Ad Uxorem | Reditus in Auctori Indicem |
[1281A] | Caeterum haec saecularis concupiscentia caussas habet gloriam, cupiditatem, ambitionem, insufficientiam, per quas necessitatem nubendi subornat, videlicet coelestia repromittens, dominari in aliena familia, in alienis opibus incumbere, cultum de alieno extorquere sumptu, quem non sentias cedere in [1281B] te. |
[1292B] | Habet igitur ille perseverandi necessitatem, hic porro etiam non nubendi potestatem. |
[1278A] | Sed non ideo praemiserim de libertate vetustatis et [1278A] posteritatis castigatione, aut praestruam Christum separandis matrimoniis et delendis conjunctionibus advenisse, quasi jam hinc finem nubendi praescribam. |
[1278A] | Denique prohiberi nuptias nusquam omnino legimus, ut bonum scilicet: quid tamen bono isto melius sit, accipimus ab Apostolo, permittente quidem nubere, sed abstinentiam praeferente: illud propter insidias tentationum, hoc propter angustias temporum: qua ratione utriusque pronuntiationis inspecta facile dinoscitur, necessitate nobis concessam esse nubendi potestatem: [1278B] quod autem necessitas praestat, depretiat ipsa. |
[1283B] | [1283B] Quod si habent, oblitterare debent quod habent: quanto magis non habentes, prohibentur repetere, quod non habent; ut cujus maritus de rebus abiit, exinde quietem sexui suo nubendi abstinentia injungat: quam pleraeque gentilium foeminarum memoriae carissimorum maritorum parentant. |
Adversus Marcionem | Reditus in Auctori Indicem |
[0282A] | XII, 9), sic et abstinentia nubendi in facultate dinoscitur. |
[0281B] | Sed et si nubendi jam motus ponitur, quem quidem apud nos spiritalis ratio, Paracleto auctore, defendit, unum in fide matrimonium praescribens; ejusdem erit modum figere, qui modum aliquando diffuderat: is colliget, qui sparsit: is caedet sylvam qui plantavit; is metet segetem, qui seminavit: is dicet, Superest ut et qui uxores habent, sic sint quasi non habeant (I Cor. |
[0239C] | Nubendi jam modus ponitur, Paracleto auctore, unum in fide matrimonium praescribitur, et dum novas prophetias commemorat, et de quibusdam revelationibus loquens scribit (lib. |
De Exhortatione Castitatis | Reditus in Auctori Indicem |
[0920A] | Ad legem semel nubendi dirigendam, ipsa origo humani generis patrocinatur, contestans quid Deus [0920B] in primordio constituerit, in formam posteritati recensendam. |
[0918A] | Quae vox licet ad eos pertineat, qui innupti, vel vidui a fide deprehenduntur; quia tamen omnes eam ad nubendi licentiam amplectuntur, velim pertractare, quale bonum ostendat, quod melius est [0918B] poena: quod non potest videri bonum, nisi pessimo comparatum; ut ideo bonum sit nubere, quia deterius est ardere. |
[0915A] | Reliqua species hactenus nubendi post matrimonium morte disjunctum, praeter virtutis, etiam modestiae laus est. |
[0919C] | Videmus duo consilia, quo supra nubendi veniam facit, et quo postmodum continentiam nubendi indicit. |
[0922A] | Ecce enim in veteri lege animadverto castratam licentiam saepius nubendi. |
[0925B] | Et quando finis nubendi? |
[0919C] | Videmus duo consilia, quo supra nubendi veniam facit, et quo postmodum continentiam nubendi indicit. |
De Jejuniis | Reditus in Auctori Indicem |
[0954C] | De modo quidem [0954C] nubendi jam edidimus monogamiae defensionem. |
De Monogamia | Reditus in Auctori Indicem |
[0949C] | IV, 9), docendo quaedam per veniam, non per imperium, aliud est enim indulgere, aliud jubere: proinde temporalem licentiam permittens denuo nubendi propter infirmitatem carnis, quemadmodum Moyses repudiandi propter duritiam cordis (Deuter. |
[0950D] | Aliud est auferre, aliud temperare, aliud est legem non nubendi ponere, aliud modum nubendi statuere. |
[0932B] | Sed salvo, inquis, jure nubendi. |
[0933B] | Quid nunc, si omnem [0933B] indulgentiam nubendi, de suo, id est, de humano sensu accommodat ex necessitate qua diximus, Quia melius sit nubere quam uri? |
[0950D] | Aliud est auferre, aliud temperare, aliud est legem non nubendi ponere, aliud modum nubendi statuere. |
[0933C] | Igitur si omnia ista obliterant licentiam nubendi, et conditione licentiae inspecta, et praelatione continentiae imposita, cur non potuerit post Apostolos idem spiritus superveniens ad deducendam disciplinam in omnem veritatem, per gradus temporum (secundum quod Ecclesiastes, Tempus omni rei, inquit), supremam jam carni fibulam imponere, jam non oblique a nuptiis avocans, sed exerte cum magis nunc tempus in collecto factum sit, annis circiter 160 exinde productis? |
[0946A] | Hoc quidem si ita esset, in infinitum emissa licentia, totiens virum dedisset, quotiens amissus esset, sine ullo pudore nubendi, etiam ethnicis congruente. |
Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam: Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.»
Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»