Tertullianus - Lexicum Proprium seu 'Concordances' - Opera Omnia

TERTULLIANUS
Lexicum Proprium seu 'Concordances' - Opera Omnia - Verbum 'Duo' [123]
This html page belongs to www.documentacatholicaomnia.eu and has been written by CDO program. Copyright by Cooperatorum Veritatis Societas and GSM

000-00-00 Serial Number=0548667550

Ad Nationes Reditus in Auctori Indicem

[0591B]   Itaque materia et Deus duo vocabula, duae res.

000-00-00 Serial Number=0893163025

Ad Uxorem Reditus in Auctori Indicem

[1304A]   Talia Christus videns et audiens gaudet, his pacem suam mittit; ubi duo, ibi et ipse; ubi et ipse, ibi et malus non est.

[1302B]   Atquin vere duo in carne una; ubi caro una, unus et spiritus.

[1287A]   Duo ista nomina in quantum despectui humano, in tantum divinae misericordiae exposita, suscepit tueri Pater omnium.

[1278A]   Viderint, qui inter caetera perversitatum suarum disjungere docent, carnem de duobus unam, negantes eum, qui foeminam de masculo mutuatus, duo corpora ex ejusdem materiae consortio sumpta, rursus in se matrimonii compactione compegit.

000-00-00 Serial Number=0270504236

Adversus Judaeos Reditus in Auctori Indicem

[0616A]   Item Caius Caesar, qui et Caligula, annis III, mensibus VIII, diebus XIII; Nero Caesar annis IX, mensibus IX, diebus XIII; Galba mensibus VII, diebus VI; Otho mensibus III, diebus V; Vitellius mensibus VIII, diebus X; Vespasianus anno primo imperii sui debellavit Judaeos: et fiunt anni numero quinquaginta duo, menses sex.

[0598A]   Sic namque ad Rebeccam Deus locutus est, dicens: Duae gentes in utero tuo sunt, et duo populi de ventre tuo dividentur, et populus populum superabit, et major serviet minori (Ib.

[0597B]   XXII, 18), et quod ex utero Rebeccae duo populi et duae gentes essent processurae (Gen.

[0597A]   Vaticanum unum libri istius, et duo libri tertii adversus Marcionem exemplaria, item dictus B.

[0635C]   Quoniam duo haec mala fecit populus meus: me, inquit, dereliquerunt fontem aquae vitae, et foderunt sibi lacus contritos, qui non poterunt aquam continere (Jer.

000-00-00 Serial Number=0593497694

Adversus Marcionem Reditus in Auctori Indicem

[0250B]   Duo ergo summa magna quomodo consistent, cum hoc sit summum magnum, par non habere?

[0478A]   Si enim Abraham duos liberos habuit, unum ex ancilla, et alium ex libera: sed qui [0477C] ex ancilla, carnaliter natus est; qui vero ex libera, per [0478A] repromissionem; quae sunt allegorica, id est, aliud portendentia: haec sunt enim duo testamenta, sive duae ostensiones, sicut invenimus interpretatum: unum a monte Sina, in synagogam Judaeorum, secundum legem, generans in servitutem; aliud super omnem principatum, generans vim, dominationem, et omne nomen quod nominatur, non tantum in hoc aevo, sed in futuro; quae est mater nostra, in quam repromisimus sanctam Ecclesiam; ideoque adjicit: Propter quod, fratres, non sumus ancillae filii, sed liberae.

[0252A]   Jam nunc, duo summa magna, duo paria, cui operae pretio, cui emolumento deputarentur?

[0243D]   Non posse etiam duo summa magna, etiam distincta suis finibus consistere.

[0239D]   Primo itaque loco Dei unitatem et singularitatem ostendit, cum impossibile evincat duo dari suprema entia: qui enim duo potuit admittere, idem et plura; [0240A] post duo enim multitudo, unione jam excussa, numerus autem divinitatis summa ratione constare debet.

[0252A]   Q uid interfuit numeri; cum duo paria non differant uno?

[0518B]   Et si duo sunt, illum sequar qui prior docuit.

[0464B]   Sed et duo scelesti circumfiguntur illi, ut inter iniquos scilicet deputaretur.

[0257A]   Cum vero duo dii proponuntur, communis est illis status principalis.

[0252A]   Jam nunc, duo summa magna, duo paria, cui operae pretio, cui emolumento deputarentur?

[0379B]   Atque adeo si et Christus Marcionis natus ex homine diceretur, tunc et ipse caperet appellationis communionem, et essent duo filii hominis, sicut et duo Christi, et duo Jesus.

[0252A]   Quae potuit duo admittere, eadem potuit et plura; post duo enim, multitudo, unione jam excessa.

[0327A]   IV, 22), duo argumenta filiorum Abrahae allegorice cucurrisse, et suggerens Ephesiis (Eph.

[0251B]   Proinde, cum duo dii conferantur, ut duo reges et duo summa magna, in alterum concedat necesse est unio summi magni, ex sententia comparationis, qua summum ex victoria sua constat, superato aemulo alio magno, non tamen summo; atque ex defectione aemuli, solitudinem quamdam de singularitate praestantiae suae possidens, unicum est.

[0472B]   Duo enim Evangelia confirmare, non est ejus qui aliud jam negarit.

[0466B]   Nam cum duo ex illis iter agerent, et Dominus eis adhaesisset, non comparens quod ipse esset, etiam dissimulans de conscientia rei gestae: Nos autem putabamus, inquiunt, ipsum esse redemptorem Israelis; utique suum Christum, id est Creatoris.

[0319B]   Aufer titulum Marcionis et intentionem atque propositum operis ipsius, et nihil aliud praestat quam demonstrationem ejusdem Dei optimi et judicis: quia haec duo in solum Deum competunt.

[0392C]   Si Deo Marcionis adscribetur benedictio in mendicos, ejusdem imponetur et maledictio in divites; et erit par jam Creatoris, tam bonus quam et judex; nec erit jam discrimini locus, quo duo Dei fiunt; sublatoque discrimine, supererit unum Deum renuntiari Creatorem.

[0442A]   XIX, 8) ejusdem veritatis, et ejusdem Christi, in quo prohibens divortium, propriam quaestionem ejus absolvit: Moyses propter duritiam cordis vestri praecepit libellum repudii dare; a primordio autem non fuit sic, quia scilicet qui marem et foeminam fecerat, Erunt duo, dixerat, in carne una ; quod Deus itaque junxit, homo disjunxerit ?

[0251B]   Proinde, cum duo dii conferantur, ut duo reges et duo summa magna, in alterum concedat necesse est unio summi magni, ex sententia comparationis, qua summum ex victoria sua constat, superato aemulo alio magno, non tamen summo; atque ex defectione aemuli, solitudinem quamdam de singularitate praestantiae suae possidens, unicum est.

[0466A]   Sed et duo ibidem angeli apparuerunt.

[0252A]   Quae potuit duo admittere, eadem potuit et plura; post duo enim, multitudo, unione jam excessa.

[0343A]   [0343A] Caeterum, cum duo miscuit, speratum et insperatum, expugnatur utrumque consilium ejus.

[0253B]   Deum vero confessus, utrumque duo summa magna confessus es.

[0251C]   Primo enim exigam cur non plura, si duo?

[0251C]   Quaecumque ratio plura summa magna non patitur admitti, eadem nec duo, ut ipsa plura [0252A] post unum; post unum enim, numerus.

[0518C]   An sicut duo Dei, ita et duo diaboli, et pluraliter potestates et munditenentes?

[0518A]   Laborabo ego nunc eumdem Deum probare masculi et Christi, mulieris et Ecclesiae, carnis et spiritus; ipso Apostolo sententiam Creatoris adhibente, imo et disserente: Propter hoc relinquet homo patrem et matrem, et erunt duo in carnem unam .

[0240A]   Primo itaque loco Dei unitatem et singularitatem ostendit, cum impossibile evincat duo dari suprema entia: qui enim duo potuit admittere, idem et plura; [0240A] post duo enim multitudo, unione jam excussa, numerus autem divinitatis summa ratione constare debet.

[0242C]   At Tertullianus illa duo Testamenta [0242D] non a diverso prodiisse auctore patefaciebat, sed ab uno eodemque, qui tamen diverso se gessit modo juxta humani generis statum et conditionem.

[0254B]   Ergo nec paria erunt duo summa magna, quia prohibet disposita jam regula summi magni, comparationem non sustinentis; nec disparia, quia et alia summi magni regula occurrit, diminutionem non [0254C] admittens.

[0256B]   Duo nunc dii proponuntur, ignotus et notus.

[0379B]   Atque adeo si et Christus Marcionis natus ex homine diceretur, tunc et ipse caperet appellationis communionem, et essent duo filii hominis, sicut et duo Christi, et duo Jesus.

[0239D]   Primo itaque loco Dei unitatem et singularitatem ostendit, cum impossibile evincat duo dari suprema entia: qui enim duo potuit admittere, idem et plura; [0240A] post duo enim multitudo, unione jam excussa, numerus autem divinitatis summa ratione constare debet.

[0243D]   Si enim duo summa magna, etiam plura admitti debere, cum Valentino, qui usque ad triginta aeonum foetus, examen divinitatis effudit.

[0253B]   Ita, cum duo dii pronuntiantur duo summa magna, necesse est neutrum altero aut majus sit aut minus, neutrum altero aut sublimius aut dejectius.

[0286B]   [0286B] Et ita Deus tunc maxime magnus, cum homini pusillus; et tunc maxime optimus, cum homini non bonus; et tunc maxime unus, cum homini duo aut plures.

[0379B]   Atque adeo si et Christus Marcionis natus ex homine diceretur, tunc et ipse caperet appellationis communionem, et essent duo filii hominis, sicut et duo Christi, et duo Jesus.

[0254C]   Duo enim non sunt, quod pertineat proprie ad numeri retractatum.

[0244C]   Atque adeo, non modo duo pares, sed nec dispares deos posse constitui.

[0253B]   Ita, cum duo dii pronuntiantur duo summa magna, necesse est neutrum altero aut majus sit aut minus, neutrum altero aut sublimius aut dejectius.

[0472A]   Jam ergo duo sunt Evangelia apud duos Deos, et mentitus erit Apostolus, dicens quod aliud omnino non est, cum sit et aliud; cum sic suum Evangelium defendere potuisset, ut potius demonstraret, non ut unum determinaret.

[0252B]   Si ambos colerem, vererer ne, abundantia officii, superstitio potius quam religio existimaretur; quia duos tam pares, et in altero ambos, possem in uno demereri: hoc ipsum testimonio praestans parilitati et unitati eorum, dum alterum in altero venerarer, dum in uno mihi duo sunt.

[0252B]   Ecce enim, duos intuens deos tam pares quam duo summa magna, quid facerem?

[0251C]   [0251C] Aut quae ratio duo summa magna composuit?

[0415B]   Nam hi sunt, de quibus dictum est illi: Duo filii opimitatis adsistunt Domino universae terrae.

[0378C]   Caeterum, duo jam patres habebuntur, Deus et homo, si non virgo sit mater.

[0518C]   An sicut duo Dei, ita et duo diaboli, et pluraliter potestates et munditenentes?

[0251B]   Proinde, cum duo dii conferantur, ut duo reges et duo summa magna, in alterum concedat necesse est unio summi magni, ex sententia comparationis, qua summum ex victoria sua constat, superato aemulo alio magno, non tamen summo; atque ex defectione aemuli, solitudinem quamdam de singularitate praestantiae suae possidens, unicum est.

[0515A]   Itaque ipse est, inquit, pax nostra, qui fecit duo unum, judaicum scilicet populum, et gentilem, quod prope, et quod longe, soluto medio pariete inimicitiae, in carne sua.

[0250B]   Sed argumentabitur quilibet, posse et duo summa magna consistere distincta atque disjuncta in suis finibus, et utique advocabit exemplum: Regna terrarum tanta numero, et tamen summa magna in suis quibusque regionibus, et putabit utique humana divinis conferenda.

000-00-00 Serial Number=0196966052

Adversus Marcionem Libri Quinque Reditus in Auctori Indicem

[1063B]   [1063B] Tam temere scelus illicitum componere verbis, Adversum sese duo Testamenta sonare, Contra prophetarum Domini committere verba, Dissimili longe sententia velle probare, Omnem Legis et infamem deducere caussam; Sanctorumque patrum vitam reprobare priorem, Quos in amicitiam adlexit Deus, ad sua dona.

000-00-00 Serial Number=0856714785

Adversus Praxeam Reditus in Auctori Indicem

[0163D]   Secundus autem ubi est, duo sunt.

[0168C]   Ergo, inquit, si Deus dixit, et Deus fecit; si alius deus dixit, et alius fecit, duo dii praedicantur.

[0169C]   Duos tamen Deos et duos Dominos nunquam ex ore nostro proferimus: non quasi non et Pater Deus, et Filius Deus, et Spiritus sanctus Deus, et Deus unusquisque; sed quoniam retro et duo dii et duo domini praedicabantur; ut, ubi venisset Christus, et Deus agnosceretur, et Dominus vocaretur, quia Filius Dei et Domini.

[0169C]   Duos tamen Deos et duos Dominos nunquam ex ore nostro proferimus: non quasi non et Pater Deus, et Filius Deus, et Spiritus sanctus Deus, et Deus unusquisque; sed quoniam retro et duo dii et duo domini praedicabantur; ut, ubi venisset Christus, et Deus agnosceretur, et Dominus vocaretur, quia Filius Dei et Domini.

[0179A]   Si Filium nolunt secundum a Patre reputari, ne secundus duos faciat deos dici, ostendimus etiam duos deos in Scriptura relatos, et duos dominos; et tamen ne de isto scandalizentur, rationem reddidimus, qua Dei non duo dicantur, nec Domini, sed qua Pater et Filius duo; et hoc non ex separatione substantiae, sed ex dispositione, cum individuum et inseparatum Filium a Patre pronuntiamus; nec statu, sed gradu alium; qui etsi Deus dicatur, quando nominatur singularis, non ideo duos deos faciat, sed unum, hoc ipso quod et Deus ex unitate Patris vocari habeat.

[0179A]   Si Filium nolunt secundum a Patre reputari, ne secundus duos faciat deos dici, ostendimus etiam duos deos in Scriptura relatos, et duos dominos; et tamen ne de isto scandalizentur, rationem reddidimus, qua Dei non duo dicantur, nec Domini, sed qua Pater et Filius duo; et hoc non ex separatione substantiae, sed ex dispositione, cum individuum et inseparatum Filium a Patre pronuntiamus; nec statu, sed gradu alium; qui etsi Deus dicatur, quando nominatur singularis, non ideo duos deos faciat, sed unum, hoc ipso quod et Deus ex unitate Patris vocari habeat.

[0183C]   Adhuc cum duo, masculini generis.

[0184B]   Adeo totum hoc perseverabat [0184B] inducere, ut duo tamen crederentur in una virtute; quia aliter Filius credi non posset, nisi duo crederentur.

[0184B]   Adeo totum hoc perseverabat [0184B] inducere, ut duo tamen crederentur in una virtute; quia aliter Filius credi non posset, nisi duo crederentur.

[0189A]   Nam et spiritus substantia est sermonis, et sermo operatio spiritus, et duo unum sunt.

[0156A]   Ita duo negotia diaboli Praxeas Romae procuravit, prophetiam expulit, et haeresim intulit; Paracletum fugavit, et Patrem crucifixit.

[0159C]   Hoc uno capitulo Epistolae apostolicae potuimus jam et Patrem et Filium ostendisse duos esse, praeterquam ex nominibus Patris et Filii, etiam ex eo quod qui tradidit regnum, et cui tradidit, item qui subjecit, et cui subjecit, duo sint necesse est.

000-00-00 Serial Number=0904507160

Adversus Valentinianos Reditus in Auctori Indicem

[0553A]   Hinc [0553A] numero gestientes et ipsi tale quid Patri de suo offerre, alios ebulliunt fetus, proinde conjugaleis, per copulam utriusque naturae: Hac Sermo et Vita decuriam Aeonum simul fundunt: illac Homo et Ecclesia duos amplius, aequiparando parentibus, quia et ipsi duo cum illis decem tot efficiunt, quot ipsi procreaverunt.

000-00-00 Serial Number=0367514312

De Anima Reditus in Auctori Indicem

[0663C]   Sed licet et duo esse concreta.

[0696B]   Cum igitur [0696B] in primordio duo diversa atque divisa, limus et flatus, unum hominem coegissent, confusae substantiae ambae jam in uno semina quoque sua miscuerunt, atque exinde generi propagando formam tradiderunt; ut nunc duo, licet diversa, etiam unita pariter effluant, pariterque insinuata sulco et arvo suo, pariter hominem ex utraque substantia effruticent, in quo rursus semen suum insit secundum genus, sicut omni conditioni genitali praestitutum est.

[0665B]   V, 30, 31): Hoc nunc os ex ossibus meis, et caro ex carne mea; propter hoc [0665B] relinquet homo patrem et matrem, et adglutinabit se uxori suae, et erunt duo in carnem unam; accidentiam spiritus passus est: cecidit enim ecstasis super illum, Sancti Spiritus vis, operatrix prophetiae.

[0673A]   Proinde, cum Plato, soli Deo segregans rationale, duo genera subdividit ex rationali, indignativum quod appellant θυμικον, concupiscentivum quod vocant επιθυμητικον, ut illud quidem commune sit nobis et leonibus, istud vero cum muscis, rationale porro cum Deo; video et de hoc mihi esse retractandum, propter ea quae in Christo deprehenduntur.

[0656A]   Tale aliquid, opinor, ei accidit, cum duo in unum corpora negavit, alienatus a prospectu et recogitatu praegnantum, quae non singula quotidie corpora, sed et bina et terna in unius uteri ambitu perferunt.

[0684B]   II): Hoc os ex ossibus meis, et caro ex carne mea, vocabitur mulier; propterea relinquet homo patrem et matrem, et adglutinabitur mulieri suae, et erunt duo in carnem unam; hoc postea obvenit, cum in illum Deus amentiam immisit, spiritalem vim qua constat prophetia.

[0656B]   Universa conditio testabitur, corpora de corporibus processura jam illic esse, unde procedunt: secundum sit necesse est, quod ex alio est: nihil porro ex alio est, nisi dum gignitur: sed tunc duo sunt.

[0663B]   Si enim duo sunt, anima et spiritus, dividi possunt, ut divisione [0663C] eorum, alterius discedentis, alterius immanentis, mortis et vitae concursus eveniat.

[0696B]   Cum igitur [0696B] in primordio duo diversa atque divisa, limus et flatus, unum hominem coegissent, confusae substantiae ambae jam in uno semina quoque sua miscuerunt, atque exinde generi propagando formam tradiderunt; ut nunc duo, licet diversa, etiam unita pariter effluant, pariterque insinuata sulco et arvo suo, pariter hominem ex utraque substantia effruticent, in quo rursus semen suum insit secundum genus, sicut omni conditioni genitali praestitutum est.

[0693C]   Ecce duplex foetus in locis matris tumultuantur, et nusquam adhuc populi duo.

[0663C]   Sed nullo modo eveniet: ergo duo non erunt, quae dividi non possunt; quae dividi possent, si fuissent.

000-00-00 Serial Number=0096840024

De Baptismo Et De Poenitentia Reditus in Auctori Indicem

[1159B]   Inter haec [1159B] duo autem, si imaginem et per ομοιωσιν, stricte loqui velimus, discrimen intercedere, S.

[1159B]   Pridem notavit, inquiens: Sunt, qui non frustra intelligant, duo dicta esse, ad imaginem, et similitudinem: cum, si una res esset, unum nomen sufficere potuisset.

[1163A]   Caeterum a Nostro hic in passivo sensu, pro oppignorari, sumitur, ut sensus sit: quod et testatio fidei et sponsio salutis per Baptismum, cui haec duo velut innectuntur, ceu quo jam dato pignore, obfirmentur.

[1166B]   Simulque jussit discipulos sciscitari a popularibus indigenis, quibus jam olim nominibus donati fuissent duo e calidis fonticulis minores, sed caeteris elegantiores, venustioresque.

000-00-00 Serial Number=0741321385

De Carne Christi Reditus in Auctori Indicem

[0777B]   At cum dividit species, carnem et animam, duo ostendit: si duo, jam non unum; si non unum, jam nec anima carnalis, nec caro animalis; unum enim est anima caro, aut caro anima.

[0777B]   At cum dividit species, carnem et animam, duo ostendit: si duo, jam non unum; si non unum, jam nec anima carnalis, nec caro animalis; unum enim est anima caro, aut caro anima.

[0778A]   Ergo jam non unus Deus, nec unus salutificator, si duo salutis artifices, et utique alter altero indigens.

000-00-00 Serial Number=0748001814

De Exhortatione Castitatis Reditus in Auctori Indicem

[0919C]   Videmus duo consilia, quo supra nubendi veniam facit, et quo postmodum continentiam nubendi indicit.

[0920B]   Denique, erunt duo, inquit, in carne una; non tres, neque quatuor.

[0920B]   Alioquin jam non una caro, nec duo in unam carnem.

[0920C]   Si vero rursus [0920C] aut saepius, jam una esse desiit; et erunt non duo in unam carnem, sed una plane costa in plures.

[0920C]   At quam Apostolus in Ecclesiam et Christum interpretatur, erunt duo in unam carnem, secundum spiritales nuptias Ecclesiae et Christi (unus enim Christus, et una ejus Ecclesia), agnoscere debemus duplicatam et exaggeratam esse nobis unius matrimonii legem, tam secundum generis fundamentum, quam secundum Christi sacramentum.

000-00-00 Serial Number=0595086992

De Jejuniis Reditus in Auctori Indicem

[0953B]   Mirarer Psychicos si sola luxuria tenderentur, qua saepius nubunt; et non etiam ingluvie lacerarentur, qua jejunia oderunt, monstrum scilicet haberetur libido sine gula, cum duo haec tam unita atque concreta sint, ut si disjungi omnino potuissent, ipsi prius ventri pudenda non adhaererent.

000-00-00 Serial Number=0389952064

De Monogamia Reditus in Auctori Indicem

[0934B]   Siquidem prophetice dictum est: Et erunt duo in carnem unam (Gen.

[0934B]   Caeterum, jam non duo, si plures.

[0934D]   Aliae diluvium iniquitates provocaverunt, semel defensae [0934D] qualescumque fuerunt; non tamen septuagies septies, quod duo matrimonia meruerunt.

[0935A]   Iterum duo in unicis nuptiis.

[0935A]   Ex omnibus, inquit, bestiis, ex omni carne, duo induces in arcam, ut vivant tecum masculus et foemina.

[0935A]   Erunt de animalibus volatilibus secundum genus, et de omnibus serpentibus terrae, secundum genus ipsorum, duo ex omnibus introibunt ad te masculus et foemina.

000-00-00 Serial Number=0184495032

De Poenitentia Reditus in Auctori Indicem

[1231B]   Sed non eo inter se differunt, quod corpus et spiritus duo sunt: alioquin eo magis paria sunt, quia duo unum efficiunt: ne quis pro diversitate materiarum peccata eorum discernat, ut alterum altero levius aut gravius existimet.

[1231B]   Sed non eo inter se differunt, quod corpus et spiritus duo sunt: alioquin eo magis paria sunt, quia duo unum efficiunt: ne quis pro diversitate materiarum peccata eorum discernat, ut alterum altero levius aut gravius existimet.

[1226C]   Dein duo distinguit poenitentiae genera.

000-00-00 Serial Number=0700951576

De Praescriptionibus Adversus Haereticos Reditus in Auctori Indicem

[0069C]   Introducit enim in primis illud fuisse quod pronuntiat, et deinde ex illa monade duo, ac deinde reliquos Aeonas, deinde introducit totum Valentinum.

[0070B]   Accedit his Cerdon quidam; hic introducit initia duo, id est duos deos, unum bonum, et alterum saevum; bonum superiorem, saevum hunc mundi creatorem.

000-00-00 Serial Number=0138825595

De Pudicitia Reditus in Auctori Indicem

[0997A]   Et duo utique filii illuc spectabunt, quo et drachma et ovis.

[1011B]   Erunt enim duo in unam carnem.

000-00-00 Serial Number=0800972581

De Resurrectione Carnis Reditus in Auctori Indicem

[0819A]   Duo verba expedita, decisa, detersa.

000-00-00 Serial Number=0074724495

De Spectaculis Reditus in Auctori Indicem

[0627D]   Primo duo plausibilia ethnicorum argumenta removet, quorum primum: Nihil obstrepere religioni in animo et in conscientia tanta solatia extrinsecus oculorum, vel aurium, nec vero Deum offendi oblectatione hominis.

[0629B]   Tandem exempla duo adducit christianorum propter frequentata spectacula punitorum.

[0641B]   Talibus auctoribus quadrigae productae, merito et aurigis coloribus idololatriam vestierunt, et ab initio duo soli fuerunt albus et russeus: albus hiemi, ob nives candidas; russeus aestati, ob solis ruborem, voti erant.

[0643A]   Duo ista daemonia conspirata et conjurata inter se sunt, ebrietatis et libidinis.

000-00-00 Serial Number=0910390139

De Virginibus Velandis Reditus in Auctori Indicem

[0895B]   Sed ingeniose quidam de futuro volunt dictum, Vocabitur mulier, quasi quae hoc futura esset, cum virginitatem resignasset: quoniam et adjicit: Propterea relinquet homo patrem et matrem, et conglutinabitur mulieri suae, et erunt duo in carne una.

[0896A]   Ubi enim duo in unam carnem [0896B] efficiuntur per matrimonii nexum, caro ex carne, et os ex ossibus, vocatur secundum originem mulier ejus, ex cujus substantia incipit censeri facta uxor.

[0897B]   Sed et ad haec duo ingeniose quidam respondisse sibi visus est: quoniam quidem desponsata est Maria, idcirco et ab Angelo et ab Apostolo mulierem pronuntiatam: desponsata enim quodammodo nupta: tamen inter [0897C] quodammodo, et verum, satis interest duntaxat in loco: nam alibi ita sane habendum est.

[0900C]   [0900C] Ecce duo diversa nomina, vir et mulier, omnis uterque.

000-00-00 Serial Number=0120129049

Fragmenta Varia Reditus in Auctori Indicem

[1124A]   Certe ejusdem pene sunt argumenti ad Uxorem libri duo, ac dicta Exhortatio ad castitatem, et non aliud tractat liber de Velandis Virginibus; alios insuper de Virginitate, continentia et castitate servanda locos complures apud Tertullianum, ex indice nostro inveniet lector.

000-00-00 Serial Number=0278204799

Sodoma [Incertus] Reditus in Auctori Indicem

[1101D]   Jamque dies ultrix aderat, duo de grege missi Angelico forma juvenes, qui spiritus ambo Diva ministerio Domini mandata ferebant, [1102B] Succedunt Sodomis; illic de stirpe piorum Transvena Loth aderat, sapiens, justique colonus, Unus erat, meminisse Deum; solet utilis arbor In sylvis latitare feris velut hospita fructu.

Reditus in Auctori Indicem
Reditus in Indicem Primum

Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam:     Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.» Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»

[1304A]	Talia Christus videns et audiens gaudet, his pacem suam mittit; ubi duo, ibi et ipse; ubi et ipse, ibi et malus non est.
[1302B]	Atquin vere duo in carne una; ubi caro una, unus et spiritus.
[1287A]	Duo ista nomina in quantum despectui humano, in tantum divinae misericordiae exposita, suscepit tueri Pater omnium.
[1278A]	Viderint, qui inter caetera perversitatum suarum disjungere docent, carnem de duobus unam, negantes eum, qui foeminam de masculo mutuatus, duo corpora ex ejusdem materiae consortio sumpta, rursus in se matrimonii compactione compegit.

[0616A]	Item Caius Caesar, qui et Caligula, annis III, mensibus VIII, diebus XIII; Nero Caesar annis IX, mensibus IX, diebus XIII; Galba mensibus VII, diebus VI; Otho mensibus III, diebus V; Vitellius mensibus VIII, diebus X; Vespasianus anno primo imperii sui debellavit Judaeos: et fiunt anni numero quinquaginta duo, menses sex.
[0598A]	Sic namque ad Rebeccam Deus locutus est, dicens: Duae gentes in utero tuo sunt, et duo populi de ventre tuo dividentur, et populus populum superabit, et major serviet minori (Ib.
[0597B]	XXII, 18), et quod ex utero Rebeccae duo populi et duae gentes essent processurae (Gen.
[0597A]	Vaticanum unum libri istius, et duo libri tertii adversus Marcionem exemplaria, item dictus B.
[0635C]	Quoniam duo haec mala fecit populus meus: me, inquit, dereliquerunt fontem aquae vitae, et foderunt sibi lacus contritos, qui non poterunt aquam continere (Jer.

[0250B]	Duo ergo summa magna quomodo consistent, cum hoc sit summum magnum, par non habere?
[0478A]	Si enim Abraham duos liberos habuit, unum ex ancilla, et alium ex libera: sed qui [0477C] ex ancilla, carnaliter natus est; qui vero ex libera, per [0478A] repromissionem; quae sunt allegorica, id est, aliud portendentia: haec sunt enim duo testamenta, sive duae ostensiones, sicut invenimus interpretatum: unum a monte Sina, in synagogam Judaeorum, secundum legem, generans in servitutem; aliud super omnem principatum, generans vim, dominationem, et omne nomen quod nominatur, non tantum in hoc aevo, sed in futuro; quae est mater nostra, in quam repromisimus sanctam Ecclesiam; ideoque adjicit: Propter quod, fratres, non sumus ancillae filii, sed liberae.
[0252A]	Jam nunc, duo summa magna, duo paria, cui operae pretio, cui emolumento deputarentur?
[0243D]	Non posse etiam duo summa magna, etiam distincta suis finibus consistere.
[0239D]	Primo itaque loco Dei unitatem et singularitatem ostendit, cum impossibile evincat duo dari suprema entia: qui enim duo potuit admittere, idem et plura; [0240A] post duo enim multitudo, unione jam excussa, numerus autem divinitatis summa ratione constare debet.
[0252A]	Q uid interfuit numeri; cum duo paria non differant uno?
[0518B]	Et si duo sunt, illum sequar qui prior docuit.
[0464B]	Sed et duo scelesti circumfiguntur illi, ut inter iniquos scilicet deputaretur.
[0257A]	Cum vero duo dii proponuntur, communis est illis status principalis.
[0252A]	Jam nunc, duo summa magna, duo paria, cui operae pretio, cui emolumento deputarentur?
[0379B]	Atque adeo si et Christus Marcionis natus ex homine diceretur, tunc et ipse caperet appellationis communionem, et essent duo filii hominis, sicut et duo Christi, et duo Jesus.
[0252A]	Quae potuit duo admittere, eadem potuit et plura; post duo enim, multitudo, unione jam excessa.
[0327A]	IV, 22), duo argumenta filiorum Abrahae allegorice cucurrisse, et suggerens Ephesiis (Eph.
[0251B]	Proinde, cum duo dii conferantur, ut duo reges et duo summa magna, in alterum concedat necesse est unio summi magni, ex sententia comparationis, qua summum ex victoria sua constat, superato aemulo alio magno, non tamen summo; atque ex defectione aemuli, solitudinem quamdam de singularitate praestantiae suae possidens, unicum est.
[0472B]	Duo enim Evangelia confirmare, non est ejus qui aliud jam negarit.
[0466B]	Nam cum duo ex illis iter agerent, et Dominus eis adhaesisset, non comparens quod ipse esset, etiam dissimulans de conscientia rei gestae: Nos autem putabamus, inquiunt, ipsum esse redemptorem Israelis; utique suum Christum, id est Creatoris.
[0319B]	Aufer titulum Marcionis et intentionem atque propositum operis ipsius, et nihil aliud praestat quam demonstrationem ejusdem Dei optimi et judicis: quia haec duo in solum Deum competunt.
[0392C]	Si Deo Marcionis adscribetur benedictio in mendicos, ejusdem imponetur et maledictio in divites; et erit par jam Creatoris, tam bonus quam et judex; nec erit jam discrimini locus, quo duo Dei fiunt; sublatoque discrimine, supererit unum Deum renuntiari Creatorem.
[0442A]	XIX, 8) ejusdem veritatis, et ejusdem Christi, in quo prohibens divortium, propriam quaestionem ejus absolvit: Moyses propter duritiam cordis vestri praecepit libellum repudii dare; a primordio autem non fuit sic, quia scilicet qui marem et foeminam fecerat, Erunt duo, dixerat, in carne una ; quod Deus itaque junxit, homo disjunxerit ?
[0251B]	Proinde, cum duo dii conferantur, ut duo reges et duo summa magna, in alterum concedat necesse est unio summi magni, ex sententia comparationis, qua summum ex victoria sua constat, superato aemulo alio magno, non tamen summo; atque ex defectione aemuli, solitudinem quamdam de singularitate praestantiae suae possidens, unicum est.
[0466A]	Sed et duo ibidem angeli apparuerunt.
[0252A]	Quae potuit duo admittere, eadem potuit et plura; post duo enim, multitudo, unione jam excessa.
[0343A]	[0343A] Caeterum, cum duo miscuit, speratum et insperatum, expugnatur utrumque consilium ejus.
[0253B]	Deum vero confessus, utrumque duo summa magna confessus es.
[0251C]	Primo enim exigam cur non plura, si duo?
[0251C]	Quaecumque ratio plura summa magna non patitur admitti, eadem nec duo, ut ipsa plura [0252A] post unum; post unum enim, numerus.
[0518C]	An sicut duo Dei, ita et duo diaboli, et pluraliter potestates et munditenentes?
[0518A]	Laborabo ego nunc eumdem Deum probare masculi et Christi, mulieris et Ecclesiae, carnis et spiritus; ipso Apostolo sententiam Creatoris adhibente, imo et disserente: Propter hoc relinquet homo patrem et matrem, et erunt duo in carnem unam .
[0240A]	Primo itaque loco Dei unitatem et singularitatem ostendit, cum impossibile evincat duo dari suprema entia: qui enim duo potuit admittere, idem et plura; [0240A] post duo enim multitudo, unione jam excussa, numerus autem divinitatis summa ratione constare debet.
[0242C]	At Tertullianus illa duo Testamenta [0242D] non a diverso prodiisse auctore patefaciebat, sed ab uno eodemque, qui tamen diverso se gessit modo juxta humani generis statum et conditionem.
[0254B]	Ergo nec paria erunt duo summa magna, quia prohibet disposita jam regula summi magni, comparationem non sustinentis; nec disparia, quia et alia summi magni regula occurrit, diminutionem non [0254C] admittens.
[0256B]	Duo nunc dii proponuntur, ignotus et notus.
[0379B]	Atque adeo si et Christus Marcionis natus ex homine diceretur, tunc et ipse caperet appellationis communionem, et essent duo filii hominis, sicut et duo Christi, et duo Jesus.
[0239D]	Primo itaque loco Dei unitatem et singularitatem ostendit, cum impossibile evincat duo dari suprema entia: qui enim duo potuit admittere, idem et plura; [0240A] post duo enim multitudo, unione jam excussa, numerus autem divinitatis summa ratione constare debet.
[0243D]	Si enim duo summa magna, etiam plura admitti debere, cum Valentino, qui usque ad triginta aeonum foetus, examen divinitatis effudit.
[0253B]	Ita, cum duo dii pronuntiantur duo summa magna, necesse est neutrum altero aut majus sit aut minus, neutrum altero aut sublimius aut dejectius.
[0286B]	[0286B] Et ita Deus tunc maxime magnus, cum homini pusillus; et tunc maxime optimus, cum homini non bonus; et tunc maxime unus, cum homini duo aut plures.
[0379B]	Atque adeo si et Christus Marcionis natus ex homine diceretur, tunc et ipse caperet appellationis communionem, et essent duo filii hominis, sicut et duo Christi, et duo Jesus.
[0254C]	Duo enim non sunt, quod pertineat proprie ad numeri retractatum.
[0244C]	Atque adeo, non modo duo pares, sed nec dispares deos posse constitui.
[0253B]	Ita, cum duo dii pronuntiantur duo summa magna, necesse est neutrum altero aut majus sit aut minus, neutrum altero aut sublimius aut dejectius.
[0472A]	Jam ergo duo sunt Evangelia apud duos Deos, et mentitus erit Apostolus, dicens quod aliud omnino non est, cum sit et aliud; cum sic suum Evangelium defendere potuisset, ut potius demonstraret, non ut unum determinaret.
[0252B]	Si ambos colerem, vererer ne, abundantia officii, superstitio potius quam religio existimaretur; quia duos tam pares, et in altero ambos, possem in uno demereri: hoc ipsum testimonio praestans parilitati et unitati eorum, dum alterum in altero venerarer, dum in uno mihi duo sunt.
[0252B]	Ecce enim, duos intuens deos tam pares quam duo summa magna, quid facerem?
[0251C]	[0251C] Aut quae ratio duo summa magna composuit?
[0415B]	Nam hi sunt, de quibus dictum est illi: Duo filii opimitatis adsistunt Domino universae terrae.
[0378C]	Caeterum, duo jam patres habebuntur, Deus et homo, si non virgo sit mater.
[0518C]	An sicut duo Dei, ita et duo diaboli, et pluraliter potestates et munditenentes?
[0251B]	Proinde, cum duo dii conferantur, ut duo reges et duo summa magna, in alterum concedat necesse est unio summi magni, ex sententia comparationis, qua summum ex victoria sua constat, superato aemulo alio magno, non tamen summo; atque ex defectione aemuli, solitudinem quamdam de singularitate praestantiae suae possidens, unicum est.
[0515A]	Itaque ipse est, inquit, pax nostra, qui fecit duo unum, judaicum scilicet populum, et gentilem, quod prope, et quod longe, soluto medio pariete inimicitiae, in carne sua.
[0250B]	Sed argumentabitur quilibet, posse et duo summa magna consistere distincta atque disjuncta in suis finibus, et utique advocabit exemplum: Regna terrarum tanta numero, et tamen summa magna in suis quibusque regionibus, et putabit utique humana divinis conferenda.

[0163D]	Secundus autem ubi est, duo sunt.
[0168C]	Ergo, inquit, si Deus dixit, et Deus fecit; si alius deus dixit, et alius fecit, duo dii praedicantur.
[0169C]	Duos tamen Deos et duos Dominos nunquam ex ore nostro proferimus: non quasi non et Pater Deus, et Filius Deus, et Spiritus sanctus Deus, et Deus unusquisque; sed quoniam retro et duo dii et duo domini praedicabantur; ut, ubi venisset Christus, et Deus agnosceretur, et Dominus vocaretur, quia Filius Dei et Domini.
[0169C]	Duos tamen Deos et duos Dominos nunquam ex ore nostro proferimus: non quasi non et Pater Deus, et Filius Deus, et Spiritus sanctus Deus, et Deus unusquisque; sed quoniam retro et duo dii et duo domini praedicabantur; ut, ubi venisset Christus, et Deus agnosceretur, et Dominus vocaretur, quia Filius Dei et Domini.
[0179A]	Si Filium nolunt secundum a Patre reputari, ne secundus duos faciat deos dici, ostendimus etiam duos deos in Scriptura relatos, et duos dominos; et tamen ne de isto scandalizentur, rationem reddidimus, qua Dei non duo dicantur, nec Domini, sed qua Pater et Filius duo; et hoc non ex separatione substantiae, sed ex dispositione, cum individuum et inseparatum Filium a Patre pronuntiamus; nec statu, sed gradu alium; qui etsi Deus dicatur, quando nominatur singularis, non ideo duos deos faciat, sed unum, hoc ipso quod et Deus ex unitate Patris vocari habeat.
[0179A]	Si Filium nolunt secundum a Patre reputari, ne secundus duos faciat deos dici, ostendimus etiam duos deos in Scriptura relatos, et duos dominos; et tamen ne de isto scandalizentur, rationem reddidimus, qua Dei non duo dicantur, nec Domini, sed qua Pater et Filius duo; et hoc non ex separatione substantiae, sed ex dispositione, cum individuum et inseparatum Filium a Patre pronuntiamus; nec statu, sed gradu alium; qui etsi Deus dicatur, quando nominatur singularis, non ideo duos deos faciat, sed unum, hoc ipso quod et Deus ex unitate Patris vocari habeat.
[0183C]	Adhuc cum duo, masculini generis.
[0184B]	Adeo totum hoc perseverabat [0184B] inducere, ut duo tamen crederentur in una virtute; quia aliter Filius credi non posset, nisi duo crederentur.
[0184B]	Adeo totum hoc perseverabat [0184B] inducere, ut duo tamen crederentur in una virtute; quia aliter Filius credi non posset, nisi duo crederentur.
[0189A]	Nam et spiritus substantia est sermonis, et sermo operatio spiritus, et duo unum sunt.
[0156A]	Ita duo negotia diaboli Praxeas Romae procuravit, prophetiam expulit, et haeresim intulit; Paracletum fugavit, et Patrem crucifixit.
[0159C]	Hoc uno capitulo Epistolae apostolicae potuimus jam et Patrem et Filium ostendisse duos esse, praeterquam ex nominibus Patris et Filii, etiam ex eo quod qui tradidit regnum, et cui tradidit, item qui subjecit, et cui subjecit, duo sint necesse est.

[0663C]	Sed licet et duo esse concreta.
[0696B]	Cum igitur [0696B] in primordio duo diversa atque divisa, limus et flatus, unum hominem coegissent, confusae substantiae ambae jam in uno semina quoque sua miscuerunt, atque exinde generi propagando formam tradiderunt; ut nunc duo, licet diversa, etiam unita pariter effluant, pariterque insinuata sulco et arvo suo, pariter hominem ex utraque substantia effruticent, in quo rursus semen suum insit secundum genus, sicut omni conditioni genitali praestitutum est.
[0665B]	V, 30, 31): Hoc nunc os ex ossibus meis, et caro ex carne mea; propter hoc [0665B] relinquet homo patrem et matrem, et adglutinabit se uxori suae, et erunt duo in carnem unam; accidentiam spiritus passus est: cecidit enim ecstasis super illum, Sancti Spiritus vis, operatrix prophetiae.
[0673A]	Proinde, cum Plato, soli Deo segregans rationale, duo genera subdividit ex rationali, indignativum quod appellant θυμικον, concupiscentivum quod vocant επιθυμητικον, ut illud quidem commune sit nobis et leonibus, istud vero cum muscis, rationale porro cum Deo; video et de hoc mihi esse retractandum, propter ea quae in Christo deprehenduntur.
[0656A]	Tale aliquid, opinor, ei accidit, cum duo in unum corpora negavit, alienatus a prospectu et recogitatu praegnantum, quae non singula quotidie corpora, sed et bina et terna in unius uteri ambitu perferunt.
[0684B]	II): Hoc os ex ossibus meis, et caro ex carne mea, vocabitur mulier; propterea relinquet homo patrem et matrem, et adglutinabitur mulieri suae, et erunt duo in carnem unam; hoc postea obvenit, cum in illum Deus amentiam immisit, spiritalem vim qua constat prophetia.
[0656B]	Universa conditio testabitur, corpora de corporibus processura jam illic esse, unde procedunt: secundum sit necesse est, quod ex alio est: nihil porro ex alio est, nisi dum gignitur: sed tunc duo sunt.
[0663B]	Si enim duo sunt, anima et spiritus, dividi possunt, ut divisione [0663C] eorum, alterius discedentis, alterius immanentis, mortis et vitae concursus eveniat.
[0696B]	Cum igitur [0696B] in primordio duo diversa atque divisa, limus et flatus, unum hominem coegissent, confusae substantiae ambae jam in uno semina quoque sua miscuerunt, atque exinde generi propagando formam tradiderunt; ut nunc duo, licet diversa, etiam unita pariter effluant, pariterque insinuata sulco et arvo suo, pariter hominem ex utraque substantia effruticent, in quo rursus semen suum insit secundum genus, sicut omni conditioni genitali praestitutum est.
[0693C]	Ecce duplex foetus in locis matris tumultuantur, et nusquam adhuc populi duo.
[0663C]	Sed nullo modo eveniet: ergo duo non erunt, quae dividi non possunt; quae dividi possent, si fuissent.

[1159B]	Inter haec [1159B] duo autem, si imaginem et per ομοιωσιν, stricte loqui velimus, discrimen intercedere, S.
[1159B]	Pridem notavit, inquiens: Sunt, qui non frustra intelligant, duo dicta esse, ad imaginem, et similitudinem: cum, si una res esset, unum nomen sufficere potuisset.
[1163A]	Caeterum a Nostro hic in passivo sensu, pro oppignorari, sumitur, ut sensus sit: quod et testatio fidei et sponsio salutis per Baptismum, cui haec duo velut innectuntur, ceu quo jam dato pignore, obfirmentur.
[1166B]	Simulque jussit discipulos sciscitari a popularibus indigenis, quibus jam olim nominibus donati fuissent duo e calidis fonticulis minores, sed caeteris elegantiores, venustioresque.

[0777B]	At cum dividit species, carnem et animam, duo ostendit: si duo, jam non unum; si non unum, jam nec anima carnalis, nec caro animalis; unum enim est anima caro, aut caro anima.
[0777B]	At cum dividit species, carnem et animam, duo ostendit: si duo, jam non unum; si non unum, jam nec anima carnalis, nec caro animalis; unum enim est anima caro, aut caro anima.
[0778A]	Ergo jam non unus Deus, nec unus salutificator, si duo salutis artifices, et utique alter altero indigens.

[0919C]	Videmus duo consilia, quo supra nubendi veniam facit, et quo postmodum continentiam nubendi indicit.
[0920B]	Denique, erunt duo, inquit, in carne una; non tres, neque quatuor.
[0920B]	Alioquin jam non una caro, nec duo in unam carnem.
[0920C]	Si vero rursus [0920C] aut saepius, jam una esse desiit; et erunt non duo in unam carnem, sed una plane costa in plures.
[0920C]	At quam Apostolus in Ecclesiam et Christum interpretatur, erunt duo in unam carnem, secundum spiritales nuptias Ecclesiae et Christi (unus enim Christus, et una ejus Ecclesia), agnoscere debemus duplicatam et exaggeratam esse nobis unius matrimonii legem, tam secundum generis fundamentum, quam secundum Christi sacramentum.

[0934B]	Siquidem prophetice dictum est: Et erunt duo in carnem unam (Gen.
[0934B]	Caeterum, jam non duo, si plures.
[0934D]	Aliae diluvium iniquitates provocaverunt, semel defensae [0934D] qualescumque fuerunt; non tamen septuagies septies, quod duo matrimonia meruerunt.
[0935A]	Iterum duo in unicis nuptiis.
[0935A]	Ex omnibus, inquit, bestiis, ex omni carne, duo induces in arcam, ut vivant tecum masculus et foemina.
[0935A]	Erunt de animalibus volatilibus secundum genus, et de omnibus serpentibus terrae, secundum genus ipsorum, duo ex omnibus introibunt ad te masculus et foemina.

[1231B]	Sed non eo inter se differunt, quod corpus et spiritus duo sunt: alioquin eo magis paria sunt, quia duo unum efficiunt: ne quis pro diversitate materiarum peccata eorum discernat, ut alterum altero levius aut gravius existimet.
[1231B]	Sed non eo inter se differunt, quod corpus et spiritus duo sunt: alioquin eo magis paria sunt, quia duo unum efficiunt: ne quis pro diversitate materiarum peccata eorum discernat, ut alterum altero levius aut gravius existimet.
[1226C]	Dein duo distinguit poenitentiae genera.

[0069C]	Introducit enim in primis illud fuisse quod pronuntiat, et deinde ex illa monade duo, ac deinde reliquos Aeonas, deinde introducit totum Valentinum.
[0070B]	Accedit his Cerdon quidam; hic introducit initia duo, id est duos deos, unum bonum, et alterum saevum; bonum superiorem, saevum hunc mundi creatorem.

[0997A]	Et duo utique filii illuc spectabunt, quo et drachma et ovis.
[1011B]	Erunt enim duo in unam carnem.

[0627D]	Primo duo plausibilia ethnicorum argumenta removet, quorum primum: Nihil obstrepere religioni in animo et in conscientia tanta solatia extrinsecus oculorum, vel aurium, nec vero Deum offendi oblectatione hominis.
[0629B]	Tandem exempla duo adducit christianorum propter frequentata spectacula punitorum.
[0641B]	Talibus auctoribus quadrigae productae, merito et aurigis coloribus idololatriam vestierunt, et ab initio duo soli fuerunt albus et russeus: albus hiemi, ob nives candidas; russeus aestati, ob solis ruborem, voti erant.
[0643A]	Duo ista daemonia conspirata et conjurata inter se sunt, ebrietatis et libidinis.

[0895B]	Sed ingeniose quidam de futuro volunt dictum, Vocabitur mulier, quasi quae hoc futura esset, cum virginitatem resignasset: quoniam et adjicit: Propterea relinquet homo patrem et matrem, et conglutinabitur mulieri suae, et erunt duo in carne una.
[0896A]	Ubi enim duo in unam carnem [0896B] efficiuntur per matrimonii nexum, caro ex carne, et os ex ossibus, vocatur secundum originem mulier ejus, ex cujus substantia incipit censeri facta uxor.
[0897B]	Sed et ad haec duo ingeniose quidam respondisse sibi visus est: quoniam quidem desponsata est Maria, idcirco et ab Angelo et ab Apostolo mulierem pronuntiatam: desponsata enim quodammodo nupta: tamen inter [0897C] quodammodo, et verum, satis interest duntaxat in loco: nam alibi ita sane habendum est.
[0900C]	[0900C] Ecce duo diversa nomina, vir et mulier, omnis uterque.