christo habitare voluerit?
|
|
[0518B]
|
Nam et si Marcion abstulit, Hoc est enim primum in promissione praeceptum.
|
|
[0515A]
|
Sed Marcion abstulit sua, ut inimicitiae daret carnem, quasi carnali vitio, non Christo aemulae.
|
|
[0510C]
|
Dominum et hic retributorem utriusque meriti, dicimus circumferri ab Apostolo, aut Creatorem, aut (quod nolit Marcion) parem Creatoris, apud quem justum sit afflictatoribus nostris rependi afflictationem, et nobis qui afflictemur requietem, in revelatione Domini Jesu venientis a coelo cum angelis virtutis suae, et in flamma ignis.
|
|
[0507C]
|
Haec si Marcion de industria non erasit, quid apostolus ejus exclamat, nullas intuens divitias Dei tam pauperis et egeni quam qui nihil condidit, nihil praedicavit, nihil denique habuit, ut qui in aliena descendit?
|
|
[0363C]
|
Contra Marcion Evangelio, scilicet suo, nullum adscribit auctorem, quasi non licuerit illi titulum quoque affingere, cui nefas non fuit ipsum corpus evertere.
|
|
[0503C]
|
Quantas autem foveas in ista vel maxime Epistola Marcion fecerit, auferendo quae voluit, de nostri Instrumenti integritate patebit.
|
|
[0245A]
|
V), tum quod ad quindecimum usque Severi imperatoris annum (quo haec scripsisse se auctor indicat) nulla talis substantia comperta sit, tum quod alioqui novem deos assignare censebitur Marcion.
|
|
[0270C]
|
Quod si Marcion poterit dici, debebit etiam probari.
|
|
[0499C]
|
Hanc Marcion captavit sic legendo, In quibus Deus aevi hujus; ut Creatorem ostendens Deum hujus aevi, alium suggerat Deum alterius aevi.
|
|
[0267B]
|
Cum igitur sub Antonino primus Marcion hunc deum induxerit, sicut probavimus, statim, qui sapis, plana res est.
|
|
[0331C]
|
Quo magis antichristus Marcion sibi eam rapuit praesumptionem; aptior scilicet ad renuendam corporalem substantiam Christi, qui ipsum Deum ejus nec auctorem carnis induxerat, [0331D] nec resuscitatorem: optimum videlicet, et in isto diversissimum a mendaciis et fallaciis creatoris.
|
|
[0282B]
|
Gratus esses, o dee heretice, si esses in dispositionem Creatoris, quod marem et foeminam miscuit: utique enim et Marcion tuus ex nuptiis natus est.
|
|
[0264A]
|
His cum accedunt et sui Christi, alter qui apparuit sub Tiberio, alter qui a Creatore repromittitur, manifestam jam fraudem Marcion patitur ab eis qui duos illum deos inferre praesumunt, cum novem assignet, licet nesciens.
|
|
[0449C]
|
Age Marcion, omnesque jam commiserones [0449D] et coodibiles ejus haeretici, quid audebitis dicere?
|
|
[0247B]
|
Sed nihil tam barbarum ac triste apud Pontum, quam quod illic Marcion natus est, Scytha tetrior, Hamaxobio instabilior, Massageta inhumanior, Amazone audacior; nubilo obscurior, hyeme frigidior, gelu fragilior; Istro fallacior, Caucaso abruptior.
|
|
[0259A]
|
Dic mihi, [0259A] Marcion, voluit Deus tuus cognosci se quocumque in tempore?
|
|
[0366B]
|
X, 24); et si apostolus Marcion, Sive ego, inquit Paulus (I Cor.
|
|
[0487A]
|
Pusillum Deum adfirmas tuum, Marcion, quem in aliquo coangustat tempus Creatoris.
|
|
[0367A]
|
Itaque et de his Marcion flagitandus, quid omissis eis, Lucae [0367B] potius institerit; quasi non et haec apud ecclesias a primordio fuerint, quemadmodum et Lucae.
|
|
[0366B]
|
Emendator sane Evangelii, a Tiberianis usque ad Antoniani tempora eversi, Marcion solus et primus obvenit, exspectatus tamdiu a Christo poenitentem [0366B] jam quod apostolos praemisisse properasset sine praesidio Marcionis; nisi quod humanae temeritatis, non divinae auctoritatis negotium est haeresis, quae sic semper emendat Evangelia, dum vitiat: cum etsi discipulus Marcion, non tamen super magistrum (Matt.
|
|
[0245B]
|
Neque etiam in Christo Jesu, tum quod is revelatus [0245B] sit plus centum quindecim annis ante Deum Marcionis, qui sub Antonino; tum, quod praecesserit separationem illam Legis et Evangelii, quam in antithesibus Marcion primus commentus est.
|
|
[0375C]
|
Quid constituis, Marcion, proinde res agi a servis, quemadmodum ab ipsis dominis?
|
|
[0502C]
|
Deus enim, non angelus, Creator; in Deum lucis, non in angelum transfigurare se dictus esset, si non eum Satanam significaret, quem et nos et Marcion angelum novimus.
|
|
[0512A]
|
In summa, si indubitatum est ejus esse et angelum, et veritatem, et salutem, cujus et ira, et aemulatio, et fallaciae immissio adversus contemptores et desultores, etiam adversus ignorantes (ut jam et Marcion de gradu cedat, Deum quoque zeloten concedens), quis dignius irascetur?
|
|
[0505B]
|
Erubesce, Marcion.
|
|
[0486C]
|
Sequitur de nuptiis congredi, quas Marcion constantior Apostolo prohibet.
|
|
[0467C]
|
Imprimis autem id vel ex eo manifestum facit, quod nulla auctoritas apostolo Paulo probetur, nisi de Instrumento Veteri Creatoris, et Actis Apostolorum, quae Marcion rejiciebat.
|
|
[0467B]
|
Lucae, quod sibi usurpaverat Marcion, sic nunc ex Epistolis Pauli (quas ille mutilatas in librum Apostolicum [0467C] suo titulo editum diverso ordine redegerat, exceptis iis quae sunt ad Timotheum et Titum, et ad Hebraeos) probat Tertullianus non alium Deum praedicari ab Apostolo quam Creatoris.
|
|
[0468A]
|
Misereor tui, Marcion, frustra laborasti.
|
|
[0304C]
|
Nam etsi hoc quoque testimonium Christi in Creatorem Marcion de Evangelio eradere ausus est, sed ipse mundus inscriptus est, et omni a conscientia legitur; et erit haec ipsa patientia creatoris in judicium Marcionis: illa patientia, quae exspectat poenitentiam potius peccatoris, quam mortem; et mavult misericordiam, quam sacrificium (Os.
|
|
[0375B]
|
Nam et hoc opponit Marcion, Helisaeum quidem materia eguisse, aquam adhibuisse, et eam septies; Christum vero verbo solo, et hoc semel functum, curationem statim repraesentasse.
|
