Tertullianus - Lexicum Proprium seu 'Concordances' - Opera Omnia

TERTULLIANUS
Lexicum Proprium seu 'Concordances' - Opera Omnia - Verbum 'Bonum' [275]
This html page belongs to www.documentacatholicaomnia.eu and has been written by CDO program. Copyright by Cooperatorum Veritatis Societas and GSM

000-00-00 Serial Number=0058683395

Ad Martyres Reditus in Auctori Indicem

[0624A]   Bonum agonem subituri estis in quo agonothetes, [0624B] Deus vivus est; xystarches, Spiritus sanctus corona, aeternitatis; brabium, angelicae substantiae, politia in coelis, gloria in saecula saeculorum.

000-00-00 Serial Number=0523637950

Ad Nationes Reditus in Auctori Indicem

[0559C]   Scio plane, qua responsione soletis redundantiae nostrae testimonium convenire: non utique eo bonum praejudicari, quia plerosque convertat et sibi rapiat, inquitis.

000-00-00 Serial Number=0272512078

Ad Uxorem Reditus in Auctori Indicem

[1279A]   Possum dicere: [1279A] quod permittitur bonum non est.

[1281A]   Sic aeternum sibi bonum Domini occupaverunt, ac jam in terris non nubendo, de familia angelica deputantur.

[1287B]   Poterit virgo felicior haberi, at vidua laboriosior: illa, quod bonum semper habuit; ista, quod bonum sibi invenit.

[1279A]   Porro plane bonum hoc antecedet, quod non modo non obest, sed insuper prodest.

[1287B]   Poterit virgo felicior haberi, at vidua laboriosior: illa, quod bonum semper habuit; ista, quod bonum sibi invenit.

[1279A]   Si ploro, bonum est, quod si timeo, quod permittitur, suspectam habet permissionis suae caussam: quod autem melius est, nemo permisit, ut indubitatum et sua sinceritate manifestum.

[1278A]   Denique prohiberi nuptias nusquam omnino legimus, ut bonum scilicet: quid tamen bono isto melius sit, accipimus ab Apostolo, permittente quidem nubere, sed abstinentiam praeferente: illud propter insidias tentationum, hoc propter angustias temporum: qua ratione utriusque pronuntiationis inspecta facile dinoscitur, necessitate nobis concessam esse nubendi potestatem: [1278B] quod autem necessitas praestat, depretiat ipsa.

[1278B]   VII, 9), quale hoc bonum est, oro te, quod mali comparatio commendat?

[1279A]   Non ideo quid bonum est, quia malum non est: nec ideo malum non est, quia non obest.

000-00-00 Serial Number=0782176316

Adversus Gnosticos Scorpiace Reditus in Auctori Indicem

[0149C]   Agonem bonum decertavi, cursum consummavi, fidem custodivi; superest corona, quam mihi Dominus illa die reddet, scilicet passionis.

[0131B]   Quod a malo liberat, quis non bonum pronuntiabit?

[0150B]   Dei ergo ministra est tibi in bonum.

[0125B]   Auctoritas divina praecedit, an tale quid voluerit atque mandaverit Deus, ut qui negant bonum, non suadeantur accommodum, nisi cum subacti fuerint.

[0131A]   Malum enim Deum qui praesumpserit, constare in utroque non poterit: aut Deum negare debebit, quem malum existimarit; aut bonum dicere, quem Deum pronuntiarit.

[0131A]   Deum interim sufficit dici, ut necesse sit bonum credi.

[0131A]   Probabit hoc etiam ipsius rei bonitas, quam Deus voluit; martyrii dico: quia bonum nonnisi bonus voluit.

[0131B]   Vitam qui malum dixerit, habet mortem quam bonum dicat.

[0131A]   Malo autem obniti et adversari nisi bonum non potest.

[0131A]   Longum est ut Deum meum bonum ostendam, quod jam a nobis didicerunt Marcionitae.

[0131A]   Bonum contendo martyrium apud eumdem Deum, a quo et prohibetur et punitur idololatria.

[0150B]   Fac bonum, et laudem ab ea referes.

000-00-00 Serial Number=0421823740

Adversus Hermogenem Reditus in Auctori Indicem

[0207A]   Sed cum alias summum bonum constet esse quod sit aeternum ut Deus, per quod solus est Deus, dum aeternus est, et ita bonus, dum Deus; quomodo materiae inerit malum, quam ut aeternam, summum bonum credi necesse est?

[0210A]   Primo, si bonum in materia omnino non fuit, non ex materia bonum factum est, quod materia scilicet non habuit.

[0206A]   Magna, [0206A] bona fide, caecitas haereticorum pro hujusmodi argumentatione, cum ideo aut alium Deum bonum et optimum volunt credi, quia mali auctorem existiment Creatorem; aut materiam cum Creatore proponunt, ut malum a materia, non a Creatore deducant: quando nullus omnino deus liberetur ista quaestione, ut non auctor mali videri proinde possit, quisquis ille est qui malum etsi non ipse fecit, tamen a quocumque et unde unde passus est fieri.

[0232A]   [0232A] Quod bonum, non desiderat, aut non optat, aut non capit profectum?

[0208A]   Age nunc, malam ac pessimam credamus esse materiam, utique natura; sicut Deum bonum et optimum credimus, proinde natura: porro naturam certam et fixam haberi oportebit tam in malo perseverantem apud materiam, quam in bono apud Deum inconvertibilem et indemutabilem.

[0197A]   Hermogenes adhuc vivens docebat dari materiam aeternam, hoc innixus principio, bonum et optimum esse Deum, qui bona atque optima tam velit facere, quam scit, imo nihil non bonum, atque optimum et velle eum, et sapere.

[0197B]   Praeterea si materia mala, et aeterna, profecto [0197B] malum inevitabile, et necessarium; si mutabilis in bonum, ergo non aeterna, et hic auctor mali Deus, qui cum debuisset omnia ex materia protulisse, aut tantum bona, protulisset etiam mala, utique aut volens esse mala, si poterat efficere ne essent, aut non volens efficere omnia bona, si voluit, et non fecit.

[0199A]   Proinde ex nihilo non potuisse eum facere, sic contendit, bonum et optimum definiens Dominum, qui bona atque optima tam velit facere quam sit; imo nihil non bonum atque optimum et velle eum et facere.

[0234B]   Porro, si neque ad bonum, neque ad malum pronior erat motus, utique inter bonum et malum agebatur: ut ex hoc quoque materiam [0234C] determinabilem adpareat, cujus motus nec malo nec bono pronus, eo quod in neutrum vergebat, intra utrumque ab utroque pendebat, [0235A] et hoc nomine ab utroque determinabatur.

[0210A]   Porro si bonum, neque ex materia factum est, quia non erat in illa, ut in mala; neque ex Deo, quia nihil potuit ex Deo fieri, sicut definit Hermogenes: invenitur bonum jam ex nihilo factum, ut ex nullo [0210B] factum, ut neque ex materia, neque ex Deo.

[0199A]   Proinde ex nihilo non potuisse eum facere, sic contendit, bonum et optimum definiens Dominum, qui bona atque optima tam velit facere quam sit; imo nihil non bonum atque optimum et velle eum et facere.

[0210B]   Et si bonum ex nihilo, cur non et malum?

[0208A]   Scilicet quia, si demutabitur natura in materia de malo in bonum, demutari poterit et in Deo de bono in malum.

[0197A]   Hermogenes adhuc vivens docebat dari materiam aeternam, hoc innixus principio, bonum et optimum esse Deum, qui bona atque optima tam velit facere, quam scit, imo nihil non bonum, atque optimum et velle eum, et sapere.

[0206B]   Quasi bonum voluit esse, et quasi malum noluit fecisse.

[0235A]   Bonum ergo et malum, erras, si substantias esse vis.

[0210A]   Porro si bonum, neque ex materia factum est, quia non erat in illa, ut in mala; neque ex Deo, quia nihil potuit ex Deo fieri, sicut definit Hermogenes: invenitur bonum jam ex nihilo factum, ut ex nullo [0210B] factum, ut neque ex materia, neque ex Deo.

[0234B]   Si aequalis momenti, jam non turbulentus, nec cacabacius, sed compositus et temperatus; scilicet, qui inter bonum et malum suo arbitrio agitatus, in neutram tamen partem pronus et praeceps, mediae, quod aiunt, aginae aequilibrato impetu ferebatur.

[0235A]   Sed et bonum et malum in loco facis, cum dicis motum materiae in neutrum eorum fuisse propensum: materia enim quae in loco erat, neque huc neque illuc devergens, in loca non devergebat in quibus erat bonum et malum.

[0210B]   Aut si ex materia mala bonum processit, quia neque ex nihilo, neque ex Deo, sequetur ut ex conversione processerit materiae, contra denegatam aeterni conversionem.

[0211B]   Porro si Dei erit utrumque, videbitur Deus etiam mali auctor: Deus autem ut bonus, auctor mali non erit; si materiae utrumque, videbitur materia etiam boni matrix; mala autem in totum materia boni non erit matrix; si utriusque erit, utrumque; in hoc quoque comparabitur Deo materia, et partes erunt ambo, ex aequo mali ac boni adfines; aequari autem Deo materia non debet, ne duos deos efficiat; si alterum alterius, utique Dei bonum, et materiae malum; neque malum Deo, neque materiae bonum adscribitur: et bona autem et mala Deus, de materia faciendo, cum ea facit.

[0205A]   Et ideo precario, non dominio, ut cum ea mala esset, de mala tamen sustinuerit uti, scilicet ex necessitate mediocritatis suae, qua non valebat ex nihilo uti; non ex potestate, quam si habuisset omnino ut Deus in materiam, quam malam norat, ante eam in bonum convertisset ut dominus et bonus, ut ita de bono, non de malo uteretur.

[0234B]   Porro, si neque ad bonum, neque ad malum pronior erat motus, utique inter bonum et malum agebatur: ut ex hoc quoque materiam [0234C] determinabilem adpareat, cujus motus nec malo nec bono pronus, eo quod in neutrum vergebat, intra utrumque ab utroque pendebat, [0235A] et hoc nomine ab utroque determinabatur.

[0236A]   Si in bonum reformata est, utique de malo reformata est; Et si [0236B] per compositionem Dei cessavit a natura mali, natura cessavit ergo, et mala fuit natura ante compositionem, et desinere potuit a natura post reformationem.

[0210A]   Primo, si bonum in materia omnino non fuit, non ex materia bonum factum est, quod materia scilicet non habuit.

[0209B]   Nam etsi dicatur, licet ex occasione materiae, suo tamen arbitrio bona protulisse, quasi nactus bonum [0209C] materiae, quamquam et hoc turpe sit, certe cum ex eadem etiam mala profert, vel haec utique non de quamquam et hoc turpe sit, certe cum ex eadem etiam mala profert, vel haec utique non de suo arbitrio proferendo, servit materiae, aliud non habens facere quam ex malo proferre; invitus utique qua bonus, ex necessitate ut invitus, et ex servitute ut ex necessitate.

[0210C]   Plus bonum floruisset sine mali adflatu.

[0220B]   Quam autem transierit de statu terrae illius, id est materiae, ista terra, vel eo palam est, quod haec apud Genesim testimonium boni accipit: Et vidit Deus quia bonum: illa autem apud Hermogenem in originem et caussam malorum deputatur.

[0211B]   Porro si Dei erit utrumque, videbitur Deus etiam mali auctor: Deus autem ut bonus, auctor mali non erit; si materiae utrumque, videbitur materia etiam boni matrix; mala autem in totum materia boni non erit matrix; si utriusque erit, utrumque; in hoc quoque comparabitur Deo materia, et partes erunt ambo, ex aequo mali ac boni adfines; aequari autem Deo materia non debet, ne duos deos efficiat; si alterum alterius, utique Dei bonum, et materiae malum; neque malum Deo, neque materiae bonum adscribitur: et bona autem et mala Deus, de materia faciendo, cum ea facit.

[0210B]   Ita unde bonum constitit, jam negabit Hermogenes inde illud constare potuisse.

[0206B]   Quod non faciendo, malum judicavit, id sustinendo, bonum pronuntiavit, malum pro bono sustinendo et non potius eradicando, assertor ejus inventus est: male, si per voluntatem, turpiter, si per necessitatem.

[0235A]   Sed et bonum et malum in loco facis, cum dicis motum materiae in neutrum eorum fuisse propensum: materia enim quae in loco erat, neque huc neque illuc devergens, in loca non devergebat in quibus erat bonum et malum.

[0211A]   Igitur in praestructione hujus articuli, et alibi forsitan retractandi, equidem diffinio, aut Deo adscribendum et bonum et malum quae ex materia fecit, aut materiae ipsi, ex qua fecit; aut utrumque utrique, [0211B] quia ambo sibi obligantur qui fecit et de qua fecit: aut alterum alteri; tertius enim, praeter materiam et Deum, non est.

[0207A]   Sed cum alias summum bonum constet esse quod sit aeternum ut Deus, per quod solus est Deus, dum aeternus est, et ita bonus, dum Deus; quomodo materiae inerit malum, quam ut aeternam, summum bonum credi necesse est?

[0235A]   Ad bonum autem et malum non devergente materia, ut aut corporalia aut localia non devergebat.

[0234B]   Igitur, subjacens materia aequalis momenti [0234B] habens motum, neque ad bonum, neque ad malum plurimum vergit.

000-00-00 Serial Number=0684461057

Adversus Marcionem Reditus in Auctori Indicem

[0291C]   Ut ergo bonum jam suum haberet homo, emancipatum sibi a Deo, et fieret proprietas jam boni in homine, et quodammodo natura, de institutione adscripta est illi quasi libripens emancipati a Deo boni, libertas et potestas arbitrii, quae efficeret bonum, ut proprium, [0292A] jam sponte praestari ab homine; quoniam et hoc ratio bonitatis exigeret voluntarie exercendae; ex libertate scilicet arbitrii non favente institutioni, non serviente: ut ita demum bonus consisteret homo, si secundum institutionem quidem, sed ex voluntate jam bonus inveniretur, quasi de proprietate naturae: proinde ut et contra malum (nam et illud utique Deus providebat) fortior homo praetenderet, liber scilicet et suae potestatis: quia, si careret hoc jure, ut bonum quoque non voluntate obiret, sed necessitate, usurpabilis etiam malo futurus esset ex infirmitate servitii, proinde et malo sicut bono famulus.

[0300A]   Nam etsi commendabile per semetipsum, non tamen et conservabile, quia expugnabile jam per adversarium, nisi vis aliqua praeesset timendi, quae bonum etiam nolentes appetere, et custodire compelleret.

[0291A]   Oportebat Deum cognosci: bonum hoc utique et rationale.

[0291A]   Et hoc bonum, sine dubio, et rationale.

[0280C]   Videamus an justa: non quasi destructuri felicitatem sanctitatis, ut aliqui Nicolaitae, assertores libidinis atque luxuriae; sed qui sanctitatem sine nuptiarum damnatione noverimus, et sectemur, et praeferamus; non ut malo bonum, sed ut bono melius.

[0307B]   XXXIII, 13); [0307B] declinare a malo, et facere bonum; quaerere pacem, et sectari eam; irasci et non delinquere (Ps.

[0287B]   Nam, etsi nondum apparebat, hoc bonum esse, quia nondum erat quicquam cui appareret; sed Deus praesciebat quid boni appariturum esset: et ideo in suam summam commisit bonitatem, apparituri boni negotiatricem, non utique repentinam, nec obventitiae bonitatis, nec provocatitiae animationis, quasi exinde censendam, quo coepit operari.

[0289A]   II, 18), bonum solum esse hominem.

[0505C]   Quis discernit duos deos, justum alium, bonum alium; cum is utrumque debeat credi: cujus praeceptum [0505C] et bonum et justum est?

[0307B]   Vide: quam bonum et quam jucundam habitare fratres in unum (Ps.

[0240B]   Non enim sufficiebat bonum per semetipsum commendari, nisi vis aliqua praeesset timendi, quae bonum etiam nolentes appeteret, et custodire impelleret.

[0272B]   Exigo rationem bonitatis, quia nec aliud quid bonum haberi [0272C] liceat, quod non rationaliter bonum sit, nedum ut ipsa bonitas irrationalis deprehendatur.

[0288B]   I): non quasi nesciens bonum, nisi videret, sed quia bonum, ideo videns, honorans et consignans, et dispungens bonitatem operum dignatione conspectus.

[0288B]   I): non quasi nesciens bonum, nisi videret, sed quia bonum, ideo videns, honorans et consignans, et dispungens bonitatem operum dignatione conspectus.

[0290C]   Sic et in posteris legibus Creatoris invenias, proponentis ante hominem bonum et malum, vitam et mortem (Deut.

[0272C]   Facilius malum, cui rationis aliquid adfuerit, pro bono habebitur, quam ut bonum ratione desertum non pro malo judicetur.

[0299C]   Denique timor judicii ad bonum, non ad malum confert.

[0289C]   Quod si evenit, absolutum est e contrario Deum neque bonum credendum, neque praescium, neque potentem: siquidem in quantum nihil tale evenisset, si talis Deus, id est bonus, et praescius, et potens, in tantum ideo evenit, quia non talis Deus.

[0400C]   Proinde et arbor bona non proferat malum fructum, quia nec veritas haeresim: nec mala bonum, quia nec haeresis veritatem: Sic nec Marcion aliquid boni de thesauro Cerdonis malo protulit, nec Apelles de Marcionis: multo enim haec congruentius [0401A] in ipsos interpretabimur, quae Christus in homines allegorisavit, non in duos deos secundum scandalum Marcionis.

[0480A]   Nega Creatorem bonum facere praecipisse, et diversa doctrina sit diversae divinitatis.

[0411B]   Utique non simplex, nec de naturae lege communis, sed illa insignis et pro fide militaris; in qua qui animam suam propter Deum perdit, servat illam: ut et hic tamen [0411B] judicem adcognoscas, qui malum animae lucrum perditione ejus, et bonum animae detrimentum, salute ejus remuneraturus.

[0508A]   XXXIII, 14) declina a malo, et fac bonum.

[0300A]   Hanc bonum negabis, quae bono prospicit?

[0291C]   Homo autem qui totus ex [0291C] institutione est, habens initium, cum initio sortitus est formam qua esset: atque ita non natura in bonum dispositus est, sed institutione; non suum habens bonus esse, quia non natura in bonum dispositus est, sed institutione, secundum institutorem bonum, scilicet bonorum conditorem.

[0283B]   Quae justitia cum perpetuo in Deo cum bonitate conspirarit, non recte seorsum deputari Deum bonum, et seorsum Deum justum; XIII.

[0298C]   Nunc enim justitia malum, si injustitia bonum.

[0281D]   Cum libro praecedenti definierit Tertullianus deum Marcionis Deum non esse, regulis certis praescribentibus unicam esse divinitatem; hoc libro Deum Creatorem digne Deum esse, utpote bonum, non malum, defendit, II.

[0311B]   Exhibe bonum semper, et non recusabitur: exhibe malum semper, et nunquam allegetur.

[0485B]   CXVII), Bonum est fidere in Deo, quam fidere in homine : ita et gloriariari (I Cor.

[0486C]   Etenim Apostolus, etsi bonum continentiae praefert, tamen conjugium et contrahi permittit, et usui esse, et magis retineri quam disjungi suadet.

[0313B]   In quantum enim Deus nec malum admittit, nec bonum damnat, in tantum nec poenitentiae boni aut mali apud eum locus est.

[0283B]   Imo vero omne justitiae opus bonitati Dei procurare, quippe cum timor judicii ad bonum, non ad malum, conferat: XIV.

[0291C]   Homo autem qui totus ex [0291C] institutione est, habens initium, cum initio sortitus est formam qua esset: atque ita non natura in bonum dispositus est, sed institutione; non suum habens bonus esse, quia non natura in bonum dispositus est, sed institutione, secundum institutorem bonum, scilicet bonorum conditorem.

[0394C]   Nam et in Psalmo centesimo decimo septimo,: Bonum est fidere in Dominum, quam fidere in hominem.

[0392A]   Alii agnoscunt quidem verbum maledictionis, sed volunt Christum sic Vae pronuntiasse, non quasi ex sententia sua proprie, sed quod Vae a Creatore sit, et voluerit illis asperitatem Creatoris opponere, quo suam supra in benedictionibus sufferentiam commendaret: quasi non Creatori competat, qua utrumque praestanti, et bonum Deum et judicem; ut quia praemiserat in benedictionibus benignitatem, subjiceret etiam in maledictionibus severitatem, amplitudinem disciplinae utriusque instruendae, tam ad benedictionem sectandam, [0392B] quam ad maledictionem praecavendam.

[0276A]   Non potes autem perfecte bonum ostendere, a quo non perfecte liberaris.

[0240B]   Quanto malum injustitia, tanto bonum justitia; bona igitur severitas, quia justa, si bonus judex, id est justus.

[0303A]   Item caetera bona, per quae opus [0303A] bonum currit bonae severitatis, sive ira, sive aemulatio, sive saevitia.

[0239B]   Cerdonis haec erant dogmata: Deum legis conditorem alium esse a Patre Domini nostri Jesu Christi; hunc bonum fuisse, illum malum; Jesum Christum veram nostraeque consubstantialem carnem non assumpsisse, nec de virgine Maria natum fuisse.

[0296C]   A Deo utique non, qui et angelum ex forma operum bonorum instituit bonum.

[0307B]   CXXXII, 1), meditantes die ac nocte in lege Domini; quia bonum scilicet fidere in Dominum, quam fidere in hominem, et sperare in Dominum, quam sperare in principes (Ps.

[0287B]   Quid enim tam bonum, quam notitia et fructus Dei?

[0291A]   Nec ratio enim sine bonitate ratio est, nec bonitas sine ratione bonitas, nisi forte penes deum Marcionis, inrationaliter bonum, sicut ostendimus.

[0293A]   Si enim semel homini permiserat arbitrii libertatem et potestatem, et digne permiserat, sicut ostendimus, utique fruendas eas ex ipsa institutionis auctoritate permiserat; fruendas autem quantum in ipso, secundum ipsum, id est secundum Deum, id est in bonum: quis enim adversus se permittet aliquid?

[0480A]   Bonum autem facientes non fatigemur; et: Dum habemus tempus, operemur [0480A] bonum.

[0296C]   XXVIII, 12), facile animadvertes tam institutione bonum angelum illum, quam sponte corruptum.

[0398A]   Nam etsi natura bonum et malum notum est, non tamen Dei disciplina: qua cognita, tunc demum convenientia voluntatis et facti ex fide, ut sub metu Dei agitur.

[0272C]   Exigo rationem bonitatis, quia nec aliud quid bonum haberi [0272C] liceat, quod non rationaliter bonum sit, nedum ut ipsa bonitas irrationalis deprehendatur.

[0479D]   Bonum autem facientes non fatigemur; et: Dum habemus tempus, operemur [0480A] bonum.

[0297B]   Sed ipse auctor delicti, in persona peccatoris viri denotabatur; retro quidem invituperabilis a die conditionis suae, a Deo in bonum conditus, ut a bono conditore invituperabilium conditionum, et excultus omni gloria angelica, et apud Deum constitutus, qua bonus apud bonum: postea vero a semetipso translatus in malum.

[0505B]   Quis discernit duos deos, justum alium, bonum alium; cum is utrumque debeat credi: cujus praeceptum [0505C] et bonum et justum est?

[0276A]   Tu tantummodo bonum deum praefers.

[0394C]   Et: Bonum est sperare in Dominum, quam sperare in principes.

[0505B]   Atquin et accumulat: Lex sancta, et praeceptum ejus justum et bonum.

[0240B]   Non enim sufficiebat bonum per semetipsum commendari, nisi vis aliqua praeesset timendi, quae bonum etiam nolentes appeteret, et custodire impelleret.

[0508A]   Spe gaudentes; utique Dei: Bonum est enim (Ps.

[0292A]   Ut ergo bonum jam suum haberet homo, emancipatum sibi a Deo, et fieret proprietas jam boni in homine, et quodammodo natura, de institutione adscripta est illi quasi libripens emancipati a Deo boni, libertas et potestas arbitrii, quae efficeret bonum, ut proprium, [0292A] jam sponte praestari ab homine; quoniam et hoc ratio bonitatis exigeret voluntarie exercendae; ex libertate scilicet arbitrii non favente institutioni, non serviente: ut ita demum bonus consisteret homo, si secundum institutionem quidem, sed ex voluntate jam bonus inveniretur, quasi de proprietate naturae: proinde ut et contra malum (nam et illud utique Deus providebat) fortior homo praetenderet, liber scilicet et suae potestatis: quia, si careret hoc jure, ut bonum quoque non voluntate obiret, sed necessitate, usurpabilis etiam malo futurus esset ex infirmitate servitii, proinde et malo sicut bono famulus.

[0253A]   Alioquin certi Marcionem dispares deos constituere, alterum judicem, [0253A] ferum, belli potentem; alterum mitem, placidum, et tantummodo bonum atque optimum; dispiciamus aeque et hanc partem, an diversitas saltem duos capiat, si parilitas capere non potuit.

[0298B]   Incipe nunc etiam judicis statum ut affinem mali arguere, qui idcirco alium Deum somniasti solummodo bonum, quia non potes judicem: quanquam et illum ut judicem ostendimus.

[0281A]   Non enim projicimus, sed deponimus nuptias: [0281A] nec praescribimus, sed suademus sanctitatem; servantes et bonum, et melius pro viribus cujusque sectando; tunc denique conjugium exerte defendentes cum inimice accusatur spurcitiae nomine in destructionem Creatoris, qui proinde conjugium pro rei honestate benedixit, in crementum generis humani, quemadmodum et universum conditionis in integros et bonos usus.

[0240B]   Item caetera bona, per quae opus bonum currit bonae severitatis, sive ira, sive aemulatio, sive saevitia, Dei videlicet volitiones, quas nos hisce vocibus significamus, omnes tamen humanas a [0240C] Deo passiones procul ablegantes.

[0298C]   Nihil enim aemulum mali non bonum, sicut et boni aemulum nihil non malum.

[0433A]   Si ipsorum Creatorem demonstrat, et bonum confirmat, qui scit quid filiis opus sit.

[0300B]   De ejusmodi qua fiducia bonum sperem, si hoc solum potest?

[0243D]   Deinde, duos deos illum adtulisse; Creatorem, id est nostrum; et suum ac cerdonis informatoris sui; illum malum, hujus vero bonum.

[0245B]   Jam vero naturaliter bonum dici non posse deum Marcionis, qui ab initio homini lapso non succurrerit.

[0298C]   Nihil enim bonum, quod injustum; bonum autem [0298D] omne, quod justum.

[0284B]   Nbsp; ARGUMENTUM - Quidquid a Deo Patre et Creatore factum est, id sapientissime factum docet, ideoque Creatorem Deum bonum esse, non malum.

[0245C]   Neque perfecte bonum, quod, juxta Marcionem, animam solam salvet, non carnem, quae tamen apud illum tinguitur, de nuptiis tollitur, et in confessione nominis saevitiam patitur.

[0298C]   Nihil enim bonum, quod injustum; bonum autem [0298D] omne, quod justum.

[0450B]   VI, 8): Si annuntiavit [0450B] tibi homo quid bonum, aut quid a te Dominus exquirit, quam facere judicium, diligere misericordiam, et paratum esse sequi Dominum Deum tuum?

[0291C]   Ut ergo bonum jam suum haberet homo, emancipatum sibi a Deo, et fieret proprietas jam boni in homine, et quodammodo natura, de institutione adscripta est illi quasi libripens emancipati a Deo boni, libertas et potestas arbitrii, quae efficeret bonum, ut proprium, [0292A] jam sponte praestari ab homine; quoniam et hoc ratio bonitatis exigeret voluntarie exercendae; ex libertate scilicet arbitrii non favente institutioni, non serviente: ut ita demum bonus consisteret homo, si secundum institutionem quidem, sed ex voluntate jam bonus inveniretur, quasi de proprietate naturae: proinde ut et contra malum (nam et illud utique Deus providebat) fortior homo praetenderet, liber scilicet et suae potestatis: quia, si careret hoc jure, ut bonum quoque non voluntate obiret, sed necessitate, usurpabilis etiam malo futurus esset ex infirmitate servitii, proinde et malo sicut bono famulus.

[0299A]   Illic consistit bonum, ubi et justum.

[0368C]   Inter hos magnam et omnem differentiam scindit, quantam inter justum et bonum, quantam inter Legem et Evangelium, quantam inter judaismum et christianismum.

[0300B]   Illum bonum judicares Deum, qui hominem posset magis malum facere securitate delicti?

[0373C]   Jam nunc et qua destructor [0373C] Creatoris, nihil magis gestisset, quam a spiritibus ipsius agnosci, et divulgari prae timore, nisi quod Marcion Deum suum timeri negat, defendens bonum non timeri, sed judicem, apud quem sint materiae timoris, ira, saevitia, judicia, vindicta, damnatio.

[0287A]   Non obaudiit; non tamen blasphemavit Creatorem, nec reprehendit [0287A] auctorem, quem a primordio sui bonum et optimum invenerat, et ipse si forte judicem fecerat a primordio.

[0279A]   Age itaque, qui Deum non times quasi bonum, quid non in omnem libidinem ebullis?

[0300A]   Coeterum, tot illecebris mali expugnantibus bonum, quis illud appeteret, quod impune contemneret?

[0297B]   Sed ipse auctor delicti, in persona peccatoris viri denotabatur; retro quidem invituperabilis a die conditionis suae, a Deo in bonum conditus, ut a bono conditore invituperabilium conditionum, et excultus omni gloria angelica, et apud Deum constitutus, qua bonus apud bonum: postea vero a semetipso translatus in malum.

[0450B]   Et homo enim Christus annuntians quid sit bonum; scientiam legis: Praecepta, inquit, scis?

[0299C]   Non enim sufficiebat bonum [0300A] per semetipsum commendari, jam sub adversario laborans.

[0299A]   [0299A] Ita si societas et conspiratio bonitatis atque justitiae separationem earum non potest capere, quo ore constitues diversitatem duorum deorum in separatione, seorsum deputans deum bonum, et seorsum deum justum?

[0291C]   Homo autem qui totus ex [0291C] institutione est, habens initium, cum initio sortitus est formam qua esset: atque ita non natura in bonum dispositus est, sed institutione; non suum habens bonus esse, quia non natura in bonum dispositus est, sed institutione, secundum institutorem bonum, scilicet bonorum conditorem.

[0413B]   Igitur et Petrus merito contubernium Christi sui agnoscens individuitate ejus, suggerit consilium: Bonum [0413C] est nos hic esse.

[0288B]   Adspice ad summam, qualia sermo fructificaverit: Et dixit Deus: Fiat; et factum est, et vidit Deus quia bonum (Gen.

[0245C]   Neque rationabiliter bonum, eo quod homini (juxta Marcionem a se alieno) succurrere voluerit.

[0502B]   Atque adeo, omnes ait nos oportere manifestari ante tribunal Christi, ut recipiat unusquisque quae per corpus admisit, [0502B] sive bonum, sive malum.

[0413C]   Bonum plane, ubi Moyses scilicet et Helias.

[0298C]   Igitur quanto malum injustitia, tanto bonum justitia.

000-00-00 Serial Number=0289310336

Adversus Marcionem Libri Quinque Reditus in Auctori Indicem

[1063A]   [1061D] Postquam fracta fides refugis spirantibus hostis, [1062D] Et glomerata dolis, emersit pestis operta Sponte sua, mendax contempto Numine sensus [1063A] Confixit plagas, fallaci tramite pallens Sanctorum dictis sua miscuit impia verba, Inque bonum semen lolium miserabile sevit.

[1068B]   Credunt interitu qui non sua corpora solvi, Non credunt Domino, sua qui vult mersa levare, Aut nolle praestare bonum, neque posse potentem Dicunt, ignari quanto de crimine lactent, Infirmas ausi caussas praeponere morti.

[1057B]   Praedicat his duos esse patres, divisaque regna; [1057B] Esse mali caussam Dominum, qui condidit orbem, Quique figuravit carnem spiramine vivam, Quique dedit legem, et vatum qui voce locutus; Hunc negat esse bonum, justum tamen esse fatetur, Crudelem, durum, belli cui saeva voluptas, Judicio horrendum, precibus mansuescere nullis.

[1057B]   Esse alium suadens, nulli qui cognitus umquam, Qui non est usquam, falsum sine nomine numen, Constituens nihil, et nulla praecepta locutus; Hunc ait esse bonum, nullum qui judicat, aeque Sed spargit cunctis vitam, non invidet ulli.

000-00-00 Serial Number=0483978808

Adversus Valentinianos Reditus in Auctori Indicem

[0562A]   Unum omnes bonum conferebant, quod omnes erant.

000-00-00 Serial Number=0309824467

Apologeticus Adversos Gentes Pro Christianis Reditus in Auctori Indicem

[0266A]   Sed non ideo, inquit, bonum, quia multos convertit.

[0280A]   Quod ita plerique clausis oculis in odium ejus impingunt, ut bonum alicui testimonium ferentes admisceant nominis exprobrationem: Bonus vir Caïus Seius, tantum quod Christianus.

[0281A]   Tanti non est bonum, quanti est odium Christianorum.

[0285A]   Si bonum invenero esse, quod lex tua prohibuit, nonne ex illo praejudicio prohibere me non potest, quod si malum esset, jure prohiberet?

[0293A]   Qui enim scit illum, intelligere potest, non nisi grande aliquod bonum a Nerone damnatum.

[0404A]   Si ea est, qua cognita ad bonum quis reformetur, sequitur, ut falsa renuntietur quaevis alia contraria comperta; imprimis illa omni ratione, quae delitescens sub nominibus et imaginibus mortuorum, quibusdam signis, [0404B] et miraculis, et oraculis fidem divinitatis operatur.

[0460A]   Nullum bonum sub exceptione personarum administramus, quia nobis praestamus, qui non ab homine aut laudis, aut praemii expensum captamus: sed a Deo exactore et remuneratore indifferentis benignitatis.

[0499A]   Quanta est prudentia hominis ad demonstrandum quid vere bonum?

000-00-00 Serial Number=0290234268

De Anima Reditus in Auctori Indicem

[0720A]   Nam ut diximus, naturae corruptio alia natura est, habens suum deum et patrem, ipsum scilicet corruptionis auctorem; ut tamen insit et bonum animae, illud principale, illud divinum atque germanum, et proprie naturale.

[0720A]   Itaque, sicut lumen aliquo obstaculo impeditum, manet, sed non comparet, si tanta densitas obstaculi fuerit; ita et bonum [0720B] in anima a malo oppressum, pro qualitate ejus, aut in totum vacat, occultata luce, aut qua datur radiat, inventa libertate.

[0710B]   Huic ergo bonum animi praestes jubet (Luc.

[0673B]   III, 1): Si quis episcopatum concupiscit, bonum opus concupiscit; et bonum opus dicens, rationalem concupiscentiam ostendit.

[0673B]   III, 1): Si quis episcopatum concupiscit, bonum opus concupiscit; et bonum opus dicens, rationalem concupiscentiam ostendit.

[0645A]   Atque adeo, malum animae non solum ex obventu spiritus nequam superstrui, sed et ex origine; quo obfuscatur bonum ejus prius, donec reformetur per secundam ejus nativitatem ex aqua et superna Spiritus Sancti virtute: a quo ibi excipitur, sicuti a profano spiritu in pristina.

000-00-00 Serial Number=0912664533

De Baptismo Et De Poenitentia Reditus in Auctori Indicem

[1144D]   Ait: Quod maxime bonum, id maxime penes DEUM, nec alius id quam qui possidet, dispensat, ut cuique dignatur.

[1165C]   Certe non bonum; de hydromantis enim loquitur, qui ex aqua futurarum rerum vaticinia capiebant.

000-00-00 Serial Number=0541894734

De Carne Christi Reditus in Auctori Indicem

[0782C]   In vulvam ergo Deus Verbum suum detulit, bonum fratrem, ut memoriam mali fratris eraderet.

000-00-00 Serial Number=0602141142

De Corona Reditus in Auctori Indicem

[0074B]   Occasionem scribendi hujus tractatus auctori praebuit militis factum infra in exordio eleganter enarratum, quod cum christianorum nonnulli reprehenderent, militique Ecclesiam longa pace fruentem temere periculo exponendam improperarent, de caetero asserentes hanc [0074B] coronam gestare, esse ornamentum sua natura nec bonum, nec malum, solus Tertullianus, pro aspero suo ingenio, libro de Corona scripto militis caussam propugnavit; acriterque pastores in pace leones, in praelio cervos insectatus, quia sic coronari idololatriae signum esset, interrogantibus quonam scripturae loco tales coronas gestare prohiberetur, ait sufficere traditionem.

[0083B]   Ipsum Deum secundum naturam prius novimus, et Deum appellantes deorum, et bonum praesumentes, et judicem invocantes: quaeris an conditioni ejus fruendae natura nobis debeat praeire, ne illa rapiamur qua Dei aemulus universam conditionem certis usibus homini [0083C] mancipatam, cum ipso homine corrupit, unde eam [0084A] et apostulus invitam ait vanitati succidisse (Rom.

[0101A]   Decerta et tu bonum agonem, cujus coronam et Apostolus repositam sibi merito confidit (II Tim.

000-00-00 Serial Number=0265090883

De Cultu Foeminarum Reditus in Auctori Indicem

[1317A]   Videant igitur, quae non totum bonum obtinendo facile et quod obtinent malo commiscent.

[1306B]   Enimvero, qui utique interdum cogitabant unde cecidissent, et post libidinum vaporata momenta coelum suspirabant, illud ipsum bonum foeminarum naturalis [1306C] decoris, ut caussam mali, sic remuneraverunt, ne eis profuisset felicitas sua, sed ut devectum de simplicitate et sinceritate una cum ipsis in offensam Dei pervenirent.

[1331B]   Bonum autem, duntaxat verum et plenum, [1332A] non amat tenebras, sed gaudet videri et ipsa denotatione sui exsultat.

000-00-00 Serial Number=0682674766

De Exhortatione Castitatis Reditus in Auctori Indicem

[0918C]   Melius est nubere quam uri; sic accipiendum est, quomodo melius est uno oculo quam duobus carere: si tamen a comparatione discedas, non erit melius unum oculum habere, quia nec bonum.

[0923B]   [0923B] Liceat nunc denuo nubere, si omne quod licet bonum est.

[0923B]   Quod non prodest, oro te, bonum potest dici?

[0923B]   De bono non dicitur, licet, quia bonum permitti non exspectat, sed adsumi.

[0923B]   Permittitur autem quod, an bonum sit, in dubio est, quod potest etiam non permitti, si non habeat aliquam sui caussam primam.

[0928B]   Ad hanc meam cohortationem, frater dilectissime, accedunt etiam saecularia exempla, quae saepe nobis etiam in testimonio posita sunt, cum quid bonum, et Deo placitum ab extraneis quoque agnoscitur, et testimonio oneratur.

[0915A]   Id bonum, sanctificationem dico, in species distribuit complures, ut in aliqua earum deprehendamur.

[0923B]   Quid autem magis velle debebis, quod ideo bonum est, quia licet, an quod ideo quia prodest?

[0916A]   Itaque cum utrumque ex praeceptis ejus didicerimus, quid velit, et quid nolit; tamen nobis est voluntas et arbitrium eligendi alterum, sicut scriptum est: Ecce posui ante te bonum et malum (Eccles.

[0916A]   Ita nostra est voluntas, cum malum volumus adversus Dei voluntatem, qui bonum vult.

[0918A]   Quae vox licet ad eos pertineat, qui innupti, vel vidui a fide deprehenduntur; quia tamen omnes eam ad nubendi licentiam amplectuntur, velim pertractare, quale bonum ostendat, quod melius est [0918B] poena: quod non potest videri bonum, nisi pessimo comparatum; ut ideo bonum sit nubere, quia deterius est ardere.

[0918B]   Quae vox licet ad eos pertineat, qui innupti, vel vidui a fide deprehenduntur; quia tamen omnes eam ad nubendi licentiam amplectuntur, velim pertractare, quale bonum ostendat, quod melius est [0918B] poena: quod non potest videri bonum, nisi pessimo comparatum; ut ideo bonum sit nubere, quia deterius est ardere.

[0918B]   Quae vox licet ad eos pertineat, qui innupti, vel vidui a fide deprehenduntur; quia tamen omnes eam ad nubendi licentiam amplectuntur, velim pertractare, quale bonum ostendat, quod melius est [0918B] poena: quod non potest videri bonum, nisi pessimo comparatum; ut ideo bonum sit nubere, quia deterius est ardere.

[0918B]   Bonum ita est, si perseveret nomen obtinens sine comparatione, non dico mali, sed etiam boni alterius; ut et si bono alii comparatur, et alio adumbratur , nihilominus remaneat in boni nomine.

[0918B]   Caeterum, si per mali conditionem cogitur bonum dici, non tam bonum est quam genus mali inferioris, quod a superiore malo obscuratum ad nomen boni impellitur.

[0918B]   Caeterum, si per mali conditionem cogitur bonum dici, non tam bonum est quam genus mali inferioris, quod a superiore malo obscuratum ad nomen boni impellitur.

[0918B]   Ergo quod non melius, utique nec bonum; quia abstulisti et removisti conditionem comparationis, quae [0918C] dum melius illud facit, ita bonum haberi cogit.

[0918C]   Ergo quod non melius, utique nec bonum; quia abstulisti et removisti conditionem comparationis, quae [0918C] dum melius illud facit, ita bonum haberi cogit.

[0930A]   Plura exempla curiosius [0930A] de nostris invenias, et quidem tanto potiora, quanto facilius est vivere in castitate, quam pro ea mori; hoc est, animae id bonum misceri, quam non vivendo separari.

000-00-00 Serial Number=0398123801

De Fuga In Persecutione Reditus in Auctori Indicem

[0102D]   Non debet devitari, quia bonus; necesse est enim bonum esse omne quod Deo visum est.

[0107A]   Non debet devitari, quia bonum.

[0107A]   Necesse est enim bonum esse omne quod Deo visum est.

[0107A]   Et numquid ideo in Genesi sic positum est: Et vidit Deus quia bonum est (Gen.

[0107A]   Non quod ignoraret bonum esse, nisi vidisset; sed ut hoc sono portenderet bonum esse, quod Deo visum est?

[0107A]   Non quod ignoraret bonum esse, nisi vidisset; sed ut hoc sono portenderet bonum esse, quod Deo visum est?

[0107A]   Imo bonum est ideo, quia a Deo evenit, ut divinum et rationale.

[0107A]   Quid enim divinum non rationale, non bonum?

[0107B]   [0107B] Quid bonum non divinum?

[0107B]   Si autem statu quidem bonum quod a Deo venit (nihil enim a Deo non bonum, quia divinum, quia rationale), sensui vero malum videtur, erit status in tuto, sensus in vitio.

[0107B]   Vides etiam illud malum rationem apud Deum habere, cum quis in persecutione evertitur de salute, sicut et illud bonum [0107C] ratione contingere, cum quis ex persecutione proficit in salute?

[0107C]   Nisi si irrationaliter quis aut perit apud Dominum, aut salvus est: is non poterit persecutionem malum dicere, quae etiam in mali parte bonum est, dum ratione administratur.

[0107C]   Ita si bonum persecutio quoquo modo, quia de statu constat, merito definimus, quod bonum est, vitari non oportere: quia delictum sit, quod bonum est recusare; eo amplius, quod Deo visum est: jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi.

[0107C]   Ita si bonum persecutio quoquo modo, quia de statu constat, merito definimus, quod bonum est, vitari non oportere: quia delictum sit, quod bonum est recusare; eo amplius, quod Deo visum est: jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi.

[0107C]   Ita si bonum persecutio quoquo modo, quia de statu constat, merito definimus, quod bonum est, vitari non oportere: quia delictum sit, quod bonum est recusare; eo amplius, quod Deo visum est: jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi.

[0107C]   Igitur qui putant fugiendum, aut malum exprobrant Deo, si persecutionem uti malum fugiant; bonum enim nemo devitat; aut fortiores se Deo existimant, qui putant se evadere posse, si Deus tale aliquid voluerit evenire.

[0112B]   Namque omnes pene ad martyrium exhortatur, non ad fugam, ut et illius commemoremur: Publicaris, inquit, bonum tibi est.

[0112C]   Bonum militem Christo imperatori suo praestat, qui tam plene ab Apostolo armatus, tuba persecutionis audita, diem deserit persecutionis?

[0107B]   Si autem statu quidem bonum quod a Deo venit (nihil enim a Deo non bonum, quia divinum, quia rationale), sensui vero malum videtur, erit status in tuto, sensus in vitio.

000-00-00 Serial Number=0784674644

De Jejuniis Reditus in Auctori Indicem

[0972B]   Vide quam bonum et quam jucundum habitare fratres in unum (Ps.

[0975A]   De quo ait: Bonum est carnem non edere, et vinum non potare.

000-00-00 Serial Number=0713828266

De Judicio Domini [Incertus] Reditus in Auctori Indicem

[1090D]   Omnia nosse bonum quae sint miracula rerum, Ut Dominum liceat per cuncta agnoscere verum, [1091A] Qui lucem, maria, et coelum, terramque paravit, Ornavitque novum variato sidere mundum; Et pecudes primum et volucres procedere jussit, Et dedit aequoreas compleri piscibus undas, Et foecundatas animabus cogit arenas.

[1098B]   At quoniam leto cursus concluditur omnis, Quicumque est hodie, secum putet omnia mente, Atque ideo dum vita manet, dum cernere lucem, Dum vitam mutare licet; quam terminus aevi Obruat incautos, et nescia lumina solvat Ultimus ille dies, mortis quia lege tenetur; Quod pretium superest, carae invigilate saluti, [1098B] Et faciles certique bonum decurrite cursum.

000-00-00 Serial Number=0597448945

De Monogamia Reditus in Auctori Indicem

[0932B]   Bonum, inquit, homini mulierem non contingere (I Cor.

[0932C]   Et possum contendere: non mere bonum esse, quod permittitur.

[0932C]   Quod enim mere bonum est, non permittitur, sed ultro licet.

[0932C]   Et ita, si aliud quam quod voluit permittit, non voluntate, sed necessitate permittens, non mere bonum ostendit, quod invitus indulsit.

[0932C]   Denique cum dicit, Melius est nubere quam uri; quale id bonum intelligendum [0932D] est, quod melius est poena?

[0932D]   Bonum [0933A] illud est, quod per se hoc nomen tenet, sine comparatione non dico mali, sed etiam boni alterius; ut si et alii bono comparatum adumbretur, remaneat nihilominus in boni nomine.

[0933A]   Caeterum, si per mali collationem cogitur bonum dici, non tam bonum est quam genus mali inferioris, quod ab altiore malo obscuratum, ad nomen boni impellitur.

[0933A]   Caeterum, si per mali collationem cogitur bonum dici, non tam bonum est quam genus mali inferioris, quod ab altiore malo obscuratum, ad nomen boni impellitur.

[0933A]   Fit ergo jam non melius; et dum non melius, nec bonum, sublata conditione, quae dum melius illud facit alio, ita bonum haberi cogit.

[0933A]   Fit ergo jam non melius; et dum non melius, nec bonum, sublata conditione, quae dum melius illud facit alio, ita bonum haberi cogit.

[0933A]   Melius est unum oculum amittere, quam duos: si tamen discedas a comparatione mali utriusque, non erit melius unum oculum habere; quia nec bonum.

[0934B]   Sed et in praefatione ipsius operis: Non est, inquit, bonum homini solum eum esse; faciamus adjutorium illi.

[0944C]   Cujus etiam ipsas species ex rescriptis intelligimus, cum dicit: De his autem quae scribitis, bonum est homini mulierem non attingere; propter fornicationes autem, unusquisque uxorem suam habeat (I Cor.

[0945A]   Quaerebant et de virginibus consilium (praeceptum enim Domini non erat), bonum esse homini si sic permaneat; utique quomodo a fide fuerit inventus.

[0950C]   Ecce, inquit, posui ante te bonum et malum (Deut.

[0950C]   XV, 18); elige quod bonum est; si non potes, quia non vis ( posse enim te, si velis, ostendit, quia tuo arbitrio utrumque proposuit), discedas oportet ab eo, cujus non facis voluntatem.

000-00-00 Serial Number=0120842278

De Oratione Reditus in Auctori Indicem

[1189A]   An alias gloria tua ad bonum invitas?

[1193A]   Etsi simpliciter se habeant sine ullius observationis praecepto, bonum tamen sit aliquam constituere praesumptionem, qua et orandi admonitionem constringat, et quasi lege ad tale munus extorqueat a negotiis interdum, ut quod Danieli quoque legimus observatum utique ex Israelis disciplina (Dan.

000-00-00 Serial Number=0465396166

De Patientia Reditus in Auctori Indicem

[1249A]   Nam quod maxime bonum, id [1250A] maxime penes Deum, nec alius id quam qui possidet dispensat, ut cuique dignatur.

[1250A]   Bonum ejus, etiam qui caeci vivunt summae virtutis appellatione honorant.

[1256A]   [1256A] Cui item dubium sit omne bonum, quia ad Deum pertineat, pertinentibus ad Deum tota mente sectandum?

000-00-00 Serial Number=0375032842

De Poenitentia Reditus in Auctori Indicem

[1234A]   Bonum est poenitere, annon?

[1230B]   Bonum factum Deum habet debitorem, sicuti et malum: quia judex omnis remunerator est caussae.

[1233A]   Nam si bonum concupisceres, perficere gestisses; porro sicut malum non perficis, nec concupiscere debueras.

[1233A]   Quaqua te constitueris, crimine astringeris, quia aut malum volueris, aut bonum non adimpleveris.

[1234A]   Nos vero pro nostris angustiis unum inculcamus: bonum atque optimum esse, quod Deus praecepit.

[1234A]   Neque enim quia bonum est, idcirco auscultare debemus; sed quia Deus praecepit.

000-00-00 Serial Number=0753727794

De Praescriptionibus Adversus Haereticos Reditus in Auctori Indicem

[0017A]   Neque enim eos probabiles intelligi juvat, qui [0016C] in haeresim fidem demutant: sicut ex diverso sibi interpretantur, quia dixit alibi: Omnia examinate , [0017A] quod bonum est tenete (I Thess, V, 21).

[0037B]   Et rursum: Bonum depositum serva.

[0042B]   Nec tamen ideo bonum haereses, quia eas oportebat, quasi non et malum oportuerit esse.

[0044A]   Sed ab excessu revertar ad principalitatem veritatis, et posteritatem mendacitatis disputandam, ex illius quoque parabolae patrocinio, quae bonum semen frumenti a Domino seminatum in primore constituit, avenarum autem sterilis foeni adulterium ab inimico diabolo (Matt.

[0070B]   Accedit his Cerdon quidam; hic introducit initia duo, id est duos deos, unum bonum, et alterum saevum; bonum superiorem, saevum hunc mundi creatorem.

[0070B]   Accedit his Cerdon quidam; hic introducit initia duo, id est duos deos, unum bonum, et alterum saevum; bonum superiorem, saevum hunc mundi creatorem.

000-00-00 Serial Number=0482327998

De Pudicitia Reditus in Auctori Indicem

[0980B]   Siquidem omne animi bonum aut nascitur, aut eruditur, aut cogitur.

[0980B]   Malim nullum bonum, quam vanum.

[0981A]   O edictum, cui adscribi non poterit, Bonum factum!

[1011C]   De quibus autem scripsistis, bonum est homini mulierem non contingere: sed propter fornicationem [1011D] unusquisque uxorem suam habeat; vir uxori, et uxor viro debitum reddat (I Cor.

[1012A]   Innuptis quoque et viduis bonum esse dicit exemplo ejus perseverare; si vero deficerent, nubere, quia praeest nubere quam uri (Ibid.

[1013D]   Nam, etsi habitare bonum in carne sua (Rom.

000-00-00 Serial Number=0139972210

De Resurrectione Carnis Reditus in Auctori Indicem

[0807B]   Bonum Deum novimus; solum optimum a Christo ejus addiscimus; qui dilectionem mandans, post suam, in proximum, faciet et ipse quod praecepit: diliget carnem, tot modis sibi proximam, etsi infirmam (Matth.

[0855C]   Et hic enim exhortatio fastidiendae vitae hujus obvertitur; siquidem peregrinamur a Domino quamdiu vivimus, per fidem incedentes, non per speciem, id est spe, non re; et ideo subjungit: Fidentes autem, et bonum ducentes magis peregrinari a corpore, et immorari ad Dominum: scilicet ut per spectem [0856A] magis incedamus, quam per fidem; per rem potius, quam per spem.

[0856B]   Si omnes, et totos: [0856B] si totos, et interiores et exteriores, id est, tam animas quam et corpora: Uti unusquisque, inquit, reportet per corpus secundum quae gessit, bonum, seu malum.

[0794B]   Neque vero etiam peregrinationem a corpore pro ipsis facere, quod addat Apostolus , reportare debere per corpus secundum quae gessit quis, bonum sive malum.

000-00-00 Serial Number=0324205101

De Spectaculis Reditus in Auctori Indicem

[0637A]   Facit etenim ad originis maculam, ne bonum existimes, quod initium a malo accepit, ab impudentia, a violentia, ab odio, a fratricida institutore, a filio Martis: et nunc ara Conso illi in Circo defossa est ad primas metas sub terra, cum inscriptione hujusmodi, CONSUS CONSILIO, MARS DUELLO, LARES COMITIO POTENTES.

[0651B]   Bonum est cum puniuntur nocentes.

[0651B]   Quam melius ergo est nescire cum mali puniuntur, ne sciam et quum boni pereunt, si tamen bonum sapiunt.

[0653A]   Non potest aliud esse, quod vere quidem est bonum seu malum.

[0653A]   Ethnici quos penes nulla est veritatis plenitudo, quia nec doctor veritatis Deus, malum ac bonum pro arbitrio ac libidine interpretantur, alibi bonum quod alibi malum, et alibi malum quod alibi bonum.

[0653A]   Ethnici quos penes nulla est veritatis plenitudo, quia nec doctor veritatis Deus, malum ac bonum pro arbitrio ac libidine interpretantur, alibi bonum quod alibi malum, et alibi malum quod alibi bonum.

[0653A]   Ethnici quos penes nulla est veritatis plenitudo, quia nec doctor veritatis Deus, malum ac bonum pro arbitrio ac libidine interpretantur, alibi bonum quod alibi malum, et alibi malum quod alibi bonum.

000-00-00 Serial Number=0237509847

De Virginibus Velandis Reditus in Auctori Indicem

[0891B]   Et utique ea deligenda quae virgines includit, soli Deo notas, quibus, praeter quod a Deo, non ab hominibus [0891B] captanda gloria est, etiam ipsum bonum suum erubescendum est.

[0892B]   Si bonum est modestia, verecundia, fastidium gloriae soli Deo captans placere, agnoscant malum suum, quae de tali bono scandalizantur.

[0907A]   Quo ergo foris quidem bonum suum abstrudunt, in ecclesia vero provulgant?

[0910A]   Sed enim vera, et tota, et pura virginitas nihil magis timet quam semetipsam; etiam foeminarum oculos pati non vult; alios ipsa oculos; habet, confugit ad velamen capitis, quasi ad galeam, quasi ad clypeum, qui bonum suum protegat adversus ictus tentationum, adversus jacula scandalorum, adversus suspiciones, et susurros, et aemulationem, ipsum quoque livorem.

[0912C]   Nam cuidam sorori nostrae angelus in somnis cervices quasi applauderet verberans: Elegantes, inquit, cervices, et merito [0912C] nudae; bonum est usque ad lumbos a capite veleris, [0913A] ne et tibi ista cervicum libertas non prosit.

000-00-00 Serial Number=0287085354

Fragmenta Varia Reditus in Auctori Indicem

[1123B]   VIII), cum immundum nihil bonum esse [1123C] possit.

Reditus in Auctori Indicem
Reditus in Indicem Primum

Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam:     Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.» Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»

[1279A]	Possum dicere: [1279A] quod permittitur bonum non est.
[1281A]	Sic aeternum sibi bonum Domini occupaverunt, ac jam in terris non nubendo, de familia angelica deputantur.
[1287B]	Poterit virgo felicior haberi, at vidua laboriosior: illa, quod bonum semper habuit; ista, quod bonum sibi invenit.
[1279A]	Porro plane bonum hoc antecedet, quod non modo non obest, sed insuper prodest.
[1287B]	Poterit virgo felicior haberi, at vidua laboriosior: illa, quod bonum semper habuit; ista, quod bonum sibi invenit.
[1279A]	Si ploro, bonum est, quod si timeo, quod permittitur, suspectam habet permissionis suae caussam: quod autem melius est, nemo permisit, ut indubitatum et sua sinceritate manifestum.
[1278A]	Denique prohiberi nuptias nusquam omnino legimus, ut bonum scilicet: quid tamen bono isto melius sit, accipimus ab Apostolo, permittente quidem nubere, sed abstinentiam praeferente: illud propter insidias tentationum, hoc propter angustias temporum: qua ratione utriusque pronuntiationis inspecta facile dinoscitur, necessitate nobis concessam esse nubendi potestatem: [1278B] quod autem necessitas praestat, depretiat ipsa.
[1278B]	VII, 9), quale hoc bonum est, oro te, quod mali comparatio commendat?
[1279A]	Non ideo quid bonum est, quia malum non est: nec ideo malum non est, quia non obest.

[0149C]	Agonem bonum decertavi, cursum consummavi, fidem custodivi; superest corona, quam mihi Dominus illa die reddet, scilicet passionis.
[0131B]	Quod a malo liberat, quis non bonum pronuntiabit?
[0150B]	Dei ergo ministra est tibi in bonum.
[0125B]	Auctoritas divina praecedit, an tale quid voluerit atque mandaverit Deus, ut qui negant bonum, non suadeantur accommodum, nisi cum subacti fuerint.
[0131A]	Malum enim Deum qui praesumpserit, constare in utroque non poterit: aut Deum negare debebit, quem malum existimarit; aut bonum dicere, quem Deum pronuntiarit.
[0131A]	Deum interim sufficit dici, ut necesse sit bonum credi.
[0131A]	Probabit hoc etiam ipsius rei bonitas, quam Deus voluit; martyrii dico: quia bonum nonnisi bonus voluit.
[0131B]	Vitam qui malum dixerit, habet mortem quam bonum dicat.
[0131A]	Malo autem obniti et adversari nisi bonum non potest.
[0131A]	Longum est ut Deum meum bonum ostendam, quod jam a nobis didicerunt Marcionitae.
[0131A]	Bonum contendo martyrium apud eumdem Deum, a quo et prohibetur et punitur idololatria.
[0150B]	Fac bonum, et laudem ab ea referes.

[0207A]	Sed cum alias summum bonum constet esse quod sit aeternum ut Deus, per quod solus est Deus, dum aeternus est, et ita bonus, dum Deus; quomodo materiae inerit malum, quam ut aeternam, summum bonum credi necesse est?
[0210A]	Primo, si bonum in materia omnino non fuit, non ex materia bonum factum est, quod materia scilicet non habuit.
[0206A]	Magna, [0206A] bona fide, caecitas haereticorum pro hujusmodi argumentatione, cum ideo aut alium Deum bonum et optimum volunt credi, quia mali auctorem existiment Creatorem; aut materiam cum Creatore proponunt, ut malum a materia, non a Creatore deducant: quando nullus omnino deus liberetur ista quaestione, ut non auctor mali videri proinde possit, quisquis ille est qui malum etsi non ipse fecit, tamen a quocumque et unde unde passus est fieri.
[0232A]	[0232A] Quod bonum, non desiderat, aut non optat, aut non capit profectum?
[0208A]	Age nunc, malam ac pessimam credamus esse materiam, utique natura; sicut Deum bonum et optimum credimus, proinde natura: porro naturam certam et fixam haberi oportebit tam in malo perseverantem apud materiam, quam in bono apud Deum inconvertibilem et indemutabilem.
[0197A]	Hermogenes adhuc vivens docebat dari materiam aeternam, hoc innixus principio, bonum et optimum esse Deum, qui bona atque optima tam velit facere, quam scit, imo nihil non bonum, atque optimum et velle eum, et sapere.
[0197B]	Praeterea si materia mala, et aeterna, profecto [0197B] malum inevitabile, et necessarium; si mutabilis in bonum, ergo non aeterna, et hic auctor mali Deus, qui cum debuisset omnia ex materia protulisse, aut tantum bona, protulisset etiam mala, utique aut volens esse mala, si poterat efficere ne essent, aut non volens efficere omnia bona, si voluit, et non fecit.
[0199A]	Proinde ex nihilo non potuisse eum facere, sic contendit, bonum et optimum definiens Dominum, qui bona atque optima tam velit facere quam sit; imo nihil non bonum atque optimum et velle eum et facere.
[0234B]	Porro, si neque ad bonum, neque ad malum pronior erat motus, utique inter bonum et malum agebatur: ut ex hoc quoque materiam [0234C] determinabilem adpareat, cujus motus nec malo nec bono pronus, eo quod in neutrum vergebat, intra utrumque ab utroque pendebat, [0235A] et hoc nomine ab utroque determinabatur.
[0210A]	Porro si bonum, neque ex materia factum est, quia non erat in illa, ut in mala; neque ex Deo, quia nihil potuit ex Deo fieri, sicut definit Hermogenes: invenitur bonum jam ex nihilo factum, ut ex nullo [0210B] factum, ut neque ex materia, neque ex Deo.
[0199A]	Proinde ex nihilo non potuisse eum facere, sic contendit, bonum et optimum definiens Dominum, qui bona atque optima tam velit facere quam sit; imo nihil non bonum atque optimum et velle eum et facere.
[0210B]	Et si bonum ex nihilo, cur non et malum?
[0208A]	Scilicet quia, si demutabitur natura in materia de malo in bonum, demutari poterit et in Deo de bono in malum.
[0197A]	Hermogenes adhuc vivens docebat dari materiam aeternam, hoc innixus principio, bonum et optimum esse Deum, qui bona atque optima tam velit facere, quam scit, imo nihil non bonum, atque optimum et velle eum, et sapere.
[0206B]	Quasi bonum voluit esse, et quasi malum noluit fecisse.
[0235A]	Bonum ergo et malum, erras, si substantias esse vis.
[0210A]	Porro si bonum, neque ex materia factum est, quia non erat in illa, ut in mala; neque ex Deo, quia nihil potuit ex Deo fieri, sicut definit Hermogenes: invenitur bonum jam ex nihilo factum, ut ex nullo [0210B] factum, ut neque ex materia, neque ex Deo.
[0234B]	Si aequalis momenti, jam non turbulentus, nec cacabacius, sed compositus et temperatus; scilicet, qui inter bonum et malum suo arbitrio agitatus, in neutram tamen partem pronus et praeceps, mediae, quod aiunt, aginae aequilibrato impetu ferebatur.
[0235A]	Sed et bonum et malum in loco facis, cum dicis motum materiae in neutrum eorum fuisse propensum: materia enim quae in loco erat, neque huc neque illuc devergens, in loca non devergebat in quibus erat bonum et malum.
[0210B]	Aut si ex materia mala bonum processit, quia neque ex nihilo, neque ex Deo, sequetur ut ex conversione processerit materiae, contra denegatam aeterni conversionem.
[0211B]	Porro si Dei erit utrumque, videbitur Deus etiam mali auctor: Deus autem ut bonus, auctor mali non erit; si materiae utrumque, videbitur materia etiam boni matrix; mala autem in totum materia boni non erit matrix; si utriusque erit, utrumque; in hoc quoque comparabitur Deo materia, et partes erunt ambo, ex aequo mali ac boni adfines; aequari autem Deo materia non debet, ne duos deos efficiat; si alterum alterius, utique Dei bonum, et materiae malum; neque malum Deo, neque materiae bonum adscribitur: et bona autem et mala Deus, de materia faciendo, cum ea facit.
[0205A]	Et ideo precario, non dominio, ut cum ea mala esset, de mala tamen sustinuerit uti, scilicet ex necessitate mediocritatis suae, qua non valebat ex nihilo uti; non ex potestate, quam si habuisset omnino ut Deus in materiam, quam malam norat, ante eam in bonum convertisset ut dominus et bonus, ut ita de bono, non de malo uteretur.
[0234B]	Porro, si neque ad bonum, neque ad malum pronior erat motus, utique inter bonum et malum agebatur: ut ex hoc quoque materiam [0234C] determinabilem adpareat, cujus motus nec malo nec bono pronus, eo quod in neutrum vergebat, intra utrumque ab utroque pendebat, [0235A] et hoc nomine ab utroque determinabatur.
[0236A]	Si in bonum reformata est, utique de malo reformata est; Et si [0236B] per compositionem Dei cessavit a natura mali, natura cessavit ergo, et mala fuit natura ante compositionem, et desinere potuit a natura post reformationem.
[0210A]	Primo, si bonum in materia omnino non fuit, non ex materia bonum factum est, quod materia scilicet non habuit.
[0209B]	Nam etsi dicatur, licet ex occasione materiae, suo tamen arbitrio bona protulisse, quasi nactus bonum [0209C] materiae, quamquam et hoc turpe sit, certe cum ex eadem etiam mala profert, vel haec utique non de quamquam et hoc turpe sit, certe cum ex eadem etiam mala profert, vel haec utique non de suo arbitrio proferendo, servit materiae, aliud non habens facere quam ex malo proferre; invitus utique qua bonus, ex necessitate ut invitus, et ex servitute ut ex necessitate.
[0210C]	Plus bonum floruisset sine mali adflatu.
[0220B]	Quam autem transierit de statu terrae illius, id est materiae, ista terra, vel eo palam est, quod haec apud Genesim testimonium boni accipit: Et vidit Deus quia bonum: illa autem apud Hermogenem in originem et caussam malorum deputatur.
[0211B]	Porro si Dei erit utrumque, videbitur Deus etiam mali auctor: Deus autem ut bonus, auctor mali non erit; si materiae utrumque, videbitur materia etiam boni matrix; mala autem in totum materia boni non erit matrix; si utriusque erit, utrumque; in hoc quoque comparabitur Deo materia, et partes erunt ambo, ex aequo mali ac boni adfines; aequari autem Deo materia non debet, ne duos deos efficiat; si alterum alterius, utique Dei bonum, et materiae malum; neque malum Deo, neque materiae bonum adscribitur: et bona autem et mala Deus, de materia faciendo, cum ea facit.
[0210B]	Ita unde bonum constitit, jam negabit Hermogenes inde illud constare potuisse.
[0206B]	Quod non faciendo, malum judicavit, id sustinendo, bonum pronuntiavit, malum pro bono sustinendo et non potius eradicando, assertor ejus inventus est: male, si per voluntatem, turpiter, si per necessitatem.
[0235A]	Sed et bonum et malum in loco facis, cum dicis motum materiae in neutrum eorum fuisse propensum: materia enim quae in loco erat, neque huc neque illuc devergens, in loca non devergebat in quibus erat bonum et malum.
[0211A]	Igitur in praestructione hujus articuli, et alibi forsitan retractandi, equidem diffinio, aut Deo adscribendum et bonum et malum quae ex materia fecit, aut materiae ipsi, ex qua fecit; aut utrumque utrique, [0211B] quia ambo sibi obligantur qui fecit et de qua fecit: aut alterum alteri; tertius enim, praeter materiam et Deum, non est.
[0207A]	Sed cum alias summum bonum constet esse quod sit aeternum ut Deus, per quod solus est Deus, dum aeternus est, et ita bonus, dum Deus; quomodo materiae inerit malum, quam ut aeternam, summum bonum credi necesse est?
[0235A]	Ad bonum autem et malum non devergente materia, ut aut corporalia aut localia non devergebat.
[0234B]	Igitur, subjacens materia aequalis momenti [0234B] habens motum, neque ad bonum, neque ad malum plurimum vergit.

[0291C]	Ut ergo bonum jam suum haberet homo, emancipatum sibi a Deo, et fieret proprietas jam boni in homine, et quodammodo natura, de institutione adscripta est illi quasi libripens emancipati a Deo boni, libertas et potestas arbitrii, quae efficeret bonum, ut proprium, [0292A] jam sponte praestari ab homine; quoniam et hoc ratio bonitatis exigeret voluntarie exercendae; ex libertate scilicet arbitrii non favente institutioni, non serviente: ut ita demum bonus consisteret homo, si secundum institutionem quidem, sed ex voluntate jam bonus inveniretur, quasi de proprietate naturae: proinde ut et contra malum (nam et illud utique Deus providebat) fortior homo praetenderet, liber scilicet et suae potestatis: quia, si careret hoc jure, ut bonum quoque non voluntate obiret, sed necessitate, usurpabilis etiam malo futurus esset ex infirmitate servitii, proinde et malo sicut bono famulus.
[0300A]	Nam etsi commendabile per semetipsum, non tamen et conservabile, quia expugnabile jam per adversarium, nisi vis aliqua praeesset timendi, quae bonum etiam nolentes appetere, et custodire compelleret.
[0291A]	Oportebat Deum cognosci: bonum hoc utique et rationale.
[0291A]	Et hoc bonum, sine dubio, et rationale.
[0280C]	Videamus an justa: non quasi destructuri felicitatem sanctitatis, ut aliqui Nicolaitae, assertores libidinis atque luxuriae; sed qui sanctitatem sine nuptiarum damnatione noverimus, et sectemur, et praeferamus; non ut malo bonum, sed ut bono melius.
[0307B]	XXXIII, 13); [0307B] declinare a malo, et facere bonum; quaerere pacem, et sectari eam; irasci et non delinquere (Ps.
[0287B]	Nam, etsi nondum apparebat, hoc bonum esse, quia nondum erat quicquam cui appareret; sed Deus praesciebat quid boni appariturum esset: et ideo in suam summam commisit bonitatem, apparituri boni negotiatricem, non utique repentinam, nec obventitiae bonitatis, nec provocatitiae animationis, quasi exinde censendam, quo coepit operari.
[0289A]	II, 18), bonum solum esse hominem.
[0505C]	Quis discernit duos deos, justum alium, bonum alium; cum is utrumque debeat credi: cujus praeceptum [0505C] et bonum et justum est?
[0307B]	Vide: quam bonum et quam jucundam habitare fratres in unum (Ps.
[0240B]	Non enim sufficiebat bonum per semetipsum commendari, nisi vis aliqua praeesset timendi, quae bonum etiam nolentes appeteret, et custodire impelleret.
[0272B]	Exigo rationem bonitatis, quia nec aliud quid bonum haberi [0272C] liceat, quod non rationaliter bonum sit, nedum ut ipsa bonitas irrationalis deprehendatur.
[0288B]	I): non quasi nesciens bonum, nisi videret, sed quia bonum, ideo videns, honorans et consignans, et dispungens bonitatem operum dignatione conspectus.
[0288B]	I): non quasi nesciens bonum, nisi videret, sed quia bonum, ideo videns, honorans et consignans, et dispungens bonitatem operum dignatione conspectus.
[0290C]	Sic et in posteris legibus Creatoris invenias, proponentis ante hominem bonum et malum, vitam et mortem (Deut.
[0272C]	Facilius malum, cui rationis aliquid adfuerit, pro bono habebitur, quam ut bonum ratione desertum non pro malo judicetur.
[0299C]	Denique timor judicii ad bonum, non ad malum confert.
[0289C]	Quod si evenit, absolutum est e contrario Deum neque bonum credendum, neque praescium, neque potentem: siquidem in quantum nihil tale evenisset, si talis Deus, id est bonus, et praescius, et potens, in tantum ideo evenit, quia non talis Deus.
[0400C]	Proinde et arbor bona non proferat malum fructum, quia nec veritas haeresim: nec mala bonum, quia nec haeresis veritatem: Sic nec Marcion aliquid boni de thesauro Cerdonis malo protulit, nec Apelles de Marcionis: multo enim haec congruentius [0401A] in ipsos interpretabimur, quae Christus in homines allegorisavit, non in duos deos secundum scandalum Marcionis.
[0480A]	Nega Creatorem bonum facere praecipisse, et diversa doctrina sit diversae divinitatis.
[0411B]	Utique non simplex, nec de naturae lege communis, sed illa insignis et pro fide militaris; in qua qui animam suam propter Deum perdit, servat illam: ut et hic tamen [0411B] judicem adcognoscas, qui malum animae lucrum perditione ejus, et bonum animae detrimentum, salute ejus remuneraturus.
[0508A]	XXXIII, 14) declina a malo, et fac bonum.
[0300A]	Hanc bonum negabis, quae bono prospicit?
[0291C]	Homo autem qui totus ex [0291C] institutione est, habens initium, cum initio sortitus est formam qua esset: atque ita non natura in bonum dispositus est, sed institutione; non suum habens bonus esse, quia non natura in bonum dispositus est, sed institutione, secundum institutorem bonum, scilicet bonorum conditorem.
[0283B]	Quae justitia cum perpetuo in Deo cum bonitate conspirarit, non recte seorsum deputari Deum bonum, et seorsum Deum justum; XIII.
[0298C]	Nunc enim justitia malum, si injustitia bonum.
[0281D]	Cum libro praecedenti definierit Tertullianus deum Marcionis Deum non esse, regulis certis praescribentibus unicam esse divinitatem; hoc libro Deum Creatorem digne Deum esse, utpote bonum, non malum, defendit, II.
[0311B]	Exhibe bonum semper, et non recusabitur: exhibe malum semper, et nunquam allegetur.
[0485B]	CXVII), Bonum est fidere in Deo, quam fidere in homine : ita et gloriariari (I Cor.
[0486C]	Etenim Apostolus, etsi bonum continentiae praefert, tamen conjugium et contrahi permittit, et usui esse, et magis retineri quam disjungi suadet.
[0313B]	In quantum enim Deus nec malum admittit, nec bonum damnat, in tantum nec poenitentiae boni aut mali apud eum locus est.
[0283B]	Imo vero omne justitiae opus bonitati Dei procurare, quippe cum timor judicii ad bonum, non ad malum, conferat: XIV.
[0291C]	Homo autem qui totus ex [0291C] institutione est, habens initium, cum initio sortitus est formam qua esset: atque ita non natura in bonum dispositus est, sed institutione; non suum habens bonus esse, quia non natura in bonum dispositus est, sed institutione, secundum institutorem bonum, scilicet bonorum conditorem.
[0394C]	Nam et in Psalmo centesimo decimo septimo,: Bonum est fidere in Dominum, quam fidere in hominem.
[0392A]	Alii agnoscunt quidem verbum maledictionis, sed volunt Christum sic Vae pronuntiasse, non quasi ex sententia sua proprie, sed quod Vae a Creatore sit, et voluerit illis asperitatem Creatoris opponere, quo suam supra in benedictionibus sufferentiam commendaret: quasi non Creatori competat, qua utrumque praestanti, et bonum Deum et judicem; ut quia praemiserat in benedictionibus benignitatem, subjiceret etiam in maledictionibus severitatem, amplitudinem disciplinae utriusque instruendae, tam ad benedictionem sectandam, [0392B] quam ad maledictionem praecavendam.
[0276A]	Non potes autem perfecte bonum ostendere, a quo non perfecte liberaris.
[0240B]	Quanto malum injustitia, tanto bonum justitia; bona igitur severitas, quia justa, si bonus judex, id est justus.
[0303A]	Item caetera bona, per quae opus [0303A] bonum currit bonae severitatis, sive ira, sive aemulatio, sive saevitia.
[0239B]	Cerdonis haec erant dogmata: Deum legis conditorem alium esse a Patre Domini nostri Jesu Christi; hunc bonum fuisse, illum malum; Jesum Christum veram nostraeque consubstantialem carnem non assumpsisse, nec de virgine Maria natum fuisse.
[0296C]	A Deo utique non, qui et angelum ex forma operum bonorum instituit bonum.
[0307B]	CXXXII, 1), meditantes die ac nocte in lege Domini; quia bonum scilicet fidere in Dominum, quam fidere in hominem, et sperare in Dominum, quam sperare in principes (Ps.
[0287B]	Quid enim tam bonum, quam notitia et fructus Dei?
[0291A]	Nec ratio enim sine bonitate ratio est, nec bonitas sine ratione bonitas, nisi forte penes deum Marcionis, inrationaliter bonum, sicut ostendimus.
[0293A]	Si enim semel homini permiserat arbitrii libertatem et potestatem, et digne permiserat, sicut ostendimus, utique fruendas eas ex ipsa institutionis auctoritate permiserat; fruendas autem quantum in ipso, secundum ipsum, id est secundum Deum, id est in bonum: quis enim adversus se permittet aliquid?
[0480A]	Bonum autem facientes non fatigemur; et: Dum habemus tempus, operemur [0480A] bonum.
[0296C]	XXVIII, 12), facile animadvertes tam institutione bonum angelum illum, quam sponte corruptum.
[0398A]	Nam etsi natura bonum et malum notum est, non tamen Dei disciplina: qua cognita, tunc demum convenientia voluntatis et facti ex fide, ut sub metu Dei agitur.
[0272C]	Exigo rationem bonitatis, quia nec aliud quid bonum haberi [0272C] liceat, quod non rationaliter bonum sit, nedum ut ipsa bonitas irrationalis deprehendatur.
[0479D]	Bonum autem facientes non fatigemur; et: Dum habemus tempus, operemur [0480A] bonum.
[0297B]	Sed ipse auctor delicti, in persona peccatoris viri denotabatur; retro quidem invituperabilis a die conditionis suae, a Deo in bonum conditus, ut a bono conditore invituperabilium conditionum, et excultus omni gloria angelica, et apud Deum constitutus, qua bonus apud bonum: postea vero a semetipso translatus in malum.
[0505B]	Quis discernit duos deos, justum alium, bonum alium; cum is utrumque debeat credi: cujus praeceptum [0505C] et bonum et justum est?
[0276A]	Tu tantummodo bonum deum praefers.
[0394C]	Et: Bonum est sperare in Dominum, quam sperare in principes.
[0505B]	Atquin et accumulat: Lex sancta, et praeceptum ejus justum et bonum.
[0240B]	Non enim sufficiebat bonum per semetipsum commendari, nisi vis aliqua praeesset timendi, quae bonum etiam nolentes appeteret, et custodire impelleret.
[0508A]	Spe gaudentes; utique Dei: Bonum est enim (Ps.
[0292A]	Ut ergo bonum jam suum haberet homo, emancipatum sibi a Deo, et fieret proprietas jam boni in homine, et quodammodo natura, de institutione adscripta est illi quasi libripens emancipati a Deo boni, libertas et potestas arbitrii, quae efficeret bonum, ut proprium, [0292A] jam sponte praestari ab homine; quoniam et hoc ratio bonitatis exigeret voluntarie exercendae; ex libertate scilicet arbitrii non favente institutioni, non serviente: ut ita demum bonus consisteret homo, si secundum institutionem quidem, sed ex voluntate jam bonus inveniretur, quasi de proprietate naturae: proinde ut et contra malum (nam et illud utique Deus providebat) fortior homo praetenderet, liber scilicet et suae potestatis: quia, si careret hoc jure, ut bonum quoque non voluntate obiret, sed necessitate, usurpabilis etiam malo futurus esset ex infirmitate servitii, proinde et malo sicut bono famulus.
[0253A]	Alioquin certi Marcionem dispares deos constituere, alterum judicem, [0253A] ferum, belli potentem; alterum mitem, placidum, et tantummodo bonum atque optimum; dispiciamus aeque et hanc partem, an diversitas saltem duos capiat, si parilitas capere non potuit.
[0298B]	Incipe nunc etiam judicis statum ut affinem mali arguere, qui idcirco alium Deum somniasti solummodo bonum, quia non potes judicem: quanquam et illum ut judicem ostendimus.
[0281A]	Non enim projicimus, sed deponimus nuptias: [0281A] nec praescribimus, sed suademus sanctitatem; servantes et bonum, et melius pro viribus cujusque sectando; tunc denique conjugium exerte defendentes cum inimice accusatur spurcitiae nomine in destructionem Creatoris, qui proinde conjugium pro rei honestate benedixit, in crementum generis humani, quemadmodum et universum conditionis in integros et bonos usus.
[0240B]	Item caetera bona, per quae opus bonum currit bonae severitatis, sive ira, sive aemulatio, sive saevitia, Dei videlicet volitiones, quas nos hisce vocibus significamus, omnes tamen humanas a [0240C] Deo passiones procul ablegantes.
[0298C]	Nihil enim aemulum mali non bonum, sicut et boni aemulum nihil non malum.
[0433A]	Si ipsorum Creatorem demonstrat, et bonum confirmat, qui scit quid filiis opus sit.
[0300B]	De ejusmodi qua fiducia bonum sperem, si hoc solum potest?
[0243D]	Deinde, duos deos illum adtulisse; Creatorem, id est nostrum; et suum ac cerdonis informatoris sui; illum malum, hujus vero bonum.
[0245B]	Jam vero naturaliter bonum dici non posse deum Marcionis, qui ab initio homini lapso non succurrerit.
[0298C]	Nihil enim bonum, quod injustum; bonum autem [0298D] omne, quod justum.
[0284B]	Nbsp; ARGUMENTUM - Quidquid a Deo Patre et Creatore factum est, id sapientissime factum docet, ideoque Creatorem Deum bonum esse, non malum.
[0245C]	Neque perfecte bonum, quod, juxta Marcionem, animam solam salvet, non carnem, quae tamen apud illum tinguitur, de nuptiis tollitur, et in confessione nominis saevitiam patitur.
[0298C]	Nihil enim bonum, quod injustum; bonum autem [0298D] omne, quod justum.
[0450B]	VI, 8): Si annuntiavit [0450B] tibi homo quid bonum, aut quid a te Dominus exquirit, quam facere judicium, diligere misericordiam, et paratum esse sequi Dominum Deum tuum?
[0291C]	Ut ergo bonum jam suum haberet homo, emancipatum sibi a Deo, et fieret proprietas jam boni in homine, et quodammodo natura, de institutione adscripta est illi quasi libripens emancipati a Deo boni, libertas et potestas arbitrii, quae efficeret bonum, ut proprium, [0292A] jam sponte praestari ab homine; quoniam et hoc ratio bonitatis exigeret voluntarie exercendae; ex libertate scilicet arbitrii non favente institutioni, non serviente: ut ita demum bonus consisteret homo, si secundum institutionem quidem, sed ex voluntate jam bonus inveniretur, quasi de proprietate naturae: proinde ut et contra malum (nam et illud utique Deus providebat) fortior homo praetenderet, liber scilicet et suae potestatis: quia, si careret hoc jure, ut bonum quoque non voluntate obiret, sed necessitate, usurpabilis etiam malo futurus esset ex infirmitate servitii, proinde et malo sicut bono famulus.
[0299A]	Illic consistit bonum, ubi et justum.
[0368C]	Inter hos magnam et omnem differentiam scindit, quantam inter justum et bonum, quantam inter Legem et Evangelium, quantam inter judaismum et christianismum.
[0300B]	Illum bonum judicares Deum, qui hominem posset magis malum facere securitate delicti?
[0373C]	Jam nunc et qua destructor [0373C] Creatoris, nihil magis gestisset, quam a spiritibus ipsius agnosci, et divulgari prae timore, nisi quod Marcion Deum suum timeri negat, defendens bonum non timeri, sed judicem, apud quem sint materiae timoris, ira, saevitia, judicia, vindicta, damnatio.
[0287A]	Non obaudiit; non tamen blasphemavit Creatorem, nec reprehendit [0287A] auctorem, quem a primordio sui bonum et optimum invenerat, et ipse si forte judicem fecerat a primordio.
[0279A]	Age itaque, qui Deum non times quasi bonum, quid non in omnem libidinem ebullis?
[0300A]	Coeterum, tot illecebris mali expugnantibus bonum, quis illud appeteret, quod impune contemneret?
[0297B]	Sed ipse auctor delicti, in persona peccatoris viri denotabatur; retro quidem invituperabilis a die conditionis suae, a Deo in bonum conditus, ut a bono conditore invituperabilium conditionum, et excultus omni gloria angelica, et apud Deum constitutus, qua bonus apud bonum: postea vero a semetipso translatus in malum.
[0450B]	Et homo enim Christus annuntians quid sit bonum; scientiam legis: Praecepta, inquit, scis?
[0299C]	Non enim sufficiebat bonum [0300A] per semetipsum commendari, jam sub adversario laborans.
[0299A]	[0299A] Ita si societas et conspiratio bonitatis atque justitiae separationem earum non potest capere, quo ore constitues diversitatem duorum deorum in separatione, seorsum deputans deum bonum, et seorsum deum justum?
[0291C]	Homo autem qui totus ex [0291C] institutione est, habens initium, cum initio sortitus est formam qua esset: atque ita non natura in bonum dispositus est, sed institutione; non suum habens bonus esse, quia non natura in bonum dispositus est, sed institutione, secundum institutorem bonum, scilicet bonorum conditorem.
[0413B]	Igitur et Petrus merito contubernium Christi sui agnoscens individuitate ejus, suggerit consilium: Bonum [0413C] est nos hic esse.
[0288B]	Adspice ad summam, qualia sermo fructificaverit: Et dixit Deus: Fiat; et factum est, et vidit Deus quia bonum (Gen.
[0245C]	Neque rationabiliter bonum, eo quod homini (juxta Marcionem a se alieno) succurrere voluerit.
[0502B]	Atque adeo, omnes ait nos oportere manifestari ante tribunal Christi, ut recipiat unusquisque quae per corpus admisit, [0502B] sive bonum, sive malum.
[0413C]	Bonum plane, ubi Moyses scilicet et Helias.
[0298C]	Igitur quanto malum injustitia, tanto bonum justitia.

[1063A]	[1061D] Postquam fracta fides refugis spirantibus hostis, [1062D] Et glomerata dolis, emersit pestis operta Sponte sua, mendax contempto Numine sensus [1063A] Confixit plagas, fallaci tramite pallens Sanctorum dictis sua miscuit impia verba, Inque bonum semen lolium miserabile sevit.
[1068B]	Credunt interitu qui non sua corpora solvi, Non credunt Domino, sua qui vult mersa levare, Aut nolle praestare bonum, neque posse potentem Dicunt, ignari quanto de crimine lactent, Infirmas ausi caussas praeponere morti.
[1057B]	Praedicat his duos esse patres, divisaque regna; [1057B] Esse mali caussam Dominum, qui condidit orbem, Quique figuravit carnem spiramine vivam, Quique dedit legem, et vatum qui voce locutus; Hunc negat esse bonum, justum tamen esse fatetur, Crudelem, durum, belli cui saeva voluptas, Judicio horrendum, precibus mansuescere nullis.
[1057B]	Esse alium suadens, nulli qui cognitus umquam, Qui non est usquam, falsum sine nomine numen, Constituens nihil, et nulla praecepta locutus; Hunc ait esse bonum, nullum qui judicat, aeque Sed spargit cunctis vitam, non invidet ulli.

[0266A]	Sed non ideo, inquit, bonum, quia multos convertit.
[0280A]	Quod ita plerique clausis oculis in odium ejus impingunt, ut bonum alicui testimonium ferentes admisceant nominis exprobrationem: Bonus vir Caïus Seius, tantum quod Christianus.
[0281A]	Tanti non est bonum, quanti est odium Christianorum.
[0285A]	Si bonum invenero esse, quod lex tua prohibuit, nonne ex illo praejudicio prohibere me non potest, quod si malum esset, jure prohiberet?
[0293A]	Qui enim scit illum, intelligere potest, non nisi grande aliquod bonum a Nerone damnatum.
[0404A]	Si ea est, qua cognita ad bonum quis reformetur, sequitur, ut falsa renuntietur quaevis alia contraria comperta; imprimis illa omni ratione, quae delitescens sub nominibus et imaginibus mortuorum, quibusdam signis, [0404B] et miraculis, et oraculis fidem divinitatis operatur.
[0460A]	Nullum bonum sub exceptione personarum administramus, quia nobis praestamus, qui non ab homine aut laudis, aut praemii expensum captamus: sed a Deo exactore et remuneratore indifferentis benignitatis.
[0499A]	Quanta est prudentia hominis ad demonstrandum quid vere bonum?

[0720A]	Nam ut diximus, naturae corruptio alia natura est, habens suum deum et patrem, ipsum scilicet corruptionis auctorem; ut tamen insit et bonum animae, illud principale, illud divinum atque germanum, et proprie naturale.
[0720A]	Itaque, sicut lumen aliquo obstaculo impeditum, manet, sed non comparet, si tanta densitas obstaculi fuerit; ita et bonum [0720B] in anima a malo oppressum, pro qualitate ejus, aut in totum vacat, occultata luce, aut qua datur radiat, inventa libertate.
[0710B]	Huic ergo bonum animi praestes jubet (Luc.
[0673B]	III, 1): Si quis episcopatum concupiscit, bonum opus concupiscit; et bonum opus dicens, rationalem concupiscentiam ostendit.
[0673B]	III, 1): Si quis episcopatum concupiscit, bonum opus concupiscit; et bonum opus dicens, rationalem concupiscentiam ostendit.
[0645A]	Atque adeo, malum animae non solum ex obventu spiritus nequam superstrui, sed et ex origine; quo obfuscatur bonum ejus prius, donec reformetur per secundam ejus nativitatem ex aqua et superna Spiritus Sancti virtute: a quo ibi excipitur, sicuti a profano spiritu in pristina.

[1144D]	Ait: Quod maxime bonum, id maxime penes DEUM, nec alius id quam qui possidet, dispensat, ut cuique dignatur.
[1165C]	Certe non bonum; de hydromantis enim loquitur, qui ex aqua futurarum rerum vaticinia capiebant.

[0074B]	Occasionem scribendi hujus tractatus auctori praebuit militis factum infra in exordio eleganter enarratum, quod cum christianorum nonnulli reprehenderent, militique Ecclesiam longa pace fruentem temere periculo exponendam improperarent, de caetero asserentes hanc [0074B] coronam gestare, esse ornamentum sua natura nec bonum, nec malum, solus Tertullianus, pro aspero suo ingenio, libro de Corona scripto militis caussam propugnavit; acriterque pastores in pace leones, in praelio cervos insectatus, quia sic coronari idololatriae signum esset, interrogantibus quonam scripturae loco tales coronas gestare prohiberetur, ait sufficere traditionem.
[0083B]	Ipsum Deum secundum naturam prius novimus, et Deum appellantes deorum, et bonum praesumentes, et judicem invocantes: quaeris an conditioni ejus fruendae natura nobis debeat praeire, ne illa rapiamur qua Dei aemulus universam conditionem certis usibus homini [0083C] mancipatam, cum ipso homine corrupit, unde eam [0084A] et apostulus invitam ait vanitati succidisse (Rom.
[0101A]	Decerta et tu bonum agonem, cujus coronam et Apostolus repositam sibi merito confidit (II Tim.

[1317A]	Videant igitur, quae non totum bonum obtinendo facile et quod obtinent malo commiscent.
[1306B]	Enimvero, qui utique interdum cogitabant unde cecidissent, et post libidinum vaporata momenta coelum suspirabant, illud ipsum bonum foeminarum naturalis [1306C] decoris, ut caussam mali, sic remuneraverunt, ne eis profuisset felicitas sua, sed ut devectum de simplicitate et sinceritate una cum ipsis in offensam Dei pervenirent.
[1331B]	Bonum autem, duntaxat verum et plenum, [1332A] non amat tenebras, sed gaudet videri et ipsa denotatione sui exsultat.

[0918C]	Melius est nubere quam uri; sic accipiendum est, quomodo melius est uno oculo quam duobus carere: si tamen a comparatione discedas, non erit melius unum oculum habere, quia nec bonum.
[0923B]	[0923B] Liceat nunc denuo nubere, si omne quod licet bonum est.
[0923B]	Quod non prodest, oro te, bonum potest dici?
[0923B]	De bono non dicitur, licet, quia bonum permitti non exspectat, sed adsumi.
[0923B]	Permittitur autem quod, an bonum sit, in dubio est, quod potest etiam non permitti, si non habeat aliquam sui caussam primam.
[0928B]	Ad hanc meam cohortationem, frater dilectissime, accedunt etiam saecularia exempla, quae saepe nobis etiam in testimonio posita sunt, cum quid bonum, et Deo placitum ab extraneis quoque agnoscitur, et testimonio oneratur.
[0915A]	Id bonum, sanctificationem dico, in species distribuit complures, ut in aliqua earum deprehendamur.
[0923B]	Quid autem magis velle debebis, quod ideo bonum est, quia licet, an quod ideo quia prodest?
[0916A]	Itaque cum utrumque ex praeceptis ejus didicerimus, quid velit, et quid nolit; tamen nobis est voluntas et arbitrium eligendi alterum, sicut scriptum est: Ecce posui ante te bonum et malum (Eccles.
[0916A]	Ita nostra est voluntas, cum malum volumus adversus Dei voluntatem, qui bonum vult.
[0918A]	Quae vox licet ad eos pertineat, qui innupti, vel vidui a fide deprehenduntur; quia tamen omnes eam ad nubendi licentiam amplectuntur, velim pertractare, quale bonum ostendat, quod melius est [0918B] poena: quod non potest videri bonum, nisi pessimo comparatum; ut ideo bonum sit nubere, quia deterius est ardere.
[0918B]	Quae vox licet ad eos pertineat, qui innupti, vel vidui a fide deprehenduntur; quia tamen omnes eam ad nubendi licentiam amplectuntur, velim pertractare, quale bonum ostendat, quod melius est [0918B] poena: quod non potest videri bonum, nisi pessimo comparatum; ut ideo bonum sit nubere, quia deterius est ardere.
[0918B]	Quae vox licet ad eos pertineat, qui innupti, vel vidui a fide deprehenduntur; quia tamen omnes eam ad nubendi licentiam amplectuntur, velim pertractare, quale bonum ostendat, quod melius est [0918B] poena: quod non potest videri bonum, nisi pessimo comparatum; ut ideo bonum sit nubere, quia deterius est ardere.
[0918B]	Bonum ita est, si perseveret nomen obtinens sine comparatione, non dico mali, sed etiam boni alterius; ut et si bono alii comparatur, et alio adumbratur , nihilominus remaneat in boni nomine.
[0918B]	Caeterum, si per mali conditionem cogitur bonum dici, non tam bonum est quam genus mali inferioris, quod a superiore malo obscuratum ad nomen boni impellitur.
[0918B]	Caeterum, si per mali conditionem cogitur bonum dici, non tam bonum est quam genus mali inferioris, quod a superiore malo obscuratum ad nomen boni impellitur.
[0918B]	Ergo quod non melius, utique nec bonum; quia abstulisti et removisti conditionem comparationis, quae [0918C] dum melius illud facit, ita bonum haberi cogit.
[0918C]	Ergo quod non melius, utique nec bonum; quia abstulisti et removisti conditionem comparationis, quae [0918C] dum melius illud facit, ita bonum haberi cogit.
[0930A]	Plura exempla curiosius [0930A] de nostris invenias, et quidem tanto potiora, quanto facilius est vivere in castitate, quam pro ea mori; hoc est, animae id bonum misceri, quam non vivendo separari.

[0102D]	Non debet devitari, quia bonus; necesse est enim bonum esse omne quod Deo visum est.
[0107A]	Non debet devitari, quia bonum.
[0107A]	Necesse est enim bonum esse omne quod Deo visum est.
[0107A]	Et numquid ideo in Genesi sic positum est: Et vidit Deus quia bonum est (Gen.
[0107A]	Non quod ignoraret bonum esse, nisi vidisset; sed ut hoc sono portenderet bonum esse, quod Deo visum est?
[0107A]	Non quod ignoraret bonum esse, nisi vidisset; sed ut hoc sono portenderet bonum esse, quod Deo visum est?
[0107A]	Imo bonum est ideo, quia a Deo evenit, ut divinum et rationale.
[0107A]	Quid enim divinum non rationale, non bonum?
[0107B]	[0107B] Quid bonum non divinum?
[0107B]	Si autem statu quidem bonum quod a Deo venit (nihil enim a Deo non bonum, quia divinum, quia rationale), sensui vero malum videtur, erit status in tuto, sensus in vitio.
[0107B]	Vides etiam illud malum rationem apud Deum habere, cum quis in persecutione evertitur de salute, sicut et illud bonum [0107C] ratione contingere, cum quis ex persecutione proficit in salute?
[0107C]	Nisi si irrationaliter quis aut perit apud Dominum, aut salvus est: is non poterit persecutionem malum dicere, quae etiam in mali parte bonum est, dum ratione administratur.
[0107C]	Ita si bonum persecutio quoquo modo, quia de statu constat, merito definimus, quod bonum est, vitari non oportere: quia delictum sit, quod bonum est recusare; eo amplius, quod Deo visum est: jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi.
[0107C]	Ita si bonum persecutio quoquo modo, quia de statu constat, merito definimus, quod bonum est, vitari non oportere: quia delictum sit, quod bonum est recusare; eo amplius, quod Deo visum est: jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi.
[0107C]	Ita si bonum persecutio quoquo modo, quia de statu constat, merito definimus, quod bonum est, vitari non oportere: quia delictum sit, quod bonum est recusare; eo amplius, quod Deo visum est: jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi.
[0107C]	Igitur qui putant fugiendum, aut malum exprobrant Deo, si persecutionem uti malum fugiant; bonum enim nemo devitat; aut fortiores se Deo existimant, qui putant se evadere posse, si Deus tale aliquid voluerit evenire.
[0112B]	Namque omnes pene ad martyrium exhortatur, non ad fugam, ut et illius commemoremur: Publicaris, inquit, bonum tibi est.
[0112C]	Bonum militem Christo imperatori suo praestat, qui tam plene ab Apostolo armatus, tuba persecutionis audita, diem deserit persecutionis?
[0107B]	Si autem statu quidem bonum quod a Deo venit (nihil enim a Deo non bonum, quia divinum, quia rationale), sensui vero malum videtur, erit status in tuto, sensus in vitio.

[0972B]	Vide quam bonum et quam jucundum habitare fratres in unum (Ps.
[0975A]	De quo ait: Bonum est carnem non edere, et vinum non potare.

[1090D]	Omnia nosse bonum quae sint miracula rerum, Ut Dominum liceat per cuncta agnoscere verum, [1091A] Qui lucem, maria, et coelum, terramque paravit, Ornavitque novum variato sidere mundum; Et pecudes primum et volucres procedere jussit, Et dedit aequoreas compleri piscibus undas, Et foecundatas animabus cogit arenas.
[1098B]	At quoniam leto cursus concluditur omnis, Quicumque est hodie, secum putet omnia mente, Atque ideo dum vita manet, dum cernere lucem, Dum vitam mutare licet; quam terminus aevi Obruat incautos, et nescia lumina solvat Ultimus ille dies, mortis quia lege tenetur; Quod pretium superest, carae invigilate saluti, [1098B] Et faciles certique bonum decurrite cursum.

[0932B]	Bonum, inquit, homini mulierem non contingere (I Cor.
[0932C]	Et possum contendere: non mere bonum esse, quod permittitur.
[0932C]	Quod enim mere bonum est, non permittitur, sed ultro licet.
[0932C]	Et ita, si aliud quam quod voluit permittit, non voluntate, sed necessitate permittens, non mere bonum ostendit, quod invitus indulsit.
[0932C]	Denique cum dicit, Melius est nubere quam uri; quale id bonum intelligendum [0932D] est, quod melius est poena?
[0932D]	Bonum [0933A] illud est, quod per se hoc nomen tenet, sine comparatione non dico mali, sed etiam boni alterius; ut si et alii bono comparatum adumbretur, remaneat nihilominus in boni nomine.
[0933A]	Caeterum, si per mali collationem cogitur bonum dici, non tam bonum est quam genus mali inferioris, quod ab altiore malo obscuratum, ad nomen boni impellitur.
[0933A]	Caeterum, si per mali collationem cogitur bonum dici, non tam bonum est quam genus mali inferioris, quod ab altiore malo obscuratum, ad nomen boni impellitur.
[0933A]	Fit ergo jam non melius; et dum non melius, nec bonum, sublata conditione, quae dum melius illud facit alio, ita bonum haberi cogit.
[0933A]	Fit ergo jam non melius; et dum non melius, nec bonum, sublata conditione, quae dum melius illud facit alio, ita bonum haberi cogit.
[0933A]	Melius est unum oculum amittere, quam duos: si tamen discedas a comparatione mali utriusque, non erit melius unum oculum habere; quia nec bonum.
[0934B]	Sed et in praefatione ipsius operis: Non est, inquit, bonum homini solum eum esse; faciamus adjutorium illi.
[0944C]	Cujus etiam ipsas species ex rescriptis intelligimus, cum dicit: De his autem quae scribitis, bonum est homini mulierem non attingere; propter fornicationes autem, unusquisque uxorem suam habeat (I Cor.
[0945A]	Quaerebant et de virginibus consilium (praeceptum enim Domini non erat), bonum esse homini si sic permaneat; utique quomodo a fide fuerit inventus.
[0950C]	Ecce, inquit, posui ante te bonum et malum (Deut.
[0950C]	XV, 18); elige quod bonum est; si non potes, quia non vis ( posse enim te, si velis, ostendit, quia tuo arbitrio utrumque proposuit), discedas oportet ab eo, cujus non facis voluntatem.

[1189A]	An alias gloria tua ad bonum invitas?
[1193A]	Etsi simpliciter se habeant sine ullius observationis praecepto, bonum tamen sit aliquam constituere praesumptionem, qua et orandi admonitionem constringat, et quasi lege ad tale munus extorqueat a negotiis interdum, ut quod Danieli quoque legimus observatum utique ex Israelis disciplina (Dan.

[1249A]	Nam quod maxime bonum, id [1250A] maxime penes Deum, nec alius id quam qui possidet dispensat, ut cuique dignatur.
[1250A]	Bonum ejus, etiam qui caeci vivunt summae virtutis appellatione honorant.
[1256A]	[1256A] Cui item dubium sit omne bonum, quia ad Deum pertineat, pertinentibus ad Deum tota mente sectandum?

[1234A]	Bonum est poenitere, annon?
[1230B]	Bonum factum Deum habet debitorem, sicuti et malum: quia judex omnis remunerator est caussae.
[1233A]	Nam si bonum concupisceres, perficere gestisses; porro sicut malum non perficis, nec concupiscere debueras.
[1233A]	Quaqua te constitueris, crimine astringeris, quia aut malum volueris, aut bonum non adimpleveris.
[1234A]	Nos vero pro nostris angustiis unum inculcamus: bonum atque optimum esse, quod Deus praecepit.
[1234A]	Neque enim quia bonum est, idcirco auscultare debemus; sed quia Deus praecepit.

[0017A]	Neque enim eos probabiles intelligi juvat, qui [0016C] in haeresim fidem demutant: sicut ex diverso sibi interpretantur, quia dixit alibi: Omnia examinate , [0017A] quod bonum est tenete (I Thess, V, 21).
[0037B]	Et rursum: Bonum depositum serva.
[0042B]	Nec tamen ideo bonum haereses, quia eas oportebat, quasi non et malum oportuerit esse.
[0044A]	Sed ab excessu revertar ad principalitatem veritatis, et posteritatem mendacitatis disputandam, ex illius quoque parabolae patrocinio, quae bonum semen frumenti a Domino seminatum in primore constituit, avenarum autem sterilis foeni adulterium ab inimico diabolo (Matt.
[0070B]	Accedit his Cerdon quidam; hic introducit initia duo, id est duos deos, unum bonum, et alterum saevum; bonum superiorem, saevum hunc mundi creatorem.
[0070B]	Accedit his Cerdon quidam; hic introducit initia duo, id est duos deos, unum bonum, et alterum saevum; bonum superiorem, saevum hunc mundi creatorem.

[0980B]	Siquidem omne animi bonum aut nascitur, aut eruditur, aut cogitur.
[0980B]	Malim nullum bonum, quam vanum.
[0981A]	O edictum, cui adscribi non poterit, Bonum factum!
[1011C]	De quibus autem scripsistis, bonum est homini mulierem non contingere: sed propter fornicationem [1011D] unusquisque uxorem suam habeat; vir uxori, et uxor viro debitum reddat (I Cor.
[1012A]	Innuptis quoque et viduis bonum esse dicit exemplo ejus perseverare; si vero deficerent, nubere, quia praeest nubere quam uri (Ibid.
[1013D]	Nam, etsi habitare bonum in carne sua (Rom.

[0807B]	Bonum Deum novimus; solum optimum a Christo ejus addiscimus; qui dilectionem mandans, post suam, in proximum, faciet et ipse quod praecepit: diliget carnem, tot modis sibi proximam, etsi infirmam (Matth.
[0855C]	Et hic enim exhortatio fastidiendae vitae hujus obvertitur; siquidem peregrinamur a Domino quamdiu vivimus, per fidem incedentes, non per speciem, id est spe, non re; et ideo subjungit: Fidentes autem, et bonum ducentes magis peregrinari a corpore, et immorari ad Dominum: scilicet ut per spectem [0856A] magis incedamus, quam per fidem; per rem potius, quam per spem.
[0856B]	Si omnes, et totos: [0856B] si totos, et interiores et exteriores, id est, tam animas quam et corpora: Uti unusquisque, inquit, reportet per corpus secundum quae gessit, bonum, seu malum.
[0794B]	Neque vero etiam peregrinationem a corpore pro ipsis facere, quod addat Apostolus , reportare debere per corpus secundum quae gessit quis, bonum sive malum.

[0637A]	Facit etenim ad originis maculam, ne bonum existimes, quod initium a malo accepit, ab impudentia, a violentia, ab odio, a fratricida institutore, a filio Martis: et nunc ara Conso illi in Circo defossa est ad primas metas sub terra, cum inscriptione hujusmodi, CONSUS CONSILIO, MARS DUELLO, LARES COMITIO POTENTES.
[0651B]	Bonum est cum puniuntur nocentes.
[0651B]	Quam melius ergo est nescire cum mali puniuntur, ne sciam et quum boni pereunt, si tamen bonum sapiunt.
[0653A]	Non potest aliud esse, quod vere quidem est bonum seu malum.
[0653A]	Ethnici quos penes nulla est veritatis plenitudo, quia nec doctor veritatis Deus, malum ac bonum pro arbitrio ac libidine interpretantur, alibi bonum quod alibi malum, et alibi malum quod alibi bonum.
[0653A]	Ethnici quos penes nulla est veritatis plenitudo, quia nec doctor veritatis Deus, malum ac bonum pro arbitrio ac libidine interpretantur, alibi bonum quod alibi malum, et alibi malum quod alibi bonum.
[0653A]	Ethnici quos penes nulla est veritatis plenitudo, quia nec doctor veritatis Deus, malum ac bonum pro arbitrio ac libidine interpretantur, alibi bonum quod alibi malum, et alibi malum quod alibi bonum.

[0891B]	Et utique ea deligenda quae virgines includit, soli Deo notas, quibus, praeter quod a Deo, non ab hominibus [0891B] captanda gloria est, etiam ipsum bonum suum erubescendum est.
[0892B]	Si bonum est modestia, verecundia, fastidium gloriae soli Deo captans placere, agnoscant malum suum, quae de tali bono scandalizantur.
[0907A]	Quo ergo foris quidem bonum suum abstrudunt, in ecclesia vero provulgant?
[0910A]	Sed enim vera, et tota, et pura virginitas nihil magis timet quam semetipsam; etiam foeminarum oculos pati non vult; alios ipsa oculos; habet, confugit ad velamen capitis, quasi ad galeam, quasi ad clypeum, qui bonum suum protegat adversus ictus tentationum, adversus jacula scandalorum, adversus suspiciones, et susurros, et aemulationem, ipsum quoque livorem.
[0912C]	Nam cuidam sorori nostrae angelus in somnis cervices quasi applauderet verberans: Elegantes, inquit, cervices, et merito [0912C] nudae; bonum est usque ad lumbos a capite veleris, [0913A] ne et tibi ista cervicum libertas non prosit.