Ad Nationes | Reditus in Auctori Indicem |
[0586A] | Imo jam de fine simulata confessio redigit conscientiam ad veritatem et ad constantiam veritatis, (nam omnia ista in nobis solis erunt, et a nobis solis revincuntur, quibus illata sunt;) agnitione scilicet diversae partis, unde scientia instructa et consilium inspirat et judicium gubernat. |
[0590A] | Et si institutus est, habendo initium habebit et finem, ita quod aliquando non fuit ante initium, et quandoque non erit post finem: non capit utique videri deus carens substantia [0590A] divinitatis, id est aeternitate, quae sine initio et fine censetur. |
Adversus Hermogenem | Reditus in Auctori Indicem |
[0204A] | Dicere audentem, et, Ego prima, et, Ego ante omnia, et, Ego a quo omnia: pares fuimus, simul fuimus, ambo sine initio, sine fine: ambo sine auctore, sine Deo? |
[0202A] | Ambo sine initio, [0202A] ambo sine fine, ambo etiam auctores universitatis, tam qui fecit, quam de qua fecit. |
[0201A] | Hinc denique incipiam de materia retractare, quod eam Deus sibi comparet proinde non natam, proinde non factam, proinde aeternam, sine initio, sine fine propositam. |
[0203B] | Atque adeo, cum ea [0203B] quae propria Dei vindicamus, semper fuisse, sine initio, sine fine, et primum fuisse, et solum, et omnium auctorem, materiae quoque competant; quaero quid diversum et alienum a Deo, ac per hoc privatum materia possederit, per quod Deo non comparetur? |
Adversus Marcionem | Reditus in Auctori Indicem |
[0483B] | Creatori autem competit utrumque, et ante saecula proposuisse, et in fine saeculorum revelasse; quia et quod proposuit et revelavit, medio spatio saeculorum in figuris et aenigmatibus et allegoriis praeministravit [0483C] . |
[0249B] | Quantum humana conditio de Deo definire potest, id definio quod et omnium conscientia agnoscet: Deum, summum esse magnum, in aeternitate constitutum, innatum, infectum, sine initio, sine fine. |
[0317B] | VIII, 6): qua diminutione in haec quoque dispositus est a Patre, quae ut humana reprehenditis, ediscens jam inde a primordio, jam inde hominem, [0317B] quod erat futurus in fine. |
[0255B] | Deus autem tam alienus ab initio et fine est, quam a tempore, arbitro et metatore initii et finis. |
Adversus Marcionem Libri Quinque | Reditus in Auctori Indicem |
[1063A] | Supremum nefas, in tantum dementia mersos Abruptos homines, Numen sine fine tremendum Dividere in partes; Christi sublimia facta Falsa laude sequi, culpareque gesta priora, Innumerata Dei miracula, visa nec umquam, Ante nec audita, contentaque corde nec ullo. |
[1057C] | Surgere posse negat carnem, cui caussa ruinae Ipse fuit, quam contemptam spoliavit inique: [1057C] Propterea maledictus habet sine fine dolorem; Hostis huic semper, vario quia vulnere vitam Nititur excutere, et de qua ruit ipse salutem. |
[1084B] | Nos igitur, quos tanta Dei perfudit honestas, Veraque doctoris coelestia verba magistri Instituere bonis, recta et monumenta dedere, Semper honoremus Dominum, sine fine canamus, Gaudentes puraque fide certaque salute (Nati vero Deo nutrimur pane perenni) [1084C] Aeternam toto sperantes pectore vitam. |
Adversus Praxeam | Reditus in Auctori Indicem |
[0174A] | Si haec ita sunt, constat eum semper visum ab initio, qui visus fuerit in fine; et eum nec in fine visum, qui nec ab initio fuit visus; et ita duos esse, visum et invisum. |
[0174A] | Si haec ita sunt, constat eum semper visum ab initio, qui visus fuerit in fine; et eum nec in fine visum, qui nec ab initio fuit visus; et ita duos esse, visum et invisum. |
[0159B] | Siquidem Apostolus scribit de ultimo fine: cum tradiderit regnum Deo et Patri. |
Apologeticus Adversos Gentes Pro Christianis | Reditus in Auctori Indicem |
[0298A] | Quin ipsos illos legum et antiqui crepatores quam longissime a paternis institutis descivisse, ostendit: Utpote prodigos, sumptuosos, voluptuarios, immodestos, superbos, vinosos, conjugii osores factos: qui nec in ipsis religionibus veterum decreta servarint, sed peregrinas religiones Romam advexerint, damnatasque restituerint: qui in omnibus novitati [0298A] studentes, magis quam ipsi christiani, Deos suos neglexerint; quod ultimum cum latius alibi sit exsecuturus, in fine se praeparat ad diluendas occultorum facinorum objectiones falsas. |
[0431A] | Et ab hostibus ergo suis sustinent adorari, et illis imperium sine fine decernunt, quorum magis injurias quam adulationes remunerasse debuerant. |
[0503A] | Idem et quum aliquid de veritate sapiebat, deos negans, Aesculapio tamen gallinaceum prosecari jam in fine jubebat credo ob honorem patris ejus, quia Socratem Apollo sapientissimum [0504A] omnium cecinit. |
De Anima | Reditus in Auctori Indicem |
[0675B] | Sic et uniformitas porticus acuitur in fine, dum acies in concluso stipata, illic tenuatur quo et extenditur. |
[0679B] | Hoc inde firmatur, quod, anima digressa, nec animus in homine inveniatur: ita illam ubique sequitur, a qua nec in fine [0679C] subremanet. |
[0749A] | XXIV), etiam deum se adseveraturus in fine, signaque portentosiora editurus, ad evertendos, si fieri possit, electos. |
De Baptismo Et De Poenitentia | Reditus in Auctori Indicem |
[1169D] | De fine mundi, etc. |
De Carne Christi | Reditus in Auctori Indicem |
[0757A] | Sed ideo, inquis, nego Deum in hominem vere conversum, ita ut et nasceretur, et carne corporaretur; quia qui sine fine est, etiam inconvertibilis sit necesse est: converti enim in aliud, finis est pristini: non competit ergo conversio, cui non competit finis. |
De Cultu Foeminarum | Reditus in Auctori Indicem |
[1323A] | Bene properatis ad Dominum, bene festinatis excedere de isto iniquissimo saeculo, quibus in fine appropinquare deforme est. |
De Judicio Domini [Incertus] | Reditus in Auctori Indicem |
[1096A] | Ergo sementis fructum capietis iniquae: Noscitis esse, Deumque tamen ridere soletis; Ibitis in tenebras ignis et sulphuris altas, Passuri ardentes justas cruciatibus iras, Aeternae Deus ossa jubet descendere poenae, Ire sub ardorem rabidae sine fine gehennae, [1096B] Urgeri molem per stagna rotantia flammae, In flammamque jubet converti elementa minantem, Atque omnem coeli descendere nubibus ignem. |
[1096C] | [1096C] Jamque vaga a nullo tellus possessa colono, Aequoris extremo pressa et sub fine profundo, Qua sol emenso radio disterminat orbem, Et qua transacto conduntur sidera mundo; Aether gliscit, atris obstrusa luce tenebris, Ultima secretis stagnant flammantia rivis. |
[1091B] | Nunc age, securam vivamque adtingere lympham, Et celeres vitam amissam reparare per undas Si velit, aeternae et poenas evadere flammae, Ignarusque Dei, venturique inscius aevi, [1091B] Et potius venturae adipisci praemia vitae; Hunc unum meminisse Deum, solumque precandum, Qui totum in libra posuit sub limine mundum, Aeternumque manens, semperque futurus in aevum, Saecula cuncta tenens, ante omnia saecula solus Ingenitus, sine fine Deus, sedemque supernam Solus habens, solus coelos supereminet altos, Omnipotens solus, cui parent omnia rerum; Qui sibi complacitum hominem formavit in aevum, Pastorem pecudum, et dominum dedit esse ferarum; Qui sermone tenus potuit protendere coelum, Et solidam verbo potuit suspendere terram, Et dicto citius disjunxerat aequoris undam, Ac manibus charam dilexit fingere formam, Atque suam voluit faciem quoque inesse decoram, [1091C] Spirituque adflavit vivendi vultibus auram. |
De Monogamia | Reditus in Auctori Indicem |
[0953A] | Sufficiat tibi semel nubere, in quod a primordio facta es, in quod a fine [0954A] revocaris. |
De Oratione | Reditus in Auctori Indicem |
[1159A] | Nam utique ultio illorum a saeculi fine dirigitur. |
De Praescriptionibus Adversus Haereticos | Reditus in Auctori Indicem |
[0048A] | Sive ergo eaedem nunc sunt aliquanto expolitiores, quae sub Apostolis rudes, habent suam exinde damnationem; sive aliae quidem fuerunt, [0047C] aliae autem postea obortae, quidam ex illis usurpaverunt, habendo cum eis consortium praedicationis, habeant necesse est etiam consortium [0048A] damnationis; praecedente illo fine supradicto posteritatis, quo, etsi nihil de damnatitiis participarent, de aetate sola praejudicarentur; tanto magis adulterae, quanto nec ab Apostolis nominatae. |
[0022A] | XXVIII, 19); siquidem in fine praecepit, ut vaderent ad docendas et tinguendas nationes, consecuturi mox Spiritum Sanctum [0022B] Paracletum, qui illos deducturus esset in omnem veritatem (Joan. |
De Pudicitia | Reditus in Auctori Indicem |
[1020C] | Prospiciebat [1020C] enim clausulam literarum suarum, et illi praestruebat hos sensus, dicturus in fine manifestius: Si quis scit fratrem suum delinquere delictum non ad mortem, postulabit, et dabit ei vitam Dominus, qui non ad mortem delinquit. |
De Resurrectione Carnis | Reditus in Auctori Indicem |
[0811B] | Siquidem animalis est res, et vitae obnoxia, et morti: illum dico alitem Orientis peculiarem, de singularitate famosum, de posteritate monstruosum; qui semetipsum lubenter funerans renovat, natali fine decedens atque succedens; iterum phoenix, ubi jam nemo; iterum ipse, qui non jam; alius idem. |
Genesis [Incertus] | Reditus in Auctori Indicem |
[1099A] | Conjugibusque suis positis cum sedibus haerent: Septima quando Deus factorum, fine quievit, Sacrata statuens venturi gaudia saecli; [1099B] Ilicet exhibitus animantum ex ordine turbis, Viritim cunctis nomen quod permanet indit, Adami a Domino donata scientia solers. |
Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam: Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.»
Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»