Ad Nationes | Reditus in Auctori Indicem |
[0573B] | Sed tamen et Gabinius consul Kalendis Januariis, cum vix hostias probaret, prae popularium coetu, quia nihil de Serape et Iside constituisset, potiorem habuit senatus censuram, quam impetum vulgi, et aras institui prohibuit. |
Adversus Marcionem | Reditus in Auctori Indicem |
[0412A] | Non vulva, licet virginis, tamen foeminae, coagulatus; et si non semine, tamen ex lege substantiae corporalis, ex foeminae humore: non caro habitus ante formam: non pecus dictus [0411C] post figuram: non decem mensim cruciatu [0412A] deliberatus: non subita dolorum concussione cum tanti temporis coeno per corporis cloacam effusus ad terram: nec statim lucem lacrymis auspicatus, et primo retinaculi sui vulnere: nec multum ablutus: nec sale et melle medicatus: nec pannis jam sepulturae involucrum initiatus: nec exinde per immunditias inter sinus volutatus, molestus uberibus, diu infans, vix puer, tarde homo: sed de coelo expositus, semel grandis, semel totus, statim Christus, spiritus et virtus, et Deus tantum. |
[0266B] | Ergo vel praedicationibus revelationem sui debuerat operari; maxime adversus eum revelandus qui et conditionis et praedicationis operibus tot ac tantis, vix tamen hominum fidem impleverat. |
[0300A] | Horremus terribiles minas Creatoris, et vix a malo avellimur: quid, si nihil minaretur? |
Adversus Marcionem Libri Quinque | Reditus in Auctori Indicem |
[1085A] | [1085A] Et quamvis hostes muniti fortibus armis Vincamus; tamen inlicita, polluta, nefanda, Commaculata simul, sic miscuit omnia serpens, Caecorum sine luce viam, contamine vocem; Ut, dum factorem mundi contendimus ipsum Esse Deum solum, vatum quoque voce locutum, Ignotumque alium quemquam non esse probamus; Vix mundum linguam sermonis culpa reservet, Complexu vario notum dum laude sequentes Culpamusque alias ignoti tempora sera; Sed cogunt nos multa doli caelata venena, Ancipiti quamquam cum crimine, pandere verba. |
[1086A] | Nunc vero delectus adest connubia adire, Ut semper fuit, quem junxit certa propago, Nascuntur gentes et vix numerabile vulgus, Accipiunt animas nascentum corpora viva; Nec Paulum decuit, quamvis pro tempore quosvis Hortari, velut ipse fuit, pari sorte manere, Temporis angusti cernens instantia multa; Nam teneras alias aetates nubere jussit, [1086B] Nec se fraudari, sed debita reddere pacto. |
[1075A] | Sanctus Hieremias quem gentibus esse prophetam Aeterni virtus jussit, dixitque futurum; Qui quoniam plebis facta inlaudanda revolvit, Et fore captivam, nisi poenituisset iniquos, In famulos fieri praesaga voce locutus, Vincula dura tulit, squalenti carcere clausus, Inque luto putei fames hausit tabida membra: Sed postquam quae noluerant audire probavit, [1074D] Atque hostes vinctum populum duxere triumphis, [1075A] Horrida vix tandem caruit sua dextra catenis; Nulla morte virum constat, neque caede peremptum. |
[1075B] | Hujus tres socii vix digna laude canendi. |
De Anima | Reditus in Auctori Indicem |
[0725A] | Sed [0725A] et Neronem Suetonius, et Thrasimedem Theopompus, negant unquam somniasse: nisi vix Neronem, in ultimo exitu, post pavores suos. |
[0700B] | Summum testimonium frequentiae humanae, onerosi sumus mundo, vix nobis elementa sufficiunt, et necessitates arctiores, et querelae apud omnes, dum jam nos natura non sustinet. |
De Baptismo Et De Poenitentia | Reditus in Auctori Indicem |
[1165A] | Paulinus scribit: In rebus etiam Divinis implendis fortissimus labor, in tantum ut quod implere solitus erat circa baptizandos, 5 postea Episcopi, a tempore, quo decessit, vix implerent. |
[1189A] | Ambrosius, ut Paulinus in ejus Vita testatur, tam tenax erat hujus consuetudinis, ut, quod solitus erat circa baptizandos solus implere, quinque postea Episcopi, tempore quo decessit, vix implerent. |
[1172A] | VIX, 25. |
De Jejuniis | Reditus in Auctori Indicem |
[0968A] | Tantam autem Deus praestitit auctoritatem edicto stationis illius, ut Jonathan filius Saulis, quanquam ignarus jejunationis in serum definitae gustum mellis admiserat, et sorte mox de delicto sit traductus, et vix per precem populi periculo exemptus, gulae enim, licet simplicis, reus fuerat. |
De Oratione | Reditus in Auctori Indicem |
[1145C] | Vix brevem de iis mentionem a Thomasino in Panciroli Vita, a Dupinio, Guillelmo [1146A] Cave, aliisque paucis scriptoribus habemus; imo vix iis constabat, eorum quidquam superesse. |
[1146A] | Vix brevem de iis mentionem a Thomasino in Panciroli Vita, a Dupinio, Guillelmo [1146A] Cave, aliisque paucis scriptoribus habemus; imo vix iis constabat, eorum quidquam superesse. |
De Pallio | Reditus in Auctori Indicem |
[1037B] | Chamaeleon, [1037B] pellicula, vivit: capitulum statim a dorso, nam deficit cervix; itaque durum reflecti, sed circumspectu emissitii ocelli, imo luminis puncta vertiginant: hebes, fessus vix a terra suspendit, molitur incessum stupens et promovet, gradum magis demonstrat quam explicat, jejunus scilicet semper et indefectus, oscitans vescitur, follicans ruminat, [1038A] de vento cibus. |
De Poenitentia | Reditus in Auctori Indicem |
[1225D] | An vero librum de Baptismo huic de Poenitentia, an hunc illi, scribendi ordine, subjunxerit, vix quidquam determinari potest. |
[1224C] | Caeterum ex sola et quacumque styli discordantia, nisi aliorum, et graviorum quidem argumentum adminicula concurrant, vix auctorem suspectum fieri, ne dicam, aliquid contra eumdem decerni posse, pridem sensere alii optimae notae critici, ex quibus vel unum adduco Guillelmum Caveum, qui in Hist. |
[1224D] | Atqui vero adeo non longe diversum quivis legens deprehendet, ut potius praeter paucas quasdam phrases, paulo excitatiores, et in aliis Tertulliani scriptis vix occurentes, afrum illud, ac concisum eloquii genus, uni ferme Tertulliano proprium, illa deinde styli velut quaedam majestas, sensuumque in singulis prope verbis ubertas; illa grandis eloquentia, quae, utut dura sit, nescio, quomodo tamen lectorem vel invitum ad se rapere potest, non minus in hoc libro triumphet: ut nil dicam de aliis phrasibus, ex aliis ejusdem libris [1225A] tam sedulo expressis. |
[1225A] | Quis enim alius stylum ejus, certe singularem, et vix a quopiam imitabilem, tam scite expresserit, ut apud S. |
De Pudicitia | Reditus in Auctori Indicem |
[0980A] | Pudicitia flos morum, honor corporum, decor sexuum, integritas sanguinis, fides generis, fundamentum sanctitatis, praejudicium omnis bonae mentis; quamquam rara, nec facile perfecta, vixque perpetua; tamen aliquatenus in saeculo morabitur, si natura praestruxerit, si disciplina persuaserit, [0980B] censura compresserit. |
De Spectaculis | Reditus in Auctori Indicem |
[0653A] | Sic ergo evenit, ut qui in publico vix necessitate vesicae tunicam levet, idem in circo aliter non exsultet, nisi totum pudorem in faciem omnium intentet; et qui filiae virginis ab omni [0653B] spurco verbo aures tuetur, ipse eam in theatrum ad illas voces gesticulationesque deducat; et qui in plateis litem manu agentem aut compescit, aut detestatur, idem in stadio gravioribus pugnis suffragium ferat; et qui ad cadaver hominis communi lege defuncti exhorret, idem in amphiteatro derosa et dissipata, et in suo sanguine squalentia corpora patientissimis oculis desuper incumbat. |
Sodoma [Incertus] | Reditus in Auctori Indicem |
[1103C] | Huc, inquit, contendo fugas, vix moenibus exstat Nec longe, nec magna. |
[1102B] | Is tunc pro porta residens (vix moerenia adibant Coelicolae) quanquam divinos nescius, ultro Advocat, appellat, patrio veneratur honore, Hospitioque vocat, longe stabulare parantes; [1102C] Enisus longis precibus, pia pignora mensa Officiisque probis studio dispungit amicos. |
Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam: Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.»
Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»