Tertullianus - Lexicum Proprium seu 'Concordances' - Opera Omnia

TERTULLIANUS
Lexicum Proprium seu 'Concordances' - Opera Omnia - Verbum 'Deo' [1092]
This html page belongs to www.documentacatholicaomnia.eu and has been written by CDO program. Copyright by Cooperatorum Veritatis Societas and GSM

000-00-00 Serial Number=0379476845

Ad Martyres Reditus in Auctori Indicem

[0622A]   Habet tenebras, sed lumen estis ipsi: habet vincula, sed vos soluti Deo estis.

000-00-00 Serial Number=0375039339

Ad Nationes Reditus in Auctori Indicem

[0594B]   Tes, melius jam [0594B] in physico mortalitas errat, eis divinitatem adscribendo, quae super hominem putat situ et vi et magnitudine et divinitate sentiri; quod enim super hominem, credas Deo proximum.

[0580B]   Sed nec eo distant, si vos non ritu sacri, neque deo necatis.

[0589C]   Scitum, deum e deo nasci, quemadmodum de non deo non [0589D] deum.

[0589C]   Scitum, deum e deo nasci, quemadmodum de non deo non [0589D] deum.

[0585B]   Item judicium annuntiamus a Deo pro cujusque meritis post interitum destinatum.

[0589A]   Et ideo cum tam incerta et inconstans definiendi de Deo philosophia deprehenditur, quem potuit.

[0573A]   Aemilio, qui voverat Alburno deo.

[0591A]   Quod si nomen istud proprium divinitatis et simplex, nec interpretatorium in illo deo reprehensum, in caetera, quae deos vultis, docete etiam qualitatis inter illos esse consortium, ut jure consistat collegium nominis communione substantiae.

[0591B]   Ecce enim Zeno quoque materiam mundialem a Deo separat, vel eum per illam, tanquam mel per favos transisse dicit.

[0590A]   Si vero institutus omnino non est ac propterea deus habendus, quod ut Deus neque initium neque finem sui patitur: quomodo quidam assignat elementis, quae deos volunt, generationem, cum stoici negent quicquam Deo nasci?

[0590C]   Alioquin si tantum ea, quae comparent, deo esse creduntur, quia comparent?

[0579B]   Nova jam de Deo nostro fama suggessit.

000-00-00 Serial Number=0589462698

Ad Senatorem Reditus in Auctori Indicem

[1108A]   Tunc igitur cum te consulta reduxerit aetas, disce Deo servare fidem, ne forte bis unum incurras lapsum, quia vere dicitur illud Qui pedis offensi lapidem vitare secundo nescit, et incautus iterum vexaverit artus: Imputet ipse sibi, nec casibus imputet ullis.

000-00-00 Serial Number=0280360103

Ad Uxorem Reditus in Auctori Indicem

[1287D]   Nuptias secundas Deo minus placere, c.

[1280B]   Et tu adversus consilia haec ejus, adhibe sororum nostrarum exempla, quarum nomina penes Dominum, quae nullam formae vel aetatis occasionem praemissis maritis sanctitati anteponunt: malunt enim Deo nubere, Deo speciosae, Deo sunt puellae: cum illo vivunt, cum illo sermocinantur: illum diebus et noctibus tractant: orationes [1281A] suas velut dotes Domino assignant: ab eodem dignationem velut munera maritalia, quotiescumque desiderant, consequuntur.

[1304A]   In Ecclesia Dei pariter utrique, pariter in convivio Dei, pariter in angustiis, in persecutionibus, in refrigeriis; neuter alterum celat, neuter alterum vitat, neuter alteri gravis est; libere aeger visitatur, indigens sustentatur; eleemosynae sine tormento, sacrificia sine scrupulo, quotidiana diligentia sine impedimento; non furtiva signatio, non trepida gratulatio, non muta [1304A] benedictio; sonant inter duos psalmi et hymni, et mutuo provocant, quis melius Deo suo cantet.

[1299A]   Haec si illis quoque evenire possint, quae in matrimonio gentilis fidem adeptae morantur, tamen excusantur, ut in ipsis deprehensae a Deo, et jubentur perseverare et sanctificantur et spem lucrationis accipiunt.

[1287D]   Matrimonium a Deo institutum, unum esse, c.

[1287A]   Regem saeculi, pontificem maximum, rursus nubere nefas est: quantum Deo sanctitas placet, cum illam etiam inimicus affectat, non utique ut alicujus boni affinis, sed ut Dei Domini placita cum contumelia affectans!

[1288A]   Convictum atque commercia Deo digna sectare, memor illius versiculi, sanctificati per Apostolum: Bonos corrumpunt mores congressus mali.

[1280B]   Et tu adversus consilia haec ejus, adhibe sororum nostrarum exempla, quarum nomina penes Dominum, quae nullam formae vel aetatis occasionem praemissis maritis sanctitati anteponunt: malunt enim Deo nubere, Deo speciosae, Deo sunt puellae: cum illo vivunt, cum illo sermocinantur: illum diebus et noctibus tractant: orationes [1281A] suas velut dotes Domino assignant: ab eodem dignationem velut munera maritalia, quotiescumque desiderant, consequuntur.

[1280B]   Et tu adversus consilia haec ejus, adhibe sororum nostrarum exempla, quarum nomina penes Dominum, quae nullam formae vel aetatis occasionem praemissis maritis sanctitati anteponunt: malunt enim Deo nubere, Deo speciosae, Deo sunt puellae: cum illo vivunt, cum illo sermocinantur: illum diebus et noctibus tractant: orationes [1281A] suas velut dotes Domino assignant: ab eodem dignationem velut munera maritalia, quotiescumque desiderant, consequuntur.

000-00-00 Serial Number=0392665446

Adversus Gnosticos Scorpiace Reditus in Auctori Indicem

[0150B]   XXII, 21) quae sunt Caesaris, Caesari, et quae Dei, Deo; solius autem Dei homo.

[0135B]   XXII, 37), quam pro Deo ponit, hominem martyrem excudit.

[0150C]   Condixerat scilicet Petrus, regem quidem honorandum; ut tamen tunc rex honoretur, cum suis rebus insistit, [0150C] cum a divinis honoribus longe est; quia et pater et mater diligentur, cum Deo non comparabuntur.

[0122A]   Nobis fides praesidium, si non et ipsa percutitur diffidentia signandi statim et adjurandi, et urgendi bestiae calcem: hoc denique modo etiam ethnicis saepe subvenimus; donati a Deo ea potestate, quam Apostolus dedicavit (Act.

[0125B]   Et utique satis optimum praejudicabitur, quod probabitur a Deo constitutum atque praeceptum.

[0137C]   Itaque dixerunt a Deo concepta fiducia, quando vigore animi conditionales minas regis excutiunt (Dan.

[0132B]   Perversitas quam putas, ratio est; quod saevitiam existimas, gratia est: ita Deo de momentaneis aeterna medicante.

[0138B]   Superest, ne antiquitas suum quoque habuerit sacramentum, novitatem christianam recensere, quasi et de Deo aliam, ac proinde disciplina quoque aemulam, cujus sophia filios suos jugulare non norit.

[0137A]   Statim ut coli Deus coepit, invidiam religio sortita est: qui Deo placuerat, occiditur, et quidem a fratre; quo proclivius impietas alienum sanguinem sectaretur, a suo auspicata est.

[0130B]   Nos autem de Deo alibi dimicantes, et de reliquo corpore haereticae cujusque doctrinae, nunc in unam speciem congressionis certas praeducimus lineas, non alterius Dei, quam Israelis, eam defendentes voluntatem, quae martyriis locum fecerit, tam ex praeceptis prohibitae semper, quam ex judiciis punitae idololatriae.

[0124A]   Sed nesciunt simplices animae, quid, quomodo scriptum sit, ubi, et quando, et coram quibus confitendum, nisi quod nec simplicitas [0124A] ista, sed vanitas, imo dementia, pro Deo mori.

[0134B]   Nimirum praescribes Deo, quibus temporibus, aut modis, aut locis de familia sua judicet, quasi non et praejudicare judici congruat.

[0132A]   Sic et martyria desaeviunt, sed in salutem; licebit et Deo in vitam aeternam per ignes et gladios et acerba quaeque curare.

[0127C]   Non parcet oculus tuus super eum, nec misereberis, nec celabis eum: annuntians annuntiabis de eo; manus tuae erunt in eum in primis ad occidendum, et manus omnis populi [0127C] in novissimis, et lapidabitis illum, et morietur, quoniam quaesivit avertere te a Domino Deo tuo.

[0136C]   Unum igitur gradum insistimus, et in hoc solum provocamus, an praecepta sint a Deo martyria, ut credas ratione praecepta, si praecepta cognoveris, quia nihil Deus non ratione praeceperit.

[0127B]   Prophetes autem et somniator ille morietur: locutus est enim ad seducendum te a Domino Deo tuo.

[0150A]   XIII, 4-7) omnibus potestatibus subjici, quia non sit potestas nisi a Deo, quia non sine caussa gladium gestet, et quia ministerium sit Dei; sed et ultrix, inquit, in iram ei qui [0150B] malum fecerit.

[0138A]   Nam et Danielem nullius praeter Dei supplicem, et idcirco a Chaldaeis delatum ac depostulatum, statim utique conclusa et usitata feritas leonum devorasset, si Darii digna praesumptio de Deo falli debuisset.

[0140A]   Nolite [0140A] ergo metuere cum super dicit, multis passeribus antistatis; non frustra, id est, non sine emolumento casuros in terram repromittit; si magis ab hominibus quam a Deo occidi eligamus.

000-00-00 Serial Number=0938256741

Adversus Hermogenem Reditus in Auctori Indicem

[0204A]   Quomodo ergo discernere audebit Hermogenes, atque ita subjicere Deo materiam, aeternam aeterno, innatam innato, auctricem auctori?

[0204C]   Grande revera beneficium Deo contulit, ut haberet hodie per quem Deus cognosceretur, et omnipotens vocaretur: nisi quod jam non omnipotens, si non et hoc potens, ex nihilo omnia proferre.

[0220A]   Audio enim apud Hermogenem caeterosque materiarios haereticos, terram quidem illam informem et invisibilem et rudem fuisse: [0220A] hanc vero nostram proinde et formam, et conspectum, et cultum, a Deo consecutam.

[0203C]   Igitur et duobus aeternis, ut innatis, ut infectis, Deo atque materia, ob eamdem rationem communis status, ex aequo habentibus id quod neque diminui, nec subjici admittit, id est aeternitatem: neutrum dicimus altero esse minorem, sive majorem, neutrum altero humiliorem, sive superiorem, sed stare ambo ex pari magna, ex pari sublimia, [0204A] ex pari solidae et perfectae felicitatis, quae censetur aeternitas.

[0202A]   Non statim materiam comparari Deo, si quid Dei habeat, quia non totum habendo non concurrat in plenitudinem comparationis?

[0213C]   Ita et hoc nomine materiam Deo praeponit Hermogenes, praeponendo eam Filio.

[0203A]   Et ipsa prima cum Deo, quia et Deus primus cum illa: sed et illa incomparabilis cum Deo, quia et Deus incomparabilis cum illa, et auctrix cum Deo, et domina cum Deo.

[0203A]   Et ipsa prima cum Deo, quia et Deus primus cum illa: sed et illa incomparabilis cum Deo, quia et Deus incomparabilis cum illa, et auctrix cum Deo, et domina cum Deo.

[0197A]   Cui reponebat Tertullianus Hermogenem duos Deos inferre, dum materiam parem Deo infert.

[0202A]   Vel qua, inquit, et sic habente materia, salva sit Deo et auctoritas et substantia, qua solus et primus auctor est, et Dominus omnium censeatur.

[0201B]   Materiam parem Deo infert.

[0223B]   Exinde itaque et visibilis efficitur, dicente Deo: Congregetur aqua in congregationem unam, et videatur arida.

[0211B]   Porro si Dei erit utrumque, videbitur Deus etiam mali auctor: Deus autem ut bonus, auctor mali non erit; si materiae utrumque, videbitur materia etiam boni matrix; mala autem in totum materia boni non erit matrix; si utriusque erit, utrumque; in hoc quoque comparabitur Deo materia, et partes erunt ambo, ex aequo mali ac boni adfines; aequari autem Deo materia non debet, ne duos deos efficiat; si alterum alterius, utique Dei bonum, et materiae malum; neque malum Deo, neque materiae bonum adscribitur: et bona autem et mala Deus, de materia faciendo, cum ea facit.

[0236A]   Finisti igitur duas sententias, nec materiam natura malam, nec naturam ejus a Deo potuisse converti.

[0207A]   Aut, si quod aeternum est poterit et mali capax esse, poterit hoc et in Deum credi: et sine caussa gestivit malum a Deo transferre, si competit et aeterno, competendo materiae.

[0200C]   Cum enim neget materiam natam aut factam, sic quoque invenio Domini nomen Deo non competisse in materiam; quia libera fuerit necesse est, quae originem non habendo, non habuit auctorem, [0201A] quod erat, nemini serviens.

[0210A]   Dehinc, si non ex materia, jam ergo ex Deo factum.

[0210B]   Porro si bonum, neque ex materia factum est, quia non erat in illa, ut in mala; neque ex Deo, quia nihil potuit ex Deo fieri, sicut definit Hermogenes: invenitur bonum jam ex nihilo factum, ut ex nullo [0210B] factum, ut neque ex materia, neque ex Deo.

[0228A]   Igitur ut concludam, aut materiam tunc significavit Moyses cum scribit: Et tenebrae super abyssum, et spiritus Dei super aquas ferebatur: aut cum hae species alibi postea demonstrantur factae a Deo, debuerunt aeque demonstrari ex materia, quam Moyses praemiserat, factae: aut si species istas, et non materiam significavit Moyses, ubi materia demonstrata sit quaero.

[0225B]   Scriptura divina satis dissereret, si summas ipsas rerum a Deo factas commendasset coelum et terram, habentes utique suggestus suos proprios, qui in ipsis summis intelligi possent.

[0228B]   Hujusmodi origines rerum ex his prolatarum, potero materias appellare; sed factas a Deo et ipsas.

[0201B]   Deum autem unum esse oportet, quia quod summum sit, Deus est: summum autem non erit, nisi quod unicum fuerit: unicum autem esse non poterit, cui aliquid adaequabitur; adaequabitur autem Deo materia, cum [0201C] aeterna censetur.

[0203B]   Atque adeo, cum ea [0203B] quae propria Dei vindicamus, semper fuisse, sine initio, sine fine, et primum fuisse, et solum, et omnium auctorem, materiae quoque competant; quaero quid diversum et alienum a Deo, ac per hoc privatum materia possederit, per quod Deo non comparetur?

[0233A]   Sit nunc definitiva, sicut rectius tibi videtur, per demutationes [0233A] suas et translationes: sit et comprehensibilis, ut quae fabricatur, inquis, a Deo, quia et convertibilis, et demutabilis, et dispartibilis.

[0203A]   Et ipsa prima cum Deo, quia et Deus primus cum illa: sed et illa incomparabilis cum Deo, quia et Deus incomparabilis cum illa, et auctrix cum Deo, et domina cum Deo.

[0211A]   Igitur in praestructione hujus articuli, et alibi forsitan retractandi, equidem diffinio, aut Deo adscribendum et bonum et malum quae ex materia fecit, aut materiae ipsi, ex qua fecit; aut utrumque utrique, [0211B] quia ambo sibi obligantur qui fecit et de qua fecit: aut alterum alteri; tertius enim, praeter materiam et Deum, non est.

[0210B]   Aut si ex materia mala bonum processit, quia neque ex nihilo, neque ex Deo, sequetur ut ex conversione processerit materiae, contra denegatam aeterni conversionem.

[0231C]   Rescindis enim quod pronuntiasti nec bonam nec malam: quia cum [0231C] dicis: Si esset bona, non desideraret componi a Deo, malam portendis: et cum apponis: Si esset mala natura, non admitteret in melius translationem, bonam subostendis: atque ita et boni et mali affinem constituisti, quam nec bonam nec malam pronuntiasti.

[0202B]   Materiae autem proprium facit quod cum Deo habet: aut si a Deo accepit, quod est Dei, ordinem dico aeternitatis, potest credi et habere illam cum Deo aliquid, et deum illam non esse.

[0222B]   Unde ergo compertus est Hermogenes informem et confusam et inconditam illam fuisse, quae ut invisibilis latebat: aut si hoc a Deo revelatum est, probare debet.

[0228A]   Sed dum illam Hermogenes inter colores suos invenit (inter Scripturas enim Dei invenire non potuit, satis est quod omnia et facta a Deo constat, et ex materia non constat: quae etiam si fuisset, ipsam quoque a Deo factam credidissemus, quia nihil [0228B] innatum praeter Deum praescribentes, obtineremus.

[0203A]   Sic aliquid et non totum materiae habere, ita illi nihil reliquit Hermogenes, quod non et materiae contulisset: ut non materia Deo, sed Deus potius materiae comparetur.

[0226B]   II, 21, 23; III, 5, [0226B] 29; IV, 10) postea loquitur, quae nec tunc facta a Deo significavit.

[0228A]   Sed dum illam Hermogenes inter colores suos invenit (inter Scripturas enim Dei invenire non potuit, satis est quod omnia et facta a Deo constat, et ex materia non constat: quae etiam si fuisset, ipsam quoque a Deo factam credidissemus, quia nihil [0228B] innatum praeter Deum praescribentes, obtineremus.

[0232A]   Subjacentem facis Deo materiam, et utique locum illi qui sit infra Deum.

[0210A]   Si nec ex Deo, jam ergo ex nihilo factum.

[0224B]   Et sic per omnia probatur nobis hanc quam incolimus, eamdem et factam esse a Deo et ostensam, nec aliam fuisse rudem et invisibilem, quam quae et facta et ostensa est; atque ita, terra autem erat invisibilis et rudis, ad eam pertinet quam Deus cum coelo separavit.

[0212A]   Libertas, non necessitas, Deo competit: malo voluerit mala a semetipso condidisse, quam non potuerit non condidisse.

[0222A]   Nam si nuda materia Deo subjacebat, nullo scilicet elemento obstruente, si quidem nondum quicquam [0222B] erat praeter ipsam et Deum; utique invisibilis esse non poterat.

[0202A]   Quid Deo reliquit amplius, ut non totum Dei, materiae dedisse videatur?

[0208B]   Hac et ego definitione merito illum repercutiam: Materiam aeque reprehendo, cum ex illa mala pessima, etiam bona atque optima a Deo fiunt: [0208C] Et vidit Deus quia bona, et benedixit ea Deus (Gen.

[0210A]   Porro si bonum, neque ex materia factum est, quia non erat in illa, ut in mala; neque ex Deo, quia nihil potuit ex Deo fieri, sicut definit Hermogenes: invenitur bonum jam ex nihilo factum, ut ex nullo [0210B] factum, ut neque ex materia, neque ex Deo.

[0226A]   Faciem quidem ejus hic nominat, sed nec ipsam factam a Deo dixit: costam vero et ossa, et carnem, et oculos, et sudorem, et sanguinem (Gen.

[0232A]   Aeque, si mala natura fuisset, quare non potuerit a Deo converti, ut a potentiore, ut ab eo qui lapidum quoque naturam convertere valeat in filios Abrahae (Matth.

[0211A]   [0211A] Ergo aut nec propterea locus mali proferendi fuit, aut si qua alia ratio exigit illud induci, cur non et ex nihilo potuerit induci, ipsa ratione excusatura Dominum ne mali auctor existimaretur, quae nunc cum de materia operatur mala, excusat: si excusat, adeo ubique et undique illuc compellitur quaestio quo nolunt, qui, ipsam mali rationem non examinando, nec dignoscendo quomodo illud aut Deo adtribuant, aut a Deo separent, pluribus et indignioribus destructionibus Deum objiciunt.

[0204C]   Sane et sibi praestitit aliquid materia, ut et ipsa cum Deo possit agnosci coaequalis Deo, imo et adjutrix: nisi quod solus eam Hermogenes cognovit, et haereticorum patriarchae philosophi.

[0211A]   [0211A] Ergo aut nec propterea locus mali proferendi fuit, aut si qua alia ratio exigit illud induci, cur non et ex nihilo potuerit induci, ipsa ratione excusatura Dominum ne mali auctor existimaretur, quae nunc cum de materia operatur mala, excusat: si excusat, adeo ubique et undique illuc compellitur quaestio quo nolunt, qui, ipsam mali rationem non examinando, nec dignoscendo quomodo illud aut Deo adtribuant, aut a Deo separent, pluribus et indignioribus destructionibus Deum objiciunt.

[0199B]   Nullo porro modo potuisse illum semper Dominum haberi, sicut et semper Deum, si non fuisset aliquid retro semper, cujus semper Dominus haberetur, fuisse itaque materiam semper Deo Domino.

[0203B]   Si minorem et inferiorem materiam Deo, et idcirco incomparabilem illi, contendit, ut majori, ut superiori, praescribo non capere ullam diminutionem et humiliationem, quod sit aeternum et innatum: quia hoc et Deum faciat tantum, quantus est, nullo minorem, neque subjectiorem, imo omnibus majorem et sublimiorem.

[0236A]   Horum immemor, postea infers: At ubi accepit compositionem a Deo et ornata est, cessavit a natura.

[0237B]   Noli ita Deo adulari, ut velis illum solo visu et solo accessu tot ac tantas substantias protulisse, et non propriis viribus instituisse.

[0209B]   Aut si potuit utriusque diversitas boni et mali concurrisse, et duplex natura fuisse materiae, amborum ferax fructuum, jam nec bona ipsa Deo deputabuntur, ut nec mala illi imputentur: sed utraque species de materiae proprietate sumpta, ad materiam pertinebit.

[0235B]   Inconditum adseveras motum materiae, eamque adjicis sectari informitatem: dehinc alibi, desiderare componi a Deo.

[0209B]   Quo pacto, neque gratiam bonorum Deo debebimus, nec invidiam malorum, quia nihil de suo operatus ingenio.

[0237A]   At enim prophetae et apostoli non ita tradunt mundum a Deo factum, apparente solummodo et appropinquante materiae, qui nec materiam ullam nominaverunt, sed primo Sophiam conditam initium viarum in opera ipsius (Prov.

[0197A]   Deum autem unum esse oportet, unicum autem esse non poterit, cui aliquid adaequabitur, adaequabitur autem Deo materia, cum aeterna censetur.

[0211B]   Porro si Dei erit utrumque, videbitur Deus etiam mali auctor: Deus autem ut bonus, auctor mali non erit; si materiae utrumque, videbitur materia etiam boni matrix; mala autem in totum materia boni non erit matrix; si utriusque erit, utrumque; in hoc quoque comparabitur Deo materia, et partes erunt ambo, ex aequo mali ac boni adfines; aequari autem Deo materia non debet, ne duos deos efficiat; si alterum alterius, utique Dei bonum, et materiae malum; neque malum Deo, neque materiae bonum adscribitur: et bona autem et mala Deus, de materia faciendo, cum ea facit.

[0212B]   Si necessaria est Deo materia ad opera mundi, ut Hermogenes existimavit, habuit Deus materiam longe digniorem et idoneiorem, non apud philosophos aestimandam, sed apud prophetas intelligendam, Sophiam [0212C] suam scilicet: haec denique sola cognovit sensum Domini.

[0202A]   Ita enim ipsius erit, si fuerit solius: et ex hoc alius deus non possit admitti, dum nemini licet habere de Deo aliquid.

[0204B]   Putas itaque materiam Deo non comparasse, quam scilicet subjiciat illi?

[0238B]   Quae nec invenire nec investigari nisi a solo Deo possent; alioqui investigabilia, si ex materia sunt investigata et inventa.

[0235B]   Atquin, si commune aliquid habebat cum Deo, non desiderabat exornari ab ipso, pars scilicet Dei per communionem.

[0238B]   Igitur in quantum constitit materiam nullam fuisse, ex hoc etiam quod nec talem competat fuisse qualis inducitur, in tantum probatur omnia a Deo ex nihilo facta, nisi quod Hermogenes cumdem statum describendo materiae, quo est ipse, inconditum, confusum, turbulentum, ancipitis et praecipitis et fervidi motus, documentum artis suae dum ostendit, ipse se pinxit.

[0203A]   Et ipsa prima cum Deo, quia et Deus primus cum illa: sed et illa incomparabilis cum Deo, quia et Deus incomparabilis cum illa, et auctrix cum Deo, et domina cum Deo.

[0202B]   Materiae autem proprium facit quod cum Deo habet: aut si a Deo accepit, quod est Dei, ordinem dico aeternitatis, potest credi et habere illam cum Deo aliquid, et deum illam non esse.

[0205B]   Dominio non suppetente eligat Hermogenes, quid Deo congruat, precario an vi de materia cuncta fecisse.

[0204B]   Itaque materia ipsa quidem Deo non eguit, sed [0204C] egenti se Deo praestitit, divitem et locupletem et liberalem minori, opinor, et invalido et minus idoneo de nihilo facere quae velit.

[0204B]   Atquin etiam praeponit illam Deo, et Deum potius subjicit materiae, cum vult eum de materia cuncta fecisse.

[0235B]   Non vis videri Deum aequari materiae, et subjicis habere illam cum Deo communionem.

[0197A]   Similiter nec omnipotens Deus, qui materiae indiguit, et materia egenti Deo se praestitit minori, et invalido, et minus idoneo de nihilo facere, quae velit.

[0204A]   Dicere audentem, et, Ego prima, et, Ego ante omnia, et, Ego a quo omnia: pares fuimus, simul fuimus, ambo sine initio, sine fine: ambo sine auctore, sine Deo?

[0211B]   Porro si Dei erit utrumque, videbitur Deus etiam mali auctor: Deus autem ut bonus, auctor mali non erit; si materiae utrumque, videbitur materia etiam boni matrix; mala autem in totum materia boni non erit matrix; si utriusque erit, utrumque; in hoc quoque comparabitur Deo materia, et partes erunt ambo, ex aequo mali ac boni adfines; aequari autem Deo materia non debet, ne duos deos efficiat; si alterum alterius, utique Dei bonum, et materiae malum; neque malum Deo, neque materiae bonum adscribitur: et bona autem et mala Deus, de materia faciendo, cum ea facit.

[0235C]   Atquin plus materiae das, cui licuit sic moveri quomodo Deo non licuit.

[0203B]   Atque adeo, cum ea [0203B] quae propria Dei vindicamus, semper fuisse, sine initio, sine fine, et primum fuisse, et solum, et omnium auctorem, materiae quoque competant; quaero quid diversum et alienum a Deo, ac per hoc privatum materia possederit, per quod Deo non comparetur?

[0222B]   Hoc enim ipsum quod sunt tenebrae, videtur, nedum Deo.

[0208A]   Scilicet quia, si demutabitur natura in materia de malo in bonum, demutari poterit et in Deo de bono in malum.

[0202B]   Dicit salvum Deo esse, ut et solus sit, et primus, et omnium auctor, et omnium dominus, et nemini [0202C] comparandus; quae mox materiae quoque adscribit.

[0235C]   Quid minus materiae quam Deo adscribis?

[0227B]   Cum ergo et eas species probamus a Deo factas, etsi in Genesi tantummodo nominantur sine factitationis mentione, respondebitur fortasse ex diverso: Plane factas eas, sed ex materia: ut stylus quidem Moysi, Et tenebrae super abyssum, et spiritus Dei super aquas ferebatur, materiam sonet: caeterae vero Scripturae, quae ex materia factae sint species, in disperso demonstrent.

[0202B]   Quale est autem, cum confitetur ille aliquid cum Deo habere, et vult solius Dei esse quod materiam non negat habere?

[0216A]   Cum igitur et hic manifestetur et factor, id est Deus: et facta, id est omnia: et per quem, id est sermo; nonne et unde omnia facta essent a Deo per sermonem, exegisset ordo profiteri, si ex aliquo facta essent?

[0204C]   Sane et sibi praestitit aliquid materia, ut et ipsa cum Deo possit agnosci coaequalis Deo, imo et adjutrix: nisi quod solus eam Hermogenes cognovit, et haereticorum patriarchae philosophi.

[0235B]   Impossibile enim, inquis, non habentem illam commune aliquid cum Deo, ornari eam ab ipso.

[0210A]   Porro si bonum, neque ex materia factum est, quia non erat in illa, ut in mala; neque ex Deo, quia nihil potuit ex Deo fieri, sicut definit Hermogenes: invenitur bonum jam ex nihilo factum, ut ex nullo [0210B] factum, ut neque ex materia, neque ex Deo.

[0204C]   Itaque materia ipsa quidem Deo non eguit, sed [0204C] egenti se Deo praestitit, divitem et locupletem et liberalem minori, opinor, et invalido et minus idoneo de nihilo facere quae velit.

[0202B]   Materiae autem proprium facit quod cum Deo habet: aut si a Deo accepit, quod est Dei, ordinem dico aeternitatis, potest credi et habere illam cum Deo aliquid, et deum illam non esse.

[0203A]   Salvum ergo erit et materiae, ut et ipsa fuerit, sed cum Deo, quia et Deus solus, sed cum illa.

000-00-00 Serial Number=0341460884

Adversus Judaeos Reditus in Auctori Indicem

[0600B]   XIV, 18) nuncupatus, si non ante Leviticae legis sacerdotium Levitae fuerunt, qui sacrificia Deo offerebant?

[0618B]   Signum autem a Deo, nisi novitas aliqua monstruosa fuisset, signum non videretur.

[0604C]   Nam Israel qui Deo fuerat cognitus, quique ab eo in Aegypto exaltatus fuerat, et per Erythraeum pelagum transvectus [0605A] est (Exod.

[0603C]   Circumcidimini Deo, et circumcidite praeputium cordis vestri (Hier.

[0608A]   Namque quod non terrenis sacrificiis, sed spiritalibus Deo litandum sit, ita legimus ut scriptum est: Cor contribulatum et humiliatum hostia Deo est (Psal.

[0598B]   Nam et secundum Scripturarum divinarum memorias populus Judaeorum [0598B] major, id est antiquior, derelicto Deo, idolis servivit, et divinitate abrelicta, simulacris fuit deditus, dicente populo ad Aaron: Fac nobis deos qui nos antecedant (Exod.

[0607A]   Namque major natu Cain de fructu terrae obtulit munera Deo, minor vero filius Abel de fructu ovium suarum.

[0602A]   Sed ante Deo placuit quam circumcideretur, nec tamen sabbatizavit.

[0608A]   Adferte Deo claritatem et honorem, adferte Deo sacrificia nominis ejus.

[0608B]   Sic itaque sacrificia spiritalia laudis designantur, et cor contribulatum acceptabile sacrificium Deo demonstratur.

[0641A]   Igitur, quoniam primus adventus et plurimis figuris obscuratus, et omni inhonestate prostratus, canebatur, secundus vero et manifestus et Deo condignus; idcirco quem facile et intelligere et credere potuerunt, eum solum intuentes, id est secundum, qui est in honore et gloria, non immerito decepti sunt circa indigniorem, certe obscuriorem, id est primum.

[0608A]   Item in Psalmis David dicit: Adferte Deo, patriae gentium (Psal.

[0608A]   Namque quod non terrenis sacrificiis, sed spiritalibus Deo litandum sit, ita legimus ut scriptum est: Cor contribulatum et humiliatum hostia Deo est (Psal.

[0607C]   Cur itaque postea per prophetas praedicat Spiritus futurum ut in omni terra aut in omni loco offerantur sacrificia Deo, sicut [0608A] per Malachiam angelum, unum ex duodecim prophetis dicit: Non recipiam sacrificium de manibus vestris, quoniam ab oriente sole usque ad occidentem nomen meum clarificatum est in omnibus gentibus, dicit Dominus omnipotens.

[0625B]   Sed et sepultura [0625B] sepelietis cum ipsa die: quoniam maledictus a Deo est omnis qui suspensus fuerit in ligno, et non inquinabitis terram quam Dominus Deus tuus dabit tibi in sortem (Ibid.

[0625B]   Igitur non in hanc passionem Christum maledixit; sed distinctionem fecit, ut qui in aliquo delicto judicium mortis habuisset et moreretur suspensus in ligno, hic maledictus a Deo esset, quia propter merita delictorum suorum suspenderetur in ligno.

[0607C]   [0607C] Denique, cum per Moysen in Levitico lex sacerdotalis conscriberetur, invenimus praescriptum populo Israeli, ut sacrificia nullo in loco offerentur Deo quam in terra repromissionis, quam Dominus Deus daturus esset populo Israeli et fratribus eorum: ut, introducto Israel, illic celebrarentur sacrificia et holocausta tam pro peccatis quam pro animabus, et nusquam alibi nisi in terra sancta (Deut.

[0608B]   Et alibi: Sacrifica [0608B] Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua (Ps XLIX, 14).

[0598B]   Quod cum ex monilibus foeminarum et annulis virorum aurum fuisset igne conflatum, et processisset eis bubulum caput, huic figmento universus Israel, relicto Deo honorem dederunt, dicentes: Hi sunt dei qui nos ejecerunt de terra Aegypti.

[0608A]   Adferte Deo claritatem et honorem, adferte Deo sacrificia nominis ejus.

[0602A]   V, 22); qui necdum mortem gustavit, ut aeternitatis candidatus, [0602A] jam nobis ostenderet nos quoque sine legis onere Moysi, Deo posse placere.

[0606B]   Denique adeo non in vacatione sabbati, id est diei septimi, haec solemnitas celebranda est, ut Jesus Nave, eo tempore quo Hiericho civitatem depellebat, praeceptum sibi a Deo diceret, uti populo mandaret, ut sacerdotes arcam testamenti Dei septem diebus circumferrent in circuitu civitatis; atque ita septimi diei circuitu peracto; sponte ruerent muri civitatis (Jos.

[0620A]   Idololatriam enim Samariae nomine notavit, ut ignominiosae ob idololatriam, qua desciverat tunc a Deo sub rege Hieroboam.

[0606A]   Denique doceant, sicuti jam praelocuti sumus, Adam sabbatizasse; aut Abel hostiam Deo sanctam offerentem, sabbati religione placuisse; aut Enoch translatum sabbati cultorem fuisse; aut Noe arcae fabricatorem propter diluvium immensum, sabbatum observasse; aut Abraham in observatione sabbati Isaac filium suum obtulisse; aut Melchisedech in suo sacerdotio legem sabbati accepisse.

[0605A]   LXXVII) manna cibatus, satisque beneficiis Deo obligatus, Domini et Dei sui oblitus est, dicens ad Aaron: Fac nobis deos qui nos praecedant: Moyses enim ille, qui nos ejecit de terra Aegypti, dereliquit nos, et quid illi acciderit nescimus (Exod.

000-00-00 Serial Number=0949414372

Adversus Marcionem Reditus in Auctori Indicem

[0289A]   Sed et quam arguis legem, quam in controversias torques, bonitas erogavit, consulens homini quo Deo adhaereret, ne non tam liber, quam adjectus videretur, aequandus famulis suis caeteris animalibus, solutis a Deo et ex fastidio liberis; sed ut solus homo gloriaretur, quod solus dignus fuisset qui legem a Deo sumeret, utque animal rationale, intellectus et scientiae capax, ipsa quoque libertate rationali contineretur, ei subjectus, qui subjecerat illi omnia (I Cor.

[0415A]   Itaque etsi facta translatio sit auditionis a Moyse et Helia in Christo, sed non ut ab alio deo, nec ad alium christum, sed a Creatore in Christum ejus, secundum decessionem Veteris, et successionem Novi Testamenti.

[0448A]   Ideo, Fides [0448A] tua te salvum fecit, audit; quia intellexerat veram se Deo omnipotenti oblationem, gratiarum scilicet actionem, apud verum templum et verum pontificem ejus Christum facere debere.

[0307A]   Sufficit enim in praesenti, si simpliciter hominem Deo obligabat, ut nemo eam reprobare debeat, nisi cui non placet Deo servire.

[0521A]   Sed Marcion principalem suae fidei terminum de Epicuri schola agnoscat, Dominum inferens hebetem, ne timeri eum dicat, collocans et cum Deo Creatore materiam, de porticu Stoicorum: negans carnis resurrectionem, de qua proinde nulla philosophia consentit.

[0241A]   Primum igitur malum peccatum, quod poena subsecuta est, quae [0241A] malum est; at alterius generis mala, scilicet quibus rependuntur, caeterum suo nomine bona, quia justa, et bonorum defensoria, et delictorum inimica, atque in hoc ordine Deo digna.

[0263C]   Sed ex materia et ille fecisse debebit; eadem ratione occurrente illi quoque Deo, quae opponeretur Creatori, ut aeque Deo.

[0421C]   Si a Deo Marcionis abscondita et revelata, qui omnino nihil praemiserat, in quo aliquid absconditum esset potuisset, non prophetias, non parabolas, non visiones, non ulla rerum aut verborum, aut nominum argumenta, per allegorias et figuras, vel aenigmatum nebulas obumbrata; sed ipsam magnitudinem sui absconderat, quam cum maxime per Christum revelabat, satis inique.

[0287C]   Atque ita carens et ordine initii et modo temporis, de immensa et indeterminabili aetate censebitur, nec poterit repentina vel obventitia et provocatitia reputari, non habens unde reputetur, id est aliquam temporis speciem; sed et aeterna, et Deo ingenita, et perpetua praesumenda, ac per hoc Deo digna, suffundens jam hinc bonitatem dei Marcionis, non dico initiis et temporibus, sed ipsa malitia creatoris posteriorem, si tamen malitia potuit a bonitate committi.

[0290C]   Sed quoniam ex hoc jam intelligimur, eo struentes liberam hominis potestatem arbitrii sui, ut quod ei evenit, non Deo, sed ipsi debeat exprobrari; ne et tu [0291A] hinc jam opponas, non ita illum institui debuisse si libertas et potestas arbitrii exitiosa futura esset; hoc quoque prius defendam ita institui debuisse, quo fortius commendem, et ita institutum, et digne Deo institutum, potiore ostensa ea caussa quae ita fecit institui.

[0310C]   Sed animus simplex et Deum metuens offerentium ea quae a Deo habebant, et pabuli et suavis olentiae gratia apud Deum deputabatur, non quae fiebant exigentis, sed illud propter quod fiebant, ob honorem scilicet Dei.

[0514C]   Inspice et cohaerentia: Memores vos aliquando nationes in carne fuisse, appellabamini praeputium ab ea quae dicitur circumcisio in carne manu facta, quod essetis illo in tempore sine Christo, alienati a conversatione Israelis, et peregrini testamentorum et promissionis eorum, spem non habentes, et sine Deo in mundo.

[0348B]   Nunc et si omnes istas interpretationes respuerit et irriserit haeretica duritia, concedam illi nullam Christi crucem significatam a Creatore: quia nec ex hoc probabit alium esse qui crucifixus est, nisi forte ostenderit hunc exitum ejus a suo Deo praedicatum; ut diversitas [0348C] passionum, ac per hoc etiam personarum, ex diversitate praedicationum vindicetur.

[0432B]   Puto jam alibi satis commendasse nos divitiarum gloriam damnari a Deo nostro, ipsos dynastas detrahente de solio, et pauperes allevante de sterquilinio (Ps.

[0438A]   Si ab alio Deo, merito, quia subito invitati.

[0519B]   Et quale erit, ut ambiguitatibus, et per aenigmata nescio quae, Creatorem [0519B] taxaret: qui in catenis jam constitutus, ob libertatem praedicationis, constantiam manifestandi sacramenti in apertione oris, quam ibi expostulare a Deo mandabat, Ecclesiae utique praestabat?

[0290B]   Liberum et sui arbitrii et suae potestatis invenio hominem a Deo institutum, nullam magis imaginem et similitudinem Dei in illo animadvertens, quam ejusmodi status formam.

[0503B]   Itaque et hic cum dicit: Non enim me pudet Evangelii; virtus enim Dei est in salutem omni credenti, Judaeo et Graeco, quia justitia Dei in eo revelatur, ex fide in fidem; sine dubio et Evangelium et salutem justo Deo deputat, non bono, ut ita dixerim, secundum haeretici distinctionem, transferenti ex fide Legis in fidem Evangelii; suae utique [0503C] Legis, et sui Evangelii.

[0504A]   Ergo qua defendenda reveletur de coelo ira, nonnisi a Deo irae; ita et hic sensus pristino cohaerens, in quo judicium Creatoris edicitur, non potest in alium Deum referri, qui nec judicat, nec irascitur; sed in illum, cujus dum haec sunt, judicium dico et iram, etiam illa ipsius sint necesse est, per quem haec habent transigi, Evangelium et Christus, et ideo vehitur in transgressores Legis, docentes non furari, et furantes, ut homo [0504B] Dei legis, non ut Creatorem ipsum his modis tangens, qui et furari vetans, fraudem mandaverit in Aegyptios auri et argenti, quemadmodum et caetera in illum retorquent.

[0496D]   V, 19-21) scribens, abstulit Dei regnum, solitus et alias substantiam [0496D] pro operibus substantiae ponere; ut cum dicit, Eos qui in carne sunt, Deo placere non posse; quando enim placere Deo poterimus, nisi dum in carne hac sumus?

[0513A]   Si Creatoris sunt, diversa sint necesse est a diversa Deo.

[0260B]   Et tamen, si quale quid fecisse indignum est Deo, quanto indignius Deo est, nihil eum omnino fecisse vel indignum, quo posset etiam digniorum auctor sperari!

[0290B]   Neque enim facie et corporalibus lineis, tam variis in genere humano, ad uniformem Deum expressus est; sed in ea substantia, quam ab ipso Deo traxit, id est animae, ad formam Dei respondentis, et arbitrii sui libertate et potestate signatus est.

[0304C]   Nam et dexteram, et oculos ostendunt: quam [0304C] semotam a judicariis sensibus, et in suo statu puram nolunt Marcionitae in eodem Deo agnoscere, pluentem super bonos et malos, et solem suum oriri facientem super justos et injustos (Matth.

[0458A]   Igitur cum et haec, quae sunt promissionum, proinde conveniant sicut et illa quae sunt concussionum, ex consonantia propheticarum et dominicarum pronuntiationum, nullam hic poteris interstruere distinctionem, ut concussiones quidem referas ad Creatorem, saevitiae scilicet Deum, quas nec sinere, nedum exspectare deberet Deus optimus; promissiones vero Deo optimo deputes, quas Creator ignorans illum non prophetasset.

[0263A]   Post haec, vel ante haec, cum dixeris esse et illi conditionem suam, et suum mundum, et suum coelum; [0263A] de coelo quidem illo tertio videbimus, si et ad apostolum vestrum discutiendum pervenerimus; interim, quaecumque substantia est, cum suo utique deo apparuisse debuerat.

[0501C]   Hic enim expressit, quod in prima Epistola strinxit, Et mortui resurgent incorrupti, qui jam obierunt; et nos mutabimur, qui in carne fuerimus deprehensi a Deo.

[0502A]   Ideo quia ostendit hoc melius esse, ne contristemur mortis si forte praeventu, et arrhabonem nos spiritus dicit a Deo habere, quasi pignoratos in eamdem spem superindumenti, et abesse a Domino, quamdiu in carne sumus, ac propterea debere boni ducere abesse potius a corpore, et esse cum Domino, ut et mortem libenter excipiamus.

[0514C]   Sine quo autem Deo fuerunt nationes, et sine quo Christo?

[0481D]   Quod si ejus sunt et caussae, cujus adhibentur Scripturae, ergo de Deo tractans Apostolus non intellecto, de Creatore utique docet intelligendum, [0482A] etiam quod scandalum Judaeis praedicat Christum, prophetiam super illo consignat Creatoris dicentis per Esaiam (Is.

[0255B]   Scio quidem quo sensu novum deum jactitent, agnitione utique; sed et ipsam novitatis cognitionem, percutientem rudes animas, ipsamque naturalem novitatis gratiositatem volui repercutere, et hinc jam de ignoto deo provocare.

[0336B]   Summa ista Marcionis argumenta, per quae alium efficit Christum, satis opinor, ostendimus non consistere omnino, dum docemus magis utique competere Deo veritatem, quam mendacium ejus habitus, in quo Christum suum exhibuit.

[0459A]   Si quae a Deo optimo, nescio an sustineat coelum et terra perfici quae aemulus statuit.

[0240C]   Item caetera bona, per quae opus bonum currit bonae severitatis, sive ira, sive aemulatio, sive saevitia, Dei videlicet volitiones, quas nos hisce vocibus significamus, omnes tamen humanas a [0240C] Deo passiones procul ablegantes.

[0271A]   Omnia enim in Deo naturalia et ingenita esse debebunt, ut sint aeterna, secundum statum ipsius, ne obvenientia et extranea reputentur, ac per hoc, temporalia et aeternitatis [0271B] aliena.

[0393B]   IX, 22) quoque edicit: Ne glorietur dives in divitiis suis; et qui gloriatur, scilicet in Deo glorietur.

[0244D]   Deinde addit, deo Marcionis non esse suum [0245A] coelum et mundum (de quo latius infra lib.

[0453A]   Reddite quae Caesaris Caesari, et quae sunt Dei Deo.

[0476D]   Non ergo per mundialium elementorum derogationem [0476D] a Deo eorum avertere cupiebat; etsi dicendo supra: Si ergo his qui non natura sunt Dei servitis; physicae, [0477A] id est, naturalis superstitionis elementa pro Deo habentis sugillabat errorem, nec sic tamen elementorum Deum taxans.

[0272B]   Aliam illi regulam praetendo; sicut naturalia, ita rationalia esse debere in Deo omnia.

[0276B]   Jam enim et hoc discuti par est, an Deus de sola bonitate censendus sit, negatis caeteris appendicibus, sensibus et affectibus, quos Marcionitae quidem [0276B] a deo suo abigunt in Creatorem, nos vero et agnoscimus in Creatore, ut Deo dignos.

[0517B]   Et Psalmis et hymnis Deo canere docere illius est, qui cum tympanis potius et psalteriis vinum bibentes incusari a Deo (Is.

[0245A]   Et vero non sufficere illi deo unum opus liberationis hominis, cum etiam per alia opera severus Deus protulerit in notitiam.

[0307A]   Ad hoc beneficium, non onus legis adjuvandum, etiam Prophetas eadem bonitas Dei ordinavit, docentes Deo digna: Auferre nequitias de anima, discere benefacere, exquirere judicium, judicare pupillo, et justificare viduam, dirigere quaestiones, fugere improborum contactum, dimittere conflictam in integram, dissipare scripturam injustam (Is.

[0368B]   Constituit Marcion alium esse Christum, qui Tiberianis temporibus a Deo quondam ignoto revelatus sit in salutem omnium gentium; alium qui [0368C] a Deo creatore in restitutionem judaici status sit destinatus, quandoque venturus.

[0282D]   Praemissa invectiva in Marcionitas, qui sua curiositate [0282D] Deo negotium faciunt, de arbitrio sensus sui Deum pensitantes.

[0271C]   Sed cessavit aliquando in deo Marcionis de opere bonitas.

[0301B]   Quae quidem illis mala sunt, quibus rependuntur, caeterum suo nomine bona, qua justa, et bonorum defensoria, et delictorum, inimica, atque in hoc ordine, Deo digna.

[0518B]   Creator quidem ignoto Deo figuras praeministrare non potuit; etiam quia adversario.

[0275A]   Quid enim tam perfectae bonitatis, quam totum hominem redigere in salutem, totum damnatum a Creatore, totum a Deo optimo allectum?

[0480B]   Haec cum a Deo Patre nostro, et Domino Jesu annuntians, communibus nominibus utatur, competentibus [0480C] nostro quoque sacramento, non puto dispici posse quis Deus Pater, et Dominus Jesus praedicetur, nisi ex accidentibus, cui magis competant.

[0331B]   Igitur, quoniam primus adventus, et plurimum figuris obscuratus, et omni inhonestate prostratus canebatur; secundus vero et manifestus, et Deo condignus; idcirco, quem facile et intelligere et credere potuerunt, eum solum intuentes, id est secundum, qui est in honore et gloria, non immerito decepti sunt circa obscuriorem, certe indigniorem, id est primum.

[0479A]   Porro, quia et circumcisio et praeputiatio uni Deo deputabantur, ideo utraque in Christo vacabat, propter fidei praelationem; illius fidei, de qua erat scriptum (Is.

[0358A]   Et ego quidem, etiamsi nullam spei coelestis manum mihi toties Scriptura porrigente, satis haberem hujus quoque promissionis praejudicium, quod jam terrenam gratiam teneam, exspectarem aliquid et de coelo, a Deo coeli, sicut et terrae ita crederem Christum sublimiora pollicentem, [0358B] ejus esse qui et humiliora promiserat, qui experimenta majorum de parvulis fecerat, qui hoc inauditi si forte regni praeconium soli Christo reservaverat, ut per famulos quidem terrena gloria, coelestis vero per ipsum Deum annuntiaretur.

[0243A]   Haec autem omnia a Deo fuerunt praestituta, ut istis legalibus disciplinis occurrentibus ubique, ne ulli momento vacarent a Dei respectu.

[0479A]   Denique, si circumcisione ab alio Deo veniens excludebat, cur etiam praeputiationem negat quidquam valere in Christo, sicut et circumcisionem?

[0434C]   Temperare enim tentant hunc sensum, [0434C] cum Deo ejus vindicatur: quasi tranquillitatis sit et mansuetudinis, segregare solummodo et partem ejus cum infidelibus ponere, ac si non sit vocatus, ut statui suo redditus, quasi non et hoc ipsum judicato fiat.

[0438C]   Illi obaemulati sunt me in non Deo, et provocaverunt in iram in idolis suis; et ego obaemulabor eos in non natione, in natione insipienti provocabo eos in iram; in nobis scilicet, quorum spem Judaei gerunt, de qua illos gustaturos negat Dominus: derelicta Sione (Is.

[0293A]   Exigere tamen a Deo debes et gravitatem summam et fidem praecipuam in omni institutione ejus, ut desinas quaerere an Deo nolente potuerit quid evenire.

[0428C]   Porro et hic apparet, illos [0428C] non de Deo increpitos; sed de ejus disciplina, a quo illis et figurate vasculorum munditiae, et manifeste misericordiarum opera imperabantur.

[0368C]   Constituit Marcion alium esse Christum, qui Tiberianis temporibus a Deo quondam ignoto revelatus sit in salutem omnium gentium; alium qui [0368C] a Deo creatore in restitutionem judaici status sit destinatus, quandoque venturus.

[0283C]   Imo vero etiam rapinam argenti mandatam a Deo [0283D] Hebraeis in Aegyptios; pluris enim valuisse sexcentorum millium per tot annos, et filiorum jacturam quos merserant: XXI.

[0393B]   Quemadmodum et Ezechiam regem thesauris inflatum, et de eis potius quam de Deo gloriatum apud illos qui ex Perside advenerant, insilit per Esaiam (Is.

[0269C]   Caeterum, si quasi novum Deum praedicans, veteris Dei legem cupiebat excludere, quare de deo quidem novo nihil praescribit, sed de vetere lege solummodo, nisi quoniam, fide manente in Creatorem, sola lex ejus concessare debebat?

[0316C]   Jam nunc ut et caetera compendio absolvam, quaecunque adhuc ut pusilla et infirma et indigna colligitis ad destructionem Creatoris, simplici et certa ratione proponam: Deum non potuisse humanos congressus inire, nisi humanos et sensus et affectus suscepisset, per quos vim majestatis suae, intolerabilem utique humanae mediocritati, humilitate temperaret, sibi quidem indigna, homini autem necessaria; et ita [0316C] jam Deo digna, quia nihil tam dignum Deo, quam salus hominis.

[0383C]   Et oportuerit utique prius alium Deum exponi, postea disciplinam ejus induci; quia Deus auctoritatem praestat disciplinae, non Deo disciplina: nisi si et Marcion plane tam perversas non per magistrum litteras didicit, sed per litteras magistrum.

[0284B]   Denique reliquas pusillitates quas Deo objiciebant Marcionitae non tantas esse quantas etiam ipsi in Christo fatentur, cui apparitiones illae Veteris Testamenti adscribendae sint.

[0284B]   Nbsp; ARGUMENTUM - Quidquid a Deo Patre et Creatore factum est, id sapientissime factum docet, ideoque Creatorem Deum bonum esse, non malum.

[0286A]   I, 21), consultiores sibimet videntur Deo.

[0431A]   Si autem et negator, et confessor, qui post occisionem nihil ab homine passurus est, a Deo plane passurus si negaret, atque ita Christus Creatoris est, qui ostendit negatores suos Creatoris gehennam timere debere.

[0440A]   Denique, non potestis Deo servire: utique ei, cui servire videbantur; et mammonae, cui magis destinabantur.

[0323C]   In quantum enim credi habebat ut prodesset, in tantum paraturam desiderabat, ut credi posset, substructam fundamentis dispositionis et praedicationis; quo ordine fides informata, merito et homini indiceretur a Deo, et Deo exhiberetur ab homine; ex agnitione debens credere quia posset, quae scilicet credere didicisset ex praedicatione.

[0260A]   Nam, etsi credunt plerique in illum, [0260A] non statim ratione credunt, non habentes Dei pignus, opera ejus, Deo digna.

[0439C]   Cui famulatam videns Pharisaeorum cupiditatem, ammentavit hanc sententiam: Non potestis Deo servire [0439D] et mammonae.

[0306B]   Proinde, ut et pecuniae ardor restingueretur ex parte, qua de victus necessitate caussatur, pretiosorum ciborum ambitio detracta est: postremo, [0306B] ut facilius homo ad jejunandum Deo formaretur, paucis et non gloriosis escis assuefactus, et nihil de lautioribus esuriturus.

[0500C]   Ergo si nationes sine Deo dixit esse, Deus autem illis diabolus est, non Creator, apparet dominum aevi hujus cum intelligendum, quem nationes pro Deo receperunt, non Creatorem quem ignorant.

[0316A]   Unde meliorem soletis affirmare Moysen Deo suo, deprecatorem, imo et prohibitorem irae.

[0260A]   Cum deum hoc gradu expellimus, cui nulla conditio tam propria et Deo digna, quam Creatoris, testimonium praesignarit, narem contrahentes impudentissimi Marcionistae, convertuntur ad destructionem operum Creatoris.

[0333C]   Difficilius Deo mentiri, quam carnis veritatem unde unde producere, licet non natae.

[0260A]   Nimirum, inquiunt, grande opus et dignum Deo, mundus, Numquid ergo Creator minime Deus?

[0423C]   XLII): quoniam ipse erat, qui positus a Patre illuminatio Nationum annuntiabatur, utique Deo illuminandarum etiam Israelis, utique per agnitionem Dei pleniorem.

[0258C]   Aut exhibe rationem Deo dignam, cur nihil condiderit, si est; quia condidisset, si fuisset: illo scilicet praejudicio, quo et nostrum Deum non alias manifestum est esse, quam quia totum condidit hoc.

[0521C]   Moysen enim a Deo accepisse Legem constat.

[0418B]   VI, 6 et 7); nam et illic, qui se Deo voverit, inter caetera jubet, ne super ullam animam introeat defunctam, ne super patris quidem, aut matris, aut fratris.

[0323B]   Atquin nihil putem a Deo subitum, quia nihil a Deo non dispositum.

[0291A]   Sed quoniam ex hoc jam intelligimur, eo struentes liberam hominis potestatem arbitrii sui, ut quod ei evenit, non Deo, sed ipsi debeat exprobrari; ne et tu [0291A] hinc jam opponas, non ita illum institui debuisse si libertas et potestas arbitrii exitiosa futura esset; hoc quoque prius defendam ita institui debuisse, quo fortius commendem, et ita institutum, et digne Deo institutum, potiore ostensa ea caussa quae ita fecit institui.

[0263C]   Sed ex materia et ille fecisse debebit; eadem ratione occurrente illi quoque Deo, quae opponeretur Creatori, ut aeque Deo.

[0260B]   Et tamen, si quale quid fecisse indignum est Deo, quanto indignius Deo est, nihil eum omnino fecisse vel indignum, quo posset etiam digniorum auctor sperari!

[0395C]   Utrumque autem constituendum fuit pro natura et fide hominum; ut qui Deo crederet ultionem a Deo exspectaret, qui minus fideret, [0396A] leges talionis timeret.

[0481C]   Quoniam Judaei signa desiderant, qui jam de Deo certi esse debuerant; et Graeci sapientiam quaerunt; qui suam scilicet, non Dei sapientiam sistunt.

[0274C]   Quem enim judicem tenes, dispensatorem si forte bonitatis ostendis intelligendum, non profusorem; quod deo tuo vindicas.

[0360C]   Ex capite etiam XVI Lucae, de duobus dominis, [0360C] Deo et Mammona, ac dicto Domini: Lex et Prophetae usque ad Joannem.

[0516A]   Rapuit haereticus in praepositionem, et ita legi fecit: Occulti ab aevis Deo, qui omnia condidit.

[0504B]   Scilicet Apostolus verebatur convicium Deo palam facere, a quo non verebatur divertisse?

[0335B]   Stultissime et hic Ponticus, quasi non facilius crederetur caro in Deo non nata, quam falsa, praestruentibus vel maxime fidem istam angelis Creatoris, in carne vera conversatis, nec tamen nata.

[0513D]   Sed mundum non potest et hic pro Deo mundi Marcion interpretari.

[0364D]   Adeo non de praedicatione, sed de conversatione, a Paulo denotabantur; aeque denotaturo, si quid de Deo creatore, [0365A] aut Christo ejus errassent.

[0290B]   Igitur [0290B] si et fuerunt in Deo istae facultates, prae quibus nihil mali evenire homini aut potuisset aut debuisset, et nihilominus evenit; videamus et hominis conditionem, ne per illam potius evenerit, quod per Deum evenire non potuit.

[0316A]   Proinde, si et in promissionibus aut comminationibus jurat, fidem in primordiis arduam extorquens, nihil Deo indignum est, quod efficit Deo credere.

[0404B]   Si a Creatore auferetur, ab eo et dabitur: si a deo Marcionis dabitur, ab eo et auferetur.

[0511B]   IV, 1, 2) processisse in mundum, praecursores Antichristi spiritus, negantes Christum in carne venisse, et solventes Jesum, scilicet in Deo Creatore.

[0395C]   Utrumque autem constituendum fuit pro natura et fide hominum; ut qui Deo crederet ultionem a Deo exspectaret, qui minus fideret, [0396A] leges talionis timeret.

[0274A]   Non putem impudentiorem, quam qui in aliena aqua alii deo tinguitur, ad alienum coelum alii deo expanditur, in aliena terra alii Deo sternitur, super alienum panem alii Deo gratiarum actionibus fungitur, de alienis bonis ob alium deum nomine eleemosynae et dilectionis operatur.

[0323B]   Atquin nihil putem a Deo subitum, quia nihil a Deo non dispositum.

[0450B]   Facere judicium: Vende, inquit, quae habes; diligere misericordiam: Et da, inquit, egenis; paratum esse ire cum Deo.

[0286A]   Utique intellectus et scientiae, quas ei nemo monstravit: nisi forte isti censores divinitatis, dicentes: Sic non debuit Deus; et sic magis debuit: quasi cognoscat aliquis quae sint in Deo, nisi spiritus Dei.

[0490C]   Sed ut jam a spiritalibus recedamus, res ipsae probare debebunt, quis nostrum temere Deo suo vindicet; et an nostrae parti possit opponi, haec, etsi Creator repromisit in suum Christum nondum revelatum, ut Judaeis tantum destinatum, suas habitura [0490D] in suo tempore, in suo Christo, et in suo populo operationes.

[0242D]   Objecta quoque diluit desumpta ex Israelitarum furto, quod in Aegyptios Deo jubente commisisse videntur Hebraei, et alia ex praeceptorum contradictione deprompta, uti quando illis (2) vetui [0243A] facere similitudinem omnium quae sunt in coelo, et in terra, et in aquis, et simul jussit ut serpentis aenei effigiem efformarent, et Cherubim et Seraphim aurea in arcae figuratum exemplum (3), ubi dicit imagines solius idololatriae caussa prohiberi.

[0497C]   Nec alii Deo gratias dicit, quod nobis victoriam, utique de morte, referre praestiterit, quam illi a quo verbum insultatorium de morte et triumphatorium accepit (II Cor.

[0244B]   Longius progreditur in hac exponenda doctrina, et in lege praeceptam probat caritatem, et injuriarum veniam, reservata Deo vindicta, quae necessaria est, ut scelesti homines in ordine contineantur (7).

[0389A]   Sic et retro in Basiliis, Anna mater Samuelis, spiritu gloriam Deo reddens: Qui, inquit (I Reg.

[0278C]   In vobis est, si velitis, illi obsequium subsignare, ut honorem Deo habuisse videamini: timorem enim non vult.

[0425C]   Hoc ordine, qui alii Deo supplicat et non Creatori, non orat illum, sed infamat.

[0352B]   Revelaverat Dominus brachio suo sanctum, id est, virtute sua Christum, coram nationibus, ut viderint universae nationes et summa terrae salutem, quae erat a Deo.

[0494B]   Contra, Salomon, audeo dicere, etiam quam habuit in Deo gloriam amisit, per mulierem in idololatriam usque pertractus.

[0282B]   Satis haec de deo Marcionis, quem, [0282C] et definitiones unicae divinitatis, et conditiones statuum ejus omnino non esse confirmant.

[0288B]   Videbimus caussas, quae hoc quoque a Deo exegerunt.

[0263B]   Erit enim et locus deus, non tantum qua Deo major, sed et qua innatus et infectus; ac per hoc, aeternus, et Deo par; in quo semper Deus fuerit.

[0458A]   Aut si suas prophetavit, non distantes a promissionibus Christi, par erit in libertate optimo Deo; nec plus videbitur a Christo tuo repromitti, quam a meo filio hominis.

[0470C]   Sive nihil tale de Deo Christus revelaverat, tanto magis ab apostolo debuerat revelari, qui jam non posset ab alio; non credendus sine dubio, si nec ab apostolo revelatus.

[0307C]   Innocens autem et purus corde, qui non accepit in vanum [0307C] nomen Dei, et non juravit ad proximum suum in dolo, iste accipiet benedictionem a Domino, et misericordiam a Deo salutificatore suo (Ps.

[0305C]   Non enim injuriae mutuo exercendae licentiam sapit, sed in totum cohibendae violentiae prospicit, ut quia durissimo et infideli in Deo populo longum, vel etiam incredibile videtur a Deo exspectare defensam, edicendam postea per Prophetam: Mihi defensam, et ego defendam, dicit Dominus (Deuter.

[0486B]   Corpus, inquit, non fornicationi, sed Domino, et Dominus corpori; ut templum Deo, et Deus templo.

[0283A]   Neque propterea Deo id imputandum, quod afflatus Dei sit anima quae delinquit; quia habet quidem anima illas lineas Dei qua immortalis, qua libera sui arbitrii, qua praescia plerumque, qua rationalis; [0283B] tamen et in his imago dumtaxat Dei, non usque ad ipsam vim divinitatis.

[0264A]   Non comparente igitur mundo alio, sicut nec Deo ejus, consequens est ut duas species rerum, visibilia et invisibilia, duobus auctoribus deis dividant, et ista suo Deo invisibilia defendant.

[0486B]   Templum ergo Deo peribit, et Deus templo.

[0278B]   Malo autem parcere Deum, indignius sit, quam animadvertere: et quidem Deo optimo, qui non alias plene bonus sit, nisi mali aemulus, uti boni amorem odio mali exerceat, et boni tutelam expugnatione mali impleat.

[0283B]   Neque etiamsi in diabolum transcriberetur culpa, ut instinctorem delicti, propterea in Creatorem dirigendam, ut in auctorem diaboli, utpote qui angelus a Deo et bonus factus sit, non diabolus, id est delator.

[0283B]   Quae justitia cum perpetuo in Deo cum bonitate conspirarit, non recte seorsum deputari Deum bonum, et seorsum Deum justum; XIII.

[0293A]   Exigere tamen a Deo debes et gravitatem summam et fidem praecipuam in omni institutione ejus, ut desinas quaerere an Deo nolente potuerit quid evenire.

[0451A]   Ab alio Deo descendisse Jesum ad dejectionem Creatoris?

[0500C]   II, 12) meminisse nationes, [0500C] quod illo in tempore cum essent sine Christo, alieni ab Israele, sine conversatione, et testamentis, et spe promissionis, etiam sine Deo essent, in mundo utique, etsi de Creatore.

[0335A]   Quanta jam caro est, cujus phantasma necessarium fuit Deo superiori?

[0299B]   His enim modis ostendimus eum cum auctrice omnium bonitate prodisse, ut et ipsam ingenitam Deo et naturalem, nec obventitiam deputandam, quae in Domino inventa sit arbitratrix operum ejus.

[0316A]   Proinde, si et in promissionibus aut comminationibus jurat, fidem in primordiis arduam extorquens, nihil Deo indignum est, quod efficit Deo credere.

[0274A]   Non putem impudentiorem, quam qui in aliena aqua alii deo tinguitur, ad alienum coelum alii deo expanditur, in aliena terra alii Deo sternitur, super alienum panem alii Deo gratiarum actionibus fungitur, de alienis bonis ob alium deum nomine eleemosynae et dilectionis operatur.

[0276B]   Et ex hoc quoque negabimus Deum, in quo non omnia quae Deo digna sunt, constent.

[0276B]   Jam enim et hoc discuti par est, an Deus de sola bonitate censendus sit, negatis caeteris appendicibus, sensibus et affectibus, quos Marcionitae quidem [0276B] a deo suo abigunt in Creatorem, nos vero et agnoscimus in Creatore, ut Deo dignos.

[0255C]   Quem titulum incidemus ex duobus deo Marcionis?

[0290B]   Hunc statum ejus confirmavit etiam ipsa lex, tunc a Deo posita.

[0475B]   Si enim Abraham Deo credidit, et deputatum est justitiae, atque exinde pater multarum nationum meruit nuncupari; nos [0475C] autem credendo Deo magis, proinde justificamur, sicut Abraham; et vitam proinde consequimur, sicut justus ex fide vivit; sic fit ut et supra, filios nos Abrahae pronuntiarit, qua patris fidei, et hic filios fidei, per quam Abraham pater nationum fuerat repromissus.

[0317C]   Quaecunque autem ut indigna reprehenditis, deputabuntur in Filio, et viso, et audito, et congresso, arbitro [0317C] Patris et ministro, miscente in semetipso hominem et Deum; in virtutibus, Deum; in pusillitatibus, hominem; ut tantum homini conferat, quantum Deo detrahit: totum denique Dei mei penes vos dedecus, sacramentum est humanae salutis.

[0244A]   Ad hoc beneficium, non onus legis adjuvandum prophetas ordinavit, docentes Deo digna, auferre nequitias de anima, exquirere judicium, et caetera, quae religionis essentiam et [0244B] perfectionem in virtute et bonis operibus locatam evincunt.

[0355A]   Erubesce, qui victo Deo credis.

[0319B]   Magis enim eos conjungunt, quos in eis diversitatibus ponunt quae Deo congruunt.

[0516A]   III-VI) Datam inquit sibi Apostolus gratiam novissimo omnium, illuminandi omnes; quae dispensatio sacramenti occulti ab aevis in Deo, qui omnia condidit.

[0378A]   Ab eo scilicet Deo, qui (Ezech.

[0339B]   Idololatriam enim Samariae nomine notavit, ut ignominiosae ob idololatriam, qua desciverat tunc a Deo, sub rege Hieroboam.

[0455B]   Et quam iniquum, quam injustum, et optimo Deo indignum, ut non recipias eum in nomine suo venientem, qui alium in nomine ejus recepisti!

[0451C]   Atquin adhuc in auribus erat omnium vox illa caeci, Miserere mei, Jesu fili David; et omnis populus laudes referebat Deo, non Marcionis, sed David.

[0378B]   Si ex Deo patre est, utique non ex homine: si non et ex homine, superest ut ex homine sit matre: si ex homine, jam apparet [0378C] quia ex virgine.

[0482C]   Utique in eo qui hoc praecepit: nisi Creator praecepit, ut in Deo Marcionis glorietur.

[0244D]   Imo etiam minutiora animalia aut juvare aut laedere; et nec aquam Dei creatoris reprobari a deo Marcionis, qua suos abluit: nec oleum, quo suos unguit: nec panem, quo ipsum corpus suum repraesentat (hoc est praesens ostendit) in sacramentis.

[0297B]   Sed ipse auctor delicti, in persona peccatoris viri denotabatur; retro quidem invituperabilis a die conditionis suae, a Deo in bonum conditus, ut a bono conditore invituperabilium conditionum, et excultus omni gloria angelica, et apud Deum constitutus, qua bonus apud bonum: postea vero a semetipso translatus in malum.

[0482B]   Quid stultius, quid infirmius, quam sacrificiorum cruentorum, et holocautomatum nidorosorum a Deo exactio?

[0261A]   Et superiores quidem situ aut statu substantias sufficit facilius deos habitas, quam Deo indignas.

[0289A]   Sed et quam arguis legem, quam in controversias torques, bonitas erogavit, consulens homini quo Deo adhaereret, ne non tam liber, quam adjectus videretur, aequandus famulis suis caeteris animalibus, solutis a Deo et ex fastidio liberis; sed ut solus homo gloriaretur, quod solus dignus fuisset qui legem a Deo sumeret, utque animal rationale, intellectus et scientiae capax, ipsa quoque libertate rationali contineretur, ei subjectus, qui subjecerat illi omnia (I Cor.

[0392C]   Si Deo Marcionis adscribetur benedictio in mendicos, ejusdem imponetur et maledictio in divites; et erit par jam Creatoris, tam bonus quam et judex; nec erit jam discrimini locus, quo duo Dei fiunt; sublatoque discrimine, supererit unum Deum renuntiari Creatorem.

[0273C]   Non aliter deus Marcionis inrumpens in alienum mundum, eripiens Deo hominem, patri filium, educatori alumnum, domino famulum; ut eum efficiat Deo impium, [0274A] patri irreligiosum, educatori ingratum, domino nequam.

[0250C]   Deo non ita: aliud enim Deus, aliud quae Dei.

[0266B]   Si per humanam conjecturam, nega Deum alias cognosci posse quam per semetipsum: nec tantum ad formam provocans Creatoris, verum et ad conditionem tam divinae magnitudinis, quam humanae mediocritatis: ne major Deo homo videri possit, qui, eum non ultro volentem cognosci, suis viribus quodammodo in publicum agnitionis extraxerit: cum humana [0266C] mediocritas facilius deos fingere sibi norit secundum totius aevi experimenta, quam verum sectari quem natura jam intelligunt.

[0273C]   Non aliter deus Marcionis inrumpens in alienum mundum, eripiens Deo hominem, patri filium, educatori alumnum, domino famulum; ut eum efficiat Deo impium, [0274A] patri irreligiosum, educatori ingratum, domino nequam.

[0429A]   Caeterum, nec tempus admisisset, ut Christus tam praecoquam, imo tam acerbam adhuc dilectionem expostularet novo et recenti Deo, ne dixerim nondum palam facto.

[0270A]   Nam et alii de idolothyto edendo, alii de mulierum velamento, alii de nuptiis vel repudiis, nonnulli et de spe resurrectionis, disceptabant; de Deo, nemo.

[0342A]   N on dico aliena, sed vetera et vulgata, quae vel sic non competerent deo novo et incognito.

[0427B]   Merito igitur applicuit ad parabolam fortis illius armati, quem validior alius oppressit, principem daemoniorum, quem Beelzebulem et Satanam supra dixerat, significans digito Dei oppressum, non Creatorem ab alio Deo subactum.

[0291C]   Ut ergo bonum jam suum haberet homo, emancipatum sibi a Deo, et fieret proprietas jam boni in homine, et quodammodo natura, de institutione adscripta est illi quasi libripens emancipati a Deo boni, libertas et potestas arbitrii, quae efficeret bonum, ut proprium, [0292A] jam sponte praestari ab homine; quoniam et hoc ratio bonitatis exigeret voluntarie exercendae; ex libertate scilicet arbitrii non favente institutioni, non serviente: ut ita demum bonus consisteret homo, si secundum institutionem quidem, sed ex voluntate jam bonus inveniretur, quasi de proprietate naturae: proinde ut et contra malum (nam et illud utique Deus providebat) fortior homo praetenderet, liber scilicet et suae potestatis: quia, si careret hoc jure, ut bonum quoque non voluntate obiret, sed necessitate, usurpabilis etiam malo futurus esset ex infirmitate servitii, proinde et malo sicut bono famulus.

[0244A]   Proinde ut et pecuniae ardor restingueretur ex parte, de qua victus necessitate caussatur, pretiosorum ciborum ambitio detracta est; postremo, [0244A] ut facilius homo ad jejunandum Deo formaretur.

[0312A]   Evenit enim in bonis factis poenitentiae confessio, ad invidiam et exprobrationem ejus qui beneficii ingratus exstiterit, sicut et tunc circa personam Saulis honorandam annuntiatur a Creatore, qui non deliquerat, cum Saulem assumit in regnum, et Sancto Spiritu auget; optimum enim adhuc: qualis, inquit, non erat in filiis Israelis, dignissime allegerat, sed nec ignoraverat ita eventurum, nemo enim te sustinebit improvidentiam adscribentem Deo ei, quem Deum non negans, confiteris et providum.

[0479B]   A quo Deo?

[0296A]   Itaque non per illud jam videri potest anima deliquisse, quod illi cum Deo adfine est, per adflatum: sed per illud quod substantiae accessit, id est per liberum arbitrium; a Deo quidem rationaliter adtributum; ab homine vero, qua voluit agitatum.

[0356A]   Hanc dicimus excipiendis resurrectione sanctis, et refovendis omnium bonorum utique spiritalium copia in compensationem eorum quae in saeculo vel despeximus, vel amisimus, a Deo prospectam.

[0291C]   Ut ergo bonum jam suum haberet homo, emancipatum sibi a Deo, et fieret proprietas jam boni in homine, et quodammodo natura, de institutione adscripta est illi quasi libripens emancipati a Deo boni, libertas et potestas arbitrii, quae efficeret bonum, ut proprium, [0292A] jam sponte praestari ab homine; quoniam et hoc ratio bonitatis exigeret voluntarie exercendae; ex libertate scilicet arbitrii non favente institutioni, non serviente: ut ita demum bonus consisteret homo, si secundum institutionem quidem, sed ex voluntate jam bonus inveniretur, quasi de proprietate naturae: proinde ut et contra malum (nam et illud utique Deus providebat) fortior homo praetenderet, liber scilicet et suae potestatis: quia, si careret hoc jure, ut bonum quoque non voluntate obiret, sed necessitate, usurpabilis etiam malo futurus esset ex infirmitate servitii, proinde et malo sicut bono famulus.

[0260A]   Ergo nec mundus Deo [0260B] indignus: nihil etenim Deus indignum se fecit; etsi mundum homini, non sibi fecit, etsi omne opus inferius est suo artifice.

[0296C]   Sed, etsi ab homine in diabolum transcripseris mali elogium, ut in instinctorem delicti; uti sic quoque in Creatorem dirigas culpam, ut auctorem diaboli, qui facit angelos spiritus: ergo quod factus a Deo est, id est angelus, id erit ejus qui [0296C] fecit; quod autem factus a Deo non est, id est diabolus, id est delator, superest ut ipse sese fecerit, deferendo de Deo; et quidem falsum: primo, quod Deus illos ex omni ligno edere vetuisset, dehinc quasi morituri non essent, si edissent; tertio, quasi Deus illis invidisset divinitatem.

[0287C]   Atque ita carens et ordine initii et modo temporis, de immensa et indeterminabili aetate censebitur, nec poterit repentina vel obventitia et provocatitia reputari, non habens unde reputetur, id est aliquam temporis speciem; sed et aeterna, et Deo ingenita, et perpetua praesumenda, ac per hoc Deo digna, suffundens jam hinc bonitatem dei Marcionis, non dico initiis et temporibus, sed ipsa malitia creatoris posteriorem, si tamen malitia potuit a bonitate committi.

[0447C]   Unde et unum illum solutum ex decem, memorem divinae gratiae Samariten miratus, non mandat offerre munus ex Lege; quia satis jam obtulerat, gloriam Deo reddens, hoc et Domino volente interpretari legem.

[0307A]   Sufficit enim in praesenti, si simpliciter hominem Deo obligabat, ut nemo eam reprobare debeat, nisi cui non placet Deo servire.

[0411A]   Salvas facit animas trium fratrum, qui eas pro Deo perdere conspiraverant; Chaldaeorum vero perdidit, quas illi per idololatriam salvas facere maluerant.

[0305C]   Non enim injuriae mutuo exercendae licentiam sapit, sed in totum cohibendae violentiae prospicit, ut quia durissimo et infideli in Deo populo longum, vel etiam incredibile videtur a Deo exspectare defensam, edicendam postea per Prophetam: Mihi defensam, et ego defendam, dicit Dominus (Deuter.

[0440A]   Quare est enim, ut qui mammonam dominum dixerat, et cum Deo junxerat, vere ipsorum dominum taceret, id est Creatorem?

[0515B]   Novum autem et nove natum ex virgine, Dei spiritu: ut reconciliet ambos Deo; et Deo, quem utrumque genus offenderat, et Judaicum et Gentile; In uno corpore, inquit, cum interfecisset inimicitiam in eo per crucem.

[0257C]   Denique, major popularitas generis humani, ne nominis quidem Mosis compotes, nedum [0257C] instrumenti, Deum Mosis tamen norunt, etiam tantam idololatria dominationem obumbrante; seorsum tamen illum quasi proprio nomine Deum perhibent, et Deum deorum, et, Si Deus dederit, et, Quod Deo placet, et, Deo commendo.

[0244D]   Neque vero opus esse parum dignum Deo mundum; ipsis testimoniis philosophorum probat.

[0516B]   Quod si illis dicit occultatum, illi debebat dixisse manifestum; ergo non Deo erat occultatum, sed in Deo omnium conditore; occultum autem principatibus et potestatibus ejus (Is.

[0319B]   Aufer titulum Marcionis et intentionem atque propositum quae Deo congruunt.

[0502B]   Si enim tunc retributio meritorum, quomodo jam aliqui cum Deo poterunt deputari?

[0284C]   Oportuerat autem in hoc solum disceptasse, quod nemo sit deus ille qui Creatori superducitur; ut falso deo depulso, regulis certis et unicam et perfectam praescribentibus [0284D] divinitatem, nihil jam quaereretur in Deum verum: quem quanto constaret esse, sic quoque dum alium esse non constat, tanto qualemcumque sine controversia haberi deceret, adorandum potius quam judicandum; et demerendum magis quam retractandum, vel quam timendum ob severitatem.

[0523B]   Ergo, inquis, hac distinctione Lex non ex Deo erat Christi.

[0479A]   Praeferre enim debebat aemulam ejus, quam expugnabat, si ab aemulo circumcisionis Deo esset.

[0516C]   Si enim Creator cogniturus erat quandoque occultum illud Dei superioris sacramentum, et ita Scriptura habebat: Occulti Deo, qui omnia condidit; sic inferre debuerat: Ut nota fiat illis multifaria sapientia Dei, tunc et potestatibus et principatibus cujuscumque Dei, cum quibus sciturus esset Creator.

[0485A]   Quod si templum Dei quis vitiaverit, vitiabitur, utique a Deo templi.

[0321B]   Et vero non recte Marcionem putativam in Christo corpulentiam asseruisse, ne nativitatem ejus agnoscere cogeretur; quia poterat etiam putativam illam nativitatem accommodasse; quarum neutrum tamen possit consistere, eo quod Deo magis competat veritas, quam mendacium.

[0257C]   Denique, major popularitas generis humani, ne nominis quidem Mosis compotes, nedum [0257C] instrumenti, Deum Mosis tamen norunt, etiam tantam idololatria dominationem obumbrante; seorsum tamen illum quasi proprio nomine Deum perhibent, et Deum deorum, et, Si Deus dederit, et, Quod Deo placet, et, Deo commendo.

[0485B]   CXVII), Bonum est fidere in Deo, quam fidere in homine : ita et gloriariari (I Cor.

[0398A]   Denique, hac inconvenientia voluntatis et facti, agunt ethnici nondum a Deo instructi.

[0292C]   Denique, et bonitas Dei a primordio operum perspecta, persuadebit nihil a deo mali evenire potuisse, et libertas hominis recogitata se potius ream ostendet, quod ipsa commisit.

[0447C]   Et tamen cui Deo gratiam reddidit Samarites, quando nec Israelites [0447D] alium Deum usque adhuc didicisset?

[0283D]   Nullam vero etiam contrarietatem esse in Deo prohibente sabbatis operari, et jubenti arcam circumferri etiam in sabbato: [0284A] XXII.

[0263B]   Erit enim et locus deus, non tantum qua Deo major, sed et qua innatus et infectus; ac per hoc, aeternus, et Deo par; in quo semper Deus fuerit.

[0515B]   Novum autem et nove natum ex virgine, Dei spiritu: ut reconciliet ambos Deo; et Deo, quem utrumque genus offenderat, et Judaicum et Gentile; In uno corpore, inquit, cum interfecisset inimicitiam in eo per crucem.

[0292C]   Hac definitione omnia Deo salva sunt; et natura bonitatis, et ratio dispositionis, et praescientiae et potentiae [0293A] copia.

[0488A]   Si ab illo Deo, atquin punire non novit.

[0456C]   Quid enim sapientius et incontradicibilius confessione simplici et exerta in [0456C] martyris nomine cum Deo invalescentis?

[0517B]   Et Psalmis et hymnis Deo canere docere illius est, qui cum tympanis potius et psalteriis vinum bibentes incusari a Deo (Is.

[0513D]   Non enim simile est creatum creatori, factum factori, mundus Deo.

[0317B]   Igitur quaecunque exigitis Deo digna, habebuntur in Patre invisibili incongressibilique et placido, et (ut ita dixerim) philosophorum Deo.

[0496D]   V, 19-21) scribens, abstulit Dei regnum, solitus et alias substantiam [0496D] pro operibus substantiae ponere; ut cum dicit, Eos qui in carne sunt, Deo placere non posse; quando enim placere Deo poterimus, nisi dum in carne hac sumus?

[0283A]   Neque enim lapsum hominis Deo, sed libero arbitrio hominis imputandum: VI.

[0323C]   In quantum enim credi habebat ut prodesset, in tantum paraturam desiderabat, ut credi posset, substructam fundamentis dispositionis et praedicationis; quo ordine fides informata, merito et homini indiceretur a Deo, et Deo exhiberetur ab homine; ex agnitione debens credere quia posset, quae scilicet credere didicisset ex praedicatione.

[0455C]   Videamus [0455C] et quae signa temporibus imponat, Bella, opinor, et regnum super regnum, et gentem super gentem, et pestem, et fames, terraeque motus, et formidines, et prodigia de coelo: quae omnia severo et atroci Deo congruunt: Haec cum adjicit etiam oportere fieri, quem se praestat, destructorem an probatorem Creatoris?

[0242D]   Divitias praestare Deo non incongruens dicit, per quas multa inde opera justitiae et dilectionis administrantur, sicut et alia terrena bona data et promissa in Veteri Testamento; quae non minus quam coelestia ad Creatorem coeli et terrae distribuere et elargiri pertinet (1).

[0302A]   Indurat cor Pharaonis; sed meruerat in exitium subministrari, qui jam negaverat Deum; qui jam legatos ejus toties superbus excusserat; qui jam populo laborem operis adjecerat: postremo, qua Aegyptius [0302A] olim Deo reus fuerat gentilis idololatriae, ibin et crocodilum citius colens, quam Deum vivum.

[0314A]   Nihil enim aliud intelligetur, quam simplex conversio sententiae prioris, quae etiam sine reprehensione ejus possit admitti, etiam in homine, [0314A] nedum in Deo, cujus omnis sententia caret culpa.

[0242B]   Ut dedecore ejus salus nostra constaret; et quoniam homo non erubuerat lapidem et lignum adorans, eadem constantia non confusus de Christo pro impudentia idololatriae satis Deo fuerat per impudentiam fidei.

[0278A]   Atquin nihil Deo tam indignum, quam non exequi quod noluit et prohibuit admitti.

[0282A]   Jam vero sementem generis humani compescere in totum, nescio an hoc quoque optimo Deo congruat.

[0263B]   Ergo et Deus ipse in loco erat, et mundum in loco faciebat; et erit jam locus ille major et Deo et mundo.

[0242A]   At haec omnia dicit Tertullianus sanctissima ac reverenda esse opera naturae, quae tamen cum Marcio indigna Deo ostenderet, nihil tamen proficiet; nam non erit indignior morte nativitas, et cruce infantia, et natura poena, et carne damnatio.

[0264A]   Non comparente igitur mundo alio, sicut nec Deo ejus, consequens est ut duas species rerum, visibilia et invisibilia, duobus auctoribus deis dividant, et ista suo Deo invisibilia defendant.

[0371B]   At nunc discepto, quomodo hoc eum vocari cognoverit daemon, nulla unquam retro emissa praedicatione in illum a Deo ignoto, et in id temporis muto, cujus nec sanctum eum contestari potuit, ut ignoti etiam ipsi suo Creatori.

[0266A]   Digna enim Deo probabunt Deum.

[0445C]   XVI, 29); qui non credebant, vel qui nec omnino sic credebant esse post mortem superbiae divitiarum, et gloriae deliciarum supplicia annuntiata a Moyse et prophetis: decreta autem ab eo Deo, qui (Ps.

[0240C]   Stultissimi, qui de humanis divina praedicant, ut, quoniam in homine corruptoriae conditionis habentur hujusmodi passiones, idcirco et in Deo ejusdem status existimentur.

[0444C]   Unde apparet sapienti cuique, qui aliquando Elysios audierit, esse aliquam localem determinationem, quae sinus dicta sit Abrahae, ad recipiendas animas filiorum ejus, etiam ex nationibus, patris scilicet multarum nationum in Abrahae censum [0444C] deputandarum, et ex eadem fide, qua et Abraham Deo credidit, nullo sub jugo legis, nec in signo circumcisionis.

[0279B]   Judicatur enim abjiciendus, et utique judicio damnationis: nisi si in salutem abjiciatur peccator, ut et hoc Deo optimo competat.

[0515A]   Si autem conversationi Israelis, quae est in religione Dei Creatoris, et testamentis, et promissioni, et ipsi Deo eorum, proximi sumus facti in Christo, ridiculum satis, si nos alterius Dei Christus de longinquo admovit Creatori.

[0522C]   Plane de substantia Christi putant et hic Marcionitae suffragari Apostolum sibi, quod phantasma carnis fuerit in Christo, cum dicit, quod in effigie Dei constitutus, non rapinam existimavit pariari Deo; sed exhausit semetipsum, accepta effigie servi, non veritate; et in similitudine hominis, non in homine; et figura inventus homo, non substantia, id est non carne: quasi non et figura, et similitudo, et effigies substantiae quoque accedant.

[0317B]   Igitur quaecunque exigitis Deo digna, habebuntur in Patre invisibili incongressibilique et placido, et (ut ita dixerim) philosophorum Deo.

[0271C]   Et si non erit naturalis, jam nec aeterna credenda, nec Deo par, quia non aeterna, dum non naturalis: quae denique nullam sui perpetuitatem, aut de praeterito constituat, aut de futuro repromittat.

[0489A]   Sed et omnem judicii mentionem Creatori competere, ut Deo judici, toto pene opere tractatum est.

[0271B]   Ita et bonitas perennis et jugis exigetur in Deo, quae, in thesauris naturalium proprietatum reposita et parata, antecederet caussas et materias suas; et primam quamque susciperet, non despiceret et destitueret, si antecedebat.

[0295B]   In hoc erit imago minor veritate, et adflatus spiritu [0295B] inferior, habens illas utique lineas Dei, qua immortalis anima, qua libera et sui arbitrii, qua praescia plerumque, qua rationalis, capax intellectus et scientiae: tamen et in his imago, et non usque ad ipsam vim divinitatis; sic nec usque ad integritatem a delicto; quia hoc soli Deo cedit, id est veritati; et hoc solum imagini non licet.

[0475C]   Si enim Abraham Deo credidit, et deputatum est justitiae, atque exinde pater multarum nationum meruit nuncupari; nos [0475C] autem credendo Deo magis, proinde justificamur, sicut Abraham; et vitam proinde consequimur, sicut justus ex fide vivit; sic fit ut et supra, filios nos Abrahae pronuntiarit, qua patris fidei, et hic filios fidei, per quam Abraham pater nationum fuerat repromissus.

[0381A]   Nam sicut sanis medicum nemo adhibet; ita nec in tantum extraneis, quantum est homo a Deo Marcionis, suum habens et auctorem et protectorem, et ab illo potius medicum Christum.

[0454B]   Non enim de Deo, sed de statu illius aevi consulebatur, cujus uxor futura esset post resurrectionem in illo aevo.

[0319A]   Caeterum, ipsas quoque antitheses Marcionis cominus caecidissem, si operosiore destructione earum egeret defensio Creatoris tam boni quam et judicis, secundum utriusque partis et exempla congruentia Deo, ut ostendimus.

[0249C]   Hunc enim statum aeternitati censendum, quae summum magnum [0249C] Deum efficiat, dum hoc est in Deo ipsa, atque ita et caetera; ut sit Deus summum magnum, et forma, et ratione, et vi, et potestate.

[0523B]   Haec ac si stercora existimat, prae comparatione agnitionis Christi, non prae [0523B] rejectione Dei Creatoris, habens justitiam, non suam jam quae ex Lege, sed quae per ipsum, scilicet Christum, ex Deo.

[0336B]   Tamen cum omnia ista [0336B] destruxeris, ut Deo indigna confirmes, non erit indignior morte nativitas, et cruce infantia, et natura poena, et carne damnatio.

[0276A]   Quod attinet ad bonitatis quaestionem, his lineis deduximus eam minime Deo adaequari, ut neque ingenitam, neque rationalem, neque perfectam; sed et improbam, et injustam, et ipso jam bonitatis nomine indignam: quod scilicet in quantum Deo congruat, in tantum Deum non esse conveniat, qui de tali bonitate etiam perferatur, nec de tali modo, verum et sola.

[0296B]   Sed, etsi ab homine in diabolum transcripseris mali elogium, ut in instinctorem delicti; uti sic quoque in Creatorem dirigas culpam, ut auctorem diaboli, qui facit angelos spiritus: ergo quod factus a Deo est, id est angelus, id erit ejus qui [0296C] fecit; quod autem factus a Deo non est, id est diabolus, id est delator, superest ut ipse sese fecerit, deferendo de Deo; et quidem falsum: primo, quod Deus illos ex omni ligno edere vetuisset, dehinc quasi morituri non essent, si edissent; tertio, quasi Deus illis invidisset divinitatem.

[0338B]   Signum autem a Deo, nisi novitas aliqua monstruosa, tam dignum non fuisset.

[0412B]   Et merito se pro suo homine deposuit, pro imagine et similitudine sua, non aliena; ut, quoniam homo non erubuerat lapidem et lignum adorans, eadem constantia non confusus de Christo, pro impudentia idololatriae, satis Deo faceret per impudentiam fidei.

[0266A]   Omnia haec Deo indigna, maxime optimo.

[0395A]   Pseudoprophetas autem laudatos sive benedictos a patribus eorum, tam ejus est exprobrare, quam prophetas vexatos et recusatos: sicut injuriae prophetarum non pertinuissent [0395A] ad Deum ipsorum; ita nec gratiae pseudoprophetarum displicuissent, nisi Deo prophetarum.

[0274A]   Non putem impudentiorem, quam qui in aliena aqua alii deo tinguitur, ad alienum coelum alii deo expanditur, in aliena terra alii Deo sternitur, super alienum panem alii Deo gratiarum actionibus fungitur, de alienis bonis ob alium deum nomine eleemosynae et dilectionis operatur.

[0353A]   Ipsa est enim littera Graecorum Tau, nostra autem T, species crucis, quam portendebat futuram in frontibus nostris apud veram et catholicam Hierusalem, in qua fratres Christi, filios scilicet Dei, gloriam Patri Deo relaturos, psalmus vigesimus primus (Ps.

[0293C]   Sed etsi praescierat male hominem institutione sua usurum, quid tam dignum Deo, quam gravitas, quam fides institutionum qualiumcumque?

[0411A]   Quamquam et praedicationes martyriorum, tam futurorum, quam a Deo mercedem relaturorum decucurrerunt.

[0296A]   Itaque non per illud jam videri potest anima deliquisse, quod illi cum Deo adfine est, per adflatum: sed per illud quod substantiae accessit, id est per liberum arbitrium; a Deo quidem rationaliter adtributum; ab homine vero, qua voluit agitatum.

[0295C]   Plane, cum illam exigis Deo parem, id est delicti immunem, dico infirmam.

[0296C]   Sed, etsi ab homine in diabolum transcripseris mali elogium, ut in instinctorem delicti; uti sic quoque in Creatorem dirigas culpam, ut auctorem diaboli, qui facit angelos spiritus: ergo quod factus a Deo est, id est angelus, id erit ejus qui [0296C] fecit; quod autem factus a Deo non est, id est diabolus, id est delator, superest ut ipse sese fecerit, deferendo de Deo; et quidem falsum: primo, quod Deus illos ex omni ligno edere vetuisset, dehinc quasi morituri non essent, si edissent; tertio, quasi Deus illis invidisset divinitatem.

[0240A]   At Tertullianus ostendit impium esse, blasphemum et temerarium de Deo dicere (cap.

[0322B]   Denique occasione ejus quod Marcion dicebat, restitutam iri Judaeam a Deo suo, remittens lectorem ad LIBRUM IV.

[0466C]   Et quare oportebat, nisi quia ita a Deo Creatore scriptum?

[0521C]   Segrega alii Legem, et alii Deo Christum, si potes aliquam umbram ab eo corpore, cujus umbra est, separare.

[0296C]   A Deo utique non, qui et angelum ex forma operum bonorum instituit bonum.

[0311C]   [0311C] Caeterum, si idem homo, ut in utroque pro temporibus, in utroque dispungetur a Deo, et bono, et judice, qui non levitate aut improvidentia sententias vertit; sed censura gravissima et providentissima, merita temporis cujusque dispensat.

[0351A]   [0351A] Si nec illam injectionem tuam potes sistere ad differentiam duorum Christorum; quasi Judaicus quidem Christus populo soli ex dispersione redigendo destinetur a Creatore, vester vero omni humano generi liberando collatus sit a Deo optimo; cum postremo priores inveniantur Christiani Creatoris, quam Marcionis; exinde vocatis omnibus populis in regno ejus, ex quo Deus regnavit a ligno, nullo adhuc Cerdone, nedum Marcione.

[0289A]   Sed et quam arguis legem, quam in controversias torques, bonitas erogavit, consulens homini quo Deo adhaereret, ne non tam liber, quam adjectus videretur, aequandus famulis suis caeteris animalibus, solutis a Deo et ex fastidio liberis; sed ut solus homo gloriaretur, quod solus dignus fuisset qui legem a Deo sumeret, utque animal rationale, intellectus et scientiae capax, ipsa quoque libertate rationali contineretur, ei subjectus, qui subjecerat illi omnia (I Cor.

[0376A]   Argumenta enim figurata utpote prophetatae legis adhuc in suis imaginibus tuebatur, quae significabant hominem quondam peccatorem, verbo mox Dei emaculatum, offerre debere munus Deo apud templum, orationem scilicet et actionem gratiarum apud Ecclesiam, per Christum Jesum catholicum Patris sacerdotem.

[0290C]   XXX, 15): sed nec alias totum ordinem disciplinae per praecepta dispositum, avocante Deo et minante et exhortante, nisi et ad obsequium et ad contemptum libero et voluntario homini.

[0433A]   Ejusne quam nondum poterant perfectam exhibere Deo, tantum quod velato cum maxime discentes eum, an quam hoc ipso titulo debebant Creatori, uti crederent haec illum ultro generi humano sumministrare, nec de eis cogitarent?

[0333C]   Quia nec tu mihi respondebis, unde illa apud te angelica sumatur, sufficit mihi hoc definire, quod Deo congruit; veritatem scilicet ejus rei, quam tribus testibus sensibus objecit, visui, tactui, auditui.

[0477A]   Non ergo per mundialium elementorum derogationem [0476D] a Deo eorum avertere cupiebat; etsi dicendo supra: Si ergo his qui non natura sunt Dei servitis; physicae, [0477A] id est, naturalis superstitionis elementa pro Deo habentis sugillabat errorem, nec sic tamen elementorum Deum taxans.

[0305A]   Tamen non a tuo Deo didicit Creator [0305B] meus praescribere: Non occides; non adulterabis; non furaberis; non falsum testimonium dices; alienum non concupisces; honora patrem et matrem; et: diliges proximum tuum ut temetipsum.

[0341C]   Nec in communicationem alii deo subjacet, maxime aemulo, et habenti suam dispositionem, cui et nomina privata debebit.

[0254A]   Denique hoc et Marcion suo deo vindicans secundum statum, non secundum [0254B] vocabulum vindicat.

[0269B]   IV, 4): Renovate vobis novamen novum, et circumcidimini Deo vestro, et circumcidimini praeputia cordis vestri.

[0385B]   XII, 16), omne opus in ea, nisi quod fiet omni animae id est in caussa animae liberandae; quia opus Dei etiam per hominem fieri potest in salutem animae, a Deo tamen, quod facturus fuerat et Christus homo, quia et Deus.

[0476A]   Quis enim parvulus, utique sensu, quod sunt nationes, non elementis subjectus est mundi, quae pro Deo suspicit?

[0324C]   Sed quomodo a Deo nunquam [0325A] praedicato Christus ejus praedicaretur?

[0475A]   Denique, si atrox videtur hoc in Creatore circa Filium, proinde tuo in Deo.

[0475A]   Cur autem non magis competat Creatori, Filium suum dedisse maledictioni suae, quam illi Deo tuo subdidisse maledictioni, et quidem pro homine alieno?

[0271B]   Non posse quid Deo non licet, nedum naturalibus suis fungi: quae si continentur, quo minus currant, naturalia non erunt.

[0263B]   Dehinc, si et ille mundum ex aliqua materia subjacente molitus est, innata, et infecta, et contemporali Deo, quemadmodum et de Creatore Marcion sentit, redigis et hoc ad majestatem loci, qui et deum et materiam, [0263C] duos deos, clusit.

[0356A]   Siquidem et justum, et Deo dignum, illic quoque exultare famulos ejus, ubi [0356B] sunt et afflicti in nomine ipsius.

[0316C]   Jam nunc ut et caetera compendio absolvam, quaecunque adhuc ut pusilla et infirma et indigna colligitis ad destructionem Creatoris, simplici et certa ratione proponam: Deum non potuisse humanos congressus inire, nisi humanos et sensus et affectus suscepisset, per quos vim majestatis suae, intolerabilem utique humanae mediocritati, humilitate temperaret, sibi quidem indigna, homini autem necessaria; et ita [0316C] jam Deo digna, quia nihil tam dignum Deo, quam salus hominis.

[0454A]   Habes et ipsius resurrectionis confirmationem, et totum quod Sadducaei sciscitabantur, non de alio Deo interrogantes, nec de proprio nuptiarum jure quaerentes.

[0317C]   Ex aequo agebat Deus cum homine, ut homo ex aequo agere cum Deo posset.

[0393A]   III), sed quia, permissa sibi optione, maluit ea postulare quae sciebat Deo grata, sapientiam, et meruerat etiam divitias consequi, quas non magis voluit: quamquam et divitias praestare, non incongruens Deo sit, per quas et divites solatio juvantur, et multa inde opera justitiae et dilectionis administrantur.

[0440C]   Si superbiam tangit: Quod elatum est apud homines, perosum est Deo, Esaiam ponit ante oculos (Is.

[0254B]   Si summi magni felicitas et sublimitas et integritas stabit in deo Marcionis, stabit aeque et in nostro: si non et in nostro, aeque nec in Marcionis.

[0253B]   Nam et in illo deo potiore periclitari poterit summum magnum, si depretiari capit in Creatore.

[0430C]   Sed habeo et de sequentibus sumere: Dico enim vobis, Omnis qui confitebitur in me coram hominibus, confitebor in illo coram Deo.

[0431A]   Hi ergo erunt quos supra praemonet, ne timeant tantummodo occidi; ideo praemittens non timendam occisionem, ut subjungeret substruendam [0431A] confessionem: Et omnis qui negaverit me coram hominibus, denegabitur coram Deo; ab eo utique qui illum confitentem confessurus fuisset.

[0288A]   [0288A] Igitur, cum cognoscendo Deo hominem prospexisset bonitas Dei ipsius, etiam hoc praeconio suo addidit, quod prius domicilium homini commentata est, aliquam postmodum molem maximam, postmodum et majorem, ut in magna tamquam in minore proluderet atque perficeret: et ita de bono Dei, id est de magno, ad optimum quoque ejus, id est ad majus habitaculum promoveretur.

[0258D]   Sed non potuisse, indignum Deo est; Noluisse, an dignum volo inquirere.

[0440B]   Ita, cum unum Deum ponit nominaturus et Creatorem, si alius esset ipse, Creatorem nominavit, quem dominum sine alio Deo non posuit.

[0287A]   Possunt autem discipuli Marcionis recognoscentes bonitatem Dei nostri, dignam quoque Deo agnoscere per eosdem titulos, per quos indignam ostendimus in deo illorum.

[0393A]   III), sed quia, permissa sibi optione, maluit ea postulare quae sciebat Deo grata, sapientiam, et meruerat etiam divitias consequi, quas non magis voluit: quamquam et divitias praestare, non incongruens Deo sit, per quas et divites solatio juvantur, et multa inde opera justitiae et dilectionis administrantur.

[0315C]   Jurat igitur per semetipsum, ut vel juranti Deo credas alium Deum omnino non esse.

[0480A]   Sed et mihi famulo Creatoris mundus crucifixus est; non tamen Deus mundi; et ego mundo, non tamen Deo mundi.

[0482B]   Nihil enim a Deo dispositum est et vere modicum, et ignobile, et contemptibile, sed quod ab homine: apud Creatorem autem etiam vetera, stultitiae, et infirmitati, et inhonestati, et pusillitati, et contemptui deputari possunt.

[0514D]   A quibus supra dixit: a Christo Creatoris, a conversatione Israelis, a testamentis, a spe promissionis, a Deo ipso.

[0516B]   Quod si illis dicit occultatum, illi debebat dixisse manifestum; ergo non Deo erat occultatum, sed in Deo omnium conditore; occultum autem principatibus et potestatibus ejus (Is.

[0254B]   Id ergo summum magnum quod Deo adscribimus ex substantiae lege, non ex nominis sorte, contendimus ex pari esse debere in duobus, qui ea substantia constant qua Deus dicitur: quia in quantum dii vocantur, id est summa magna, substantiae scilicet merito innatae et aeternae, ac per hoc magnae et summae, in tantum non possit summum magnum minus et deterius alio summo magno haberi.

[0303B]   Stultissimi, qui de humanis divina praejudicant, ut quoniam in homine corruptoriae conditionis habentur hujusmodi passiones, idcirco et in Deo ejusdem status existimentur.

[0505B]   Quid Deo imputas Legis, quod Legi ejus Apostolus imputare non audet?

[0495C]   Nonne etiam ab eo Deo eam spondet, a quo sunt et exempla?

[0265A]   His compressi, erumpunt dicere: «Sufficit unicum hoc opus Deo nostro, quod hominem liberavit summa et praecipua bonitate sua, et omnibus locustis anteponenda.

[0454A]   Nacti enim Scripturae textum, ita in legendo decucurrerunt: Quos autem dignatus est Deus, illius aevi, illius aevi Deo adjungunt, [0454B] quo alium Deum faciant illius aevi; cum sic legi oporteat: Quos autem dignatus est Deus, ut facta hic distinctione post Deum, ad sequentia pertineat illius aevi, id est, quos dignatus sit Deus, illius aevi possessione et resurrectione.

[0317A]   Si enim Deus, et quidem sublimior, tanta humilitate fastigium majestatis suae stravit, ut etiam morti subjiceret, et morti crucis; cur non putetis nostro [0317A] quoque Deo aliquas pusillitates congruisse, tolerabiliores tamen judaicis contumeliis et patibulis et sepulcris?

[0500C]   Ergo si nationes sine Deo dixit esse, Deus autem illis diabolus est, non Creator, apparet dominum aevi hujus cum intelligendum, quem nationes pro Deo receperunt, non Creatorem quem ignorant.

[0249B]   Quantum humana conditio de Deo definire potest, id definio quod et omnium conscientia agnoscet: Deum, summum esse magnum, in aeternitate constitutum, innatum, infectum, sine initio, sine fine.

[0255A]   Novum igitur audiens deum in [0255A] vetere mundo et in vetere aevo, et sub vetere Deo ignotum, inauditum, quem tantis retro saeculis neminem, et ipsa ignorantia antiquum, quidam Jesus Christus, et ille in veteribus nominibus novus revelaverit, nec alius antehac; gratias ago huic gloriae eorum, maximo adjutorio ejus hinc jam haeresim probaturus, novae scilicet divinitatis professionem.

[0250C]   De Deo agitur, cujus hoc principaliter proprium est, nullius exempli capere comparationem.

[0276A]   Quod attinet ad bonitatis quaestionem, his lineis deduximus eam minime Deo adaequari, ut neque ingenitam, neque rationalem, neque perfectam; sed et improbam, et injustam, et ipso jam bonitatis nomine indignam: quod scilicet in quantum Deo congruat, in tantum Deum non esse conveniat, qui de tali bonitate etiam perferatur, nec de tali modo, verum et sola.

[0258A]   Quale est enim, ut aliquid extraneum Deo sit, cui nihil extraneum esset, si quis esset?

[0287A]   Possunt autem discipuli Marcionis recognoscentes bonitatem Dei nostri, dignam quoque Deo agnoscere per eosdem titulos, per quos indignam ostendimus in deo illorum.

[0274A]   Non putem impudentiorem, quam qui in aliena aqua alii deo tinguitur, ad alienum coelum alii deo expanditur, in aliena terra alii Deo sternitur, super alienum panem alii Deo gratiarum actionibus fungitur, de alienis bonis ob alium deum nomine eleemosynae et dilectionis operatur.

000-00-00 Serial Number=0860356152

Adversus Marcionem Libri Quinque Reditus in Auctori Indicem

[1089B]   Promissa et memoranda Patris patefecit ab alto, Eduxit populum, gentem percussit iniquam; Ipse columna fuit lucis nubisque rigoris; Siccavitque mare, et populos jubet ire per undas, Hostibus implicitis, fluctuque fretoque copertis; Per deserta viam fecit sua jussa secutis; De coelo populo panem dimisit in umbris; Erupitque petram, sitientes unda rigavit, A Deo mandatum legis Mosique locutus Cum tonitru cantuque tubae, flammaeque columna Terribili visu, tremebundo corde virorum.

[1076C]   Nam servire Deo, totoque incumbere corde Intemerata fides, libertas sponte paratur.

[1071A]   Hujus Abel justus, pastor pecudumque magister, Fraternae occidit quem olim violentia dextrae; Hujus Enoch, insigne decus, de corpore membrum [1071A] A Deo digressos populos facinusque sequentes, Deum furit in terris refugarum turba latronum; Sacrilegum genus ut fugeret crudele gigantum, Consilio revocabat, in omnibus ipse fidelis.

[1071A]   Perfectus laude et sine culpa Noe repertus Testificante Deo justus in adultera plebe, Bis quinquagenis arcam qui texuit annis, Venturum excidium factis et voce ferebat; Promeruit tantis ereptus mortis ab undis, Et cum prole sua servatus.

[1070B]   Non aliud corpus dari, sed prius illud inermem Undique regno Dei lato circumdari totum, Momento aspectus oculi mutabitur, inquit, Ut rufae cerae facies dispanditur herba, Et mutat proprium candenti sole colorem: Sic eadem caro fulgenti de gloria sumens, Gaudebit semper gaudens et morte carebit, Devictum clamans crudelem corporis hostem, Glutitam mortem, fortis victoria Christus, [1070B] Ingentes Deo summa ferens ad sidera laudes.

[1089B]   Filius ipse Dei, charissimus ipse minister: Hinc genus, hinc et nomen habet, hinc denique regnum, [1089B] De Domino Dominus, fluvius de fonte perenni, Hic patribus sanctis parens ab origine mundi, Teste Deo, quicumque Deum vidisse fatetur.

[1088B]   Filius ipse Dei dum carnis membra requirit, Jam praetextatus palmarum sustinet ictus, Conspuitur vultus, spinis innexa corona Compungit caput, et ligno suffigitur ipse, Potatur scriblita et fel miscetur aceto, Dividitur vestis, sortes mittuntur in illa; Quod rapuit sibi quisque tenet; caligine multa, Exspirante Deo tacite de corpore carnis, In tenebris tremefacta dies cum sole refugit; [1088C] Bis fuit una dies, mediam nox atra coperuit: A fundamentis montes agitantur in orbem, Commota est tellus, patuere sepulchra piorum, Cunctaque quem norunt, passum timuere videre.

[1062A]   Post meritos renovata ferat Deo laudis honores, Non ignara sui, fragilis, mortalis et aegra Certatis, magni possit quid vivida virtus, Qui bonus atque potens vitam non invidet ulli.

[1084B]   Nos igitur, quos tanta Dei perfudit honestas, Veraque doctoris coelestia verba magistri Instituere bonis, recta et monumenta dedere, Semper honoremus Dominum, sine fine canamus, Gaudentes puraque fide certaque salute (Nati vero Deo nutrimur pane perenni) [1084C] Aeternam toto sperantes pectore vitam.

[1054B]   DE DEO UNICO.

[1058A]   Portatur, graditur, vestitur, rite quiescit, Tractatur, patitur, suspenditur et sepelitur; Omnia sunt hominis quae sancto in corpore versans, A Patre vero Deo missus, qui cuncta creavit, Perfecit proprie, sua, non aliena requirens.

[1063A]   Inde volens omnem caussam constare ruinae Scilicet ut sua facta Deo subsignet iniqua Ocius, et possit suasos infigere poenis; Veris falsa tegens, et lenibus aspera vertens; Et roseis sertis hastae mucrone coperto, Improvise necans incautos morte suprema.

[1065A]   Ne fidus pater, et vates cui pignus et haeres Charus erat, quem forte Deus donaverat illi, [1065A] Hunc Deo mactaret, merito tentatus amore; Supplicium magnum; sanctus pro sanguine sanguis Connexus capite spinis ostenditur agnus Hostia sancta Deo.

[1061B]   Ergo hominis anima placuit Deo fortibus actis?

[1065A]   Ne fidus pater, et vates cui pignus et haeres Charus erat, quem forte Deus donaverat illi, [1065A] Hunc Deo mactaret, merito tentatus amore; Supplicium magnum; sanctus pro sanguine sanguis Connexus capite spinis ostenditur agnus Hostia sancta Deo.

[1073A]   Jephtha fide firma, qui duro vulnere votum Ausus mercedem belli Deo dicere grandem, Hic quia quae non vult Dominus, promiserat amens.

000-00-00 Serial Number=0360624075

Adversus Praxeam Reditus in Auctori Indicem

[0186C]   Quia, Ego ex Deo exivi et veni; et, Ego sum [0187A] via (Joan.

[0166B]   Aut exhibe probationem quam expostulo meae similem; id est, sic Scripturas eumdem Filium et Patrem ostendere, quemadmodum apud nos distincte Pater et Filius demonstrantur; distincte, inquam, non divise, sicut ego profero dictum a Deo: Eructavit cor meum Sermonem optimum (Ps.

[0165C]   Sed nihil Deo difficile.

[0161C]   IV, 9), ut solus ex Deo genitus: proprie de vulva cordis ipsius, secundum quod et Pater ipse testatur: Eructavit cor meum sermonem optimum (Ps.

[0162B]   Non vis enim eum substantivum habere in re per substantiae proprietatem, ut res et persona quaedam videri possit, et ita capiat [0162B] secundus a Deo constitutus duos efficere, Patrem et Flium, Deum et Sermonem.

[0162C]   Hic certe est, qui in effigie Dei constitutus, non rapinam existimavit esse se aequalem Deo (Philip, II, 6).

[0163B]   Quis enim scit quae sint in Deo, nisi spiritus qui in ipso est (I Cor.

[0163C]   Nec dubitaverim Filium dicere, et radicis fruticem, et fontis fluvium, et solis radium; quia omnis origo patens est; et omne quod ex origine profertur, progenies est, multo magis Sermo Dei, qui etiam proprie nomen Filii accepit: nec frutex tamen a radice, nec fluvius a fonte, nec radius a sole discernitur, sicut nec a Deo Sermo.

[0165C]   Ergo, inquiunt, difficile non fuit Deo, ipsum se et patrem et filium facere, adversus traditam formam rebus humanis, nam et sterilem parere, contra naturam, difficile Deo non fuit, sicut nec virginem.

[0165C]   Ergo, inquiunt, difficile non fuit Deo, ipsum se et patrem et filium facere, adversus traditam formam rebus humanis, nam et sterilem parere, contra naturam, difficile Deo non fuit, sicut nec virginem.

[0165C]   Plane nihil Deo difficile.

[0165D]   Hac ratione erit aliquid et difficile Deo; id scilicet [0166A] quocumque non fecerit, non quia non potuerit, sed quia noluerit.

[0162B]   At ego nihil dico de Deo inane et vacuum prodire potuisse, ut non de inani et vacuo prolatum; nec carere substantia, quod de tanta substantia processit, et tantas substantias fecit, fecit enim et ipse quae facta sunt per illum.

[0174A]   De quo et supra dixerat: Regi autem saeculorum, immortali, invisibili, soli Deo: ut et contraria ipsi Filio adscriberemus, mortalitatem, accesibilitatem; quem mortuum contestatur secundum Scripturas (I Cor.

[0175B]   Et si qua haeretici apprehendunt quasi Deo indigna, ad destructionem Creatoris, ignorantes haec in Filium competisse, qui etiam passiones humanas, et sitim, et esuriem, et lacrymas, et ipsam nativitatem, ipsamque mortem erat subiturus: Propter hoc minoratus a Patre modicum quid citra angelos (Ps.

[0161B]   Haec est nativitas perfecta sermonis, dum ex Deo [0161C] procedit: conditus ab eo primum ab cogitatum in nomine Sophiae: Dominus condidit me initium viarum.

[0177C]   Igitur et cum se unum pronuntiabat, Filio Pater procurabat, ne ab alio Deo Christus venisse credatur, sed ab illo qui praedixerat: Ego Deus, et alius absque me non est; qui se unicum, sed cum Filio ostendit, cum quo coelum solus extendit.

[0164A]   Tertius enim [0164A] est spiritus a Deo et Filio, sicut tertius a radice fructus ex frutice.

[0181A]   Denique, propter hoc magis Judaei illum interficere volebant, non tantum quod solveret sabbatum, sed quod patrem suum Deum diceret, aequans se Deo.

[0178B]   Praeter Sophiam autem, praeter Filium dicit, qui est Christus, Sophia et Virtus Dei secundum Apostolum, solus [0178B] sciens sensum patris: Quis enim scit quae sunt in Deo nisi spiritus qui in ipso est?

[0183A]   Item, in altercatione Judaeorum, exprobrans quod occidere eum vellent: Ego, [0183A] inquit, quae vidi penes Patrem meum, loquor; et vos quod vidistis penes patrem vestrum, id facitis: et nunc vultis occidere hominem veritatem vobis locutum, quam audivit a Deo; et: Si Deus esset pater vester, dilexissetis me.

[0183A]   Ego enim ex Deo exivi et veni (et tamen non separantur, licet exiisse dixerit, ut quidam arripiunt hujus dicti occasionem; exivit autem a Patre, ut radius ex sole, ut rivus ex fonte, ut frutex ex semine).

[0185C]   XIII, 1), sciens Jesus omnia sibi tradita a Patre esse, et se ex Deo exiisse , ad Deum vadere.

[0174B]   Nec putes sola opera mundi per Filium facta, sed et quae a Deo exinde gesta sunt.

[0189B]   Et ideo spiritus Dei Deus, et sermo Dei Deus, quia ex Deo, non tamen ipse ex quo est.

[0193A]   II, 22) etiam [0193A] mendacem notat eum, qui negaverit Jesum esse Christum: contra, de Deo natum, omnem qui crediderit Jesum esse Christum.

[0193A]   Cum ad Romanos (I, 8) scribit, gratias agit Deo per Dominum nostrum Jesum Christum.

[0194C]   Separabatur a Filio, non a Deo.

[0172C]   Confirmat et Apostolus de Deo: Quem nemo vidit hominum, sed nec videre potest (I Tim.

[0196B]   Qui vero confessus fuerit Christum Filium Dei non Patrem, Deus in illo manet, et ipse in Deo.

[0159B]   Siquidem Apostolus scribit de ultimo fine: cum tradiderit regnum Deo et Patri.

[0166D]   A quibus et praescriptio [0166D] nostra deducitur, non posse unum atque eumdem videri qui loquitur, et de quo loquitur, et ad quem loquitur: quia neque perversitas, neque fallacia Deo congruat: ut cum ipse esset ad quem loquebatur, ad alium potius, et non ad semetipsum loquatur.

[0178B]   Sed et Evangelium recusetur, quod dicat omnia per Sermonem a Deo facta esse, et sine eo nihil factum.

[0162C]   Sed et invisibilia illa quaecumque sunt, habent apud Deum et suum corpus et suam formam, per quae soli Deo visibilia sunt; quanto magis quod ex ipsius substantia missum est, sine substantia non erit!

[0173B]   Nam etsi Deus Sermo, sed apud Deum, quia ex Deo Deus, quia cum Patre apud Patrem.

[0154C]   Ex quo patescit quo in sensu alibi dixerit: Fuit autem tempus, cum et delictum et Filius non fuit, videlicet quantum ad [0154C] externam per creationem rerum manifestationem, praesertim cum dixit: Fiat lux: nam quantum ad generationem ad intra semper fuit cum Deo Patre Filius ejus verbum et sapientia.

[0160C]   Quanto ergo plenius hoc agitur in Deo, cujus tu quoque imago et similitudo censeris, quod habeat in se etiam tacendo rationem, et in ratione sermonem?

[0165C]   Sed si tam abrupte in praesumptionibus nostris hac sententia utamur, quidvis de Deo confingere poterimus, quasi fecerit, quia facere potuerit.

[0195A]   Nec quisquam negabit, quando et nos pati pro Deo non possumus, nisi spiritus Dei sit in nobis qui et loquitur de nobis quae sunt confessionis; non ipse tamen patiens, sed pati posse praestans .

[0168C]   Si ad Deum loquitur, et unctum Deum a Deo affirmat, [0168D] scilicet hic duos deos proponit.

000-00-00 Serial Number=0848040521

Adversus Valentinianos Reditus in Auctori Indicem

[0587A]   Agimus gratias, contenti crimus cum Deo nostro deputari, quo ascensus.

[0550B]   Etiam creatori nostro Enniana coenacula in aedicularum disposita sunt forma, aliis atque aliis pergulis superstructis, et unicuique deo per totidem scalas distributis, quot haereses fuerint.

[0552A]   Et quale est, ut in Deo vita non fuerit!

[0577B]   Cum talia de Deo vel de deis, qualia de homine figmenta!

000-00-00 Serial Number=0358630538

Apologeticus Adversos Gentes Pro Christianis Reditus in Auctori Indicem

[0404B]   Explicat jam daemonum naturam, quorum notitiam a Philosophis et Poetis etiam instillatam docet, inde illorum spiritualem substantiam edisserit, atque inde elicit modum agendi in homines, ut noceant, ostenditurque illud fallaciis suis solum agere, ut relicto Deo vero falsae religioni creduli mortales mancipentur.

[0415B]   Christum timentes in Deo, et Deum in Christo, subjiciuntur servis Dei et Christi.

[0392B]   Sed quoniam edidimus, antiquissimis Judaeorum instrumentis sectam istam esse suffultam, quam aliquanto novellam, ut Tiberiani temporis, plerique sciunt, profitentibus nobis quoque; fortasse an hoc nomine de statu ejus retractetur, quasi sub umbraculo insignissimae religionis, certe licitae, aliquid propriae praesumptionis abscondat, vel quia praeter aetatem neque de victus exceptionibus, neque de solemnitatibus dierum, neque de ipso signaculo corporis, neque de consortio nominis cum Judaeis agimus, quod utique oporteret, si eidem [0392B] Deo manciparemur?

[0418A]   Colat alius Deum, alius Jovem, alius ad coelum supplices manus tendat, alius ad aram Fidei, alius, si hoc putatis, nubes numeret orans, [0418A] alius lacunaria, alius suam animam deo suo voveat, alius hirci.

[0383A]   Per hunc Moysen etiam illa lex propria Judaeis a Deo missa est.

[0290B]   Nisi homini Deus placuerit, Deus non erit; homo jam Deo propitius esse debebit.

[0393A]   Verum neque de Christo erubescimus, quum [0393A] sub nomine ejus deputari et damnari juvat, neque de deo aliter praesumimus.

[0394A]   Dispersi, palabundi, [0394A] et coeli et soli sui extorres, vagantur per orbem, sine homine, sine Deo rege, quibus nec advenarum jure terram patriam saltem vestigio salutare conceditur.

[0534A]   Hanc qui veram a Deo sperat, si pro Deo patiatur, insanus est.

[0399A]   Hunc ex Deo prolatum didicimus, et prolatione generatum, et idcirco Filium Dei et Deum dictum ex unitate substantiae.

[0399A]   Ita de Spiritu Spiritus, et de Deo Deus, ut lumen de lumine accensum.

[0399B]   Iste igitur Dei radius, ut retro semper praedicabatur, delapsus in virginem quamdam, et in utero ejus caro figuratus, nascitur Homo Deo mistus.

[0273A]   Plinius enim Secundus cum provinciam regeret, damnatis quibusdam Christianis, quibusdam [0273A] gradu pulsis, ipsa tamen multitudine perturbatus, quid de caetero ageret, consuluit tunc Trajanum imperatorem, allegans praeter obstinationem non sacrificandi, nihil aliud se de sacramentis eorum comperisse, quam coetus antelucanos ad canendum Christo ut Deo et ad confoederandam disciplinam, homicidium, adulterium, fraudem, perfidiam, et caetera scelera prohibentes.

[0405A]   Sed quomodo de angelis quibusdam sua sponte corruptis corruptior gens daemonum evaserit damnata a Deo cum generis auctoribus, et cum eo quem diximus principe, apud litteras sanctas ordine cognoscitur.

[0399B]   Ita et quod de Deo profectum est, Deus est, et Dei Filius, et unus ambo.

[0413A]   Aeque producatur aliquis ex iis, qui de Deo pati existimantur, qui aris inhalantes numen de nidore concipiunt, qui ructando curantur pati existimantur, qui aris inhalantes numen de nidore concipiunt, qui ructando curantur, qui anhelando profantur.

[0377B]   Sed quo plenius et impressius tam ipsum dispositiones ejus et voluntates adiremus, instrumentum adjecit litteraturae, si qui velit de Deo inquirere, et inquisito invenire, et invento credere, et credito [0378A] deservire.

[0394A]   [Venit igitur, qui ad reformandam et illuminandam eam venturus a Deo praenuntiabatur, Christus ille [0395A] Filius dei].

[0445A]   Hoc agite, boni praesides, extorquete animam Deo supplicantem pro Imperatore.

[0448A]   Imo necessario illos Imperatorem suspicere, utpote quem a Deo suo sibi datum sciant, adeoque vere suum ducant.

[0448A]   Quem si Deum non vocent, quia mentiri illumve deridere nolunt, id faciant, quia ipse Deo subjectus, sub illo imperat, cujus etiam intersit Deo cedere, quique ut id faciat in triumphi invidioso honore admoneatur, tanta coruscans gloria ut revocari, ne falso se Deum existimet, necesse habeat.

[0448A]   Quem si Deum non vocent, quia mentiri illumve deridere nolunt, id faciant, quia ipse Deo subjectus, sub illo imperat, cujus etiam intersit Deo cedere, quique ut id faciat in triumphi invidioso honore admoneatur, tanta coruscans gloria ut revocari, ne falso se Deum existimet, necesse habeat.

[0448B]   Et merito dixerim, noster est magis Caesar, ut a nostro Deo constitutus.

[0448B]   Itaque et in eo plus ego illi operor in salutem, non solum quod eam ab eo postulo, qui potest praestare, aut quod talis postulo, qui merear impetrare, sed etiam quod temperans majestatem Caesaris infra deum magis illum commendo deo, cui soli subjicio.

[0449A]   Si homo sit, interest hominis deo cedere; satis habeat appellari imperator.

[0393A]   Necesse est igitur pauca dicamus de Christo ut Deo Tantum Judaeis erat apud Deum gratia, ubi et insignis justitia et fides originalium auctorum, unde illis et generis magnitudo et regni sublimitas floruit et tanta felicitas, ut Dei vocibus, quibus edocebantur, de promerendo Deo, et non offendendo, praemonerentur.

[0449A]   Grande et hoc nomen est, quod a deo traditur.

[0451A]   Desine alium Deum colere vel credere, atque ita et hunc deum dicere, cui deo opus est.

[0534A]   O gloriam licitam, quia humanam, cui nec praesumptio perdita, nec persuasio desperata deputatur in contemptu mortis et atrocitatis omnimodae, cui tantum pro patria, pro agro, pro imperio, pro amicitia pati permissum est, quantum pro Deo non licet!

[0459A]   Eadem officia dependunt et qui astrologos et aruspices et augures et magos de Caesarum capite consultant, quas artes ut ab Angelis desertoribus proditas et a Deo interdictas ne suis quidem caussis adhibent Christiani.

[0415B]   Atqui omnis haec nostra in illos dominatio et potestas de nominatione Christi valet, et de commemoratione eorum, quae sibi a Deo per arbitrum Christum imminentia exspectant.

[0459B]   Hostes igitur haberi posse, qui hostile nihil adversus Romanum vel Imperium vel Imperatorem spirent, imo qui quod Imperatori sunt, etiam sint aliis, quibus male velle, male cogitare non liceat de aliis, multo minus de Imperatore, qui ad tale fastigium a Deo evectus est.

[0460A]   Nullum bonum sub exceptione personarum administramus, quia nobis praestamus, qui non ab homine aut laudis, aut praemii expensum captamus: sed a Deo exactore et remuneratore indifferentis benignitatis.

[0393A]   Necesse est igitur pauca dicamus de Christo ut Deo Tantum Judaeis erat apud Deum gratia, ubi et insignis justitia et fides originalium auctorum, unde illis et generis magnitudo et regni sublimitas floruit et tanta felicitas, ut Dei vocibus, quibus edocebantur, de promerendo Deo, et non offendendo, praemonerentur.

[0377A]   Judicem quoque contestatur illum, DEUS VIDET, et DEO COMMENDO, et DEUS MIHI REDDET.

[0468A]   Haec vis Deo grata est.

[0477A]   Post aquam manualem et lumina, ut quisque de scripturis sanctis vel de proprio ingenio potest provocatur in medium Deo canere hinc probatur quomodo biberit.

[0485A]   Semper humana gens male de Deo meruit: primo quidem ut inofficiosa ejus, quem cum intelligeret ex parte, non solum non requisivit timendum, sed et alios sibi citius commenta est quos coleret; dehinc quod non inquirendo innocentiae magistrum, et nocentiae [0486A] judicem et exactorem, omnibus vitiis et criminibus inolevit.

[0486A]   Et tamen si pristinas clades comparemus, leviora nunc accidunt, ex quo christianos a Deo orbis accepit.

[0487A]   Denique cum ab imbribus aestiva hiberna suspendunt et annus in cura est, vos quidem, quotidie pasti statimque pransuri, balneis et cauponis et lupanaribus operati, aquilicia Jovi immolatis, nudipedalia populo denuntiatis, coelum apud Capitolium quaeritis, nubila de laquearibus exspectatis, aversi ab ipso et deo et coelo.

[0487A]   Imo malorum, quae eveniunt quotidie, illos ipsos in causa esse, qui spreto Deo statuas adorent.

[0489A]   Quia haec ita didicimus apud ipsum, diligimus lenitatem, metuimus severitatem, vos contra utramque despicitis; et sequitur, ut omnes saeculi plagae nobis, si forte, in admonitionem, vobis in castigationem a Deo obveniant.

[0491A]   Meminimus gratiam nos debere Deo Domino Creatori; nullum fructum operum ejus repudiamus; plane temperamus, ne ultra modum aut perperam utamur.

[0496A]   Quanti habetis, non dico qui jam de vobis daemonia excutiant, non dico jam qui pro [0496A] vobis quoque vero Deo preces sternant, quia forte non creditis sed a quibus nihil timere possitis.

[0498A]   Quorum quidem innocentia, non ex timore hominis, [0498A] sed ex reverentia Dei provenire, cujus dictatione perfectissimas leges nacti, didicerint omni malo, vel a prima origine, occurrere, sanctos se et inviolatos Deo judici reservantes.

[0498A]   Innocentiam a Deo edocti, et perfecte eam novimus ut a perfecto magistro revelatam, et fideliter custodimus, ut ab incontemptibili [0499A] dispectore mandatam.

[0500A]   Enimvero nos qui sub Deo omnium speculatore dispungimur, quique aeternam ab eo poenam providemus, merito soli innocentiae occurrimus, et pro scientiae plenitudine, et pro latebrarum difficultate, et pro magnitudine cruciatus, non diuturni, verum sempiterni, eum timentes, quem timere debebit et ipse qui timentes judicat, Deum, non proconsulem timentes.

[0500A]   Occurrit porro illis, qui non de Deo Christianos sapere, sed ut Philosophiae genus, fidem et spem illorum aestiment, paria in utrisque virtutum genera ponderantes: quibus ostendit, quantum nomen illud philosophorum [0500B] infra christianum subsidat, dum illi inveniantur veritatis ignari et omnium scelerum rei, hi Deum intelligunt, et ab omni malitia, vel ipsis stupentibus inimicis, quam longissime sint remoti.

[0509A]   Deum quilibet opifex christianus et invenit et [0509A] ostendit et exinde totum, quod in Deo quaeritur, re quoque assignat; licet Plato affirmet factitatorem universitatis neque inveniri facilem, et inventum enarrari in omnes difficilem.

[0290A]   Aemilius de deo suo Alburno.

[0523A]   Sed de nostra magis defensione, qui proponimus, multo utique dignius credi, hominem ex homine rediturum, quemlibet pro quolibet, dum hominem, ut eadem qualitas animae in eamdem restauretur conditionem, etsi non effigiem, certe quia ratio restitutionis destinatio judicii est, necessario idem ipse qui fuerat exhibebitur, ut boni seu contrarii meriti judicium a Deo referat.

[0528A]   Ineptum itaque, laudari idem in Philosophis et admirationi esse, in Christianis odiri et persequi: quorum opinio, vel si falsa sit, cum tamen ad recte vivendum prosit, irrisui magis quam poenis adjudicari debeat, quibus tamen exsultat vulgus, inepte quidem, quum poenae istae gaudium sint Christianorum, qui injuste vexari et damnari malint, quam a Deo excidere.

[0529B]   Proinde et vulgus vane de nostra vexatione gaudet; proinde enim nostrum est gaudium, quod sibi vindicat, qui malumus damnari, quam a Deo excidere: contra, illi qui nos oderunt, dolere, [0530A] non gaudere debebant, consecutis nobis quod elegimus.

[0534A]   Hanc qui veram a Deo sperat, si pro Deo patiatur, insanus est.

[0531A]   Ea victoria habet, et gloriam placendi Deo, et praedam vivendi in aeternum.

[0536A]   Inde est, quod ibidem sententiis vestris gratias agimus; ut est aemulatio divinae rei et humanae, cum damnamur a vobis, a Deo absolvimur.

[0399B]   Ita et de Spiritu Spiritus, et de Deo Deus modulo alterum, non numero, gradu, non statu fecit, et a matrice non recessit, sed excessit.

000-00-00 Serial Number=0095842421

De Anima Reditus in Auctori Indicem

[0687B]   Nos autem qui nihil Deo appendimus, hoc ipso animam longe infra Deum expendimus, quod natam eam agnoscimus, ac per hoc dilutioris divinitatis, et exilioris felicitatis; ut flatum, non ut spiritum; et si immortalem, ut hoc sit divinitatis, [0687C] tamen passibilem, ut hoc sit nativitatis: ideoque et a primordio exorbitationis capacem, et inde etiam oblivionis affinem.

[0645C]   Et vero etiam infantes ac atlantes somniare; cum et somnia a Deo sint, nullaque jam gens Dei sit extranea, in omnes terminos orbis Evangelio coruscante.

[0732C]   Atquin trina illa cum Daniele fraternitas, legumine solo contenti, ne regiis ferculis contaminarentur, praeter sapientiam reliquam, somniorum praecipue gratiam a Deo redemerunt, et impetrandorum, et disserendorum.

[0647B]   Cui enim veritas comperta sine Deo?

[0641D]   In primis autem docet non a Socrate immortalitatem animae, sed a Deo discendam.

[0648B]   Certe nullum alium potiorem animae demonstratorem quam auctorem reperiet; a Deo discat, quod a Deo habeat; aut nec ab alio, si nec a Deo.

[0731C]   A Deo autem, pollicito scilicet et gratiam Spiritus Sancti in omnem carnem, et sicut prophetaturos, ita et somniaturos servos suos [0731C] et ancillas suas, ea deputabuntur, quae ipsi gratiae comparabuntur, si qua honesta, sancta, prophetica, revelatoria, aedificatoria, vocatoria, quorum liberalitas soleat et in profanos destillare, imbres etiam et soles suos peraequante Deo justis et injustis; siquidem et Nabuchodonosor divinitus somniat: et major pene vis hominum ex visionibus Deum discunt.

[0648B]   Certe nullum alium potiorem animae demonstratorem quam auctorem reperiet; a Deo discat, quod a Deo habeat; aut nec ab alio, si nec a Deo.

[0651A]   Porro non amplius inveniri licet, quam quod a Deo discitur; quod autem a Deo discitur, totum est.

[0733A]   Ita non ad ecstasin submovendam sobrietas proficiet, sed ad ipsam ecstasin commendandam, ut in Deo fiat.

[0733C]   [0733C] Sed et a Deo deducimus somnia.

[0745A]   Nova mors pro Deo, et extraordinaria pro Christo, alio et privato excipitur hospitio.

[0745A]   Si pro Deo occumbas, ut Paracletus monet, non in mollibus febribus et in lectulis, sed in martyriis, si crucem tuam tollas, et sequaris Dominum, ut ipse praecepit (Matt.

[0731B]   A Deo autem, pollicito scilicet et gratiam Spiritus Sancti in omnem carnem, et sicut prophetaturos, ita et somniaturos servos suos [0731C] et ancillas suas, ea deputabuntur, quae ipsi gratiae comparabuntur, si qua honesta, sancta, prophetica, revelatoria, aedificatoria, vocatoria, quorum liberalitas soleat et in profanos destillare, imbres etiam et soles suos peraequante Deo justis et injustis; siquidem et Nabuchodonosor divinitus somniat: et major pene vis hominum ex visionibus Deum discunt.

[0710C]   Haec erit amicitia observatione sponsionis, ne quid ejus postea [0710C] resumas ex his quae ejerasti, quae illi reddidisti, ne te ut fraudatorem, ut pacti transgessorem judici Deo objiciat, sicut eum legimus alibi (Apocal.

[0651A]   Porro non amplius inveniri licet, quam quod a Deo discitur; quod autem a Deo discitur, totum est.

[0664A]   Erunt enim et aliae spiritus species, ut ex Deo, ut ex diabolo.

[0735A]   Suspectam enim faciam tantam raritatem securissimi atque tutissimi sacramenti, apud quod nec pro Deo ipso mori lex est; cum contra, omnes jam nationes ascendant in montem Domini, et in aedem Dei Jacob, mortem per martyrium quoque flagitantis, quam de Christo etiam suo exigit.

[0648B]   Certe nullum alium potiorem animae demonstratorem quam auctorem reperiet; a Deo discat, quod a Deo habeat; aut nec ab alio, si nec a Deo.

[0665A]   Nec diutius de isto, nisi propter haereticos, qui nescio quod spiritale semen infulciunt animae, de Sophiae matris occulta liberalitate conlatum, ignorante factore, cum Scriptura factoris magis Dei sui conscia, nihil amplius promulgaverit, quam Deum flantem in faciem hominis flatum vitae, et hominem factum in animam [0665A] vivam, per quam exinde et vivat et spiret: satis declarans differentias spiritus et animae, insequentibus instrumentis, ipso Deo pronuntiante (Is.

[0668A]   Ut autem et a Deo discas, animam Deus semper adloquitur; animam compellat atque advocat, ut animum sibi advertat.

[0736A]   Sed quidem ad immortalitatem animae, quam quidam non a Deo edocti infirme tuentur, ita argumentationes emendicant ut velint credi etiam post mortem quasdam animas adhaerere corporibus.

[0720A]   Quod enim a Deo est, non tam exstinguitur, quam obumbratur.

[0646A]   Nunc ad mortem quod attinet, debitum esse toto humano generi naturae finem, quamtumvis Epicurus id [0645D] neget, et Menander haereticus ad suo baptismo initiatos [0646A] pertinere neget, apud quem nec pro Deo mori lex est; nam etiam Enoch et Heliam morituros, et Joannem jam obiisse.

[0720A]   Potest enim obumbrari, quia non est Deus; exstingui non potest, quia a Deo est.

[0673A]   Caeterum, cum idem [0673A] Plato solum rationale dicat, ut in anima Dei ipsius, si nos etiam irrationale naturae adscribimus quam a Deo anima nostra sortita est, aeque irrationale de Deo erit, utpote naturale, quia naturae Deus auctor est.

[0673A]   Caeterum, cum idem [0673A] Plato solum rationale dicat, ut in anima Dei ipsius, si nos etiam irrationale naturae adscribimus quam a Deo anima nostra sortita est, aeque irrationale de Deo erit, utpote naturale, quia naturae Deus auctor est.

[0720B]   Deus videt, et, Deo commendo.

[0673A]   Sed enim a diabolo immissio delicti; irrationale autem omne delictum: igitur a diabolo irrationale, a quo et delictum; extraneum a Deo, a quo est irrationale alienum.

[0686B]   Apelles sollicitatas refert animas terrenis escis de supercoelestibus sedibus ab igneo angelo Deo Israel et nostro, qui exinde illis peccatricem circumfinxerit carnem.

[0673A]   Proinde, cum Plato, soli Deo segregans rationale, duo genera subdividit ex rationali, indignativum quod appellant θυμικον, concupiscentivum quod vocant επιθυμητικον, ut illud quidem commune sit nobis et leonibus, istud vero cum muscis, rationale porro cum Deo; video et de hoc mihi esse retractandum, propter ea quae in Christo deprehenduntur.

[0673A]   Proinde, cum Plato, soli Deo segregans rationale, duo genera subdividit ex rationali, indignativum quod appellant θυμικον, concupiscentivum quod vocant επιθυμητικον, ut illud quidem commune sit nobis et leonibus, istud vero cum muscis, rationale porro cum Deo; video et de hoc mihi esse retractandum, propter ea quae in Christo deprehenduntur.

[0732A]   Ea autem quae neque a Deo, neque a daemonio, neque ab anima videbuntur accidere, et praeter opinionem, et praeter interpretationem, et praeter enarrationem facultatis, ipsi proprie ecstasi et rationi ejus separabuntur.

[0673C]   II, 3): Fuimus aliquando natura filii irae, irrationale indignativum suggillat, quod non sit ex ea natura quae a Deo est, [0674A] sed ex illa quam diabolus induxit, dominus et ipse dictus (Matth.

[0645C]   Christianam vero eam esse sententiam: a daemoniis plurimum incuti somnia, etiam vera interdum; Deo interim deputanda, si quae honesta, sancta, prophetica, revelatoria, aedificatoria, vacatoria; quaedam etiam sibimetipsi animam fingere ex intentione circumstantiarum; reliqua denique extasi separanda.

[0738A]   Magis enim credam ex Deo factum, quam ex ullis animae reliquiis: quae si inessent, alia quoque membra movissent; et si manus tantum, sed non in caussam orationis.

[0680A]   Sed de Deo, suo quoque campo, experiemur cum haereticis.

[0733C]   Quid ergo nec a Deo Atlantes somniarent, vel quia nulla jam gens Dei extranta est, in omnem terram et in [0734A] terminos orbis Evangelio coruscante?

[0725A]   Si enim tale quid semel accidere dicatur, ut deliquium solis aut lunae, ita et animae; sane persuaderer divinitus factum; congruere enim hominem seu moneri, seu terreri a Deo, velut fulgure rapido, momentaneae mortis ictu; si non magis in proximo esset somnium credi, quod vigilanti potius accidere deberet, si non somnium magis credi oporteret.

[0685B]   Quod cum soli Deo competat, ut soli innato et infecto, et idcirco immortali et inconvertibili, absolutum est, caeterorum omnium natorum atque factorum convertibilem et demutabilem esse naturam; ut etsi trinitas animae adscribenda esset, ex mutatione accidentiae, non ex institutione naturae deputaretur.

[0687A]   Quae omnia ut fidei commendet, et animam retro in superioribus cum Deo egisse in commercio idearum, et inde huc transvenire, et hic quae retro norit de exemplaribus recensere, novum elaboravit argumentum, μαθησεις αναμνησεις, id est, discentias reminiscentias esse: venientes enim inde huc animas oblivisci eorum in quibus prius fuerint, dehinc ex his visibilibus edoctas recordari.

[0687B]   Primo quidem oblivionis capacem animam non cedam, quia tantam illi concessit divinitatem, ut Deo adaequetur: innatam eam facit, quod et solum armare potuissem ad testimonium plenae divinitatis: adjicit immortalem, incorruptibilem, incorporalem, quia hoc et Deum credidit, invisibilem, ineffigiabilem, uniformem, principalem, rationalem, intellectualem.

000-00-00 Serial Number=0514760971

De Baptismo Et De Poenitentia Reditus in Auctori Indicem

[1178C]   V, 21, nonnihil elucidandus, ubi ita Apostolus: Testor coram DEO.

[1178D]   III, 5, Apostolos, utpote jam praevia a Deo exemptos, nunquam affecerit, sed solum quoad alios deinceps immobilis perseveret.

[1179C]   Ad disciplinam autem pertinent quaecumque ad Dei cultum, sive ab hominibus Ecclesiae gubernandae praefectis, sive ab ipsomet Deo, ad communem observantiam, ordinata sunt; quanquam ea, quae nonnisi humanae ordinationis sunt, res merae disciplinae appellentur.

[1182A]   Paulo enim ante praemiserat: Gratias ago DEO, quod neminem vestrum baptizavi, nisi Crispum et Cajum, Baptizavi autem et Stephanae domum.

[1182D]   Potest etiam exponi pro se suamque causam tueri; ne ergo id agere videri posset, hinc gratias agit Deo, quod neminem baptizaverit.

[1183B]   Saepius, ubi certum est Ecclesiam nostram designari, quae a Deo in coelis ab aeterno ordinata, a Christo in terris plantata, et in unitate Baptismi coadunata, demum in coelis per visionem ac fruitivam dilectionem consummatur.

[1186B]   Interpretatur, est: cum Deo invalescens, aut secundum alios quasi dominatus est Deo.

[1191C]   Episcopi proprium, eique peculiariter attributum, [1191C] ac a Deo ipso sanctificatum.

[1194D]   Potest et ipse decipi, dum ex immaturo zelo accedit, et ab ipso Deo se impulsum credit, nondum tamen necessaria rerum credendarum cognitione instructus, ut illum fructuose suscipiat.

[1195D]   Et denique: Cunctatio ad baptismum, nihil aliud clamare videtur, quam: In me ante regnet peccatum, donec aliquando regnet etiam Dominus; adsint mihi membra injustitiae, et iniquitatis arma, deinde assumam etiam arma justitiae Deo, etc.

[1200B]   Invocato Deo) semperque paratae, ad Baptismum ex ordine cunctis administrandum.

[1201B]   Licebat autem Catechumenis intra Ecclesiam, ac cum reliquis orare, ibique coram DEO suum Baptismi flagrans desiderium explicare, etc.

[1201D]   Et DANIEL, VI, 10, orans flectebat genua sua, et adorabat, confitebaturque coram Deo suo, sicut et ante facere consueverat.

[1202D]   Orare autem et petere jejunantes a DEO praecedentium peccatorum remissionem [1203A] (quomodo autem petent, nisi illa confitentes?

[1203A]   Perhibet: Haec cum secum reputasset, genuflexo humi procumbens, veniam a DEO supplex poposcit, peccata sua confitens in martyrio, etc.

[1204D]   Hominis ergo primus Natalis est ex matre, quoad corpus: secundus ex DEO, quoad animam, quae mortua per peccatum, renascitur per Baptismum.

[1204D]   Sed EX DEO NATI sunt.

[1198B]   Apud homines (nimirum humanis viribus) hoc impossibile est, sed non apud DEUM; omnia enim possibilia sunt apud Deum; ubi non dixit, DEO, sed apud DEUM, id est, viribus divinae gratiae, qua nobis adjutis nihil jam tam arduum est, quod a nobis superari ac perfici nequeat.

[1164A]   IV, το χρισμα της ευαρεστησεως, unctionem beneplaciti (id est, mentis Deo bene placentis) dicit.

[1147A]   Deo constitit.

[1147A]   Nam et DEO Graeca phrasi, pro per DEUM: constitit vero pro firmiter stetit, aut potius pro constitutum est, intelligi potest.

[1160B]   Ad 2 notat, Primogenitus omnis creaturae est imago Dei perfecta, perfecte implens illum, cujus imago est, Homo, non similis Deo, sed ipse Deus; et ideo dicitur imago, et nunquam ad imaginem.

[1181A]   Credidit Abraham Deo, et reputatum est illi ad justitiam.

[1186B]   Interpretatur, est: cum Deo invalescens, aut secundum alios quasi dominatus est Deo.

[1174A]   Atque haec contra Protestantes nostros notanda erant, Sacerdotibus non veram potestatem remittendi, sed nonnisi mere declarativam jam factae a Deo remissionis, asserentibus.

[1145B]   TERROR DEI (id est maximus, ac velut a DEO ipso immissus) invasit omnes.

[1147A]   Alii a DEO constitit.

[1170A]   Invocato Deo) .

[1150B]   Invocato Deo.

[1152A]   Legit: DEO.

[1153D]   Februo deo, qui lustrationum potens creditur; lustrari (quod antiquis erat februari) autem eo mense civitatem necesse erat, ut justa diis Manibus solveret.

[1188A]   Ubi Noster: Caro corpore et sanguine Christi vescitur, ut anima Deo saginetur.

[1158A]   Credidere quidam hunc Archangelum fuisse Raphael, qui interpretatur Medicina DEI, ut olim peculiariter a DEO ad Tobiam a sua caecitate liberandum missus, ita ad aliorum quoque hominum graviores infirmitates curandas destinatus.

[1160D]   V, 3) dixit, abscondita cum Christo in Deo.

[1164A]   A Deo Patre.

[1166B]   Illi postquam imperata fecissent, significarunt, uni Amori nomen esse, alteri Anteroti, deo amantium injuriae vindici.

[1167D]   XXVIII, 10, Baptismum diluvio comparat, inquiens: Baptismi itaque gratiam Diluvium nominat (Propheta), quo fit, ut anima peccatis abluta et purgata, excusso a se veteri homine, domicilium deinceps fiat accommodum Deo in Spiritu.

[1160A]   Est autem et alia imago Dei in anima, eaque longe excellentior, quia penitus supernaturalis, qua videlicet Deo multo perfectius, quam per dotes nobis naturaliter ingenitas, appropinquamus, scilicet gratia sanctificans, quae, ut scholastici nostri ostendunt, est appropinquamus, scilicet gratia sanctificans, quae, ut scholastici nostri ostendunt, est formalis participatio divinae essentiae et naturae, per quam filii Dei nominamur, et sumus; praeterea autem fide intellectus noster cognoscit, et eum, ad quem spe tendit, charitate complectitur.

[1169A]   At ego quidem malim retinere textum, obscuriusculum quidem, at qui hoc sensu, satis utique commodo, intelligi potest: Sed mundus nihilominus rursus deliquit, in peccata pristina recidivus (maxime in progenie Cham, in patrem suum tam contumeliosi, cujus filius Chanaan, posterique ejus Chananaei a Deo ipso maledicti fuerant (Gen.

[1171C]   Invocato Deo), vel de ipsa forma Baptismi (ut Cap.

[1172D]   Itaque si volumus mysteria a Deo revelata intelligere, antea debemus credere, ut adeo fidem praecedere oporteat, et ex fide sequi intelligentiam; quod Tertullianus etiam alibi confirmat, ut in L.

[1173A]   Monet, ut simus consilia (humana) destruentes, et omnem altitudinem extollentem se adversus scientiam Dei (seu adversus ea, quae nobis per fidem de Deo innotescunt) et in captivitatem redigentes omnem intellectum in obsequium Christi.

[1173B]   Ac peccato illud avocabat: istud cum DEO conjungit, et familiarem reddit.

000-00-00 Serial Number=0053842723

De Carne Christi Reditus in Auctori Indicem

[0760B]   Quid enim indignius [0760B] Deo?

[0757C]   Quod ergo angelis inferioribus Deo licuit, uti, conversi in corpulentiam humanam, angeli nihilominus permanerent, hoc tu potentiori Deo aufers, quasi non valuerit Christus, vere hominem indutus, [0758A] Deus perseverare?

[0783C]   Quia Deus spiritus est, et de Deo natus est.

[0751C]   Deinde neque impossibilem fuisse aut inconvenientem Deo.

[0751C]   Neque etiam Deo indignam, neque stultam.

[0757A]   Periculum enim status sui Deo nullum est.

[0757B]   Sed nihil Deo par est: natura ejus ab omnium rerum conditione distat.

[0757B]   Si ergo quae a Deo distant, a quibus distat, cum convertuntur, amittunt quod fuerunt; ubi erit diversitas divinitatis a caeteris rebus, nisi ut contrarium obtineat, id est, ut Deus et in omnia converti possit, et qualis est, perseverare?

[0758B]   Igitur si neque ut impossibilem, neque ut periculosam Deo repudias corporationem, superest ut quasi indignam rejicias et accuses.

[0759A]   Si Christus Creatoris est, suum merito amavit; si ab alio Deo est, magis adamavit, quando alienum redemit.

[0759B]   Si revera de lupa, aut sue, aut vacca prodire voluisset, et ferae aut pecoris corpore indutus, regnum coelorum praedicaret, tua, opinor, illi censura praescriberet, turpe hoc Deo, et indignum hoc Dei Filio, et stultum propterea qui ita credat.

[0762B]   Quomodo hanc vocem interpretaris, Marcion, qui a Deo optimo, et simplici, et bono tantum, infers Jesum?

[0774B]   Habente igitur anima invisibile corpus, qui visibilem eam facere susceperat, utique dignius id ejus visibile fecisset, quod invisibile habebatur, quia nec hic mendacium, aut infirmitas Deo competit: mendacium, si aliud animam, quam quod erat, demonstravit; infirmitas, si id quod erat demonstrare non valuit.

[0774C]   Sed et si incorporalis anima deputetur, ut aliqua vi rationis occulta sit quidem anima, corpus tamen non sit, quidquid est anima; proinde impossibile Deo non erat, et proposito ejus congruentius competebat, nova aliqua corporis specie eam demonstrare, quam ista communi omnium, alterius jam notitiae; ne sine caussa visibilem ex invisibili facere gestisset animam, istis scilicet quaestionibus opportunam, per carnis in illam humanae defensionem.

[0775B]   Nihil adhuc de Deo discens, Deum nominat: nihil adhuc de judicio ejus admittens, [0775C] Deo commendare se dicit.

[0775C]   Nihil adhuc de Deo discens, Deum nominat: nihil adhuc de judicio ejus admittens, [0775C] Deo commendare se dicit.

[0779B]   I): Jesum Nazarenum, virum vobis a Deo destinatum, utique hominem.

[0779C]   Nam ut penes quemdam ex Valentini factione legi, primo non putant terrenam, et humanam Christo substantiam informatam, ne deterior angelis Dominus deprehendatur, qui non terrenae carnis extiterunt; dehinc, quod oporteret [0779C] similem nostri carnem similiter nasci, non de spiritu, nec de Deo, sed ex viri voluntate.

[0781C]   Haec est nativitas nova, dum homo nascitur in Deo; [0782A] in quo homine Deus natus est, carne antiqui seminis suscepta, sine semine antiquo, ut illam novo semine, id est, spiritaliter reformaret exclusis antiquitatis sordibus, expiatam.

[0782A]   Virgo erat adhuc terra nondum opere compressa, nondum sementi subacta: ex ea hominem factum accepimus a Deo in animam vivam.

[0782A]   Igitur si primus Adam de terra traditur, merito sequens, vel novissimus Adam, ut Apostolus dixit, proinde de terra, id est, carne nondum generationi resignata, in spiritum vivificantem a Deo est prolatus.

[0783A]   Sic denique homo cum Deo, dum caro hominis cum spiritu Dei.

[0783A]   Caro sine semine, ex homine; spiritus cum semine, ex Deo.

[0783B]   Quia aliud est quod a Deo sumpsit.

[0784A]   Ita, cum ipse sit de spiritu Dei, et spiritus Deus est, et Deus ex Deo natus ipse est, et ex carne hominis, homo in carne generatus.

[0784A]   Quid est ergo, non ex sanguine, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt ?

[0784B]   Sic enim scriptum esse contendunt: Non ex sanguine, nec ex carnis voluntate, nec ex viri, sed ex Deo natus est, quasi supra dictos credentes in nomine ejus designet, ut ostendat esse semen illud arcanum electorum, et spiritalium, quod sibi imbuunt.

[0784B]   Adeo singulariter, ut de Domino scriptum est: Et ex Deo natus est.

[0786A]   Accipe Christum, et audi Dominum Patri Deo colloquentem (Ps.

[0791A]   Et, Non ex sanguine, neque ex carnis et viri voluntate, sed ex Deo (Joan.

[0757C]   Quod ergo angelis inferioribus Deo licuit, uti, conversi in corpulentiam humanam, angeli nihilominus permanerent, hoc tu potentiori Deo aufers, quasi non valuerit Christus, vere hominem indutus, [0758A] Deus perseverare?

[0780A]   Agnoscunt hominem Deo mixtum, et negant hominem.

[0761B]   Aliter, non diceretur homo Christus, sine carne; nec hominis filius, sine aliquo parente homine: sicut nec Deus, sine Spiritu Dei; nec Dei Filius, sine Deo patre.

[0756A]   Tuo licuisse, aut ut impossibilem, aut inconvenientem Deo [0756B] existimaveris nativitatem.

[0756B]   Sed Deo nihil impossibile, nisi quod non vult.

[0753A]   Neque tamen Valentino favere illud ab eo adulteratum: Non ex sanguine, nec ex carnis voluntate, nec ex viri, sed ex Deo natus est.

[0761A]   Quodcumque Deo indignum est, mihi expedit.

000-00-00 Serial Number=0986585259

De Corona Reditus in Auctori Indicem

[0076A]   O militem in Deo gloriosum!

[0081B]   An non putas omni fideli licere concipere et constituere, dumtaxat quod Deo congruat, quod disciplinae conducat, quod saluti proficiat, dicente Domino: Cur autem non [0081C] et a vobis ipsis quod justum judicatis (Luc.

[0087B]   Sed et si nervos idem in sonum strinxit, non negabo et hoc ingenium cum sanctis fecisse, et Deo ministrasse, audiens David.

[0088B]   Dicimus enim ea demum et nostris, et superiorum usibus, et Dei rebus, et ipsi Christo competisse, quae meras utilitates, et certa subsidia, et honesta solatia necessariis vitaehumanae [0088B] procurant: ut ab ipso Deo inspirata credantur priore prospectore, et instructore, et oblectatore, si forte, hominis sui.

[0089A]   VI et VIII): quibus utique [0089A] et in prima dedicationis solemnitate, et in secunda restitutionis gratulatione competisset coronari, si dignum Deo esset (I Esdr.

[0092B]   Et signum postulabit a principe, qui jam a Deo accepit?

[0093A]   X): dum tamen, suscepta fide [0092C] atque signata, aut deserendum statim sit, ut a multis actum, aut omnibus modis cavillandum, ne [0093A] quid adversus Deum committatur, quae nec ex militia permittuntur; aut novissime perpetiendum pro Deo, quod aeque fides pagana condixit.

[0094A]   Laurea ista Apollini vel Libero sacra est: illi, ut deo telorum; huic, ut deo triumphorum.

[0094A]   Laurea ista Apollini vel Libero sacra est: illi, ut deo telorum; huic, ut deo triumphorum.

[0094B]   Hoc erit, Non potestis Deo servire et mammonae (Matth.

[0094B]   Hoc erit, Reddite quae sunt Caesaris Caesari, et quae Dei Deo (Matth.

[0094B]   XXII, 21): nec hominem Deo reddere, et denarium Caesari auferre?

[0095A]   Sed et tu proinde miles ac servus alterius es: et si duorum, Dei et Caesaris, certe tunc non Caesaris, cum te Deo debes, etiam in communibus, credo, potiori.

[0097A]   Praefabitur quidem Claudius etiam coelum sideribus apud Homeri carmina coronatum; certe a Deo, certe homini, igitur et homo ipse a Deo coronandus est.

[0097A]   Praefabitur quidem Claudius etiam coelum sideribus apud Homeri carmina coronatum; certe a Deo, certe homini, igitur et homo ipse a Deo coronandus est.

[0101A]   Serva Deo rem suam intaminatam.

[0102A]   Nam et reges nos Deo et Patri suo fecit Christus Jesus (Apoc.

[0102B]   Erubescite, commilitones ejus, jam non ab ipso judicandi, sed ab aliquo Mithrae milite, qui cum initiatur in spelaeo, in castris vere tenebrarum, coronam interposito gladio sibi oblatam, quasi mimum martyrii, dehinc capiti suo accommodatam, monetur obvia manu a capite pellere, et in humerum, si forte, transferre, dicens Mithram esse coronam suam, atque exinde numquam coronatur, idque in signum habet ad probationem sui, [0102B] sicubi tentatus fuerit de sacramento: statimque creditur Mithrae miles, si dejecerit coronam, si eam in Deo suo esse dixerit.

[0082C]   Substantia tibi a Deo tradita est, habitus a saeculo, quanquam nec habitus extraordinarius ordinario usui obstrepit.

[0094B]   XVI, 24): mammonae manum tradere, et a Deo absistere?

[0089B]   Quid enim tam indignum Deo, quam quod dignum idolo?

000-00-00 Serial Number=0725894272

De Cultu Foeminarum Reditus in Auctori Indicem

[1306C]   Certi erant omnem, et gloriam, et ambitionem, et affectationem per carnem placendi Deo displicere.

[1313A]   Sic ergo et circa actum materiarum census a Deo descendens, accusat Deo extraneum, ut reum scilicet gloriae saecularis.

[1312B]   Non ergo natura optima sunt ista, quae a Deo non sunt, auctore naturae; sic diabolo esse intelliguntur, ab interpolatore naturae.

[1312B]   Caeterum, si materiae ex Deo sunt, non statim et hujusmodi fructus illarum; nam et omnes [1313A] istae profanae spectaculorum saecularium voluptates, sicut de ipsis suum volumen edidimus, ipsa etiam idololatria ex rebus Dei constat: non tamen ideo circi furoribus, aut arenae atrocitatibus, aut scenae turpitudinibus, christianum affici oportet, quia Deus et equum, et pantheram, et vocem homini dedit: nec ideo idololatriam impune faciet christianus, quia Dei conditio est et thus, et merum, et ignis qui vescitur, et animalia quae victimae fiunt, cum et ipsa materia, quae adoratur, Dei sit.

[1313A]   Sic ergo et circa actum materiarum census a Deo descendens, accusat Deo extraneum, ut reum scilicet gloriae saecularis.

[1317A]   Perversa sunt omnia, quae a Deo non sunt.

[1321B]   Ille indubitate hujusmodi ingenia concinnavit, ut in nobis quodammodo manus Deo inferret].

[1325A]   An et nobis quaedam respectu obediendae gravitatis propter metum debitum Domino detrahuntur siquidem et viris propter foeminas, ut foeminis propter viros, vitio naturae ingenita est placendi voluntas, propriasque praestigias formae et hic sexus sibi agnoscit, barbam acrius caedere, intervellere, circumradere, capillum disponere, etiam colorare canitiem, primam quamque subducere totius corporis lanuginem, pigmento quoque muliebri distinguere, caetera pulveris cujusdam asperitudine laevigare, tum speculum omni occasione consulere, anxie inspicere, cum tamen, cognito Deo adempta placendi voluntate, per luxuriae vacationem [1325B] omnia illa ut otiosa, ut hostilia pudicitiae recusantur.

[1327A]   Quidam ipsam Dei creaturam sibi interdicunt, abstinentes vino et animalibus esculentis, quorum fructus nulli periculo aut sollicitudini adjacent; sed humilitatem animae suae in victus quoque castigatione Deo immolant.

[1328B]   Quod si iidem angeli, qui et materias ejusmodi et illecebras [1328B] detexerunt, auri dico et lapidum illustrium et operas eorum tradiderunt, et jam ipsum calliblepharum vellerumque tincturas inter caetera docuerunt, damnati a Deo sunt, ut Enoch refert: quomodo placebimus Deo, gaudentes rebus illorum, qui iram et animadversionem Dei provocaverunt?

[1328B]   Quod si iidem angeli, qui et materias ejusmodi et illecebras [1328B] detexerunt, auri dico et lapidum illustrium et operas eorum tradiderunt, et jam ipsum calliblepharum vellerumque tincturas inter caetera docuerunt, damnati a Deo sunt, ut Enoch refert: quomodo placebimus Deo, gaudentes rebus illorum, qui iram et animadversionem Dei provocaverunt?

[1329A]   Quanto enim melius et cautius egerimus, si praesumamus, omnia quidem a Deo provisa tunc et in saeculo posita, uti nunc essent, in quibus disciplina servorum ejus probaretur, ut per licentiam utendi continentiae experientia procederet.

[1313B]   [1313B] Nam ut quaeque rerum, per singulas quasque terras et unamquamque regionem materiis a Deo distributa sunt, invicem sibi peregrina, apud exteros mutuo rara, apud vos jure, si utique, vel appetuntur, vel negliguntur, quia non tantus est in illis fervor gloriae, inter domesticos frigidae.

[1312B]   Non placet Deo, quod non ipse produxit, nisi si non potuit purpureas et aerinas oves nasci jubere.

[1327A]   Nos destinati a Deo ante mundum in aestimationem temporum; tanquam castigando et castrando, ut ita dixerim, saeculo erudimur a Domino.

[1315B]   Non a Deo, sed ab angelis peccatoribus esse vestium colores, aurique opera et lapillos.

000-00-00 Serial Number=0332857370

De Execrandis Gentium Diis [Fragmentum] Reditus in Auctori Indicem

[1117A]   De quibus ergo actibus eorum primum tractabimus, de nativitate, de latitatione, de ignorantia, de parricidio, de adulteriis, de obscenis actibus, [1117A] de rebus non a Deo, sed ab hominibus immundissimis, et truculentissimis commissis, qui si essent in his temporibus, omnibus legibus rei subjacerent, quae multo justiores, et severiores, quam actus illorum.

[1118A]   Haec, qui adulteria spectant, ad quae proni sunt peccatores, ideo facile credunt, ut malefacti auctoritatis, et omnis spurcitiae de ficto deo mutuentur.

000-00-00 Serial Number=0724797666

De Exhortatione Castitatis Reditus in Auctori Indicem

[0928B]   Ad hanc meam cohortationem, frater dilectissime, accedunt etiam saecularia exempla, quae saepe nobis etiam in testimonio posita sunt, cum quid bonum, et Deo placitum ab extraneis quoque agnoscitur, et testimonio oneratur.

[0930A]   Quanti igitur et quantae in ecclesiasticis ordinibus de continentia censentur, qui Deo nubere maluerunt, qui carnis suae honorem restituerunt, quique se jam illius aevi filios dicaverunt, occidentes in se concupiscentiam libidinis, et totum illud quod intra paradisum non potuit admitti?

[0915B]   Modestia est enim, ablatum non desiderare, et ablatum [0915B] a Domino Deo; sine cujus voluntate nec folium de arbore delabitur, nec passer assis unius ad terram cadit.

[0916B]   Proinde et tu, si non obaudieris Deo, qui te, proposito praecepto, liberae potestatis instituit, per voluntatis libertatem volens deverges in id quod Deus non vult, et ita te putas a diabolo subversum, qui etsi quid vult te velle quod Deus non vult, non tamen facit ut et velis; quia nec tunc istos protoplastos ad voluntatem delicti subegit; imo neque invitos, neque ignorantes quid Deus nollet; utique enim nolebat fieri, cum admisso mortem destinabat.

[0917A]   Nam etsi quaedam videntur voluntatem Dei sapere, dum a Deo permittuntur, non statim omne quod permittitur, ex mera et tota voluntate procedit ejus qui permittit.

[0920B]   Nam cum hominem figurasset, eique parem necessariam propexisset, unam de costis ejus mutuatus, unam illi foeminam finxit; cum utique nec artifex, nec materia defecisset, plures costae in Adam, et infatigabiles manus in Deo, sed non plures uxores apud Deum et ideo homo Dei Adam, et mulier Dei Eva, unis inter se nuptiis functi sunt.

[0922B]   Scriptum est: Regnum quoque nos et sacerdotes Deo et Patri suo fecit (Apoc.

[0922B]   Unusquisque enim sua fide vivit, nec est personarum acceptio apud Deum; quoniam non auditores legis justificantur a Deo, sed factores, secundum quod et Apostolus dicit (Rom.

[0928A]   Sed fortasse illo tempore praegnantis uxoris, remedium tantae sollicitudini a Deo petere audebis, quod in te positum recusasti.

[0928A]   Nullam enim credidimus, Deo volente, sterilem aut anum enixam; quod adeo magis evenire potest, si quis praesumptione hujus providentiae suae Dei aemulationem provocarit.

[0928C]   Nam prior cum ipsi pontifici maximo iterare matrimonium non licet, utique monogamiae gloria est: [0928C] cum autem Dei sacramenta Satanas affectat, provocatio est nostra; imo suffusio, si pigri sumus ad continentiam Deo exhibendam, quam diabolo quidam praestant, nunc virginitate, nunc viduitate perpetua.

[0927B]   Hujusmodi uxores etiam plures haberi Deo gratum est.

000-00-00 Serial Number=0847988009

De Fuga In Persecutione Reditus in Auctori Indicem

[0107C]   Igitur qui putant fugiendum, aut malum exprobrant Deo, si persecutionem uti malum fugiant; bonum enim nemo devitat; aut fortiores se Deo existimant, qui putant se evadere posse, si Deus tale aliquid voluerit evenire.

[0108B]   Si vero in Deo totum est, cur non totum relinquimus arbitrio ejus?

[0107A]   Si enim persecutio a Deo evenit, nullo modo fugiendum erit quod a Deo evenit.

[0113A]   Fugerat et quidam animosus prophetes [0113A] Dominum, trajecerat ab Joppe Tarsum, quasi a Deo transfretaret; sed illum non dico in mari et in terra, verum in utero etiam bestiae invenio, in quo nec mori per triduum potuit, nec vel sic Deum evadere.

[0102D]   Si enim persecutio a Deo evenit.

[0102D]   Sicut duplex ratio offendit, quia neque debeat devitari neque evadi possit, quod a Deo evenit.

[0102D]   Non debet devitari, quia bonus; necesse est enim bonum esse omne quod Deo visum est.

[0103B]   Igitur [0103B] consultationi tuae ordinem quoque induimus, animadvertentes ante determinari oportere de statu ipsius persecutionis, utrum a Deo obveniat, an a diabolo, quo facilius de obitu ejus constare possit.

[0103B]   Sed non statim hac sententia caeteris retractatibus locum dabimus, ne a praesenti articulo avocemur, si quis responderit: Ergo et malum a Deo, et delictum a Deo; nihil jam in diabolo, nihil etiam in nobis ipsis.

[0103B]   Circa hanc interim dixerim nihil fieri sine Dei voluntate, respiciens eam in primis dignam Deo esse, et, ut ita dixerim, necessariam, ad probationem scilicet servorum ejus sive reprobationem.

[0103C]   Porro judicium soli Deo competit.

[0104B]   Si quod iniquitas a Deo non est, sed a diabolo, persecutio autem ex iniquitate consistit (quid enim iniquius quam veri Dei antistites, omnis sectatores veritatis, nocentissimorum more tractari?

[0104C]   Nam infirma mundi electa sunt a Deo, ut confundantur fortia; et stulta ejus, ut confundantur sapientia (I Cor.

[0105A]   Habes exemplum Job, cui diabolus nullam potuit incutere tentationem, nisi a Deo accepisset potestatem, nec in substantiam quidem ejus, nisi Dominus, Ecce, dixisset, omnia quae sunt ei, in manu tua do, in ipsum autem ne extenderis manum (Job, I, 12).

[0105C]   Nec in porcorum gregem diaboli legio habuit potestatem, nisi eam de Deo impetrasset, tantum abest ut in oves Dei habeat.

[0105C]   XL, 15), et in pulverem areae , et in salivam nationibus deputatis a Deo, ac per hoc diabolo expositis in vacuam quodammodo possessionem.

[0107A]   Si enim persecutio a Deo evenit, nullo modo fugiendum erit quod a Deo evenit.

[0107A]   Sicut duplex ratio defendit, quia neque debeat devitari, neque evadi possit quod a Deo evenit.

[0107A]   Non quod ignoraret bonum esse, nisi vidisset; sed ut hoc sono portenderet bonum esse, quod Deo visum est?

[0107A]   Multa quidem sunt, quae a Deo eveniant, et alicujus malo eveniant.

[0107B]   Si autem statu quidem bonum quod a Deo venit (nihil enim a Deo non bonum, quia divinum, quia rationale), sensui vero malum videtur, erit status in tuto, sensus in vitio.

[0107C]   Ita si bonum persecutio quoquo modo, quia de statu constat, merito definimus, quod bonum est, vitari non oportere: quia delictum sit, quod bonum est recusare; eo amplius, quod Deo visum est: jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi.

[0107C]   Ita si bonum persecutio quoquo modo, quia de statu constat, merito definimus, quod bonum est, vitari non oportere: quia delictum sit, quod bonum est recusare; eo amplius, quod Deo visum est: jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi.

[0107C]   Igitur qui putant fugiendum, aut malum exprobrant Deo, si persecutionem uti malum fugiant; bonum enim nemo devitat; aut fortiores se Deo existimant, qui putant se evadere posse, si Deus tale aliquid voluerit evenire.

[0108A]   Jam nunc aut in nobis est utrumque, aut totum in Deo.

[0108B]   Quale est, ut ad fugiendum Deo honorem reddas, qui possit te etiam fugientem producere in medium, ad contestandum autem inhonores illum, desperans potentiam protectionis ab illo?

[0117B]   Quid autem Deo debeo, sicut denarium Caesari, nisi sanguinem, quem pro me Filius fudit ipsius?

[0110B]   Primo quidem, si a Deo persecutio est, quale est ut idem fugiendam eam mandet, qui et infert?

[0114B]   Ut autem redimas hominem tuum nummis, quem sanguine suo redemit Christus, quam indignum Deo et dispositione ejus, qui Filio suo non [0114C] pepercit pro te, ut fieret maledictum pro nobis; quia maledictus qui pependerit in ligno; qui tanquam ovis ad victimam ductus est, et tanquam agnus ante tondentem, sic non aperuit os; sed posuit dorsum suum in flagella, maxillas autem in palmas, et faciem non avertit a sputaminibus, et inter iniquos deputatus est (Is.

[0116A]   Si non possumus Deo servire et mammonae, possumus a Deo redimi et a mammona?

[0116A]   Si non possumus Deo servire et mammonae, possumus a Deo redimi et a mammona?

[0116B]   Aspice regnorum et imperiorum utique a Deo [0116C] dispositum statum, in cujus manu cor regis (Prov.

[0117A]   Aut quomodo reddam quae sunt Dei Deo?

[0117B]   Quod si Deo quidem hominem, et sanguinem meum debeo; nunc vero in eo sum tempore, ut quod Deo debeo expostuler; utique fraudem Deo facio, id agens, ne quod debeo solvam.

[0117B]   Quod si Deo quidem hominem, et sanguinem meum debeo; nunc vero in eo sum tempore, ut quod Deo debeo expostuler; utique fraudem Deo facio, id agens, ne quod debeo solvam.

[0117B]   Quod si Deo quidem hominem, et sanguinem meum debeo; nunc vero in eo sum tempore, ut quod Deo debeo expostuler; utique fraudem Deo facio, id agens, ne quod debeo solvam.

[0117B]   Bene observavi praeceptum, Caesari reddens quae sunt Caesaris, Deo vero quae sunt Dei abnegans?

[0118B]   XVI), quomodo intelligendum sit, parabola praemissa doceat, ad populum judaicum dicta, qui commissam sibi rationem Domini cum male administrasset, deberet de mammonae hominibus, quod nos eramus, amicos sibi potius prospicere, quam inimicos; et revelare nos a debitis peccatorum, quibus Deo detinebamur, si nobis de dominica ratione conferrent; ut cum coepisset ab hujus deficere gratia, ad nostram fidem refugientes, reciperentur in tabernacula aeterna.

[0103B]   Sed non statim hac sententia caeteris retractatibus locum dabimus, ne a praesenti articulo avocemur, si quis responderit: Ergo et malum a Deo, et delictum a Deo; nihil jam in diabolo, nihil etiam in nobis ipsis.

[0107A]   Necesse est enim bonum esse omne quod Deo visum est.

[0107B]   Si autem statu quidem bonum quod a Deo venit (nihil enim a Deo non bonum, quia divinum, quia rationale), sensui vero malum videtur, erit status in tuto, sensus in vitio.

[0107A]   Imo bonum est ideo, quia a Deo evenit, ut divinum et rationale.

000-00-00 Serial Number=0768883288

De Idolatria Reditus in Auctori Indicem

[0663C]   Atenim idololatria fraudem Deo facit, honores illi suos denegans, et conferens aliis, ut fraudi etiam contumeliam conjungat.

[0664A]   Sed universa nomina criminum discedant in operum suorum proprietates; remaneat idololatria in eo quod ipsa est: sufficit sibi tam inimicum Deo nomen, tam locuples substantia criminis, quae tot ramos porrigit, tam venas defundit, ut de hoc cum maxime materia suscepta sit, quot modis nobis [0664B] praecavenda sit idololatriae latitudo.

[0667A]   Quid tibi cum Deo est, si tuis legibus?

[0671B]   VI), amatores foeminarum, proditores etiam hujus curiositatis, propterea quoque damnatos a Deo.

[0675B]   Aut ubi coeperit sapere, prius sapiat oportet, quod prius didicit, id est, de Deo et fide: proinde illa respuet, nec recipiet.

[0683B]   Et cum audisset, Caesaris: Reddite, ait, quae sunt Caesaris Caesari, et quae sunt Dei Deo ; id est imaginem Caesaris Caesari, quae in nummo est, et imaginem Dei Deo, quae in homine est: ut Caesari quidem pecuniam reddas, Deo temetipsum.

[0681A]   Certe sive hac, sive illac, reus es confusionis in Deo (Matth.

[0682B]   Nobis quibus sabbata extranea sunt et neomeniae et feriae a Deo aliquando dilectae, Saturnalia, et Januariae, et Brumae, et Matronales frequentantur?

[0683B]   XXII) Caesari quae sunt Caesaris, bene quod opposuit, et quae sunt Dei Deo.

[0683B]   Et cum audisset, Caesaris: Reddite, ait, quae sunt Caesaris Caesari, et quae sunt Dei Deo ; id est imaginem Caesaris Caesari, quae in nummo est, et imaginem Dei Deo, quae in homine est: ut Caesari quidem pecuniam reddas, Deo temetipsum.

[0683B]   Et cum audisset, Caesaris: Reddite, ait, quae sunt Caesaris Caesari, et quae sunt Dei Deo ; id est imaginem Caesaris Caesari, quae in nummo est, et imaginem Dei Deo, quae in homine est: ut Caesari quidem pecuniam reddas, Deo temetipsum.

[0683C]   Non utique quod [0683C] Dei honor est, sed quod ejus qui pro Deo hujusmodi officiis honoratur, quantum in manifesto est, salva operatione quae est in occulto, ad daemonia perveniens.

[0685A]   Nullum denique cultum a Deo maledictum [0685B] invenio, nisi muliebrem in viro (Deut.

[0690B]   Non convenit sacramento divino et humano, signo Christi et signo diaboli, castris lucis et castris tenebrarum: non potest una anima duobus deberi, Deo et Caesari (Matth.

[0666A]   Antecesserat praedicens Enoch omnia elementa, omnem mundi sensum quae [0665C] coelo, quae mari, quae terra continentur, in i dololatriam [0666A] versuros daemonas et spiritus desertorum angelorum, ut pro Deo adversus Dominum consecrarentur.

000-00-00 Serial Number=0572298527

De Jejuniis Reditus in Auctori Indicem

[0969A]   Aut contende diabolum cum Deo facere nostro, aut Satanas Paracletus habeatur.

[0969A]   Et quomodo Dei nostri officia indicit, nec alii offerenda quam Deo nostro?

[0957A]   III, 8); Xerophagias vero [0956B] novum affectati officii nomen, et proximum ethnicae superstitioni; quales castimoniae Apim, Isidem, et magnam Matrem certorum eduliorum exceptione purificant; [0957A] cum fides libera in Christo ne Judaicae quidem legi abstinentiam quorumdam ciborum debeat, semel in totum macellum ab Apostolo admissa, detestatore eorum qui sicut nubere prohibeant, ita jubeant cibis abstinere a Deo conditis; et ideo nos esse jam tunc praenotatos in novissimis temporibus abscedentes a fide, intendentes spiritibus mundi seductoribus, doctrinis mendaciloquorum, inustam habentes conscientiam (I Tim.

[0965B]   CI, 10) Habet enim et abstinentia vini suos titulos, quae et Samuelem Deo voverat, et Aaronem consecrarat.

[0961C]   I, 11), ut testatur per Esaiam, hoc erit tempus quo homo Deo adaequetur, [0961D] cum sine pabulo vivit.

[0978B]   Caeterum, saginatior christianus ursis et leonibus forte, quam Deo, erit necessarius, nisi quod et adverus bestias maciem exercere debebit.

[0958A]   Acceperat [0958A] Adam a Deo legem non gustandi de arbore agnitionis boni et mali, moriturus si gustasset.

[0962B]   Hae erunt vires jejunantium Deo: coelum pro ejusmodi militat.

[0968B]   Sed et illud in medio est, quaedam ex his officiis a Deo homini imperata, legem constituisse; quaedam ab homine Deo oblata, [0968C] votum expunxisse; tamen et votum, cum a Deo acceptatum est, legem in posterum facit, per auctoritatem acceptatoris, exinde enim faciendum mandavit, qui factum comprobavit.

[0975A]   Et qui manducat, et qui non manducat, Deo agit gratias.

[0964C]   I, 17) qua hoc ipsum quoque saperet, quibus modis [0964C] de Deo impetraretur agnitio sacramentorum.

[0955A]   Nam quod ad jejunia pertineat, certos dies a Deo constitutos opponunt, ut cum in Levitico praecipit Dominus Moysi decimam mensis septimi diem placationis: Sancta, inquiens, erit vobis dies, et vexabilis animas vestras; [0955B] et omnis anima quae vexata non fuerit illa die, exterminabitur de populo suo (Levit.

[0957B]   XI, 19), sic et Apostolum docere, quod esca nos Deo non commendet, neque abundantes si edamus, neque deficientes si non edamus (I Cor.

[0957B]   His et hujusmodi sensibus eo jam subtiliter tendunt, ut unusquisque pronior ventri possit supervacua, nec adeo necessaria, existimare sublati vel diminuti vel demorati cibi officia, praeponente scilicet Deo justitiae et innocentiae opera.

[0958A]   Verum et ipse tunc in psychicum reversus post ecstasin spiritalem, in qua magnum illud sacramentum in Christum et Ecclesiam prophetaverat, nec jam capiens quae erant spiritus, facilius ventri quam Deo cessit, pabulo potiusquam praecepto annuit; salutem gula vendidit.

[0958B]   L, 18), quis jam dubitabit omnium erga victum macerationum hanc fuisse rationem, qua rursus interdicto cibo, et observato praecepto, primordiale jam delictum expiaretur, ut homo per eamdem materiam caussae satis Deo faciat, per quam offenderat, [0958C] id est, per cibi interdictionem; atque ita salutem aemulo modo redaccenderet inedia, sicut exstinxerat sagina, pro unico illicito plura licita contemnens.

[0959C]   [0959C] Denique, ubi jam et familiaris populus allegi Deo coepit, et restitutio hominis imbui potuit, tunc leges disciplinaeque omnes impositae etiam quae decerperent victum, ademptis quibusdam veluti immundis, quo facilius aliquando jejunia toleraret homo, perpetua in quibusdam abstinentia usus.

[0959C]   Nam et primus populus primi hominis resculpserat crimen, pronior ventri quam Deo deprehensus; cum de duritia Aegyptiae servitutis valida manu Dei et sublimi brachio ereptus Dominus ejus visus; et terrae lacte [0960A] et melle mananti destinatus; statim autem solitudinis copiosae circumspectu scandalizatus, saturitatis Aegyptiae detrimenta suspirans, in Moysen et Aaron mussitavit: Utinam obiissemus percussi a Domino in terra Aegypti, quando super ollas carnium sedebamus, et panes in plenitudinem comedebamus!

[0960B]   Nunc si temere rationes castigati a Deo victus, et castigandi propter Deum a nobis, ad primordiorum experimenta revocavimus, conscientiam communem consulamus, ipsa natura enuntiabit, quales nos ante pabulum et potum in virgine adhuc saliva exhibere consuerit rebus duntaxat sensus agendis quo divina tractantur si multo pollentioris mentis, si multo vivatioris cordis, quam cum totum illud domicilium interioris hominis, escis stipatum, vinis inundatum, [0960C] decoquendis jam stercoribus aestuans, praemeditatorium efficitur latrinarum, in quo plane nihil tam in proximo supersit, quam ad lasciviam sapere.

[0963A]   Sed non modo naturae mutationem, aut periculorum aversionem, aut delictorum oblitterationem; verumetiam sacramentorum agnitionem, jejunia de Deo merebuntur.

[0961B]   IV, 4); cum quidem nec ipsum Moysen Deo pastum, inediamque ejus nomine saginatam constanter contemplari valeret pinguior populus.

[0962C]   Satis enim poenitentia scelerum commendaverat Deo jejunium triduo functa, etiam pecudibus enectis, quibus iratus Deus non erat (Jon.

[0963A]   Per quod Anna quoque ambiens uxor Helcanae retro sterilis impetravit facile a Deo inanem cibo ventrem filio implere, et quidem propheta.

[0963A]   Adspice Danielis exemplum, circa somnium regis Babylonis omnes turbantur sophistae, negant ultro de praestantia humana posse cognosci; solus Daniel Deo fidens, et sciens quod ad demerendam Dei gratiam faceret, spatium tridui postulat, cum sua fraternitate jejunat, atque ita orationibus commendatis, et ordinem et significationem [0963B] somnii per omnia instruitur, tyranni sophistis parcitur, Deus glorificatur, Daniel honoratur; non minorem Dei gratiam et postea quoque relaturus anno primo regis Darii, cum ex recogitatu praedicatorum temporum ab Hieremia, dedit faciem suam Deo in jejuniis et sacco et cinere.

[0963B]   Adspice Danielis exemplum, circa somnium regis Babylonis omnes turbantur sophistae, negant ultro de praestantia humana posse cognosci; solus Daniel Deo fidens, et sciens quod ad demerendam Dei gratiam faceret, spatium tridui postulat, cum sua fraternitate jejunat, atque ita orationibus commendatis, et ordinem et significationem [0963B] somnii per omnia instruitur, tyranni sophistis parcitur, Deus glorificatur, Daniel honoratur; non minorem Dei gratiam et postea quoque relaturus anno primo regis Darii, cum ex recogitatu praedicatorum temporum ab Hieremia, dedit faciem suam Deo in jejuniis et sacco et cinere.

[0963B]   Si Deo miserabilis, leonibus in lacu fuerat horribilis; ubi quidem illi sex diebus jejunanti prandium angelus procuravit.

[0968A]   Haec erit statio sera, quae ad vesperam jejunans, pinguiorem orationem Deo immolat.

[0968C]   Sed et illud in medio est, quaedam ex his officiis a Deo homini imperata, legem constituisse; quaedam ab homine Deo oblata, [0968C] votum expunxisse; tamen et votum, cum a Deo acceptatum est, legem in posterum facit, per auctoritatem acceptatoris, exinde enim faciendum mandavit, qui factum comprobavit.

[0964C]   In illis, inquit, diebus, ego Daniel eram lugens, per tres hebdomadas, panem suavem non edi, caro et vinum non introierunt in os meum, oleo unctus non sum, donec consummarentur tres hebdomades, quibus transactis angelus emissus est taliter adloquens: Daniel, homo es miserabilis; ne timueris, quoniam ex die prima qua dedisti animam tuam recogitatui et humiliationi coram Deo, exauditum est verbum tuum, et ego introivi verbo tuo.

[0965B]   Quanquam ubi abstinentia vini aut a Deo exigitur, aut ab homine vovetur, [0965C] illic intelligatur etiam pabuli pressura formam praestruens potui.

[0965C]   Verisimile non est, ut quis dimidiam gulam Deo immolet, aquis sobrius, et cibis ebrius.

[0968A]   Sed et Daniel, anno primo regis Darii, cum jejunans in sacco et cinere exomologesin Deo ageret, et adhuc, inquit, loquente me in oratione, ecce vir quem videram in somnis initio, velociter volans adpropinquavit mihi quasi hora vespertini sacrificii.

[0968B]   Sed et illud in medio est, quaedam ex his officiis a Deo homini imperata, legem constituisse; quaedam ab homine Deo oblata, [0968C] votum expunxisse; tamen et votum, cum a Deo acceptatum est, legem in posterum facit, per auctoritatem acceptatoris, exinde enim faciendum mandavit, qui factum comprobavit.

[0968C]   Eam enim formam reprehendentes qua et vetera decucurrerunt, et ex ea retorquentes quae adversarii veterum adversus illa poterant retractare; aut et illa recusare debebunt, aut certe ista suscipere necessario, maxime cum et ista, a quocumque institutore sint, sive spiritali, sive tantum fideli, eidem Deo [0969A] currant, cui et vetera.

[0971C]   Ego me saeculo, non Deo liberum memini: sic mecum est ultro officium facere Domino, sicut indicere illius est; non tantum obsequi ei debeo, sed [0972A] et adulari; illud enim imperio ejus, hoc arbitrio meo praesto.

[0974A]   Duas in anno hebdomadas xerophagiarum, nec totas, exceptis scilicet sabbatis et dominicis offerimus Deo; abstinentes ab eis, quae non rejicimus, sed differimus.

[0975A]   Nam qui in istis servit, placabilis et propitiabilis Deo nostro est.

[0975B]   Nec enim, inquit, esus aut potus est Dei regnum, et, Esca nos Deo non commendat; non ut de arida dictum putes, sed potius de uncta et accurata.

[0976A]   Prohibitus enim a Deo fuerat, illic cibum in totum attingere; sed ab alio mox sene mentito prophetiam temere pastus, secundum verbum Dei ibidem factum [0976B] super mensam, non est in paternis sepultus: leonis enim in via occursu prostratur, et apud exteros conditus, poenam deserti jejunii luit.

[0977A]   Ille denique idolo gulam suam mactat, tu Deo non vis.

[0978A]   Nos certi sumus, eos qui in carne sunt, Deo placere non posse; non utique in substantia carnis, sed in cura, sed in affectione, sed in operatione, sed in voluntate.

[0976A]   Hanc enim meruerat a Deo plagam domus impudens, sacrificiorum carnalium defraudatrix.

[0966A]   An autem et Apostolus xerophagias norit, qui majora celebraverat, sitim et famem et multa jejunia, qui ebrietates et commessationes recusaverat, vel de discipulo Timotheo argumenti satis est, quem propter stomachum et assiduas imbecillitates modico vino monens uti, quo ille non ex institutione, sed ex devotione abstinebat (caeterum, stomacho magis consuetudo prodesset) [0966A] hoc ipso abstinentiam vini dignam Deo suasit, quam ex necessitate dissuasit (Cf.

[0969B]   Sed rursus palos terminales figitis Deo, sicut de gratia, ita de disciplina; sicut de charismatibus, ita et de solemnibus; ut proinde officia cessaverint, quemadmodum et beneficia ejus, atque ita negetis usque adhuc eum munia imponere, quia et hic Lex et Prophetae usque ad Joannem: superest ut totum auferatis, quantum in vobis tam otiosum.

000-00-00 Serial Number=0151249588

De Judicio Domini [Incertus] Reditus in Auctori Indicem

[1092B]   Tunc homines primae pensare praemia vitae Incipient, crimenque suum culpasque putare, [1092B] Et poenis retinere, procul de morte futuris, Judiciisque Dei memores adstare piorum, Exspectare suam suorumque ex crimine poenam; Funditus aut pecorum sine nomine vivere vitam, Incassumque Deo jam surdo fundere fletum.

[1094B]   Est locus Eois Domino dilectus in oris, Lux ubi clara, nitens, spiratque salubrior aura, Aeternusque dies, atque immutabile tempus; [1094B] Est secreta Deo regio, ditissima campis, Atque beata nimis, sudaeque in cardine sedis.

[1092C]   Si quem forte rogis abolevit flamma sepultum, Aut aliquem caecis disjecerit aequor in undis, Si cujusque fame satiarunt viscera pisces, Aut fixere ferae crudelia funera membris, Alitibus jacuit raptato corpore sanguis, Ultima non Domino rapient sua munera magno Apparere Deo vivos de morte necesse est, Resumptisque suis homines adstare figuris.

[1093A]   Ad vocem ergo Dei mundo per cuncta tremente, Et motis penitus virtutibus aeris alti, Tunc fragor insolitus, tunc maxima murmura coeli, [1093A] Adveniente Deo, totius judice mundi.

[1093A]   Sic veniente Deo,sonitus cum voce potentis; Omnia continuo ruptis per regna sepulcris, Omnis humus latis effundit hiatibus ossa, [1093B] Viventesque patens populos eructat arena, Haerent membra comis, nectunturque ossa medullis, Consertique regunt spirantia corpora nervi, Et simul infuso motantur sanguine venae, Dimissisque cavis, animae redduntur apertis, Organa quaeque sua repetunt surgentia parte.

[1097B]   Obstupuere quidem plures patuisse sepulcra, Et cerni in clara praemortua corpora luce; Miratique pios sermones, dulcia dicta, Ipsa voce suas tendunt ad sidera palmas, Gratanturque Deo, et victori talia Christo, Illos non tumulos certum est repetisse silentes, [1097C] Amplius aut terrae retineri viscere clausos; Relliqua sed recubat nunc turba cubilibus imis; [1098A] Ille dies donec, completo tempore, magnus Adveniat.

[1098B]   Sic meliora piis flagrabunt omnia vobis, Sic quoque coelestis capietis munera vitae, Cumque Deo longum semper vivetis in aevum, [1098C] Aurea siderei cernentes gaudia regni.

000-00-00 Serial Number=0384306073

De Monogamia Reditus in Auctori Indicem

[0949D]   Si Deo et Christo dignum fuit duritiam cordis tempore expleto compescere, cur non dignius [0950A] sit et Deo et Christo infirmitatem carnis tempore jam collectiore discutere?

[0949A]   Cum enim eramus in carne, passiones delictorum, quae per legem efficiebantur in membris nostris ad fructum ferendum morti: nunc autem evacuati sumus a lege, mortui in quo tenebamur, ad serviendum Deo in novitate spiritus, et non in vetustate literae.

[0936C]   Quod si postea in utrumque mutatus est, et in digamiam per ancillae concubinatum, et in circumcisionem per testamenti signaculum, non potes illum patrem agnoscere, nisi tunc, cum Deo credidit; siquidem secundum fidem filius ejus es, non secundum carnem.

[0938C]   III, 27] qui in Christo tinguuntur, Christum induerunt ), sacerdotes Deo Patri suo fecit secundum Joannem (Apoc.

[0943A]   Caeterum, quomodo gratias Deo in aeternum canemus, si non manebit in nobis sensus et memoria debiti hujus?

[0943A]   Ergo qui cum Deo erimus, simul erimus, dum omnes apud Deum unum (licet merces varia, licet (Jo.

[0939A]   Vivit enim unicus pater noster Deus, et mater Ecclesia; et neque ipsi mortui sumus, qui Deo vivimus; neque mortuos sepelimus, quia et illi vivunt in Christo.

[0932C]   Reddit etiam caussas cur ita suadeat; quod innupti de Deo cogitent: nupti vero quomodo in matrimonio quis suo placeat (I Cor.

[0936B]   Quando credidit Abraham Deo, et deputatum est ei in justitiam?

[0943C]   Debes magis illi placere, propter quem Deo placere non [0944A] maluisti.

[0941B]   Deus aliter censuit, citra quam homines, ut in totum, sive per nuptias, sive [0941B] vulgo, alterius viri admissio adulterium pronuntietur a Deo.

[0947B]   Sed cum extollimur et inflamur adversus clerum, tunc unum omnes sumus; tunc omnes sacerdotes; quia sacerdotes nos Deo et Patri fecit (Apocal.

[0949A]   Sed et sequentia recognosce, quo sensus iste, qui tibi blanditur, evadat: Itaque, inquit, fratres mei, mortificamini et vos legi per corpus Christi, ut efficiamini alteri, ei scilicet qui a mortuis resurrexit, uti fructum feramus Deo.

[0949D]   Quia et [0949D] secundum matrimonium ab initio non fuit, nec ideo suspectus habendus sit, quasi spiritus alienus, tantum ut Deo et Christo dignum sit quod superducitur?

[0950A]   Si Deo et Christo dignum fuit duritiam cordis tempore expleto compescere, cur non dignius [0950A] sit et Deo et Christo infirmitatem carnis tempore jam collectiore discutere?

[0951B]   Talis infirmitas, et tertio, et quarto, et usque septimo forsitan matrimonio sufficit; ut quae totiens fortior, quotiens fuerit infirmior, habitura jam non Apostolum auctorem, sed Hermogenem aliquem, plures solitum mulieres ducere quam pingere, materia enim in illo abundat, unde et animam esse praesumens, multo magis spiritum a Deo non habet, jam nec psychicus, quia non de afflatu Dei psychicus.

[0954A]   Semel gustavit ille de arbore, semel concupiit, semel pudenda protexit, semel Deo erubuit, semel ruborem suum abscondit, semel de paradiso sanctitatis exsulavit, semel exinde nupsit.

[0931D]   Ante quis de Deo haereticus sit necesse est, et tunc de instituto.

000-00-00 Serial Number=0962907612

De Oratione Reditus in Auctori Indicem

[1191A]   Caeterum omni die quis dubitet prosternere se Deo vel prima saltem oratione, qua lucem ingredimur?

[1192A]   Non enim contra praeceptum reputatur ab Apostolis factum, qui in carcere audientibus custodiis orabant et canebant Deo, apud Paulum, qui in navi coram omnibus Eucharistiam fecit.

[1195A]   Hanc de toto corde devotam, fide pastam, veritate curatam, innocentia integram, castitate mundam, agape coronatam cum pompa operum bonorum inter [1195A] psalmos et hymnos deducere ad Dei altare debemus omnia nobis a Deo impetraturam.

[1192A]   Non enim [1192A] oramus tantum, sed et deprecamur, et satisfacimus Deo Domino nostro.

[1182A]   An magis Deo obligat?

[1194A]   Et est optimum utique institutum omne, quod proponendo et honorando Deo competit, saturatam orationem velut optimam hostiam admovere.

[1174A]   Atqui cum modestia et humilitate adorantes, magis commendabimus Deo preces nostras, ne ipsis quidem manibus sublimius elatis, sed temperate [1175A] ac probe elatis, ne vultu quidem in audaciam erecto.

[1164A]   Nam et Abrahamum non tentandae fidei gratia, sacrificare de filio jusserat, sed probandae, ut per eum faceret exemplum praecepto suo, quo mox praecepturus erat, neque pignora Deo cariora habenda.

[1182A]   Ergo devotum Deo obsequium Eucharistia resolvit?

[1148C]   Si quid autem legentes adjuvero, Deo omnium vero lumini acceptum; si contra meae imbec, illitati, atque facilitati illius, qui malum interpretem elegit, [1148D] imputabo.

[1155A]   Id ergo ut SANCTIFICETUR postulamus: non quod deceat homines bene Deo [1156A] optare, quasi sit et aliud, de quo ei possit optari, aut laboret nisi optemus.

[1162A]   Sic et poenitentia demonstratur acceptabilis Deo, quia vult eam, quam mortem peccatoris (Ezech.

[1174A]   Siquidem irreverens est assidere sub conspectu, contraque conspectum ejus, quem quam maxime reverearis, ac venereris; quanto [1174A] magis sub conspectu Dei vivi, angelo adhuc orationis astante, factum istud irreligiosissimum est, nisi exprobramus Deo, quod nos oratio fatigaverit.

[1186B]   Ait velari oportere, quod Angeli propter filias hominum desciverunt a Deo.

[1188B]   Nulla virgo est, ex quo potest nubere, quoniam aetas jam in ea nupsit suo viro, id est tempori; sed aliqua [1188B] se Deo vovit.

[1189A]   Interest nostra, quod Dei gratia exerceat, solius Dei conscientiae commendare, ne quod a Deo speramus, ab homine compensemus.

000-00-00 Serial Number=0831290007

De Pallio Reditus in Auctori Indicem

[1040B]   Det consuetudo fidem tempori, natura Deo.

[1036A]   Quantum urbium aut produxit, aut auxit, aut reddidit praesentis imperii triplex virtus, Deo tot Augustis in unum favente!

000-00-00 Serial Number=0101081789

De Patientia Reditus in Auctori Indicem

[1255B]   Nec pluribus de obsequii exhibitione, debita a nobis Domino Deo.

[1256A]   Consideremus igitur de impatientia: an sicut patientia in Deo, ita adversaria ejus in adversario nostro nata atque comperta sit; ut ex [1256B] isto appareat, quam principaliter fidei adversetur.

[1257B]   At ubi semel succidit impatientiae desivit Deo sapere, [1257C] desivit coelestia sustinere posse.

[1257B]   Innocens erat, et Deo de proximo amicus, et Paradisi colonus.

[1265A]   Quem autem honorem litabimus Domino Deo si nobis arbitrium defensionis arrogaverimus?

[1269A]   Exhauriuntur linguae, scientiae, prophetiae; permanent fides, spes, dilectio: fides, quam Christi patientia induxit: spes, quam hominis patientia exspectat; dilectio, quam, Deo magistro, patientia comitatur.

[1271A]   Itaque operarius ille victoriae Dei, retusis omnibus jaculis tentationum lorica clypeoque patientiae, et integritatem mox corporis a Deo recuperavit, et quae amiserat conduplicata possedit.

[1269C]   Sic ille rex Babylonius, offenso Domino, cum squalore et paedore septenni ab humana forma exulasset, immolata patientia corporis sui, et regnum recuperavit, [1269C] et quod optabilius homini est, satis Deo fecit.

[1267B]   Quod ad pacis gratissimae Deo attinet discplinam, quis omnino impatientiae natus vel semel ignoscet fratri suo (non dicam septies, sed et septuagies septies (Matth.

[1272A]   Fidem [1272A] munit, pacem gubernat, dilectionem adjuvat, humilitatem instruit, poenitentiam exspectat, exomologesim adsignat, carnem regit, spiritum servat, linguam fraenat, manum continet, tentationes inculcat, scandala pellit, martyria consummat, pauperem consolatur, divitem temperat, infirmum non extendit, valentem non consumit, fidelem delectat, gentilem invitat, servum domino, dominum Deo commendat, foeminam exornat, virum approbat: amatur in puero, laudatur in juvene, suspicitur in sene; in omni sexu, in omni aetate formosa est.

[1271A]   [1271A] Quale vexillum de inimico gloriae suae extulit, cum ille homo, ad omnem acervum nuntiorum nihil ex ore promeret, nisi Deo gratias; cum uxorem jam malis delassatam, et ad prava remedia suadentem exsecraretur.

[1259B]   Denique Abraham Deo credidit, et justitiae deputatus ab illo est: sed fidem ejus patientia probavit, cum filium immolare jussus est, ad fidei non tentationem dixerim, sed typicam contestationem.

[1257B]   Inde in Deo prima patientia, unde indignatio prima.

000-00-00 Serial Number=0604389548

De Poenitentia Reditus in Auctori Indicem

[1226D]   Peccatis atrocibus post baptismum se obstrinxerunt, ne, inquit, de hac nova a peccatis exsurgendi ratione agendo, a Deo nobis oblata, de novo peccandi viam aperire videatur.

[1230A]   Haec poenitentiae caussa: haec opera negotium divinae misericordiae curans: quod homini proficit, Deo servit.

[1230B]   At cum judex Deus justitiae carissime sibi exigendae tuendaeque praesideat, et in eam omnem summam disciplinae suae sanciat: dubitandum est sicut in universis actibus nostris, ita in poenitentiae quoque caussa, justitiam Deo praestandam esse?

[1236B]   [1236B] Quicquid ergo mediocritas nostra ad poenitentiam semel capessendam et perpetuo continendam suggerere conata est, omnes quidem deditos Domino spectat, ut omnis salutis in promerendo Deo petitores, sed praecipue novitiolis istis imminet.

[1232A]   Neque enim si mediocritas humana, facti solum judicat, quia voluntatis latebris par non est, idcirco crimina ejus etiam sub Deo negligamus, Deus in omnia sufficit.

[1236A]   Ita qui per delictorum [1235C] poenitentiam instituerat Domino satisfacere, diabolo [1236A] per aliam poenitentiae poenitentiam sati sfaciet: eritque tanto magis perosus Deo, quanto aemulo ejus acceptus.

000-00-00 Serial Number=0343916953

De Praescriptionibus Adversus Haereticos Reditus in Auctori Indicem

[0019B]   Et ubi materia cum Deo aequatur, Zenonis disciplina est; et ubi aliquid de igneo deo allegatur, Heraclitus intervenit: Eadem materia apud haereticos et philosophos volutatur, iidem retractatus implicantur.

[0040A]   Sed et illas recognoscant, de quarum fide et scientia et conversatione Apostolus gaudet, et Deo gratias agit: quae tamen hodie cum illis correptis unius institutionis jura miscent.

[0070B]   Hic prophetias et legem repudiat, Deo creatori renuntiat, superioris Dei Filium Christum venisse tractat, hunc in substantia carnis negat, in [0070C] phantasmate solo fuisse pronuntiat, nec omnino passum, sed quasi passum: nec ex virgine natum, sed omnino nec natum.

[0033B]   Si haec ita sunt, constat proinde [0033B] omnem doctrinam quae cum illis ecclesiis apostolicis, matricibus et originalibus fidei, conspiret, veritati deputandam, sine dubio tenentem quod Ecclesiae ab Apostolis, Apostoli a Christo, Christus a Deo accepit; reliquam vero omnem doctrinam de mendacio praejudicandam, quae sapiat contra veritatem Ecclesiarum, et Apostolorum, et Christi, et Dei.

[0019B]   Et ubi materia cum Deo aequatur, Zenonis disciplina est; et ubi aliquid de igneo deo allegatur, Heraclitus intervenit: Eadem materia apud haereticos et philosophos volutatur, iidem retractatus implicantur.

[0022A]   Etiam, PETITE ET ACCIPIETIS ei competit, qui sciebat a quo esset petendum, a quo et erat aliquid repromissum; a Deo scilicet Abraham, Isaac et Jacob, quem nationes non magis noverant, quam ullam repromissionem ejus.

[0033A]   Hanc itaque dirigit alteram praescriptionem: non alios [0032C] recipienbdos praedicatores, quam quos Christus instituit; et proinde eam doctrinam recipiendam, id sine dubio tenentem, quod Ecclesia ab Apostolis tam viva voce quam per Epistolas, Apostoli a Christo, Christus a [0033A] Deo suscepit; hoc itaque testimonium veritatis doctrinae nostrae quod cum ecclesiis apostolicis communicemus.

[0046B]   Idem apostolus, cum improbat elementis servientes, aliquid Hermogenis ostendit, qui, materiam non natam introducens, Deo non nato eam comparat, et ita matrem elementorum deam faciens, potest ei servire quam Deo comparat.

[0046B]   Idem apostolus, cum improbat elementis servientes, aliquid Hermogenis ostendit, qui, materiam non natam introducens, Deo non nato eam comparat, et ita matrem elementorum deam faciens, potest ei servire quam Deo comparat.

[0047A]   Haec sunt, ut arbitror, genera doctrinarum adulterinarum, quae sub Apostolis fuisse ab ipsis Apostolis discimus; et tamen nullam invenimus institutionem, inter tot diversitates perversitatum, quae de Deo creatore universorum controversiam moverit.

[0050B]   Si haec ita se habent, ut veritas nobis adjudicetur, quicumque in ea regula incedimus quam Ecclesia ab Apostolis, Apostoli a Christo, Christus a Deo tradidit, constat ratio propositi nostri, definientis non esse [0051A] admittendos haereticos ad ineundam de Scripturis provocationem, quos sine Scripturis probamus ad Scripturas non pertinere.

[0067A]   Hujus successor Hebion fuit, Cerintho non in omni parte consentiens, quod a Deo dicat mundum, non ab angelis factum: et quia scriptum sit, Nemo discipulus [0067B] super magistrum, nec servus super dominum.

[0015B]   Nec tamen propterea caeteri quoque discedendum a vestigiis ejus putaverunt; sed, qui scierunt illum vitae esse Verbum et a Deo venisse, perseveraverunt in comitatu ejus usque ad finem, cum illis, si vellent et ipsi discedere, placide obtulisset.

[0055B]   Itaque omne mendacium quod de Deo dicunt, quoddammodo genus est idololatriae.

[0071C]   Habet praeterea suos libros, quos inscripsit Syllogismorum, in quibus probare vult, quod omnia quaecumque Moyses de Deo scripserit, vera non sint, sed falsa sint.

000-00-00 Serial Number=0814482689

De Pudicitia Reditus in Auctori Indicem

[1020C]   Meminerat et ipse Hieremiam prohibitum a Deo deprecari pro populo mortalia delinquente (Hier.

[0987B]   Siquidem post interdictam [0987B] alienorum deorum superstitionem, ipsorumque idolorum fabricationem; post commendatam sabbati venerationem; post imperatam in parentes secundam a Deo religionem, nullum aliud in talibus titulis firmandis monendisque substruxit praeceptum, quam: Non moechaberis (Exod.

[1027B]   Puta nunc sub gladio jam capite librato, puta in patibulo jam corpore expanso, puta in stipite jam leone concesso, puta in axe, jam incendio adstructo, in ipsa, dico, securitate et [1027B] possessione martyrii, quis permittit homini donare quae Deo reservanda sunt?

[1013C]   Ita et reputate vosmetipsos mortuos quidem delinquentiae, viventes autem Deo per Christum Jesum (Rom.

[1010C]   Age jam quis omnino vitiatum Deo redintegravit, id est traditum Satanae in interitum carnis, cum idcirco substruxerit: Nemo seducat semetipsum (Ibid.

[1018A]   Haec enim erit poenitentia, quam et nos deberi quidem agnoscimus multo magis, sed de venia Deo reservamus.

[1011A]   Agnosce et in sequentibus Paulum, columnam immobilem disciplinarum: Cibi ventri, et venter cibis; Deus et hunc et illos conficit; corpus autem non fornicationi, sed Deo (Ibid.

[1020B]   Horum ultra exorator non erit Christus; haec non admittet omnino qui natus ex Deo fuerit, non futurus Dei filius, si admiserit.

[1025B]   In ipso Ecclesia exstructa est, id est per ipsum, [1025B] ipse clavem imbuit; vide quam: Viri Israelitae, auribus mandate quae dico; Jesum Nazarenum virum a Deo vobis destinatum (Act.

[0998B]   Vide an habeat ethnicus substantiam in Deo Patre census et sapientiae et naturalis agnitionis in Deum; per quam et Apostolus notat in sapientia Dei non cognovisse mundum per sapientiam Deum (I Cor.

[1013C]   Quod enim mortuus est delinquentiae, mortuus est semel, quod autem vivit, Deo vivit.

[0999B]   Porro, nec remedia sapere, quibus pericula ipsa non sapiunt, illic autem poenitentiae constare rationem, ubi conscientia et voluntate delinquitur, ubi et culpa sapiat et gratia, illum lugere, illum volutari qui sciat et quid amiserit et quid sit recuperaturus, si poenitentiam Deo immolarit, utique eam magis filiis offerenti, quam extraneis.

[0984B]   Utique ex poenitentia flentes et jejunantes, et adflictationem suam offerentes Deo.

[0984A]   VI, 37) Talia et tanta futilia eorum quibus et Deo adulantur, et sibi lenocinantur, effoeminantia magis quam vigorantia disciplinam, quantis et nos et contrariis possumus repercutere, quae et Dei severitatem intentent, et nostram constantiam provocent?

[0984D]   Dimittis autem, ut dimittatur tibi a Deo (Luc.

[0986A]   Ad Dominum enim remissa et illi exinde prostrata, hoc ipso magis operabitur veniam, quod eam a solo Deo exorat, quod delicto suo humanam pacem sufficere non credit, quod Ecclesiae mavult erubescere quam communicare.

[0992B]   Quis magis perit a Deo, quam ethnicus quamdiu errat?

[0992B]   Quis magis requiritur a Deo, quam ethnicus, quando revocatur a Christo?

[0992B]   Denique, antecedit hic ordo in ethnicis, siquidem non aliter christiani ex ethnicis fiunt, nisi prius perditi, et a Deo requisiti, et a Christo reportati.

[0997A]   Necesse erat, qui unius peccatoris salutem gratissimam Deo volebat exprimere, aliquam numeri quantitatem nominaret, de quo unum quidem perisse describeret; necesse erat ut habitus requirentis drachmam in domo, tam scoparum quam lucernae adminiculo adcommodaretur.

[0997C]   Nam, si christianus est qui acceptam a Deo patre substantiam, utique baptismatis, utique Spiritus Sancti, et exinde spei aeternae, longe evagatus a patre prodigit ethnice vivens, si exutus bonis mentis etiam principi saeculi (cui alii quam diabolo?

[0998B]   I, 21), quam utique a Deo acceperat.

[0999B]   [0999B] Excusso igitur jugo in ethnicum disserendi parabolas istas, et semel dispecta vel recepta necessitate non aliter interpretandi quam materia propositi est, contendunt jam nec competere ethnicis poenitentiae denuntiationem, quorum delicta obnoxia ei non sint, ignorantiae scilicet imputanda, quam sola natura ream Deo faciat.

[1004B]   Hic jam carnis interitum in officium poenitentiae interpretantur, quod videatur jejuniis et sordibus et incuria omni et dedita opera malae tractationis carnem exterminando satis Deo facere; ut ex hoc argumententur fornicatorem, imo incestum illum, non in perditionem Satanae ab Apostolo traditum, sed in emendationem, quasi postea veniam ob interitum, id est conflictationem carnis, consecuturum, igitur et consecutum.

[1007C]   Non utique ut extra Ecclesiam detur; hoc enim non a Deo postularetur, quod erat in praesidentis officio, sed ut per mortem hanc quoque communem et propriam carnis ipsius, quae jam cadaver, quae capulum esset immunditia irrecuperabili tabidosum, plenius de Ecclesia deberet auferri.

[1012C]   Sic vult nos praeter sollicitudinem degere, quia innupti [1012C] de Domino curent, quomodo placeant Deo; nupti vero de mundo recogitent, quomodo placeant conjugio (I Cor.

[1020A]   Quod si dicit: Qui non est justus, ex Deo non est, qui non padicus, quomodo rursus ex Deo fiet, qui jam esse desiit?

[1019D]   Et ideo omnis qui ex Deo nascitur, non facit delictum, quia semen Dei manet in illo; et non potest delinquere, quia ex Deo natus est.

[1019D]   In quo, nisi illi non delinquendo, ex quo de Deo [1020A] nati sunt; isti delinquendo, quia de diabolo sunt; perinde atque si nunquam sint ex Deo nati?

[1020A]   In quo, nisi illi non delinquendo, ex quo de Deo [1020A] nati sunt; isti delinquendo, quia de diabolo sunt; perinde atque si nunquam sint ex Deo nati?

[1020A]   Quod si dicit: Qui non est justus, ex Deo non est, qui non padicus, quomodo rursus ex Deo fiet, qui jam esse desiit?

[1020C]   Scimus autem quod omnis qui ex Deo natus sit, non delinquit ( I Joan.

[1022C]   VI, 4, 8): proque illis politos et in compaginem aptos et firmos substruit lapides, quales in Abrahae fiunt, ut ita homo habilis Deo sit.

[1028B]   Caeterum, indignum Deo et illius misericordia, qui poenitentiam peccatoris morti praevertit, ut facilius in Ecclesiam redeant, qui subando, quam qui dimicando ceciderunt.

[1006B]   Deo gratias ago, quod neminem vestrum tinxerim, nisi Crispum et Gaium; ne qui dicat quod in nomine meo tinxerim (I Cor.

[1010C]   Id est, nemo praesumat vitiatum Deo redintegrari denuo posse; sicut rursus inter caetera, imo et ante caetera, moechos et fornicatores [1010D] et molles et masculorum concubitores negans regnum consecuturos, praemisit: Ne erraveritis [1011A] (I Cor.

[1024A]   Itaque, si et ipsos beatos Apostolos tale aliquid indulsisse constaret, cujus venia a Deo, non ab homine, competeret, non ex disciplina, sed ex potestate fecisse.

[1019D]   Et ideo omnis qui ex Deo nascitur, non facit delictum, quia semen Dei manet in illo; et non potest delinquere, quia ex Deo natus est.

[0998C]   Et ideo ad hoc solum majoris fratris accommodatus est livor; non quia innocentes et Deo obsequentes Judaei, sed quia invidentes nationibus salutem, plane quos semper apud patrem esse oportuerat.

[1014A]   Dehinc et inimicitiam et in Deum, et eos qui sunt in carne, id est in sensu carnis, Deo placere non posse (Ibid.

[1017B]   Quod si clementia Dei ignorantibus adhuc et infidelibus competit, utique et poenitentia ad se clementiam invitat, salva illa poenitentiae specie post fidem, quae aut levioribus delictis veniam ab episcopo consequi poterit, aut majoribus et irremissibilibus a Deo solo.

000-00-00 Serial Number=0022841632

De Resurrectione Carnis Reditus in Auctori Indicem

[0884B]   Quadraginta [0884B] diebus Moses et Helias jejunio functi, solo Deo alebantur.

[0802C]   Et Sermo enim Deus, qui in effigie Dei constitutus, non rapinam existimavit pariari Deo.

[0886A]   Nemo tam proximus tibi, quem post Dominum diligas: nemo magis frater tuus, quae tecum etiam in Deo nascitur.

[0827C]   II): Coram Deo et Patre nostro, in adventu Domini nostri Jesu Christi, cum universis sanctis ejus.

[0877C]   Si non meminerim me esse qui merui, quomodo gloriam Deo dicam?

[0801C]   Contra, homo, ut dominus eorum, in hoc ab ipso Deo exstructus est, ut dominus esse posset, dum sit a Domino.

[0827B]   VI) custodire mandatum immaculatum, irreprehensibile, in apparentiam Domini Jesu Christi, [0827B] quam suis temporibus ostendet beatus et solus potentator, et rex regnantium, et dominus dominantium; de Deo dicens.

[0827B]   I): Qualiter conversi sitis ab idolis, ad serviendum vivo et vero Deo, ad exspectandum e coelis Filium ejus, quem suscitavit ex mortuis, Jesum.

[0885B]   In deposito est ubicumque apud Deum, per fidelissimum sequestrem Dei et hominum Jesum Christum, qui et homini Deum, et hominem Deo reddet, carni spiritum, et spiritui carnem.

[0804B]   Id est, homo Deo; et si Apostolus, In testaceis, ait (II Cor.

[0877B]   Etenim quam absurdum, quam vero et iniquum, utrumque autem quam Deo indignum, aliam substantiam operari, aliam mercede dispungi; ut haec quidem caro per martyria lanietur, alia vero coronetur; item e contrario, haec quidem caro in spurcitiis volutetur, alia vero damnetur!

[0804B]   Non es diligentior Deo, uti tu quidem scythicas et indicas gemmas, et rubentis [0805A] maris grana candentia; non plumbo, non aere, non ferro, ne argento quoque oblaquees; sed electissimo et insuper operosissimo descrobes auro; vinis item et unguentis pretiosissimis quibusque vasculorum prius congruentiam cures; proinde perfectae ferruginis gladiis vaginarum adaeques dignitatem: Deus vero animae suae umbram, spiritus sui auram, oris sui operam, vilissimo alicui commiserit capulo, et indigne collocando utique damnaverit.

[0842C]   Aut quam indignum Deo, dimidium hominem redigere in salutem?

[0863A]   Haec erunt corpora nostra, quae Romanos obsecrat exhibere hostiam vivam, sanctam, placibilem Deo.

[0856A]   V), sive peregrinantes, sive immorantes, placibiles Deo esse .

[0794A]   Imo in omni resurrectionis mentione, corporalitatem [0794A] carnis a Domino proprie significari, totumque hominem esse a Deo elevandum, quem diabolus totum elisit.

[0818B]   Plane incredibile, si nec praedicatum divinitus fuerit: nisi quod, etsi praedicatum id a Deo non fuisset, ultro praesumi debuisset, ut propterea non praedicatum, quia tot auctoritatibus praejudicatum.

[0797A]   Obducti dehinc de Deo carnis auctore, et de Christo carnis redemptore, jam et de resurrectione carnis revincentur.

[0871C]   Et unicuique seminum suum corpus deputavit; [0871C] non suum, id est pristinum, ut tunc et illud suum sit quod extrinsecus a Deo adquirit.

[0813A]   Dicimus plenum primo perfectumque credendum judicium Dei, ut ultimum jam atque exinde perpetuum: ut sic quoque justum, dum non in aliquo minus: ut sic quoque Deo dignum, dum pro tanta ejus patientia, plenum atque perfectum: itaque plenitudinem perfectionemque judicii, non nisi de totius hominis repraesentatione constare.

[0798C]   Utar et reliquis communibus sensibus, qui Deum judicem praedicant: Deus videt; et: Deo commendo.

[0798C]   At cum aiunt: Mortuum, quod mortuum; et: Vive, dum vivis; et: Post mortem omnia finiuntur, etiam ipsa; tunc meminero, et cor vulgi cinerem a Deo deputatum [0799A] et ipsam sapientiam saeculi stultitiam pronuntiatam.

[0801B]   Bene autem, [0801B] quod plures et duriores quaeque doctrinae totam hominis figulationem Deo nostro cedunt.

[0801C]   Siquidem homini fiebant, cui mox a Deo addicta sunt.

[0802A]   Hoc eo commendarim, uti quicquid omnino homini a Deo prospectum atque promissum est, non soli animae, verum et carni scias debitum; ut si non ex consortio generis, certe vel ex privilegio nominis.

[0805B]   Sed et magis animam [0805B] invehi atque dominari credendum est, ut magis Deo proximam.

[0805B]   Hoc quoque ad gloriam carnis exuberat, quod proximam Deo et continet, et ipsius dominationis compotem praestat.

[0806A]   Denique cum anima Deo allegitur, ipsa est quae efficit ut anima allegi possit.

[0806B]   Virginitas quoque et viduitas, et modesta in occulto matrimonii dissimulatio, et una notitia ejus, de bonis carnis Deo adolentur.

[0808B]   Quoniam Deo magis congruit in salutem redigere, quod reprobarit interdum, quam in perditionem dedere, quod etiam [0808C] aliquando probavit.

[0879B]   Praescribens enim adhuc easdem passiones obituram carnem, si eadem resurrectura dicatur, naturam adversus Dominum suum temere defendis, legem adversus gratiam impie asseris: quasi Domino Deo non liceat et mutare naturam, et sine lege servare.

[0809A]   Plane apud Philosophos habes, qui mundum hunc innatum infectumque defendant: sed multo melius, quod omnes fere haereses natum et factum mundum annuentes, conditionem Deo nostro adscribunt.

[0792D]   Primum, quod a Deo facta sit.

[0812A]   [0812A] Talia interim divinarum virium liniamenta non minus parabolis operato Deo, quam locuto, veniamus et ad ipsa edicta atque decreta ejus, quo cum maxime divisionem istam materiae ordinamus.

[0818B]   Cui cum tot auctoritates justorum patrociniorum procurent; honores dico substantiae ipsius, tum vires Dei, tum exempla earum, tum rationes judicii, et necessitates ipsius: utique secundum [0818B] praejudicia tot auctoritatum Scripturas intelligi oportebit, non secundum ingenia haereticorum, de sola incredulitate venientia: quia incredibile habeatur restitui substantiam interitu subductam, non quia aut substantiae ipsi inemeribile sit, aut Deo impossibile, aut judicio inhabile.

[0820B]   Non enim hanc esse in vero, quae sit in medio, dissidium carnis atque animae: sed ignorantiam Dei, per quam homo mortuus Deo, non minus in errore jacuerit quam in sepulcro.

[0820B]   Itaque et resurrectionem eam vindicandam, qua quis adita veritate redanimatus et revivificatus Deo, ignorantiae morte discussa, velut de sepulcro veteris hominis eruperit: quia et Dominus Scribas et Pharisaeos sepulcris dealbatis adaequaverit.

[0823B]   Et puto Deo nec livorem, nec dolum, nec inconstantiam, nec lenocinium adscribi posse, per quae fere promulgatio majorum cavillatur.

[0824B]   Nam posteaquam edixit: Et tunc erit Hierusalem conculcatui nationibus, donec adimpleantur tempora nationum, allegendarum scilicet a Deo, et congregandarum cum reliquiis Israelis; inde jam in orbem et in saeculum praedicat, secundum Joelem, et Danielem, et universum concilium prophetarum, futura signa in sole et in luna et in stellis, conclusionem nationum cum stupore; sonitus maris, et motus refrigescentium hominum, prae metu et exspectatione eorum quae immineant orbi terrae.

[0826B]   Subjicit etiam: Mortui enim estis, scilicet delictis, non vobis; et vita vestra abscondita est cum Christo in Deo.

[0840B]   Quis ergo discendi magis adfinis, quam praesumendi; et credendi diligentior, quam contendendi; et divinae potius sapientiae religiosus, quam suae libidinosus, audiens aliquid a Deo destinatum in carnes, et cutes, et nervos, et ossa, aliud quid haec commentabitur, quasi non in hominem destinetur, quod in istas substantias praedicatur?

[0831A]   Cum igitur et status temporum ultimorum Scripturae notent, et totam Christianae spei frugem in exodio saeculi collocent; apparet, aut tunc adimpleri totum quodcumque nobis a Deo repromittitur; et vacat quod hic jam ab haereticis vindicatur; aut si et agnitio sacramenti, [0831B] resurrectio est, salva utique illa creditur, quae in ultimo praedicatur; et sequitur, ut eo ipso, quo haec spiritalis vindicetur, illa corporalis praejudicetur: quia si nulla tunc annuntiaretur, merito sola haec, et tantummodo spiritalis, vindicaretur; cum vero et in ultimum tempus edicitur, corporalis agnoscitur, quia non et tunc spiritalis annuntiatur.

[0871B]   Haec sunt ei corpus a Deo aliud: in quod, non abolitione, sed ampliatione mutatur.

[0813A]   Haec erit tota caussa, imo necessitas resurrectionis; congruentissima scilicet Deo destinatio judicii: de cujus dispositione dispicias, an utrique substantiae humanae dijudicandae censura divina praesideat, tam animae quam et carni.

[0879C]   Permitte hanc et Deo potestatem, per vim demutationis illius conditionem, non naturam reformandi, dum et passiones auferuntur, et munitiones conferuntur.

[0812C]   Igitur si [0812C] Deo et Domino et auctori congruentissimum est, judicium in hominem destinare, de hoc ipso an Dominum et auctorem suum agnoscere et observare [0813A] curarit, an non utique judicium resurrectio expunget.

[0806B]   Nam et sacrificia Deo grata, conflictationes dico animae, jejunia, et seras et aridas escas, et appendices hujus officii sordes, caro de proprio suo incommodo instaurat.

[0845A]   Cum enim utrumque proponitur, corpus atque animam, occidi in gehennam, distinguitur corpus ab anima, et relinquitur intelligi corpus id quod in promptu sit; caro scilicet, quae sicut occidetur in gehennam, si non magis a Deo timuerit occidi, ita et vivificabitur in vitam aeternam, si maluerit ab hominibus potius interfici.

[0845B]   Certe cum post resurrectionem corpus cum anima occidi habeat a Deo in gehennam, satis de utroque constabit, et de carnali resurrectione, et de aeterna occisione.

[0806B]   Scilicet caro abluitur, ut anima emaculetur; caro ungitur, ut anima consecretur; caro signatur, ut et anima muniatur; caro manus impositione adumbratur, [0806B] ut et anima spiritu illuminetur; caro corpore et sanguine Christi vescitur, ut et anima Deo saginetur.

[0803B]   Ita et Deo licuit, carnis aurum, de limi, quibus putas, sordibus excusato censu, eliquasse.

[0859C]   VIII), eos qui in carne sunt , Deo placere non posse, statim de pravo intellectu ad integrum revocat, adjiciens: Vos autem non estis in carne, sed in spiritu.

[0873A]   Aut ostendant animam seminatam [0873A] post mortem, id est mortuam, id est humi elisam, disjectam, dissolutam, quod in illam a Deo decretum non est; proponant corruptelam ejus, et dedecorationem, infirmitatem, ut ipsius sit etiam exsurgere in incorruptelam, et in gloriam, et in virtutem.

[0859C]   Eos enim quos in carne esse constabat, negando in carne esse, in operibus carnis non esse monstrabat; atque ita illos demum Deo placere [0859D] non posse, non qui in carne essent, sed qui carnaliter [0860A] viverent; placere autem Deo illos, qui in carne positi, secundum spiritum incederent.

[0860A]   Eos enim quos in carne esse constabat, negando in carne esse, in operibus carnis non esse monstrabat; atque ita illos demum Deo placere [0859D] non posse, non qui in carne essent, sed qui carnaliter [0860A] viverent; placere autem Deo illos, qui in carne positi, secundum spiritum incederent.

[0861B]   Nam et adhuc ingerit: Ne ergo regnaverit in corpore vestro mortali delinquentia, ad obaudiendum illi, et ad exhibendum membra vestra arma injustitiae, delinquentiae: sed exhibete vosmetipsos Deo, velut ex mortuis vivos; non velut vivos, sed velut ex mortuis vivos; et membra vestra, arma justitiae.

[0862A]   Nunc vero [0862A] liberi facti a delinquentia, famulati autem Deo, habetis fructum vestrum in sanctificium ; finem autem, vitam aeternam.

[0861B]   Ergo salvi erunt carni; viventes autem Deo in Christo Jesu; per carnem utique, cui mortui non erunt; delinquentiae scilicet mortui, non carni.

[0808A]   Nam, etsi negat habitare boni quicquam in carne sua; etsi adfirmat eos qui in carne sint, Deo [0808B] placere non posse, quia concupiscat adversus spiritum; et, si qua alia ita ponit, ut carnis non tamen substantia, sed actus inhonoretur: dicemus quidem alibi nihil proprie carni exprobrari oportere, nisi in animae suggillationem, quae carnem ministerio sibi subigit.

[0871B]   Si non est et salvum, accipere corpus a Deo non potest.

[0877C]   Quomodo canam illi novum canticum, nesciens me esse qui gratiam Deo debeam?

[0797C]   Igitur, quantum ad haereticos, demonstravimus quo cuneo occurrendum sit a nobis; et occursum est jam suo quoque titulo, de Deo quidem unico, et Christo ejus, adversus Marcionem; de carne vero Domini, etiam adversus quatuor haereses; ad hanc maxime quaestionem [0798A] praestruendam, uti nunc de sola carnis resurrectione ita digeram, tanquam penes nos incertum, dum sit quoque certum penes Creatorem.

[0878A]   Et si ita, dedignaris tantam gratiam qualiscumque a Deo consequi?

[0878B]   Quomodo vita confertur a Deo, ita et refertur.

000-00-00 Serial Number=0475096345

De Spectaculis Reditus in Auctori Indicem

[0627D]   Utut autem haec sint, certe scopus hujus tractatus fuit apud Tertullianum, christianos, ipsosque catechumenos a spectaculis avocare, [0627D] demonstrando quam inverecunda sint hujusmodi oblectamenta, verae pietati, cultuique sincero quem Deo debemus, contraria, atque iis etiam infesta qui fastus mundi, voluptates, ac idololatriam ejurarunt.

[0655A]   Jam vero ipsum opus personarum, quaero an Deo placeat, qui omnem similitudinem vetat fieri, quanto magis imaginis suae.

[0640B]   Non tamen quod in saeculo sumus, a Deo excidimus, sed si quid de saeculi criminibus attigerimus.

[0642A]   Cum autem omnis species idololatriae damnata [0642A] sit a Deo, utique etiam illa damnatur, quae elementis mundialibus profanatur.

[0643C]   Imo quod ad artes pertinet, altius praescripsisse debemus, daemonas ab initio prospicientes sibi inter caetera idololatriae etiam spectaculorum inquinamenta, quibus hominem [0643C] a Deo avocarent, et suo honori obligarent, ejusmodi quoque artium ingenia inspirasse.

[0628B]   Explosa dein alia ridicula objectione paganorum, quod omnia quae theatro inserviunt, terra, saxa, leones, vires corporis, vocis [0628B] suavitates sint res a Deo creatae, atque propterea non repudiandae, exceptioni quorumdam christianorum asserentium, in Scriptura sacra nullibi spectaculis adesse expresse prohiberi, opponit illa regii Prophetae: [0628C] Beatus vir, qui non abiit in concilium impiorum, et in via peccatorum non stetit, et in cathedra pestilentiae non sedit.

[0637A]   Eumdem enim et Consum vocabant Dehinc Equiria Marti [0637A] Romulus dixit: quanquam et Consualia Romulo defendunt, quod ea Conso dicaverit Deo, ut volunt, consilii: ejus scilicet, quo tunc Sabinarum virginum rapinam militibus suis in matrimonia excogitavit.

[0654B]   An Deo placebit auriga ille tot animarum inquietator, tot furiarum minister, [0655A] tot statuum, ut sacerdos coronatus, vel coloratus ut leno, quem curru rapiendum diabolus adversus Heliam exornavit?

[0655B]   Tales enim cicatrices caestuum, et callos pugnorum, et aurium fungos a Deo cum suo plasmate accepit.

[0655C]   [0655C] Quot adhuc modis perorabimus, nihil ex his quae spectaculis deputantur, placitum Deo esse [0656A] aut congruens Dei servis quod Domino placitum non sit, si omnia propter diabolum instituta, et ex diaboli rebus instructa monstravimus: nihil enim non diaboli est, quidquid Dei non est, vel Deo displicet: hoc erit pompa diaboli, adversus quam in signaculo fidei ejeramus.

[0656A]   [0655C] Quot adhuc modis perorabimus, nihil ex his quae spectaculis deputantur, placitum Deo esse [0656A] aut congruens Dei servis quod Domino placitum non sit, si omnia propter diabolum instituta, et ex diaboli rebus instructa monstravimus: nihil enim non diaboli est, quidquid Dei non est, vel Deo displicet: hoc erit pompa diaboli, adversus quam in signaculo fidei ejeramus.

[0656B]   An ille recogitabit eo tempore de Deo, positus illic ubi nihil est de Deo?

[0627C]   Verum quis nescit, et ipsos Ecclesiae catholicae matyres revelationes a Deo postulasse, ut videre est in actis sanctarum Perpetuae et Felicitatis (XXXV.

[0660A]   Quae major voluptas, quam fastidium ipsius voluptatis, quam saeculi totius [0660A] contemptus, quam vera libertas, quam conscientia integra, quam vita sufficiens, quam mortis timor nullus; quod calcas deos nationum, quod daemonia expellis, quod medicinas facis, quod revelationes petis, quod Deo vivis?

[0659B]   Jam nunc si putas delectamentis exigere spatium hoc, cur tam ingratus es, ut tot et tales voluptates a Deo contributas tibi satis non habeas, neque recognoscas?

[0640B]   Proinde si Capitolium, si Serapeum sacrificator et adorator intravero, a Deo excidam, quemadmodum circum vel theatrum spectator.

[0633B]   Nos igitur qui, Domino cognito, etiam aemulum ejus inspicimus, qui, institutore comperto, etiam interpolatorem una deprehendimus, neque mirari, neque dubitare oportet, quum ipsum hominem, opus et imaginem Dei, totius universitatis possessorem, illa vis interpolatoris et aemulatoris angeli ab initio de integritate dejecerit, universam [0633B] substantiam ejus pariter cum ipso in perversitatem demutatam adversus institutorem, ut quam doluerat homini concessam, non sibi, in ea ipsa et hominem reum Deo faceret, et suam dominationem collocaret.

[0657A]   Ex ore quo amen in Sanctum protuleris gladiatori testimonium reddere, εις αιω νας απ αιω νος alii omnino dicere nisi Deo Christo?

[0629A]   Exin larvatorum proterviam increpat, virisque, qui vester muliebres assumerent, intentatam a Deo maledictionem memorat; quippe viri muliebri habitu mulierum personam in scena agebant.

[0631A]   Omnia a Deo instituta, et homini attributa (sicut praedicamus), et utique bona omnia, ut boni auctoris: inter haec deputari universa ista, ex quibus spectacula instruuntur, circum [0631B] verbi gratia, et leonem, et vires corporis, et vocis suavitates.

[0630A]   Quod calcas Deos nationum, quod daemonia expellis, quod medicinas facis, quod revelationes petis, [0630A] quod Deo vivis?

[0634A]   Nam etsi justum illum videtur praedicasse, quod in concilio et in concessu Judaeorum de Deo denegando consultantium, non [0634B] communicavit; late tamen semper Scriptura divina dividitur, ubicunque secundum praesentis rei sensum etiam disciplina munitur, ut hic quoque non sit aliena vox a spectaculorum interdictione.

[0650A]   Cum etiam scurrilitatem et omne vanum verbum judicatum a Deo sciamus, cur aeque liceat videre, quae facere flagitium est?

[0656B]   An ille recogitabit eo tempore de Deo, positus illic ubi nihil est de Deo?

000-00-00 Serial Number=0073837578

De Virginibus Velandis Reditus in Auctori Indicem

[0911A]   Illud itaque sit tibi et Scriptura, et natura, et disciplina, quod ratum Deo inveneris, sicut juberis omnia examinare, et meliora quaeque sectari (I Thess.

[0895A]   Cum hoc genus secundi hominis a Deo factum est [0895B] in adjutorium hominis (Gen.

[0911A]   Si de natura dubitatur, disciplina quid magis Deo ratum sit ostendit.

[0910B]   Timebit itaque virgo sanctior, vel in nomine fascini, hinc adversarium, inde Deum: illius lividum ingenium, hujus censorium lumen: et gaudebit sibi soli et Deo nota.

[0891A]   Et utique ea deligenda quae virgines includit, soli Deo notas, quibus, praeter quod a Deo, non ab hominibus [0891B] captanda gloria est, etiam ipsum bonum suum erubescendum est.

[0892B]   Si bonum est modestia, verecundia, fastidium gloriae soli Deo captans placere, agnoscant malum suum, quae de tali bono scandalizantur.

[0910A]   Hoc nos interdum diabolo interpretamur: ipsius est enim, boni odium, interdum Deo deputamus: illius est enim [0910B] superbiae judicium, extollentis humiles, et deprimentis elatos.

[0899A]   XI, 8, 10), scilicet quos legimus a Deo et coelo excidisse ob concupiscentiam foeminarum; quis praesumere potest tales angelos, maculata jam corpora et humanae libidinis reliquias desiderasse, ut non ad virgines potius exarserint, quarum flos etiam humanam libidinem excusat?

[0899B]   Debet ergo adumbrari facies tam periculosa, quae usque ad coelum scandala jaculata est, ut cum Deo assistens, cui rea est angelorum exterminatorum, caeteris quoque angelis erubescat, et malam illam aliquando libertatem capitis sui comprimat, jam nec hominum oculis [0899C] offerendam.

[0907B]   Si ut ipsi Deo: tam idoneus est ad conspicienda quae in occulto fiunt, quam justus ad remuneranda quae soli sibi fiunt.

[0908A]   Hoc ipso autem constat a Deo datam tibi non esse, quod illam non soli Deo praestas.

[0908B]   Virgines ecclesiam, an ecclesia virgines ornat Deo, sive commendat?

[0909B]   Dicam, licet nolim, difficile mulier semel fit, quae non timet fieri, quaeque jam facta potest virginem mentiri sub Deo.

[0891A]   Et utique ea deligenda quae virgines includit, soli Deo notas, quibus, praeter quod a Deo, non ab hominibus [0891B] captanda gloria est, etiam ipsum bonum suum erubescendum est.

[0908A]   Et si a Deo confertur continentiae virtus; Quid gloriaris quasi non acceperis (I Cor.

[0908A]   Hoc ipso autem constat a Deo datam tibi non esse, quod illam non soli Deo praestas.

[0907B]   VI), quantum tenebrarum circumfundere debemus, cum tantam oblationem Deo offerimus, ipsius corporis et ipsius spiritus nostri, cum illam ipsam naturam consecramus.

[0907B]   [0907B] Exposco rationem; utrumne ut fratribus suis placeant, an ut ipsi Deo?

[0893A]   O sacrilegae ma [0893A] nus, quae dicatum Deo habitum detrahere potuerunt!

[0911B]   Mentire aliquid ex his quae intus sunt, ut soli Deo exhibeas veritatem, quamquam non mentiris nuptam; nupsisti enim Christo: illi tradidisti carnem tuam, illi sponsasti maturitatem tuam.

000-00-00 Serial Number=0848597765

Fragmenta Varia Reditus in Auctori Indicem

[1126D]   Denique fortassis propterea quis animam cum Deo compararet, eam longe infra Deum defendisse se scribit dicto libro, quod nata sit, [1127A] quod passibilis, quod exorbitationis capax, et inde etiam oblivionis adfinis sit.

[1126A]   Codicibus lectionem veterum [1126A] immutamus, maluimus etiam librum de Trinitate inter ea quae desiderantur Tertulliani opera collocare: maxime, cum, etsi idem argumentum latius tractet Novatianus de Patre Deo et Deo Filio; tamen vicissim latius tractetur a Tertulliano adv.

[1126A]   Codicibus lectionem veterum [1126A] immutamus, maluimus etiam librum de Trinitate inter ea quae desiderantur Tertulliani opera collocare: maxime, cum, etsi idem argumentum latius tractet Novatianus de Patre Deo et Deo Filio; tamen vicissim latius tractetur a Tertulliano adv.

[1127C]   De sollicitatis autem animabus ab igneo illo deo angelo juxta Apellem, vide supra, tom.

[1132B]   Eodem pertinet quod paulo post eodem loco subjungit: «Hanc (nempe Jerusalem civitatem coelo delatam) dicimus, excipiendis resurrectione sanctis, et refovendis omnium bonorum, utique spiritualium, copia, in compensationem eorum quae in saeculo vel despeximus vel amisimus, a Deo prospectam.

[1130A]   Si pro Deo occumbas, etc.

[1129A]   Nos in Adam nova mors pro Deo, extraordinaria pro Christo, alio et privato excipitur hospitio?

[1125D]   Haud aliter atque mundum factum dicebat non ex nihilo, sed ex materia Deo coaeterna, adversus quam haeresim supra disputat auctor, l.

[1128D]   Sed hoc auctori peculiare: Habet praeterea libros suos quos inscripsit Syllogismorum, in quibus probare vult, quod omnia quaecumque Moyses de Deo scripserit, vera non sint, sed falsa sint.

Reditus in Auctori Indicem
Reditus in Indicem Primum

Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam:     Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.» Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»

[0594B]	Tes, melius jam [0594B] in physico mortalitas errat, eis divinitatem adscribendo, quae super hominem putat situ et vi et magnitudine et divinitate sentiri; quod enim super hominem, credas Deo proximum.
[0580B]	Sed nec eo distant, si vos non ritu sacri, neque deo necatis.
[0589C]	Scitum, deum e deo nasci, quemadmodum de non deo non [0589D] deum.
[0589C]	Scitum, deum e deo nasci, quemadmodum de non deo non [0589D] deum.
[0585B]	Item judicium annuntiamus a Deo pro cujusque meritis post interitum destinatum.
[0589A]	Et ideo cum tam incerta et inconstans definiendi de Deo philosophia deprehenditur, quem potuit.
[0573A]	Aemilio, qui voverat Alburno deo.
[0591A]	Quod si nomen istud proprium divinitatis et simplex, nec interpretatorium in illo deo reprehensum, in caetera, quae deos vultis, docete etiam qualitatis inter illos esse consortium, ut jure consistat collegium nominis communione substantiae.
[0591B]	Ecce enim Zeno quoque materiam mundialem a Deo separat, vel eum per illam, tanquam mel per favos transisse dicit.
[0590A]	Si vero institutus omnino non est ac propterea deus habendus, quod ut Deus neque initium neque finem sui patitur: quomodo quidam assignat elementis, quae deos volunt, generationem, cum stoici negent quicquam Deo nasci?
[0590C]	Alioquin si tantum ea, quae comparent, deo esse creduntur, quia comparent?
[0579B]	Nova jam de Deo nostro fama suggessit.

[1287D]	Nuptias secundas Deo minus placere, c.
[1280B]	Et tu adversus consilia haec ejus, adhibe sororum nostrarum exempla, quarum nomina penes Dominum, quae nullam formae vel aetatis occasionem praemissis maritis sanctitati anteponunt: malunt enim Deo nubere, Deo speciosae, Deo sunt puellae: cum illo vivunt, cum illo sermocinantur: illum diebus et noctibus tractant: orationes [1281A] suas velut dotes Domino assignant: ab eodem dignationem velut munera maritalia, quotiescumque desiderant, consequuntur.
[1304A]	In Ecclesia Dei pariter utrique, pariter in convivio Dei, pariter in angustiis, in persecutionibus, in refrigeriis; neuter alterum celat, neuter alterum vitat, neuter alteri gravis est; libere aeger visitatur, indigens sustentatur; eleemosynae sine tormento, sacrificia sine scrupulo, quotidiana diligentia sine impedimento; non furtiva signatio, non trepida gratulatio, non muta [1304A] benedictio; sonant inter duos psalmi et hymni, et mutuo provocant, quis melius Deo suo cantet.
[1299A]	Haec si illis quoque evenire possint, quae in matrimonio gentilis fidem adeptae morantur, tamen excusantur, ut in ipsis deprehensae a Deo, et jubentur perseverare et sanctificantur et spem lucrationis accipiunt.
[1287D]	Matrimonium a Deo institutum, unum esse, c.
[1287A]	Regem saeculi, pontificem maximum, rursus nubere nefas est: quantum Deo sanctitas placet, cum illam etiam inimicus affectat, non utique ut alicujus boni affinis, sed ut Dei Domini placita cum contumelia affectans!
[1288A]	Convictum atque commercia Deo digna sectare, memor illius versiculi, sanctificati per Apostolum: Bonos corrumpunt mores congressus mali.
[1280B]	Et tu adversus consilia haec ejus, adhibe sororum nostrarum exempla, quarum nomina penes Dominum, quae nullam formae vel aetatis occasionem praemissis maritis sanctitati anteponunt: malunt enim Deo nubere, Deo speciosae, Deo sunt puellae: cum illo vivunt, cum illo sermocinantur: illum diebus et noctibus tractant: orationes [1281A] suas velut dotes Domino assignant: ab eodem dignationem velut munera maritalia, quotiescumque desiderant, consequuntur.
[1280B]	Et tu adversus consilia haec ejus, adhibe sororum nostrarum exempla, quarum nomina penes Dominum, quae nullam formae vel aetatis occasionem praemissis maritis sanctitati anteponunt: malunt enim Deo nubere, Deo speciosae, Deo sunt puellae: cum illo vivunt, cum illo sermocinantur: illum diebus et noctibus tractant: orationes [1281A] suas velut dotes Domino assignant: ab eodem dignationem velut munera maritalia, quotiescumque desiderant, consequuntur.

[0150B]	XXII, 21) quae sunt Caesaris, Caesari, et quae Dei, Deo; solius autem Dei homo.
[0135B]	XXII, 37), quam pro Deo ponit, hominem martyrem excudit.
[0150C]	Condixerat scilicet Petrus, regem quidem honorandum; ut tamen tunc rex honoretur, cum suis rebus insistit, [0150C] cum a divinis honoribus longe est; quia et pater et mater diligentur, cum Deo non comparabuntur.
[0122A]	Nobis fides praesidium, si non et ipsa percutitur diffidentia signandi statim et adjurandi, et urgendi bestiae calcem: hoc denique modo etiam ethnicis saepe subvenimus; donati a Deo ea potestate, quam Apostolus dedicavit (Act.
[0125B]	Et utique satis optimum praejudicabitur, quod probabitur a Deo constitutum atque praeceptum.
[0137C]	Itaque dixerunt a Deo concepta fiducia, quando vigore animi conditionales minas regis excutiunt (Dan.
[0132B]	Perversitas quam putas, ratio est; quod saevitiam existimas, gratia est: ita Deo de momentaneis aeterna medicante.
[0138B]	Superest, ne antiquitas suum quoque habuerit sacramentum, novitatem christianam recensere, quasi et de Deo aliam, ac proinde disciplina quoque aemulam, cujus sophia filios suos jugulare non norit.
[0137A]	Statim ut coli Deus coepit, invidiam religio sortita est: qui Deo placuerat, occiditur, et quidem a fratre; quo proclivius impietas alienum sanguinem sectaretur, a suo auspicata est.
[0130B]	Nos autem de Deo alibi dimicantes, et de reliquo corpore haereticae cujusque doctrinae, nunc in unam speciem congressionis certas praeducimus lineas, non alterius Dei, quam Israelis, eam defendentes voluntatem, quae martyriis locum fecerit, tam ex praeceptis prohibitae semper, quam ex judiciis punitae idololatriae.
[0124A]	Sed nesciunt simplices animae, quid, quomodo scriptum sit, ubi, et quando, et coram quibus confitendum, nisi quod nec simplicitas [0124A] ista, sed vanitas, imo dementia, pro Deo mori.
[0134B]	Nimirum praescribes Deo, quibus temporibus, aut modis, aut locis de familia sua judicet, quasi non et praejudicare judici congruat.
[0132A]	Sic et martyria desaeviunt, sed in salutem; licebit et Deo in vitam aeternam per ignes et gladios et acerba quaeque curare.
[0127C]	Non parcet oculus tuus super eum, nec misereberis, nec celabis eum: annuntians annuntiabis de eo; manus tuae erunt in eum in primis ad occidendum, et manus omnis populi [0127C] in novissimis, et lapidabitis illum, et morietur, quoniam quaesivit avertere te a Domino Deo tuo.
[0136C]	Unum igitur gradum insistimus, et in hoc solum provocamus, an praecepta sint a Deo martyria, ut credas ratione praecepta, si praecepta cognoveris, quia nihil Deus non ratione praeceperit.
[0127B]	Prophetes autem et somniator ille morietur: locutus est enim ad seducendum te a Domino Deo tuo.
[0150A]	XIII, 4-7) omnibus potestatibus subjici, quia non sit potestas nisi a Deo, quia non sine caussa gladium gestet, et quia ministerium sit Dei; sed et ultrix, inquit, in iram ei qui [0150B] malum fecerit.
[0138A]	Nam et Danielem nullius praeter Dei supplicem, et idcirco a Chaldaeis delatum ac depostulatum, statim utique conclusa et usitata feritas leonum devorasset, si Darii digna praesumptio de Deo falli debuisset.
[0140A]	Nolite [0140A] ergo metuere cum super dicit, multis passeribus antistatis; non frustra, id est, non sine emolumento casuros in terram repromittit; si magis ab hominibus quam a Deo occidi eligamus.

[0204A]	Quomodo ergo discernere audebit Hermogenes, atque ita subjicere Deo materiam, aeternam aeterno, innatam innato, auctricem auctori?
[0204C]	Grande revera beneficium Deo contulit, ut haberet hodie per quem Deus cognosceretur, et omnipotens vocaretur: nisi quod jam non omnipotens, si non et hoc potens, ex nihilo omnia proferre.
[0220A]	Audio enim apud Hermogenem caeterosque materiarios haereticos, terram quidem illam informem et invisibilem et rudem fuisse: [0220A] hanc vero nostram proinde et formam, et conspectum, et cultum, a Deo consecutam.
[0203C]	Igitur et duobus aeternis, ut innatis, ut infectis, Deo atque materia, ob eamdem rationem communis status, ex aequo habentibus id quod neque diminui, nec subjici admittit, id est aeternitatem: neutrum dicimus altero esse minorem, sive majorem, neutrum altero humiliorem, sive superiorem, sed stare ambo ex pari magna, ex pari sublimia, [0204A] ex pari solidae et perfectae felicitatis, quae censetur aeternitas.
[0202A]	Non statim materiam comparari Deo, si quid Dei habeat, quia non totum habendo non concurrat in plenitudinem comparationis?
[0213C]	Ita et hoc nomine materiam Deo praeponit Hermogenes, praeponendo eam Filio.
[0203A]	Et ipsa prima cum Deo, quia et Deus primus cum illa: sed et illa incomparabilis cum Deo, quia et Deus incomparabilis cum illa, et auctrix cum Deo, et domina cum Deo.
[0203A]	Et ipsa prima cum Deo, quia et Deus primus cum illa: sed et illa incomparabilis cum Deo, quia et Deus incomparabilis cum illa, et auctrix cum Deo, et domina cum Deo.
[0197A]	Cui reponebat Tertullianus Hermogenem duos Deos inferre, dum materiam parem Deo infert.
[0202A]	Vel qua, inquit, et sic habente materia, salva sit Deo et auctoritas et substantia, qua solus et primus auctor est, et Dominus omnium censeatur.
[0201B]	Materiam parem Deo infert.
[0223B]	Exinde itaque et visibilis efficitur, dicente Deo: Congregetur aqua in congregationem unam, et videatur arida.
[0211B]	Porro si Dei erit utrumque, videbitur Deus etiam mali auctor: Deus autem ut bonus, auctor mali non erit; si materiae utrumque, videbitur materia etiam boni matrix; mala autem in totum materia boni non erit matrix; si utriusque erit, utrumque; in hoc quoque comparabitur Deo materia, et partes erunt ambo, ex aequo mali ac boni adfines; aequari autem Deo materia non debet, ne duos deos efficiat; si alterum alterius, utique Dei bonum, et materiae malum; neque malum Deo, neque materiae bonum adscribitur: et bona autem et mala Deus, de materia faciendo, cum ea facit.
[0236A]	Finisti igitur duas sententias, nec materiam natura malam, nec naturam ejus a Deo potuisse converti.
[0207A]	Aut, si quod aeternum est poterit et mali capax esse, poterit hoc et in Deum credi: et sine caussa gestivit malum a Deo transferre, si competit et aeterno, competendo materiae.
[0200C]	Cum enim neget materiam natam aut factam, sic quoque invenio Domini nomen Deo non competisse in materiam; quia libera fuerit necesse est, quae originem non habendo, non habuit auctorem, [0201A] quod erat, nemini serviens.
[0210A]	Dehinc, si non ex materia, jam ergo ex Deo factum.
[0210B]	Porro si bonum, neque ex materia factum est, quia non erat in illa, ut in mala; neque ex Deo, quia nihil potuit ex Deo fieri, sicut definit Hermogenes: invenitur bonum jam ex nihilo factum, ut ex nullo [0210B] factum, ut neque ex materia, neque ex Deo.
[0228A]	Igitur ut concludam, aut materiam tunc significavit Moyses cum scribit: Et tenebrae super abyssum, et spiritus Dei super aquas ferebatur: aut cum hae species alibi postea demonstrantur factae a Deo, debuerunt aeque demonstrari ex materia, quam Moyses praemiserat, factae: aut si species istas, et non materiam significavit Moyses, ubi materia demonstrata sit quaero.
[0225B]	Scriptura divina satis dissereret, si summas ipsas rerum a Deo factas commendasset coelum et terram, habentes utique suggestus suos proprios, qui in ipsis summis intelligi possent.
[0228B]	Hujusmodi origines rerum ex his prolatarum, potero materias appellare; sed factas a Deo et ipsas.
[0201B]	Deum autem unum esse oportet, quia quod summum sit, Deus est: summum autem non erit, nisi quod unicum fuerit: unicum autem esse non poterit, cui aliquid adaequabitur; adaequabitur autem Deo materia, cum [0201C] aeterna censetur.
[0203B]	Atque adeo, cum ea [0203B] quae propria Dei vindicamus, semper fuisse, sine initio, sine fine, et primum fuisse, et solum, et omnium auctorem, materiae quoque competant; quaero quid diversum et alienum a Deo, ac per hoc privatum materia possederit, per quod Deo non comparetur?
[0233A]	Sit nunc definitiva, sicut rectius tibi videtur, per demutationes [0233A] suas et translationes: sit et comprehensibilis, ut quae fabricatur, inquis, a Deo, quia et convertibilis, et demutabilis, et dispartibilis.
[0203A]	Et ipsa prima cum Deo, quia et Deus primus cum illa: sed et illa incomparabilis cum Deo, quia et Deus incomparabilis cum illa, et auctrix cum Deo, et domina cum Deo.
[0211A]	Igitur in praestructione hujus articuli, et alibi forsitan retractandi, equidem diffinio, aut Deo adscribendum et bonum et malum quae ex materia fecit, aut materiae ipsi, ex qua fecit; aut utrumque utrique, [0211B] quia ambo sibi obligantur qui fecit et de qua fecit: aut alterum alteri; tertius enim, praeter materiam et Deum, non est.
[0210B]	Aut si ex materia mala bonum processit, quia neque ex nihilo, neque ex Deo, sequetur ut ex conversione processerit materiae, contra denegatam aeterni conversionem.
[0231C]	Rescindis enim quod pronuntiasti nec bonam nec malam: quia cum [0231C] dicis: Si esset bona, non desideraret componi a Deo, malam portendis: et cum apponis: Si esset mala natura, non admitteret in melius translationem, bonam subostendis: atque ita et boni et mali affinem constituisti, quam nec bonam nec malam pronuntiasti.
[0202B]	Materiae autem proprium facit quod cum Deo habet: aut si a Deo accepit, quod est Dei, ordinem dico aeternitatis, potest credi et habere illam cum Deo aliquid, et deum illam non esse.
[0222B]	Unde ergo compertus est Hermogenes informem et confusam et inconditam illam fuisse, quae ut invisibilis latebat: aut si hoc a Deo revelatum est, probare debet.
[0228A]	Sed dum illam Hermogenes inter colores suos invenit (inter Scripturas enim Dei invenire non potuit, satis est quod omnia et facta a Deo constat, et ex materia non constat: quae etiam si fuisset, ipsam quoque a Deo factam credidissemus, quia nihil [0228B] innatum praeter Deum praescribentes, obtineremus.
[0203A]	Sic aliquid et non totum materiae habere, ita illi nihil reliquit Hermogenes, quod non et materiae contulisset: ut non materia Deo, sed Deus potius materiae comparetur.
[0226B]	II, 21, 23; III, 5, [0226B] 29; IV, 10) postea loquitur, quae nec tunc facta a Deo significavit.
[0228A]	Sed dum illam Hermogenes inter colores suos invenit (inter Scripturas enim Dei invenire non potuit, satis est quod omnia et facta a Deo constat, et ex materia non constat: quae etiam si fuisset, ipsam quoque a Deo factam credidissemus, quia nihil [0228B] innatum praeter Deum praescribentes, obtineremus.
[0232A]	Subjacentem facis Deo materiam, et utique locum illi qui sit infra Deum.
[0210A]	Si nec ex Deo, jam ergo ex nihilo factum.
[0224B]	Et sic per omnia probatur nobis hanc quam incolimus, eamdem et factam esse a Deo et ostensam, nec aliam fuisse rudem et invisibilem, quam quae et facta et ostensa est; atque ita, terra autem erat invisibilis et rudis, ad eam pertinet quam Deus cum coelo separavit.
[0212A]	Libertas, non necessitas, Deo competit: malo voluerit mala a semetipso condidisse, quam non potuerit non condidisse.
[0222A]	Nam si nuda materia Deo subjacebat, nullo scilicet elemento obstruente, si quidem nondum quicquam [0222B] erat praeter ipsam et Deum; utique invisibilis esse non poterat.
[0202A]	Quid Deo reliquit amplius, ut non totum Dei, materiae dedisse videatur?
[0208B]	Hac et ego definitione merito illum repercutiam: Materiam aeque reprehendo, cum ex illa mala pessima, etiam bona atque optima a Deo fiunt: [0208C] Et vidit Deus quia bona, et benedixit ea Deus (Gen.
[0210A]	Porro si bonum, neque ex materia factum est, quia non erat in illa, ut in mala; neque ex Deo, quia nihil potuit ex Deo fieri, sicut definit Hermogenes: invenitur bonum jam ex nihilo factum, ut ex nullo [0210B] factum, ut neque ex materia, neque ex Deo.
[0226A]	Faciem quidem ejus hic nominat, sed nec ipsam factam a Deo dixit: costam vero et ossa, et carnem, et oculos, et sudorem, et sanguinem (Gen.
[0232A]	Aeque, si mala natura fuisset, quare non potuerit a Deo converti, ut a potentiore, ut ab eo qui lapidum quoque naturam convertere valeat in filios Abrahae (Matth.
[0211A]	[0211A] Ergo aut nec propterea locus mali proferendi fuit, aut si qua alia ratio exigit illud induci, cur non et ex nihilo potuerit induci, ipsa ratione excusatura Dominum ne mali auctor existimaretur, quae nunc cum de materia operatur mala, excusat: si excusat, adeo ubique et undique illuc compellitur quaestio quo nolunt, qui, ipsam mali rationem non examinando, nec dignoscendo quomodo illud aut Deo adtribuant, aut a Deo separent, pluribus et indignioribus destructionibus Deum objiciunt.
[0204C]	Sane et sibi praestitit aliquid materia, ut et ipsa cum Deo possit agnosci coaequalis Deo, imo et adjutrix: nisi quod solus eam Hermogenes cognovit, et haereticorum patriarchae philosophi.
[0211A]	[0211A] Ergo aut nec propterea locus mali proferendi fuit, aut si qua alia ratio exigit illud induci, cur non et ex nihilo potuerit induci, ipsa ratione excusatura Dominum ne mali auctor existimaretur, quae nunc cum de materia operatur mala, excusat: si excusat, adeo ubique et undique illuc compellitur quaestio quo nolunt, qui, ipsam mali rationem non examinando, nec dignoscendo quomodo illud aut Deo adtribuant, aut a Deo separent, pluribus et indignioribus destructionibus Deum objiciunt.
[0199B]	Nullo porro modo potuisse illum semper Dominum haberi, sicut et semper Deum, si non fuisset aliquid retro semper, cujus semper Dominus haberetur, fuisse itaque materiam semper Deo Domino.
[0203B]	Si minorem et inferiorem materiam Deo, et idcirco incomparabilem illi, contendit, ut majori, ut superiori, praescribo non capere ullam diminutionem et humiliationem, quod sit aeternum et innatum: quia hoc et Deum faciat tantum, quantus est, nullo minorem, neque subjectiorem, imo omnibus majorem et sublimiorem.
[0236A]	Horum immemor, postea infers: At ubi accepit compositionem a Deo et ornata est, cessavit a natura.
[0237B]	Noli ita Deo adulari, ut velis illum solo visu et solo accessu tot ac tantas substantias protulisse, et non propriis viribus instituisse.
[0209B]	Aut si potuit utriusque diversitas boni et mali concurrisse, et duplex natura fuisse materiae, amborum ferax fructuum, jam nec bona ipsa Deo deputabuntur, ut nec mala illi imputentur: sed utraque species de materiae proprietate sumpta, ad materiam pertinebit.
[0235B]	Inconditum adseveras motum materiae, eamque adjicis sectari informitatem: dehinc alibi, desiderare componi a Deo.
[0209B]	Quo pacto, neque gratiam bonorum Deo debebimus, nec invidiam malorum, quia nihil de suo operatus ingenio.
[0237A]	At enim prophetae et apostoli non ita tradunt mundum a Deo factum, apparente solummodo et appropinquante materiae, qui nec materiam ullam nominaverunt, sed primo Sophiam conditam initium viarum in opera ipsius (Prov.
[0197A]	Deum autem unum esse oportet, unicum autem esse non poterit, cui aliquid adaequabitur, adaequabitur autem Deo materia, cum aeterna censetur.
[0211B]	Porro si Dei erit utrumque, videbitur Deus etiam mali auctor: Deus autem ut bonus, auctor mali non erit; si materiae utrumque, videbitur materia etiam boni matrix; mala autem in totum materia boni non erit matrix; si utriusque erit, utrumque; in hoc quoque comparabitur Deo materia, et partes erunt ambo, ex aequo mali ac boni adfines; aequari autem Deo materia non debet, ne duos deos efficiat; si alterum alterius, utique Dei bonum, et materiae malum; neque malum Deo, neque materiae bonum adscribitur: et bona autem et mala Deus, de materia faciendo, cum ea facit.
[0212B]	Si necessaria est Deo materia ad opera mundi, ut Hermogenes existimavit, habuit Deus materiam longe digniorem et idoneiorem, non apud philosophos aestimandam, sed apud prophetas intelligendam, Sophiam [0212C] suam scilicet: haec denique sola cognovit sensum Domini.
[0202A]	Ita enim ipsius erit, si fuerit solius: et ex hoc alius deus non possit admitti, dum nemini licet habere de Deo aliquid.
[0204B]	Putas itaque materiam Deo non comparasse, quam scilicet subjiciat illi?
[0238B]	Quae nec invenire nec investigari nisi a solo Deo possent; alioqui investigabilia, si ex materia sunt investigata et inventa.
[0235B]	Atquin, si commune aliquid habebat cum Deo, non desiderabat exornari ab ipso, pars scilicet Dei per communionem.
[0238B]	Igitur in quantum constitit materiam nullam fuisse, ex hoc etiam quod nec talem competat fuisse qualis inducitur, in tantum probatur omnia a Deo ex nihilo facta, nisi quod Hermogenes cumdem statum describendo materiae, quo est ipse, inconditum, confusum, turbulentum, ancipitis et praecipitis et fervidi motus, documentum artis suae dum ostendit, ipse se pinxit.
[0203A]	Et ipsa prima cum Deo, quia et Deus primus cum illa: sed et illa incomparabilis cum Deo, quia et Deus incomparabilis cum illa, et auctrix cum Deo, et domina cum Deo.
[0202B]	Materiae autem proprium facit quod cum Deo habet: aut si a Deo accepit, quod est Dei, ordinem dico aeternitatis, potest credi et habere illam cum Deo aliquid, et deum illam non esse.
[0205B]	Dominio non suppetente eligat Hermogenes, quid Deo congruat, precario an vi de materia cuncta fecisse.
[0204B]	Itaque materia ipsa quidem Deo non eguit, sed [0204C] egenti se Deo praestitit, divitem et locupletem et liberalem minori, opinor, et invalido et minus idoneo de nihilo facere quae velit.
[0204B]	Atquin etiam praeponit illam Deo, et Deum potius subjicit materiae, cum vult eum de materia cuncta fecisse.
[0235B]	Non vis videri Deum aequari materiae, et subjicis habere illam cum Deo communionem.
[0197A]	Similiter nec omnipotens Deus, qui materiae indiguit, et materia egenti Deo se praestitit minori, et invalido, et minus idoneo de nihilo facere, quae velit.
[0204A]	Dicere audentem, et, Ego prima, et, Ego ante omnia, et, Ego a quo omnia: pares fuimus, simul fuimus, ambo sine initio, sine fine: ambo sine auctore, sine Deo?
[0211B]	Porro si Dei erit utrumque, videbitur Deus etiam mali auctor: Deus autem ut bonus, auctor mali non erit; si materiae utrumque, videbitur materia etiam boni matrix; mala autem in totum materia boni non erit matrix; si utriusque erit, utrumque; in hoc quoque comparabitur Deo materia, et partes erunt ambo, ex aequo mali ac boni adfines; aequari autem Deo materia non debet, ne duos deos efficiat; si alterum alterius, utique Dei bonum, et materiae malum; neque malum Deo, neque materiae bonum adscribitur: et bona autem et mala Deus, de materia faciendo, cum ea facit.
[0235C]	Atquin plus materiae das, cui licuit sic moveri quomodo Deo non licuit.
[0203B]	Atque adeo, cum ea [0203B] quae propria Dei vindicamus, semper fuisse, sine initio, sine fine, et primum fuisse, et solum, et omnium auctorem, materiae quoque competant; quaero quid diversum et alienum a Deo, ac per hoc privatum materia possederit, per quod Deo non comparetur?
[0222B]	Hoc enim ipsum quod sunt tenebrae, videtur, nedum Deo.
[0208A]	Scilicet quia, si demutabitur natura in materia de malo in bonum, demutari poterit et in Deo de bono in malum.
[0202B]	Dicit salvum Deo esse, ut et solus sit, et primus, et omnium auctor, et omnium dominus, et nemini [0202C] comparandus; quae mox materiae quoque adscribit.
[0235C]	Quid minus materiae quam Deo adscribis?
[0227B]	Cum ergo et eas species probamus a Deo factas, etsi in Genesi tantummodo nominantur sine factitationis mentione, respondebitur fortasse ex diverso: Plane factas eas, sed ex materia: ut stylus quidem Moysi, Et tenebrae super abyssum, et spiritus Dei super aquas ferebatur, materiam sonet: caeterae vero Scripturae, quae ex materia factae sint species, in disperso demonstrent.
[0202B]	Quale est autem, cum confitetur ille aliquid cum Deo habere, et vult solius Dei esse quod materiam non negat habere?
[0216A]	Cum igitur et hic manifestetur et factor, id est Deus: et facta, id est omnia: et per quem, id est sermo; nonne et unde omnia facta essent a Deo per sermonem, exegisset ordo profiteri, si ex aliquo facta essent?
[0204C]	Sane et sibi praestitit aliquid materia, ut et ipsa cum Deo possit agnosci coaequalis Deo, imo et adjutrix: nisi quod solus eam Hermogenes cognovit, et haereticorum patriarchae philosophi.
[0235B]	Impossibile enim, inquis, non habentem illam commune aliquid cum Deo, ornari eam ab ipso.
[0210A]	Porro si bonum, neque ex materia factum est, quia non erat in illa, ut in mala; neque ex Deo, quia nihil potuit ex Deo fieri, sicut definit Hermogenes: invenitur bonum jam ex nihilo factum, ut ex nullo [0210B] factum, ut neque ex materia, neque ex Deo.
[0204C]	Itaque materia ipsa quidem Deo non eguit, sed [0204C] egenti se Deo praestitit, divitem et locupletem et liberalem minori, opinor, et invalido et minus idoneo de nihilo facere quae velit.
[0202B]	Materiae autem proprium facit quod cum Deo habet: aut si a Deo accepit, quod est Dei, ordinem dico aeternitatis, potest credi et habere illam cum Deo aliquid, et deum illam non esse.
[0203A]	Salvum ergo erit et materiae, ut et ipsa fuerit, sed cum Deo, quia et Deus solus, sed cum illa.

[0600B]	XIV, 18) nuncupatus, si non ante Leviticae legis sacerdotium Levitae fuerunt, qui sacrificia Deo offerebant?
[0618B]	Signum autem a Deo, nisi novitas aliqua monstruosa fuisset, signum non videretur.
[0604C]	Nam Israel qui Deo fuerat cognitus, quique ab eo in Aegypto exaltatus fuerat, et per Erythraeum pelagum transvectus [0605A] est (Exod.
[0603C]	Circumcidimini Deo, et circumcidite praeputium cordis vestri (Hier.
[0608A]	Namque quod non terrenis sacrificiis, sed spiritalibus Deo litandum sit, ita legimus ut scriptum est: Cor contribulatum et humiliatum hostia Deo est (Psal.
[0598B]	Nam et secundum Scripturarum divinarum memorias populus Judaeorum [0598B] major, id est antiquior, derelicto Deo, idolis servivit, et divinitate abrelicta, simulacris fuit deditus, dicente populo ad Aaron: Fac nobis deos qui nos antecedant (Exod.
[0607A]	Namque major natu Cain de fructu terrae obtulit munera Deo, minor vero filius Abel de fructu ovium suarum.
[0602A]	Sed ante Deo placuit quam circumcideretur, nec tamen sabbatizavit.
[0608A]	Adferte Deo claritatem et honorem, adferte Deo sacrificia nominis ejus.
[0608B]	Sic itaque sacrificia spiritalia laudis designantur, et cor contribulatum acceptabile sacrificium Deo demonstratur.
[0641A]	Igitur, quoniam primus adventus et plurimis figuris obscuratus, et omni inhonestate prostratus, canebatur, secundus vero et manifestus et Deo condignus; idcirco quem facile et intelligere et credere potuerunt, eum solum intuentes, id est secundum, qui est in honore et gloria, non immerito decepti sunt circa indigniorem, certe obscuriorem, id est primum.
[0608A]	Item in Psalmis David dicit: Adferte Deo, patriae gentium (Psal.
[0608A]	Namque quod non terrenis sacrificiis, sed spiritalibus Deo litandum sit, ita legimus ut scriptum est: Cor contribulatum et humiliatum hostia Deo est (Psal.
[0607C]	Cur itaque postea per prophetas praedicat Spiritus futurum ut in omni terra aut in omni loco offerantur sacrificia Deo, sicut [0608A] per Malachiam angelum, unum ex duodecim prophetis dicit: Non recipiam sacrificium de manibus vestris, quoniam ab oriente sole usque ad occidentem nomen meum clarificatum est in omnibus gentibus, dicit Dominus omnipotens.
[0625B]	Sed et sepultura [0625B] sepelietis cum ipsa die: quoniam maledictus a Deo est omnis qui suspensus fuerit in ligno, et non inquinabitis terram quam Dominus Deus tuus dabit tibi in sortem (Ibid.
[0625B]	Igitur non in hanc passionem Christum maledixit; sed distinctionem fecit, ut qui in aliquo delicto judicium mortis habuisset et moreretur suspensus in ligno, hic maledictus a Deo esset, quia propter merita delictorum suorum suspenderetur in ligno.
[0607C]	[0607C] Denique, cum per Moysen in Levitico lex sacerdotalis conscriberetur, invenimus praescriptum populo Israeli, ut sacrificia nullo in loco offerentur Deo quam in terra repromissionis, quam Dominus Deus daturus esset populo Israeli et fratribus eorum: ut, introducto Israel, illic celebrarentur sacrificia et holocausta tam pro peccatis quam pro animabus, et nusquam alibi nisi in terra sancta (Deut.
[0608B]	Et alibi: Sacrifica [0608B] Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua (Ps XLIX, 14).
[0598B]	Quod cum ex monilibus foeminarum et annulis virorum aurum fuisset igne conflatum, et processisset eis bubulum caput, huic figmento universus Israel, relicto Deo honorem dederunt, dicentes: Hi sunt dei qui nos ejecerunt de terra Aegypti.
[0608A]	Adferte Deo claritatem et honorem, adferte Deo sacrificia nominis ejus.
[0602A]	V, 22); qui necdum mortem gustavit, ut aeternitatis candidatus, [0602A] jam nobis ostenderet nos quoque sine legis onere Moysi, Deo posse placere.
[0606B]	Denique adeo non in vacatione sabbati, id est diei septimi, haec solemnitas celebranda est, ut Jesus Nave, eo tempore quo Hiericho civitatem depellebat, praeceptum sibi a Deo diceret, uti populo mandaret, ut sacerdotes arcam testamenti Dei septem diebus circumferrent in circuitu civitatis; atque ita septimi diei circuitu peracto; sponte ruerent muri civitatis (Jos.
[0620A]	Idololatriam enim Samariae nomine notavit, ut ignominiosae ob idololatriam, qua desciverat tunc a Deo sub rege Hieroboam.
[0606A]	Denique doceant, sicuti jam praelocuti sumus, Adam sabbatizasse; aut Abel hostiam Deo sanctam offerentem, sabbati religione placuisse; aut Enoch translatum sabbati cultorem fuisse; aut Noe arcae fabricatorem propter diluvium immensum, sabbatum observasse; aut Abraham in observatione sabbati Isaac filium suum obtulisse; aut Melchisedech in suo sacerdotio legem sabbati accepisse.
[0605A]	LXXVII) manna cibatus, satisque beneficiis Deo obligatus, Domini et Dei sui oblitus est, dicens ad Aaron: Fac nobis deos qui nos praecedant: Moyses enim ille, qui nos ejecit de terra Aegypti, dereliquit nos, et quid illi acciderit nescimus (Exod.

[1089B]	Promissa et memoranda Patris patefecit ab alto, Eduxit populum, gentem percussit iniquam; Ipse columna fuit lucis nubisque rigoris; Siccavitque mare, et populos jubet ire per undas, Hostibus implicitis, fluctuque fretoque copertis; Per deserta viam fecit sua jussa secutis; De coelo populo panem dimisit in umbris; Erupitque petram, sitientes unda rigavit, A Deo mandatum legis Mosique locutus Cum tonitru cantuque tubae, flammaeque columna Terribili visu, tremebundo corde virorum.
[1076C]	Nam servire Deo, totoque incumbere corde Intemerata fides, libertas sponte paratur.
[1071A]	Hujus Abel justus, pastor pecudumque magister, Fraternae occidit quem olim violentia dextrae; Hujus Enoch, insigne decus, de corpore membrum [1071A] A Deo digressos populos facinusque sequentes, Deum furit in terris refugarum turba latronum; Sacrilegum genus ut fugeret crudele gigantum, Consilio revocabat, in omnibus ipse fidelis.
[1071A]	Perfectus laude et sine culpa Noe repertus Testificante Deo justus in adultera plebe, Bis quinquagenis arcam qui texuit annis, Venturum excidium factis et voce ferebat; Promeruit tantis ereptus mortis ab undis, Et cum prole sua servatus.
[1070B]	Non aliud corpus dari, sed prius illud inermem Undique regno Dei lato circumdari totum, Momento aspectus oculi mutabitur, inquit, Ut rufae cerae facies dispanditur herba, Et mutat proprium candenti sole colorem: Sic eadem caro fulgenti de gloria sumens, Gaudebit semper gaudens et morte carebit, Devictum clamans crudelem corporis hostem, Glutitam mortem, fortis victoria Christus, [1070B] Ingentes Deo summa ferens ad sidera laudes.
[1089B]	Filius ipse Dei, charissimus ipse minister: Hinc genus, hinc et nomen habet, hinc denique regnum, [1089B] De Domino Dominus, fluvius de fonte perenni, Hic patribus sanctis parens ab origine mundi, Teste Deo, quicumque Deum vidisse fatetur.
[1088B]	Filius ipse Dei dum carnis membra requirit, Jam praetextatus palmarum sustinet ictus, Conspuitur vultus, spinis innexa corona Compungit caput, et ligno suffigitur ipse, Potatur scriblita et fel miscetur aceto, Dividitur vestis, sortes mittuntur in illa; Quod rapuit sibi quisque tenet; caligine multa, Exspirante Deo tacite de corpore carnis, In tenebris tremefacta dies cum sole refugit; [1088C] Bis fuit una dies, mediam nox atra coperuit: A fundamentis montes agitantur in orbem, Commota est tellus, patuere sepulchra piorum, Cunctaque quem norunt, passum timuere videre.
[1062A]	Post meritos renovata ferat Deo laudis honores, Non ignara sui, fragilis, mortalis et aegra Certatis, magni possit quid vivida virtus, Qui bonus atque potens vitam non invidet ulli.
[1084B]	Nos igitur, quos tanta Dei perfudit honestas, Veraque doctoris coelestia verba magistri Instituere bonis, recta et monumenta dedere, Semper honoremus Dominum, sine fine canamus, Gaudentes puraque fide certaque salute (Nati vero Deo nutrimur pane perenni) [1084C] Aeternam toto sperantes pectore vitam.
[1054B]	DE DEO UNICO.
[1058A]	Portatur, graditur, vestitur, rite quiescit, Tractatur, patitur, suspenditur et sepelitur; Omnia sunt hominis quae sancto in corpore versans, A Patre vero Deo missus, qui cuncta creavit, Perfecit proprie, sua, non aliena requirens.
[1063A]	Inde volens omnem caussam constare ruinae Scilicet ut sua facta Deo subsignet iniqua Ocius, et possit suasos infigere poenis; Veris falsa tegens, et lenibus aspera vertens; Et roseis sertis hastae mucrone coperto, Improvise necans incautos morte suprema.
[1065A]	Ne fidus pater, et vates cui pignus et haeres Charus erat, quem forte Deus donaverat illi, [1065A] Hunc Deo mactaret, merito tentatus amore; Supplicium magnum; sanctus pro sanguine sanguis Connexus capite spinis ostenditur agnus Hostia sancta Deo.
[1061B]	Ergo hominis anima placuit Deo fortibus actis?
[1065A]	Ne fidus pater, et vates cui pignus et haeres Charus erat, quem forte Deus donaverat illi, [1065A] Hunc Deo mactaret, merito tentatus amore; Supplicium magnum; sanctus pro sanguine sanguis Connexus capite spinis ostenditur agnus Hostia sancta Deo.
[1073A]	Jephtha fide firma, qui duro vulnere votum Ausus mercedem belli Deo dicere grandem, Hic quia quae non vult Dominus, promiserat amens.

[0186C]	Quia, Ego ex Deo exivi et veni; et, Ego sum [0187A] via (Joan.
[0166B]	Aut exhibe probationem quam expostulo meae similem; id est, sic Scripturas eumdem Filium et Patrem ostendere, quemadmodum apud nos distincte Pater et Filius demonstrantur; distincte, inquam, non divise, sicut ego profero dictum a Deo: Eructavit cor meum Sermonem optimum (Ps.
[0165C]	Sed nihil Deo difficile.
[0161C]	IV, 9), ut solus ex Deo genitus: proprie de vulva cordis ipsius, secundum quod et Pater ipse testatur: Eructavit cor meum sermonem optimum (Ps.
[0162B]	Non vis enim eum substantivum habere in re per substantiae proprietatem, ut res et persona quaedam videri possit, et ita capiat [0162B] secundus a Deo constitutus duos efficere, Patrem et Flium, Deum et Sermonem.
[0162C]	Hic certe est, qui in effigie Dei constitutus, non rapinam existimavit esse se aequalem Deo (Philip, II, 6).
[0163B]	Quis enim scit quae sint in Deo, nisi spiritus qui in ipso est (I Cor.
[0163C]	Nec dubitaverim Filium dicere, et radicis fruticem, et fontis fluvium, et solis radium; quia omnis origo patens est; et omne quod ex origine profertur, progenies est, multo magis Sermo Dei, qui etiam proprie nomen Filii accepit: nec frutex tamen a radice, nec fluvius a fonte, nec radius a sole discernitur, sicut nec a Deo Sermo.
[0165C]	Ergo, inquiunt, difficile non fuit Deo, ipsum se et patrem et filium facere, adversus traditam formam rebus humanis, nam et sterilem parere, contra naturam, difficile Deo non fuit, sicut nec virginem.
[0165C]	Ergo, inquiunt, difficile non fuit Deo, ipsum se et patrem et filium facere, adversus traditam formam rebus humanis, nam et sterilem parere, contra naturam, difficile Deo non fuit, sicut nec virginem.
[0165C]	Plane nihil Deo difficile.
[0165D]	Hac ratione erit aliquid et difficile Deo; id scilicet [0166A] quocumque non fecerit, non quia non potuerit, sed quia noluerit.
[0162B]	At ego nihil dico de Deo inane et vacuum prodire potuisse, ut non de inani et vacuo prolatum; nec carere substantia, quod de tanta substantia processit, et tantas substantias fecit, fecit enim et ipse quae facta sunt per illum.
[0174A]	De quo et supra dixerat: Regi autem saeculorum, immortali, invisibili, soli Deo: ut et contraria ipsi Filio adscriberemus, mortalitatem, accesibilitatem; quem mortuum contestatur secundum Scripturas (I Cor.
[0175B]	Et si qua haeretici apprehendunt quasi Deo indigna, ad destructionem Creatoris, ignorantes haec in Filium competisse, qui etiam passiones humanas, et sitim, et esuriem, et lacrymas, et ipsam nativitatem, ipsamque mortem erat subiturus: Propter hoc minoratus a Patre modicum quid citra angelos (Ps.
[0161B]	Haec est nativitas perfecta sermonis, dum ex Deo [0161C] procedit: conditus ab eo primum ab cogitatum in nomine Sophiae: Dominus condidit me initium viarum.
[0177C]	Igitur et cum se unum pronuntiabat, Filio Pater procurabat, ne ab alio Deo Christus venisse credatur, sed ab illo qui praedixerat: Ego Deus, et alius absque me non est; qui se unicum, sed cum Filio ostendit, cum quo coelum solus extendit.
[0164A]	Tertius enim [0164A] est spiritus a Deo et Filio, sicut tertius a radice fructus ex frutice.
[0181A]	Denique, propter hoc magis Judaei illum interficere volebant, non tantum quod solveret sabbatum, sed quod patrem suum Deum diceret, aequans se Deo.
[0178B]	Praeter Sophiam autem, praeter Filium dicit, qui est Christus, Sophia et Virtus Dei secundum Apostolum, solus [0178B] sciens sensum patris: Quis enim scit quae sunt in Deo nisi spiritus qui in ipso est?
[0183A]	Item, in altercatione Judaeorum, exprobrans quod occidere eum vellent: Ego, [0183A] inquit, quae vidi penes Patrem meum, loquor; et vos quod vidistis penes patrem vestrum, id facitis: et nunc vultis occidere hominem veritatem vobis locutum, quam audivit a Deo; et: Si Deus esset pater vester, dilexissetis me.
[0183A]	Ego enim ex Deo exivi et veni (et tamen non separantur, licet exiisse dixerit, ut quidam arripiunt hujus dicti occasionem; exivit autem a Patre, ut radius ex sole, ut rivus ex fonte, ut frutex ex semine).
[0185C]	XIII, 1), sciens Jesus omnia sibi tradita a Patre esse, et se ex Deo exiisse , ad Deum vadere.
[0174B]	Nec putes sola opera mundi per Filium facta, sed et quae a Deo exinde gesta sunt.
[0189B]	Et ideo spiritus Dei Deus, et sermo Dei Deus, quia ex Deo, non tamen ipse ex quo est.
[0193A]	II, 22) etiam [0193A] mendacem notat eum, qui negaverit Jesum esse Christum: contra, de Deo natum, omnem qui crediderit Jesum esse Christum.
[0193A]	Cum ad Romanos (I, 8) scribit, gratias agit Deo per Dominum nostrum Jesum Christum.
[0194C]	Separabatur a Filio, non a Deo.
[0172C]	Confirmat et Apostolus de Deo: Quem nemo vidit hominum, sed nec videre potest (I Tim.
[0196B]	Qui vero confessus fuerit Christum Filium Dei non Patrem, Deus in illo manet, et ipse in Deo.
[0159B]	Siquidem Apostolus scribit de ultimo fine: cum tradiderit regnum Deo et Patri.
[0166D]	A quibus et praescriptio [0166D] nostra deducitur, non posse unum atque eumdem videri qui loquitur, et de quo loquitur, et ad quem loquitur: quia neque perversitas, neque fallacia Deo congruat: ut cum ipse esset ad quem loquebatur, ad alium potius, et non ad semetipsum loquatur.
[0178B]	Sed et Evangelium recusetur, quod dicat omnia per Sermonem a Deo facta esse, et sine eo nihil factum.
[0162C]	Sed et invisibilia illa quaecumque sunt, habent apud Deum et suum corpus et suam formam, per quae soli Deo visibilia sunt; quanto magis quod ex ipsius substantia missum est, sine substantia non erit!
[0173B]	Nam etsi Deus Sermo, sed apud Deum, quia ex Deo Deus, quia cum Patre apud Patrem.
[0154C]	Ex quo patescit quo in sensu alibi dixerit: Fuit autem tempus, cum et delictum et Filius non fuit, videlicet quantum ad [0154C] externam per creationem rerum manifestationem, praesertim cum dixit: Fiat lux: nam quantum ad generationem ad intra semper fuit cum Deo Patre Filius ejus verbum et sapientia.
[0160C]	Quanto ergo plenius hoc agitur in Deo, cujus tu quoque imago et similitudo censeris, quod habeat in se etiam tacendo rationem, et in ratione sermonem?
[0165C]	Sed si tam abrupte in praesumptionibus nostris hac sententia utamur, quidvis de Deo confingere poterimus, quasi fecerit, quia facere potuerit.
[0195A]	Nec quisquam negabit, quando et nos pati pro Deo non possumus, nisi spiritus Dei sit in nobis qui et loquitur de nobis quae sunt confessionis; non ipse tamen patiens, sed pati posse praestans .
[0168C]	Si ad Deum loquitur, et unctum Deum a Deo affirmat, [0168D] scilicet hic duos deos proponit.

[0587A]	Agimus gratias, contenti crimus cum Deo nostro deputari, quo ascensus.
[0550B]	Etiam creatori nostro Enniana coenacula in aedicularum disposita sunt forma, aliis atque aliis pergulis superstructis, et unicuique deo per totidem scalas distributis, quot haereses fuerint.
[0552A]	Et quale est, ut in Deo vita non fuerit!
[0577B]	Cum talia de Deo vel de deis, qualia de homine figmenta!

[0404B]	Explicat jam daemonum naturam, quorum notitiam a Philosophis et Poetis etiam instillatam docet, inde illorum spiritualem substantiam edisserit, atque inde elicit modum agendi in homines, ut noceant, ostenditurque illud fallaciis suis solum agere, ut relicto Deo vero falsae religioni creduli mortales mancipentur.
[0415B]	Christum timentes in Deo, et Deum in Christo, subjiciuntur servis Dei et Christi.
[0392B]	Sed quoniam edidimus, antiquissimis Judaeorum instrumentis sectam istam esse suffultam, quam aliquanto novellam, ut Tiberiani temporis, plerique sciunt, profitentibus nobis quoque; fortasse an hoc nomine de statu ejus retractetur, quasi sub umbraculo insignissimae religionis, certe licitae, aliquid propriae praesumptionis abscondat, vel quia praeter aetatem neque de victus exceptionibus, neque de solemnitatibus dierum, neque de ipso signaculo corporis, neque de consortio nominis cum Judaeis agimus, quod utique oporteret, si eidem [0392B] Deo manciparemur?
[0418A]	Colat alius Deum, alius Jovem, alius ad coelum supplices manus tendat, alius ad aram Fidei, alius, si hoc putatis, nubes numeret orans, [0418A] alius lacunaria, alius suam animam deo suo voveat, alius hirci.
[0383A]	Per hunc Moysen etiam illa lex propria Judaeis a Deo missa est.
[0290B]	Nisi homini Deus placuerit, Deus non erit; homo jam Deo propitius esse debebit.
[0393A]	Verum neque de Christo erubescimus, quum [0393A] sub nomine ejus deputari et damnari juvat, neque de deo aliter praesumimus.
[0394A]	Dispersi, palabundi, [0394A] et coeli et soli sui extorres, vagantur per orbem, sine homine, sine Deo rege, quibus nec advenarum jure terram patriam saltem vestigio salutare conceditur.
[0534A]	Hanc qui veram a Deo sperat, si pro Deo patiatur, insanus est.
[0399A]	Hunc ex Deo prolatum didicimus, et prolatione generatum, et idcirco Filium Dei et Deum dictum ex unitate substantiae.
[0399A]	Ita de Spiritu Spiritus, et de Deo Deus, ut lumen de lumine accensum.
[0399B]	Iste igitur Dei radius, ut retro semper praedicabatur, delapsus in virginem quamdam, et in utero ejus caro figuratus, nascitur Homo Deo mistus.
[0273A]	Plinius enim Secundus cum provinciam regeret, damnatis quibusdam Christianis, quibusdam [0273A] gradu pulsis, ipsa tamen multitudine perturbatus, quid de caetero ageret, consuluit tunc Trajanum imperatorem, allegans praeter obstinationem non sacrificandi, nihil aliud se de sacramentis eorum comperisse, quam coetus antelucanos ad canendum Christo ut Deo et ad confoederandam disciplinam, homicidium, adulterium, fraudem, perfidiam, et caetera scelera prohibentes.
[0405A]	Sed quomodo de angelis quibusdam sua sponte corruptis corruptior gens daemonum evaserit damnata a Deo cum generis auctoribus, et cum eo quem diximus principe, apud litteras sanctas ordine cognoscitur.
[0399B]	Ita et quod de Deo profectum est, Deus est, et Dei Filius, et unus ambo.
[0413A]	Aeque producatur aliquis ex iis, qui de Deo pati existimantur, qui aris inhalantes numen de nidore concipiunt, qui ructando curantur pati existimantur, qui aris inhalantes numen de nidore concipiunt, qui ructando curantur, qui anhelando profantur.
[0377B]	Sed quo plenius et impressius tam ipsum dispositiones ejus et voluntates adiremus, instrumentum adjecit litteraturae, si qui velit de Deo inquirere, et inquisito invenire, et invento credere, et credito [0378A] deservire.
[0394A]	[Venit igitur, qui ad reformandam et illuminandam eam venturus a Deo praenuntiabatur, Christus ille [0395A] Filius dei].
[0445A]	Hoc agite, boni praesides, extorquete animam Deo supplicantem pro Imperatore.
[0448A]	Imo necessario illos Imperatorem suspicere, utpote quem a Deo suo sibi datum sciant, adeoque vere suum ducant.
[0448A]	Quem si Deum non vocent, quia mentiri illumve deridere nolunt, id faciant, quia ipse Deo subjectus, sub illo imperat, cujus etiam intersit Deo cedere, quique ut id faciat in triumphi invidioso honore admoneatur, tanta coruscans gloria ut revocari, ne falso se Deum existimet, necesse habeat.
[0448A]	Quem si Deum non vocent, quia mentiri illumve deridere nolunt, id faciant, quia ipse Deo subjectus, sub illo imperat, cujus etiam intersit Deo cedere, quique ut id faciat in triumphi invidioso honore admoneatur, tanta coruscans gloria ut revocari, ne falso se Deum existimet, necesse habeat.
[0448B]	Et merito dixerim, noster est magis Caesar, ut a nostro Deo constitutus.
[0448B]	Itaque et in eo plus ego illi operor in salutem, non solum quod eam ab eo postulo, qui potest praestare, aut quod talis postulo, qui merear impetrare, sed etiam quod temperans majestatem Caesaris infra deum magis illum commendo deo, cui soli subjicio.
[0449A]	Si homo sit, interest hominis deo cedere; satis habeat appellari imperator.
[0393A]	Necesse est igitur pauca dicamus de Christo ut Deo Tantum Judaeis erat apud Deum gratia, ubi et insignis justitia et fides originalium auctorum, unde illis et generis magnitudo et regni sublimitas floruit et tanta felicitas, ut Dei vocibus, quibus edocebantur, de promerendo Deo, et non offendendo, praemonerentur.
[0449A]	Grande et hoc nomen est, quod a deo traditur.
[0451A]	Desine alium Deum colere vel credere, atque ita et hunc deum dicere, cui deo opus est.
[0534A]	O gloriam licitam, quia humanam, cui nec praesumptio perdita, nec persuasio desperata deputatur in contemptu mortis et atrocitatis omnimodae, cui tantum pro patria, pro agro, pro imperio, pro amicitia pati permissum est, quantum pro Deo non licet!
[0459A]	Eadem officia dependunt et qui astrologos et aruspices et augures et magos de Caesarum capite consultant, quas artes ut ab Angelis desertoribus proditas et a Deo interdictas ne suis quidem caussis adhibent Christiani.
[0415B]	Atqui omnis haec nostra in illos dominatio et potestas de nominatione Christi valet, et de commemoratione eorum, quae sibi a Deo per arbitrum Christum imminentia exspectant.
[0459B]	Hostes igitur haberi posse, qui hostile nihil adversus Romanum vel Imperium vel Imperatorem spirent, imo qui quod Imperatori sunt, etiam sint aliis, quibus male velle, male cogitare non liceat de aliis, multo minus de Imperatore, qui ad tale fastigium a Deo evectus est.
[0460A]	Nullum bonum sub exceptione personarum administramus, quia nobis praestamus, qui non ab homine aut laudis, aut praemii expensum captamus: sed a Deo exactore et remuneratore indifferentis benignitatis.
[0393A]	Necesse est igitur pauca dicamus de Christo ut Deo Tantum Judaeis erat apud Deum gratia, ubi et insignis justitia et fides originalium auctorum, unde illis et generis magnitudo et regni sublimitas floruit et tanta felicitas, ut Dei vocibus, quibus edocebantur, de promerendo Deo, et non offendendo, praemonerentur.
[0377A]	Judicem quoque contestatur illum, DEUS VIDET, et DEO COMMENDO, et DEUS MIHI REDDET.
[0468A]	Haec vis Deo grata est.
[0477A]	Post aquam manualem et lumina, ut quisque de scripturis sanctis vel de proprio ingenio potest provocatur in medium Deo canere hinc probatur quomodo biberit.
[0485A]	Semper humana gens male de Deo meruit: primo quidem ut inofficiosa ejus, quem cum intelligeret ex parte, non solum non requisivit timendum, sed et alios sibi citius commenta est quos coleret; dehinc quod non inquirendo innocentiae magistrum, et nocentiae [0486A] judicem et exactorem, omnibus vitiis et criminibus inolevit.
[0486A]	Et tamen si pristinas clades comparemus, leviora nunc accidunt, ex quo christianos a Deo orbis accepit.
[0487A]	Denique cum ab imbribus aestiva hiberna suspendunt et annus in cura est, vos quidem, quotidie pasti statimque pransuri, balneis et cauponis et lupanaribus operati, aquilicia Jovi immolatis, nudipedalia populo denuntiatis, coelum apud Capitolium quaeritis, nubila de laquearibus exspectatis, aversi ab ipso et deo et coelo.
[0487A]	Imo malorum, quae eveniunt quotidie, illos ipsos in causa esse, qui spreto Deo statuas adorent.
[0489A]	Quia haec ita didicimus apud ipsum, diligimus lenitatem, metuimus severitatem, vos contra utramque despicitis; et sequitur, ut omnes saeculi plagae nobis, si forte, in admonitionem, vobis in castigationem a Deo obveniant.
[0491A]	Meminimus gratiam nos debere Deo Domino Creatori; nullum fructum operum ejus repudiamus; plane temperamus, ne ultra modum aut perperam utamur.
[0496A]	Quanti habetis, non dico qui jam de vobis daemonia excutiant, non dico jam qui pro [0496A] vobis quoque vero Deo preces sternant, quia forte non creditis sed a quibus nihil timere possitis.
[0498A]	Quorum quidem innocentia, non ex timore hominis, [0498A] sed ex reverentia Dei provenire, cujus dictatione perfectissimas leges nacti, didicerint omni malo, vel a prima origine, occurrere, sanctos se et inviolatos Deo judici reservantes.
[0498A]	Innocentiam a Deo edocti, et perfecte eam novimus ut a perfecto magistro revelatam, et fideliter custodimus, ut ab incontemptibili [0499A] dispectore mandatam.
[0500A]	Enimvero nos qui sub Deo omnium speculatore dispungimur, quique aeternam ab eo poenam providemus, merito soli innocentiae occurrimus, et pro scientiae plenitudine, et pro latebrarum difficultate, et pro magnitudine cruciatus, non diuturni, verum sempiterni, eum timentes, quem timere debebit et ipse qui timentes judicat, Deum, non proconsulem timentes.
[0500A]	Occurrit porro illis, qui non de Deo Christianos sapere, sed ut Philosophiae genus, fidem et spem illorum aestiment, paria in utrisque virtutum genera ponderantes: quibus ostendit, quantum nomen illud philosophorum [0500B] infra christianum subsidat, dum illi inveniantur veritatis ignari et omnium scelerum rei, hi Deum intelligunt, et ab omni malitia, vel ipsis stupentibus inimicis, quam longissime sint remoti.
[0509A]	Deum quilibet opifex christianus et invenit et [0509A] ostendit et exinde totum, quod in Deo quaeritur, re quoque assignat; licet Plato affirmet factitatorem universitatis neque inveniri facilem, et inventum enarrari in omnes difficilem.
[0290A]	Aemilius de deo suo Alburno.
[0523A]	Sed de nostra magis defensione, qui proponimus, multo utique dignius credi, hominem ex homine rediturum, quemlibet pro quolibet, dum hominem, ut eadem qualitas animae in eamdem restauretur conditionem, etsi non effigiem, certe quia ratio restitutionis destinatio judicii est, necessario idem ipse qui fuerat exhibebitur, ut boni seu contrarii meriti judicium a Deo referat.
[0528A]	Ineptum itaque, laudari idem in Philosophis et admirationi esse, in Christianis odiri et persequi: quorum opinio, vel si falsa sit, cum tamen ad recte vivendum prosit, irrisui magis quam poenis adjudicari debeat, quibus tamen exsultat vulgus, inepte quidem, quum poenae istae gaudium sint Christianorum, qui injuste vexari et damnari malint, quam a Deo excidere.
[0529B]	Proinde et vulgus vane de nostra vexatione gaudet; proinde enim nostrum est gaudium, quod sibi vindicat, qui malumus damnari, quam a Deo excidere: contra, illi qui nos oderunt, dolere, [0530A] non gaudere debebant, consecutis nobis quod elegimus.
[0534A]	Hanc qui veram a Deo sperat, si pro Deo patiatur, insanus est.
[0531A]	Ea victoria habet, et gloriam placendi Deo, et praedam vivendi in aeternum.
[0536A]	Inde est, quod ibidem sententiis vestris gratias agimus; ut est aemulatio divinae rei et humanae, cum damnamur a vobis, a Deo absolvimur.
[0399B]	Ita et de Spiritu Spiritus, et de Deo Deus modulo alterum, non numero, gradu, non statu fecit, et a matrice non recessit, sed excessit.

[0687B]	Nos autem qui nihil Deo appendimus, hoc ipso animam longe infra Deum expendimus, quod natam eam agnoscimus, ac per hoc dilutioris divinitatis, et exilioris felicitatis; ut flatum, non ut spiritum; et si immortalem, ut hoc sit divinitatis, [0687C] tamen passibilem, ut hoc sit nativitatis: ideoque et a primordio exorbitationis capacem, et inde etiam oblivionis affinem.
[0645C]	Et vero etiam infantes ac atlantes somniare; cum et somnia a Deo sint, nullaque jam gens Dei sit extranea, in omnes terminos orbis Evangelio coruscante.
[0732C]	Atquin trina illa cum Daniele fraternitas, legumine solo contenti, ne regiis ferculis contaminarentur, praeter sapientiam reliquam, somniorum praecipue gratiam a Deo redemerunt, et impetrandorum, et disserendorum.
[0647B]	Cui enim veritas comperta sine Deo?
[0641D]	In primis autem docet non a Socrate immortalitatem animae, sed a Deo discendam.
[0648B]	Certe nullum alium potiorem animae demonstratorem quam auctorem reperiet; a Deo discat, quod a Deo habeat; aut nec ab alio, si nec a Deo.
[0731C]	A Deo autem, pollicito scilicet et gratiam Spiritus Sancti in omnem carnem, et sicut prophetaturos, ita et somniaturos servos suos [0731C] et ancillas suas, ea deputabuntur, quae ipsi gratiae comparabuntur, si qua honesta, sancta, prophetica, revelatoria, aedificatoria, vocatoria, quorum liberalitas soleat et in profanos destillare, imbres etiam et soles suos peraequante Deo justis et injustis; siquidem et Nabuchodonosor divinitus somniat: et major pene vis hominum ex visionibus Deum discunt.
[0648B]	Certe nullum alium potiorem animae demonstratorem quam auctorem reperiet; a Deo discat, quod a Deo habeat; aut nec ab alio, si nec a Deo.
[0651A]	Porro non amplius inveniri licet, quam quod a Deo discitur; quod autem a Deo discitur, totum est.
[0733A]	Ita non ad ecstasin submovendam sobrietas proficiet, sed ad ipsam ecstasin commendandam, ut in Deo fiat.
[0733C]	[0733C] Sed et a Deo deducimus somnia.
[0745A]	Nova mors pro Deo, et extraordinaria pro Christo, alio et privato excipitur hospitio.
[0745A]	Si pro Deo occumbas, ut Paracletus monet, non in mollibus febribus et in lectulis, sed in martyriis, si crucem tuam tollas, et sequaris Dominum, ut ipse praecepit (Matt.
[0731B]	A Deo autem, pollicito scilicet et gratiam Spiritus Sancti in omnem carnem, et sicut prophetaturos, ita et somniaturos servos suos [0731C] et ancillas suas, ea deputabuntur, quae ipsi gratiae comparabuntur, si qua honesta, sancta, prophetica, revelatoria, aedificatoria, vocatoria, quorum liberalitas soleat et in profanos destillare, imbres etiam et soles suos peraequante Deo justis et injustis; siquidem et Nabuchodonosor divinitus somniat: et major pene vis hominum ex visionibus Deum discunt.
[0710C]	Haec erit amicitia observatione sponsionis, ne quid ejus postea [0710C] resumas ex his quae ejerasti, quae illi reddidisti, ne te ut fraudatorem, ut pacti transgessorem judici Deo objiciat, sicut eum legimus alibi (Apocal.
[0651A]	Porro non amplius inveniri licet, quam quod a Deo discitur; quod autem a Deo discitur, totum est.
[0664A]	Erunt enim et aliae spiritus species, ut ex Deo, ut ex diabolo.
[0735A]	Suspectam enim faciam tantam raritatem securissimi atque tutissimi sacramenti, apud quod nec pro Deo ipso mori lex est; cum contra, omnes jam nationes ascendant in montem Domini, et in aedem Dei Jacob, mortem per martyrium quoque flagitantis, quam de Christo etiam suo exigit.
[0648B]	Certe nullum alium potiorem animae demonstratorem quam auctorem reperiet; a Deo discat, quod a Deo habeat; aut nec ab alio, si nec a Deo.
[0665A]	Nec diutius de isto, nisi propter haereticos, qui nescio quod spiritale semen infulciunt animae, de Sophiae matris occulta liberalitate conlatum, ignorante factore, cum Scriptura factoris magis Dei sui conscia, nihil amplius promulgaverit, quam Deum flantem in faciem hominis flatum vitae, et hominem factum in animam [0665A] vivam, per quam exinde et vivat et spiret: satis declarans differentias spiritus et animae, insequentibus instrumentis, ipso Deo pronuntiante (Is.
[0668A]	Ut autem et a Deo discas, animam Deus semper adloquitur; animam compellat atque advocat, ut animum sibi advertat.
[0736A]	Sed quidem ad immortalitatem animae, quam quidam non a Deo edocti infirme tuentur, ita argumentationes emendicant ut velint credi etiam post mortem quasdam animas adhaerere corporibus.
[0720A]	Quod enim a Deo est, non tam exstinguitur, quam obumbratur.
[0646A]	Nunc ad mortem quod attinet, debitum esse toto humano generi naturae finem, quamtumvis Epicurus id [0645D] neget, et Menander haereticus ad suo baptismo initiatos [0646A] pertinere neget, apud quem nec pro Deo mori lex est; nam etiam Enoch et Heliam morituros, et Joannem jam obiisse.
[0720A]	Potest enim obumbrari, quia non est Deus; exstingui non potest, quia a Deo est.
[0673A]	Caeterum, cum idem [0673A] Plato solum rationale dicat, ut in anima Dei ipsius, si nos etiam irrationale naturae adscribimus quam a Deo anima nostra sortita est, aeque irrationale de Deo erit, utpote naturale, quia naturae Deus auctor est.
[0673A]	Caeterum, cum idem [0673A] Plato solum rationale dicat, ut in anima Dei ipsius, si nos etiam irrationale naturae adscribimus quam a Deo anima nostra sortita est, aeque irrationale de Deo erit, utpote naturale, quia naturae Deus auctor est.
[0720B]	Deus videt, et, Deo commendo.
[0673A]	Sed enim a diabolo immissio delicti; irrationale autem omne delictum: igitur a diabolo irrationale, a quo et delictum; extraneum a Deo, a quo est irrationale alienum.
[0686B]	Apelles sollicitatas refert animas terrenis escis de supercoelestibus sedibus ab igneo angelo Deo Israel et nostro, qui exinde illis peccatricem circumfinxerit carnem.
[0673A]	Proinde, cum Plato, soli Deo segregans rationale, duo genera subdividit ex rationali, indignativum quod appellant θυμικον, concupiscentivum quod vocant επιθυμητικον, ut illud quidem commune sit nobis et leonibus, istud vero cum muscis, rationale porro cum Deo; video et de hoc mihi esse retractandum, propter ea quae in Christo deprehenduntur.
[0673A]	Proinde, cum Plato, soli Deo segregans rationale, duo genera subdividit ex rationali, indignativum quod appellant θυμικον, concupiscentivum quod vocant επιθυμητικον, ut illud quidem commune sit nobis et leonibus, istud vero cum muscis, rationale porro cum Deo; video et de hoc mihi esse retractandum, propter ea quae in Christo deprehenduntur.
[0732A]	Ea autem quae neque a Deo, neque a daemonio, neque ab anima videbuntur accidere, et praeter opinionem, et praeter interpretationem, et praeter enarrationem facultatis, ipsi proprie ecstasi et rationi ejus separabuntur.
[0673C]	II, 3): Fuimus aliquando natura filii irae, irrationale indignativum suggillat, quod non sit ex ea natura quae a Deo est, [0674A] sed ex illa quam diabolus induxit, dominus et ipse dictus (Matth.
[0645C]	Christianam vero eam esse sententiam: a daemoniis plurimum incuti somnia, etiam vera interdum; Deo interim deputanda, si quae honesta, sancta, prophetica, revelatoria, aedificatoria, vacatoria; quaedam etiam sibimetipsi animam fingere ex intentione circumstantiarum; reliqua denique extasi separanda.
[0738A]	Magis enim credam ex Deo factum, quam ex ullis animae reliquiis: quae si inessent, alia quoque membra movissent; et si manus tantum, sed non in caussam orationis.
[0680A]	Sed de Deo, suo quoque campo, experiemur cum haereticis.
[0733C]	Quid ergo nec a Deo Atlantes somniarent, vel quia nulla jam gens Dei extranta est, in omnem terram et in [0734A] terminos orbis Evangelio coruscante?
[0725A]	Si enim tale quid semel accidere dicatur, ut deliquium solis aut lunae, ita et animae; sane persuaderer divinitus factum; congruere enim hominem seu moneri, seu terreri a Deo, velut fulgure rapido, momentaneae mortis ictu; si non magis in proximo esset somnium credi, quod vigilanti potius accidere deberet, si non somnium magis credi oporteret.
[0685B]	Quod cum soli Deo competat, ut soli innato et infecto, et idcirco immortali et inconvertibili, absolutum est, caeterorum omnium natorum atque factorum convertibilem et demutabilem esse naturam; ut etsi trinitas animae adscribenda esset, ex mutatione accidentiae, non ex institutione naturae deputaretur.
[0687A]	Quae omnia ut fidei commendet, et animam retro in superioribus cum Deo egisse in commercio idearum, et inde huc transvenire, et hic quae retro norit de exemplaribus recensere, novum elaboravit argumentum, μαθησεις αναμνησεις, id est, discentias reminiscentias esse: venientes enim inde huc animas oblivisci eorum in quibus prius fuerint, dehinc ex his visibilibus edoctas recordari.
[0687B]	Primo quidem oblivionis capacem animam non cedam, quia tantam illi concessit divinitatem, ut Deo adaequetur: innatam eam facit, quod et solum armare potuissem ad testimonium plenae divinitatis: adjicit immortalem, incorruptibilem, incorporalem, quia hoc et Deum credidit, invisibilem, ineffigiabilem, uniformem, principalem, rationalem, intellectualem.

[1178C]	V, 21, nonnihil elucidandus, ubi ita Apostolus: Testor coram DEO.
[1178D]	III, 5, Apostolos, utpote jam praevia a Deo exemptos, nunquam affecerit, sed solum quoad alios deinceps immobilis perseveret.
[1179C]	Ad disciplinam autem pertinent quaecumque ad Dei cultum, sive ab hominibus Ecclesiae gubernandae praefectis, sive ab ipsomet Deo, ad communem observantiam, ordinata sunt; quanquam ea, quae nonnisi humanae ordinationis sunt, res merae disciplinae appellentur.
[1182A]	Paulo enim ante praemiserat: Gratias ago DEO, quod neminem vestrum baptizavi, nisi Crispum et Cajum, Baptizavi autem et Stephanae domum.
[1182D]	Potest etiam exponi pro se suamque causam tueri; ne ergo id agere videri posset, hinc gratias agit Deo, quod neminem baptizaverit.
[1183B]	Saepius, ubi certum est Ecclesiam nostram designari, quae a Deo in coelis ab aeterno ordinata, a Christo in terris plantata, et in unitate Baptismi coadunata, demum in coelis per visionem ac fruitivam dilectionem consummatur.
[1186B]	Interpretatur, est: cum Deo invalescens, aut secundum alios quasi dominatus est Deo.
[1191C]	Episcopi proprium, eique peculiariter attributum, [1191C] ac a Deo ipso sanctificatum.
[1194D]	Potest et ipse decipi, dum ex immaturo zelo accedit, et ab ipso Deo se impulsum credit, nondum tamen necessaria rerum credendarum cognitione instructus, ut illum fructuose suscipiat.
[1195D]	Et denique: Cunctatio ad baptismum, nihil aliud clamare videtur, quam: In me ante regnet peccatum, donec aliquando regnet etiam Dominus; adsint mihi membra injustitiae, et iniquitatis arma, deinde assumam etiam arma justitiae Deo, etc.
[1200B]	Invocato Deo) semperque paratae, ad Baptismum ex ordine cunctis administrandum.
[1201B]	Licebat autem Catechumenis intra Ecclesiam, ac cum reliquis orare, ibique coram DEO suum Baptismi flagrans desiderium explicare, etc.
[1201D]	Et DANIEL, VI, 10, orans flectebat genua sua, et adorabat, confitebaturque coram Deo suo, sicut et ante facere consueverat.
[1202D]	Orare autem et petere jejunantes a DEO praecedentium peccatorum remissionem [1203A] (quomodo autem petent, nisi illa confitentes?
[1203A]	Perhibet: Haec cum secum reputasset, genuflexo humi procumbens, veniam a DEO supplex poposcit, peccata sua confitens in martyrio, etc.
[1204D]	Hominis ergo primus Natalis est ex matre, quoad corpus: secundus ex DEO, quoad animam, quae mortua per peccatum, renascitur per Baptismum.
[1204D]	Sed EX DEO NATI sunt.
[1198B]	Apud homines (nimirum humanis viribus) hoc impossibile est, sed non apud DEUM; omnia enim possibilia sunt apud Deum; ubi non dixit, DEO, sed apud DEUM, id est, viribus divinae gratiae, qua nobis adjutis nihil jam tam arduum est, quod a nobis superari ac perfici nequeat.
[1164A]	IV, το χρισμα της ευαρεστησεως, unctionem beneplaciti (id est, mentis Deo bene placentis) dicit.
[1147A]	Deo constitit.
[1147A]	Nam et DEO Graeca phrasi, pro per DEUM: constitit vero pro firmiter stetit, aut potius pro constitutum est, intelligi potest.
[1160B]	Ad 2 notat, Primogenitus omnis creaturae est imago Dei perfecta, perfecte implens illum, cujus imago est, Homo, non similis Deo, sed ipse Deus; et ideo dicitur imago, et nunquam ad imaginem.
[1181A]	Credidit Abraham Deo, et reputatum est illi ad justitiam.
[1186B]	Interpretatur, est: cum Deo invalescens, aut secundum alios quasi dominatus est Deo.
[1174A]	Atque haec contra Protestantes nostros notanda erant, Sacerdotibus non veram potestatem remittendi, sed nonnisi mere declarativam jam factae a Deo remissionis, asserentibus.
[1145B]	TERROR DEI (id est maximus, ac velut a DEO ipso immissus) invasit omnes.
[1147A]	Alii a DEO constitit.
[1170A]	Invocato Deo) .
[1150B]	Invocato Deo.
[1152A]	Legit: DEO.
[1153D]	Februo deo, qui lustrationum potens creditur; lustrari (quod antiquis erat februari) autem eo mense civitatem necesse erat, ut justa diis Manibus solveret.
[1188A]	Ubi Noster: Caro corpore et sanguine Christi vescitur, ut anima Deo saginetur.
[1158A]	Credidere quidam hunc Archangelum fuisse Raphael, qui interpretatur Medicina DEI, ut olim peculiariter a DEO ad Tobiam a sua caecitate liberandum missus, ita ad aliorum quoque hominum graviores infirmitates curandas destinatus.
[1160D]	V, 3) dixit, abscondita cum Christo in Deo.
[1164A]	A Deo Patre.
[1166B]	Illi postquam imperata fecissent, significarunt, uni Amori nomen esse, alteri Anteroti, deo amantium injuriae vindici.
[1167D]	XXVIII, 10, Baptismum diluvio comparat, inquiens: Baptismi itaque gratiam Diluvium nominat (Propheta), quo fit, ut anima peccatis abluta et purgata, excusso a se veteri homine, domicilium deinceps fiat accommodum Deo in Spiritu.
[1160A]	Est autem et alia imago Dei in anima, eaque longe excellentior, quia penitus supernaturalis, qua videlicet Deo multo perfectius, quam per dotes nobis naturaliter ingenitas, appropinquamus, scilicet gratia sanctificans, quae, ut scholastici nostri ostendunt, est appropinquamus, scilicet gratia sanctificans, quae, ut scholastici nostri ostendunt, est formalis participatio divinae essentiae et naturae, per quam filii Dei nominamur, et sumus; praeterea autem fide intellectus noster cognoscit, et eum, ad quem spe tendit, charitate complectitur.
[1169A]	At ego quidem malim retinere textum, obscuriusculum quidem, at qui hoc sensu, satis utique commodo, intelligi potest: Sed mundus nihilominus rursus deliquit, in peccata pristina recidivus (maxime in progenie Cham, in patrem suum tam contumeliosi, cujus filius Chanaan, posterique ejus Chananaei a Deo ipso maledicti fuerant (Gen.
[1171C]	Invocato Deo), vel de ipsa forma Baptismi (ut Cap.
[1172D]	Itaque si volumus mysteria a Deo revelata intelligere, antea debemus credere, ut adeo fidem praecedere oporteat, et ex fide sequi intelligentiam; quod Tertullianus etiam alibi confirmat, ut in L.
[1173A]	Monet, ut simus consilia (humana) destruentes, et omnem altitudinem extollentem se adversus scientiam Dei (seu adversus ea, quae nobis per fidem de Deo innotescunt) et in captivitatem redigentes omnem intellectum in obsequium Christi.
[1173B]	Ac peccato illud avocabat: istud cum DEO conjungit, et familiarem reddit.

[0760B]	Quid enim indignius [0760B] Deo?
[0757C]	Quod ergo angelis inferioribus Deo licuit, uti, conversi in corpulentiam humanam, angeli nihilominus permanerent, hoc tu potentiori Deo aufers, quasi non valuerit Christus, vere hominem indutus, [0758A] Deus perseverare?
[0783C]	Quia Deus spiritus est, et de Deo natus est.
[0751C]	Deinde neque impossibilem fuisse aut inconvenientem Deo.
[0751C]	Neque etiam Deo indignam, neque stultam.
[0757A]	Periculum enim status sui Deo nullum est.
[0757B]	Sed nihil Deo par est: natura ejus ab omnium rerum conditione distat.
[0757B]	Si ergo quae a Deo distant, a quibus distat, cum convertuntur, amittunt quod fuerunt; ubi erit diversitas divinitatis a caeteris rebus, nisi ut contrarium obtineat, id est, ut Deus et in omnia converti possit, et qualis est, perseverare?
[0758B]	Igitur si neque ut impossibilem, neque ut periculosam Deo repudias corporationem, superest ut quasi indignam rejicias et accuses.
[0759A]	Si Christus Creatoris est, suum merito amavit; si ab alio Deo est, magis adamavit, quando alienum redemit.
[0759B]	Si revera de lupa, aut sue, aut vacca prodire voluisset, et ferae aut pecoris corpore indutus, regnum coelorum praedicaret, tua, opinor, illi censura praescriberet, turpe hoc Deo, et indignum hoc Dei Filio, et stultum propterea qui ita credat.
[0762B]	Quomodo hanc vocem interpretaris, Marcion, qui a Deo optimo, et simplici, et bono tantum, infers Jesum?
[0774B]	Habente igitur anima invisibile corpus, qui visibilem eam facere susceperat, utique dignius id ejus visibile fecisset, quod invisibile habebatur, quia nec hic mendacium, aut infirmitas Deo competit: mendacium, si aliud animam, quam quod erat, demonstravit; infirmitas, si id quod erat demonstrare non valuit.
[0774C]	Sed et si incorporalis anima deputetur, ut aliqua vi rationis occulta sit quidem anima, corpus tamen non sit, quidquid est anima; proinde impossibile Deo non erat, et proposito ejus congruentius competebat, nova aliqua corporis specie eam demonstrare, quam ista communi omnium, alterius jam notitiae; ne sine caussa visibilem ex invisibili facere gestisset animam, istis scilicet quaestionibus opportunam, per carnis in illam humanae defensionem.
[0775B]	Nihil adhuc de Deo discens, Deum nominat: nihil adhuc de judicio ejus admittens, [0775C] Deo commendare se dicit.
[0775C]	Nihil adhuc de Deo discens, Deum nominat: nihil adhuc de judicio ejus admittens, [0775C] Deo commendare se dicit.
[0779B]	I): Jesum Nazarenum, virum vobis a Deo destinatum, utique hominem.
[0779C]	Nam ut penes quemdam ex Valentini factione legi, primo non putant terrenam, et humanam Christo substantiam informatam, ne deterior angelis Dominus deprehendatur, qui non terrenae carnis extiterunt; dehinc, quod oporteret [0779C] similem nostri carnem similiter nasci, non de spiritu, nec de Deo, sed ex viri voluntate.
[0781C]	Haec est nativitas nova, dum homo nascitur in Deo; [0782A] in quo homine Deus natus est, carne antiqui seminis suscepta, sine semine antiquo, ut illam novo semine, id est, spiritaliter reformaret exclusis antiquitatis sordibus, expiatam.
[0782A]	Virgo erat adhuc terra nondum opere compressa, nondum sementi subacta: ex ea hominem factum accepimus a Deo in animam vivam.
[0782A]	Igitur si primus Adam de terra traditur, merito sequens, vel novissimus Adam, ut Apostolus dixit, proinde de terra, id est, carne nondum generationi resignata, in spiritum vivificantem a Deo est prolatus.
[0783A]	Sic denique homo cum Deo, dum caro hominis cum spiritu Dei.
[0783A]	Caro sine semine, ex homine; spiritus cum semine, ex Deo.
[0783B]	Quia aliud est quod a Deo sumpsit.
[0784A]	Ita, cum ipse sit de spiritu Dei, et spiritus Deus est, et Deus ex Deo natus ipse est, et ex carne hominis, homo in carne generatus.
[0784A]	Quid est ergo, non ex sanguine, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt ?
[0784B]	Sic enim scriptum esse contendunt: Non ex sanguine, nec ex carnis voluntate, nec ex viri, sed ex Deo natus est, quasi supra dictos credentes in nomine ejus designet, ut ostendat esse semen illud arcanum electorum, et spiritalium, quod sibi imbuunt.
[0784B]	Adeo singulariter, ut de Domino scriptum est: Et ex Deo natus est.
[0786A]	Accipe Christum, et audi Dominum Patri Deo colloquentem (Ps.
[0791A]	Et, Non ex sanguine, neque ex carnis et viri voluntate, sed ex Deo (Joan.
[0757C]	Quod ergo angelis inferioribus Deo licuit, uti, conversi in corpulentiam humanam, angeli nihilominus permanerent, hoc tu potentiori Deo aufers, quasi non valuerit Christus, vere hominem indutus, [0758A] Deus perseverare?
[0780A]	Agnoscunt hominem Deo mixtum, et negant hominem.
[0761B]	Aliter, non diceretur homo Christus, sine carne; nec hominis filius, sine aliquo parente homine: sicut nec Deus, sine Spiritu Dei; nec Dei Filius, sine Deo patre.
[0756A]	Tuo licuisse, aut ut impossibilem, aut inconvenientem Deo [0756B] existimaveris nativitatem.
[0756B]	Sed Deo nihil impossibile, nisi quod non vult.
[0753A]	Neque tamen Valentino favere illud ab eo adulteratum: Non ex sanguine, nec ex carnis voluntate, nec ex viri, sed ex Deo natus est.
[0761A]	Quodcumque Deo indignum est, mihi expedit.

[0076A]	O militem in Deo gloriosum!
[0081B]	An non putas omni fideli licere concipere et constituere, dumtaxat quod Deo congruat, quod disciplinae conducat, quod saluti proficiat, dicente Domino: Cur autem non [0081C] et a vobis ipsis quod justum judicatis (Luc.
[0087B]	Sed et si nervos idem in sonum strinxit, non negabo et hoc ingenium cum sanctis fecisse, et Deo ministrasse, audiens David.
[0088B]	Dicimus enim ea demum et nostris, et superiorum usibus, et Dei rebus, et ipsi Christo competisse, quae meras utilitates, et certa subsidia, et honesta solatia necessariis vitaehumanae [0088B] procurant: ut ab ipso Deo inspirata credantur priore prospectore, et instructore, et oblectatore, si forte, hominis sui.
[0089A]	VI et VIII): quibus utique [0089A] et in prima dedicationis solemnitate, et in secunda restitutionis gratulatione competisset coronari, si dignum Deo esset (I Esdr.
[0092B]	Et signum postulabit a principe, qui jam a Deo accepit?
[0093A]	X): dum tamen, suscepta fide [0092C] atque signata, aut deserendum statim sit, ut a multis actum, aut omnibus modis cavillandum, ne [0093A] quid adversus Deum committatur, quae nec ex militia permittuntur; aut novissime perpetiendum pro Deo, quod aeque fides pagana condixit.
[0094A]	Laurea ista Apollini vel Libero sacra est: illi, ut deo telorum; huic, ut deo triumphorum.
[0094A]	Laurea ista Apollini vel Libero sacra est: illi, ut deo telorum; huic, ut deo triumphorum.
[0094B]	Hoc erit, Non potestis Deo servire et mammonae (Matth.
[0094B]	Hoc erit, Reddite quae sunt Caesaris Caesari, et quae Dei Deo (Matth.
[0094B]	XXII, 21): nec hominem Deo reddere, et denarium Caesari auferre?
[0095A]	Sed et tu proinde miles ac servus alterius es: et si duorum, Dei et Caesaris, certe tunc non Caesaris, cum te Deo debes, etiam in communibus, credo, potiori.
[0097A]	Praefabitur quidem Claudius etiam coelum sideribus apud Homeri carmina coronatum; certe a Deo, certe homini, igitur et homo ipse a Deo coronandus est.
[0097A]	Praefabitur quidem Claudius etiam coelum sideribus apud Homeri carmina coronatum; certe a Deo, certe homini, igitur et homo ipse a Deo coronandus est.
[0101A]	Serva Deo rem suam intaminatam.
[0102A]	Nam et reges nos Deo et Patri suo fecit Christus Jesus (Apoc.
[0102B]	Erubescite, commilitones ejus, jam non ab ipso judicandi, sed ab aliquo Mithrae milite, qui cum initiatur in spelaeo, in castris vere tenebrarum, coronam interposito gladio sibi oblatam, quasi mimum martyrii, dehinc capiti suo accommodatam, monetur obvia manu a capite pellere, et in humerum, si forte, transferre, dicens Mithram esse coronam suam, atque exinde numquam coronatur, idque in signum habet ad probationem sui, [0102B] sicubi tentatus fuerit de sacramento: statimque creditur Mithrae miles, si dejecerit coronam, si eam in Deo suo esse dixerit.
[0082C]	Substantia tibi a Deo tradita est, habitus a saeculo, quanquam nec habitus extraordinarius ordinario usui obstrepit.
[0094B]	XVI, 24): mammonae manum tradere, et a Deo absistere?
[0089B]	Quid enim tam indignum Deo, quam quod dignum idolo?

[1306C]	Certi erant omnem, et gloriam, et ambitionem, et affectationem per carnem placendi Deo displicere.
[1313A]	Sic ergo et circa actum materiarum census a Deo descendens, accusat Deo extraneum, ut reum scilicet gloriae saecularis.
[1312B]	Non ergo natura optima sunt ista, quae a Deo non sunt, auctore naturae; sic diabolo esse intelliguntur, ab interpolatore naturae.
[1312B]	Caeterum, si materiae ex Deo sunt, non statim et hujusmodi fructus illarum; nam et omnes [1313A] istae profanae spectaculorum saecularium voluptates, sicut de ipsis suum volumen edidimus, ipsa etiam idololatria ex rebus Dei constat: non tamen ideo circi furoribus, aut arenae atrocitatibus, aut scenae turpitudinibus, christianum affici oportet, quia Deus et equum, et pantheram, et vocem homini dedit: nec ideo idololatriam impune faciet christianus, quia Dei conditio est et thus, et merum, et ignis qui vescitur, et animalia quae victimae fiunt, cum et ipsa materia, quae adoratur, Dei sit.
[1313A]	Sic ergo et circa actum materiarum census a Deo descendens, accusat Deo extraneum, ut reum scilicet gloriae saecularis.
[1317A]	Perversa sunt omnia, quae a Deo non sunt.
[1321B]	Ille indubitate hujusmodi ingenia concinnavit, ut in nobis quodammodo manus Deo inferret].
[1325A]	An et nobis quaedam respectu obediendae gravitatis propter metum debitum Domino detrahuntur siquidem et viris propter foeminas, ut foeminis propter viros, vitio naturae ingenita est placendi voluntas, propriasque praestigias formae et hic sexus sibi agnoscit, barbam acrius caedere, intervellere, circumradere, capillum disponere, etiam colorare canitiem, primam quamque subducere totius corporis lanuginem, pigmento quoque muliebri distinguere, caetera pulveris cujusdam asperitudine laevigare, tum speculum omni occasione consulere, anxie inspicere, cum tamen, cognito Deo adempta placendi voluntate, per luxuriae vacationem [1325B] omnia illa ut otiosa, ut hostilia pudicitiae recusantur.
[1327A]	Quidam ipsam Dei creaturam sibi interdicunt, abstinentes vino et animalibus esculentis, quorum fructus nulli periculo aut sollicitudini adjacent; sed humilitatem animae suae in victus quoque castigatione Deo immolant.
[1328B]	Quod si iidem angeli, qui et materias ejusmodi et illecebras [1328B] detexerunt, auri dico et lapidum illustrium et operas eorum tradiderunt, et jam ipsum calliblepharum vellerumque tincturas inter caetera docuerunt, damnati a Deo sunt, ut Enoch refert: quomodo placebimus Deo, gaudentes rebus illorum, qui iram et animadversionem Dei provocaverunt?
[1328B]	Quod si iidem angeli, qui et materias ejusmodi et illecebras [1328B] detexerunt, auri dico et lapidum illustrium et operas eorum tradiderunt, et jam ipsum calliblepharum vellerumque tincturas inter caetera docuerunt, damnati a Deo sunt, ut Enoch refert: quomodo placebimus Deo, gaudentes rebus illorum, qui iram et animadversionem Dei provocaverunt?
[1329A]	Quanto enim melius et cautius egerimus, si praesumamus, omnia quidem a Deo provisa tunc et in saeculo posita, uti nunc essent, in quibus disciplina servorum ejus probaretur, ut per licentiam utendi continentiae experientia procederet.
[1313B]	[1313B] Nam ut quaeque rerum, per singulas quasque terras et unamquamque regionem materiis a Deo distributa sunt, invicem sibi peregrina, apud exteros mutuo rara, apud vos jure, si utique, vel appetuntur, vel negliguntur, quia non tantus est in illis fervor gloriae, inter domesticos frigidae.
[1312B]	Non placet Deo, quod non ipse produxit, nisi si non potuit purpureas et aerinas oves nasci jubere.
[1327A]	Nos destinati a Deo ante mundum in aestimationem temporum; tanquam castigando et castrando, ut ita dixerim, saeculo erudimur a Domino.
[1315B]	Non a Deo, sed ab angelis peccatoribus esse vestium colores, aurique opera et lapillos.

[1117A]	De quibus ergo actibus eorum primum tractabimus, de nativitate, de latitatione, de ignorantia, de parricidio, de adulteriis, de obscenis actibus, [1117A] de rebus non a Deo, sed ab hominibus immundissimis, et truculentissimis commissis, qui si essent in his temporibus, omnibus legibus rei subjacerent, quae multo justiores, et severiores, quam actus illorum.
[1118A]	Haec, qui adulteria spectant, ad quae proni sunt peccatores, ideo facile credunt, ut malefacti auctoritatis, et omnis spurcitiae de ficto deo mutuentur.

[0928B]	Ad hanc meam cohortationem, frater dilectissime, accedunt etiam saecularia exempla, quae saepe nobis etiam in testimonio posita sunt, cum quid bonum, et Deo placitum ab extraneis quoque agnoscitur, et testimonio oneratur.
[0930A]	Quanti igitur et quantae in ecclesiasticis ordinibus de continentia censentur, qui Deo nubere maluerunt, qui carnis suae honorem restituerunt, quique se jam illius aevi filios dicaverunt, occidentes in se concupiscentiam libidinis, et totum illud quod intra paradisum non potuit admitti?
[0915B]	Modestia est enim, ablatum non desiderare, et ablatum [0915B] a Domino Deo; sine cujus voluntate nec folium de arbore delabitur, nec passer assis unius ad terram cadit.
[0916B]	Proinde et tu, si non obaudieris Deo, qui te, proposito praecepto, liberae potestatis instituit, per voluntatis libertatem volens deverges in id quod Deus non vult, et ita te putas a diabolo subversum, qui etsi quid vult te velle quod Deus non vult, non tamen facit ut et velis; quia nec tunc istos protoplastos ad voluntatem delicti subegit; imo neque invitos, neque ignorantes quid Deus nollet; utique enim nolebat fieri, cum admisso mortem destinabat.
[0917A]	Nam etsi quaedam videntur voluntatem Dei sapere, dum a Deo permittuntur, non statim omne quod permittitur, ex mera et tota voluntate procedit ejus qui permittit.
[0920B]	Nam cum hominem figurasset, eique parem necessariam propexisset, unam de costis ejus mutuatus, unam illi foeminam finxit; cum utique nec artifex, nec materia defecisset, plures costae in Adam, et infatigabiles manus in Deo, sed non plures uxores apud Deum et ideo homo Dei Adam, et mulier Dei Eva, unis inter se nuptiis functi sunt.
[0922B]	Scriptum est: Regnum quoque nos et sacerdotes Deo et Patri suo fecit (Apoc.
[0922B]	Unusquisque enim sua fide vivit, nec est personarum acceptio apud Deum; quoniam non auditores legis justificantur a Deo, sed factores, secundum quod et Apostolus dicit (Rom.
[0928A]	Sed fortasse illo tempore praegnantis uxoris, remedium tantae sollicitudini a Deo petere audebis, quod in te positum recusasti.
[0928A]	Nullam enim credidimus, Deo volente, sterilem aut anum enixam; quod adeo magis evenire potest, si quis praesumptione hujus providentiae suae Dei aemulationem provocarit.
[0928C]	Nam prior cum ipsi pontifici maximo iterare matrimonium non licet, utique monogamiae gloria est: [0928C] cum autem Dei sacramenta Satanas affectat, provocatio est nostra; imo suffusio, si pigri sumus ad continentiam Deo exhibendam, quam diabolo quidam praestant, nunc virginitate, nunc viduitate perpetua.
[0927B]	Hujusmodi uxores etiam plures haberi Deo gratum est.

[0107C]	Igitur qui putant fugiendum, aut malum exprobrant Deo, si persecutionem uti malum fugiant; bonum enim nemo devitat; aut fortiores se Deo existimant, qui putant se evadere posse, si Deus tale aliquid voluerit evenire.
[0108B]	Si vero in Deo totum est, cur non totum relinquimus arbitrio ejus?
[0107A]	Si enim persecutio a Deo evenit, nullo modo fugiendum erit quod a Deo evenit.
[0113A]	Fugerat et quidam animosus prophetes [0113A] Dominum, trajecerat ab Joppe Tarsum, quasi a Deo transfretaret; sed illum non dico in mari et in terra, verum in utero etiam bestiae invenio, in quo nec mori per triduum potuit, nec vel sic Deum evadere.
[0102D]	Si enim persecutio a Deo evenit.
[0102D]	Sicut duplex ratio offendit, quia neque debeat devitari neque evadi possit, quod a Deo evenit.
[0102D]	Non debet devitari, quia bonus; necesse est enim bonum esse omne quod Deo visum est.
[0103B]	Igitur [0103B] consultationi tuae ordinem quoque induimus, animadvertentes ante determinari oportere de statu ipsius persecutionis, utrum a Deo obveniat, an a diabolo, quo facilius de obitu ejus constare possit.
[0103B]	Sed non statim hac sententia caeteris retractatibus locum dabimus, ne a praesenti articulo avocemur, si quis responderit: Ergo et malum a Deo, et delictum a Deo; nihil jam in diabolo, nihil etiam in nobis ipsis.
[0103B]	Circa hanc interim dixerim nihil fieri sine Dei voluntate, respiciens eam in primis dignam Deo esse, et, ut ita dixerim, necessariam, ad probationem scilicet servorum ejus sive reprobationem.
[0103C]	Porro judicium soli Deo competit.
[0104B]	Si quod iniquitas a Deo non est, sed a diabolo, persecutio autem ex iniquitate consistit (quid enim iniquius quam veri Dei antistites, omnis sectatores veritatis, nocentissimorum more tractari?
[0104C]	Nam infirma mundi electa sunt a Deo, ut confundantur fortia; et stulta ejus, ut confundantur sapientia (I Cor.
[0105A]	Habes exemplum Job, cui diabolus nullam potuit incutere tentationem, nisi a Deo accepisset potestatem, nec in substantiam quidem ejus, nisi Dominus, Ecce, dixisset, omnia quae sunt ei, in manu tua do, in ipsum autem ne extenderis manum (Job, I, 12).
[0105C]	Nec in porcorum gregem diaboli legio habuit potestatem, nisi eam de Deo impetrasset, tantum abest ut in oves Dei habeat.
[0105C]	XL, 15), et in pulverem areae , et in salivam nationibus deputatis a Deo, ac per hoc diabolo expositis in vacuam quodammodo possessionem.
[0107A]	Si enim persecutio a Deo evenit, nullo modo fugiendum erit quod a Deo evenit.
[0107A]	Sicut duplex ratio defendit, quia neque debeat devitari, neque evadi possit quod a Deo evenit.
[0107A]	Non quod ignoraret bonum esse, nisi vidisset; sed ut hoc sono portenderet bonum esse, quod Deo visum est?
[0107A]	Multa quidem sunt, quae a Deo eveniant, et alicujus malo eveniant.
[0107B]	Si autem statu quidem bonum quod a Deo venit (nihil enim a Deo non bonum, quia divinum, quia rationale), sensui vero malum videtur, erit status in tuto, sensus in vitio.
[0107C]	Ita si bonum persecutio quoquo modo, quia de statu constat, merito definimus, quod bonum est, vitari non oportere: quia delictum sit, quod bonum est recusare; eo amplius, quod Deo visum est: jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi.
[0107C]	Ita si bonum persecutio quoquo modo, quia de statu constat, merito definimus, quod bonum est, vitari non oportere: quia delictum sit, quod bonum est recusare; eo amplius, quod Deo visum est: jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi.
[0107C]	Igitur qui putant fugiendum, aut malum exprobrant Deo, si persecutionem uti malum fugiant; bonum enim nemo devitat; aut fortiores se Deo existimant, qui putant se evadere posse, si Deus tale aliquid voluerit evenire.
[0108A]	Jam nunc aut in nobis est utrumque, aut totum in Deo.
[0108B]	Quale est, ut ad fugiendum Deo honorem reddas, qui possit te etiam fugientem producere in medium, ad contestandum autem inhonores illum, desperans potentiam protectionis ab illo?
[0117B]	Quid autem Deo debeo, sicut denarium Caesari, nisi sanguinem, quem pro me Filius fudit ipsius?
[0110B]	Primo quidem, si a Deo persecutio est, quale est ut idem fugiendam eam mandet, qui et infert?
[0114B]	Ut autem redimas hominem tuum nummis, quem sanguine suo redemit Christus, quam indignum Deo et dispositione ejus, qui Filio suo non [0114C] pepercit pro te, ut fieret maledictum pro nobis; quia maledictus qui pependerit in ligno; qui tanquam ovis ad victimam ductus est, et tanquam agnus ante tondentem, sic non aperuit os; sed posuit dorsum suum in flagella, maxillas autem in palmas, et faciem non avertit a sputaminibus, et inter iniquos deputatus est (Is.
[0116A]	Si non possumus Deo servire et mammonae, possumus a Deo redimi et a mammona?
[0116A]	Si non possumus Deo servire et mammonae, possumus a Deo redimi et a mammona?
[0116B]	Aspice regnorum et imperiorum utique a Deo [0116C] dispositum statum, in cujus manu cor regis (Prov.
[0117A]	Aut quomodo reddam quae sunt Dei Deo?
[0117B]	Quod si Deo quidem hominem, et sanguinem meum debeo; nunc vero in eo sum tempore, ut quod Deo debeo expostuler; utique fraudem Deo facio, id agens, ne quod debeo solvam.
[0117B]	Quod si Deo quidem hominem, et sanguinem meum debeo; nunc vero in eo sum tempore, ut quod Deo debeo expostuler; utique fraudem Deo facio, id agens, ne quod debeo solvam.
[0117B]	Quod si Deo quidem hominem, et sanguinem meum debeo; nunc vero in eo sum tempore, ut quod Deo debeo expostuler; utique fraudem Deo facio, id agens, ne quod debeo solvam.
[0117B]	Bene observavi praeceptum, Caesari reddens quae sunt Caesaris, Deo vero quae sunt Dei abnegans?
[0118B]	XVI), quomodo intelligendum sit, parabola praemissa doceat, ad populum judaicum dicta, qui commissam sibi rationem Domini cum male administrasset, deberet de mammonae hominibus, quod nos eramus, amicos sibi potius prospicere, quam inimicos; et revelare nos a debitis peccatorum, quibus Deo detinebamur, si nobis de dominica ratione conferrent; ut cum coepisset ab hujus deficere gratia, ad nostram fidem refugientes, reciperentur in tabernacula aeterna.
[0103B]	Sed non statim hac sententia caeteris retractatibus locum dabimus, ne a praesenti articulo avocemur, si quis responderit: Ergo et malum a Deo, et delictum a Deo; nihil jam in diabolo, nihil etiam in nobis ipsis.
[0107A]	Necesse est enim bonum esse omne quod Deo visum est.
[0107B]	Si autem statu quidem bonum quod a Deo venit (nihil enim a Deo non bonum, quia divinum, quia rationale), sensui vero malum videtur, erit status in tuto, sensus in vitio.
[0107A]	Imo bonum est ideo, quia a Deo evenit, ut divinum et rationale.

[0663C]	Atenim idololatria fraudem Deo facit, honores illi suos denegans, et conferens aliis, ut fraudi etiam contumeliam conjungat.
[0664A]	Sed universa nomina criminum discedant in operum suorum proprietates; remaneat idololatria in eo quod ipsa est: sufficit sibi tam inimicum Deo nomen, tam locuples substantia criminis, quae tot ramos porrigit, tam venas defundit, ut de hoc cum maxime materia suscepta sit, quot modis nobis [0664B] praecavenda sit idololatriae latitudo.
[0667A]	Quid tibi cum Deo est, si tuis legibus?
[0671B]	VI), amatores foeminarum, proditores etiam hujus curiositatis, propterea quoque damnatos a Deo.
[0675B]	Aut ubi coeperit sapere, prius sapiat oportet, quod prius didicit, id est, de Deo et fide: proinde illa respuet, nec recipiet.
[0683B]	Et cum audisset, Caesaris: Reddite, ait, quae sunt Caesaris Caesari, et quae sunt Dei Deo ; id est imaginem Caesaris Caesari, quae in nummo est, et imaginem Dei Deo, quae in homine est: ut Caesari quidem pecuniam reddas, Deo temetipsum.
[0681A]	Certe sive hac, sive illac, reus es confusionis in Deo (Matth.
[0682B]	Nobis quibus sabbata extranea sunt et neomeniae et feriae a Deo aliquando dilectae, Saturnalia, et Januariae, et Brumae, et Matronales frequentantur?
[0683B]	XXII) Caesari quae sunt Caesaris, bene quod opposuit, et quae sunt Dei Deo.
[0683B]	Et cum audisset, Caesaris: Reddite, ait, quae sunt Caesaris Caesari, et quae sunt Dei Deo ; id est imaginem Caesaris Caesari, quae in nummo est, et imaginem Dei Deo, quae in homine est: ut Caesari quidem pecuniam reddas, Deo temetipsum.
[0683B]	Et cum audisset, Caesaris: Reddite, ait, quae sunt Caesaris Caesari, et quae sunt Dei Deo ; id est imaginem Caesaris Caesari, quae in nummo est, et imaginem Dei Deo, quae in homine est: ut Caesari quidem pecuniam reddas, Deo temetipsum.
[0683C]	Non utique quod [0683C] Dei honor est, sed quod ejus qui pro Deo hujusmodi officiis honoratur, quantum in manifesto est, salva operatione quae est in occulto, ad daemonia perveniens.
[0685A]	Nullum denique cultum a Deo maledictum [0685B] invenio, nisi muliebrem in viro (Deut.
[0690B]	Non convenit sacramento divino et humano, signo Christi et signo diaboli, castris lucis et castris tenebrarum: non potest una anima duobus deberi, Deo et Caesari (Matth.
[0666A]	Antecesserat praedicens Enoch omnia elementa, omnem mundi sensum quae [0665C] coelo, quae mari, quae terra continentur, in i dololatriam [0666A] versuros daemonas et spiritus desertorum angelorum, ut pro Deo adversus Dominum consecrarentur.

[0969A]	Aut contende diabolum cum Deo facere nostro, aut Satanas Paracletus habeatur.
[0969A]	Et quomodo Dei nostri officia indicit, nec alii offerenda quam Deo nostro?
[0957A]	III, 8); Xerophagias vero [0956B] novum affectati officii nomen, et proximum ethnicae superstitioni; quales castimoniae Apim, Isidem, et magnam Matrem certorum eduliorum exceptione purificant; [0957A] cum fides libera in Christo ne Judaicae quidem legi abstinentiam quorumdam ciborum debeat, semel in totum macellum ab Apostolo admissa, detestatore eorum qui sicut nubere prohibeant, ita jubeant cibis abstinere a Deo conditis; et ideo nos esse jam tunc praenotatos in novissimis temporibus abscedentes a fide, intendentes spiritibus mundi seductoribus, doctrinis mendaciloquorum, inustam habentes conscientiam (I Tim.
[0965B]	CI, 10) Habet enim et abstinentia vini suos titulos, quae et Samuelem Deo voverat, et Aaronem consecrarat.
[0961C]	I, 11), ut testatur per Esaiam, hoc erit tempus quo homo Deo adaequetur, [0961D] cum sine pabulo vivit.
[0978B]	Caeterum, saginatior christianus ursis et leonibus forte, quam Deo, erit necessarius, nisi quod et adverus bestias maciem exercere debebit.
[0958A]	Acceperat [0958A] Adam a Deo legem non gustandi de arbore agnitionis boni et mali, moriturus si gustasset.
[0962B]	Hae erunt vires jejunantium Deo: coelum pro ejusmodi militat.
[0968B]	Sed et illud in medio est, quaedam ex his officiis a Deo homini imperata, legem constituisse; quaedam ab homine Deo oblata, [0968C] votum expunxisse; tamen et votum, cum a Deo acceptatum est, legem in posterum facit, per auctoritatem acceptatoris, exinde enim faciendum mandavit, qui factum comprobavit.
[0975A]	Et qui manducat, et qui non manducat, Deo agit gratias.
[0964C]	I, 17) qua hoc ipsum quoque saperet, quibus modis [0964C] de Deo impetraretur agnitio sacramentorum.
[0955A]	Nam quod ad jejunia pertineat, certos dies a Deo constitutos opponunt, ut cum in Levitico praecipit Dominus Moysi decimam mensis septimi diem placationis: Sancta, inquiens, erit vobis dies, et vexabilis animas vestras; [0955B] et omnis anima quae vexata non fuerit illa die, exterminabitur de populo suo (Levit.
[0957B]	XI, 19), sic et Apostolum docere, quod esca nos Deo non commendet, neque abundantes si edamus, neque deficientes si non edamus (I Cor.
[0957B]	His et hujusmodi sensibus eo jam subtiliter tendunt, ut unusquisque pronior ventri possit supervacua, nec adeo necessaria, existimare sublati vel diminuti vel demorati cibi officia, praeponente scilicet Deo justitiae et innocentiae opera.
[0958A]	Verum et ipse tunc in psychicum reversus post ecstasin spiritalem, in qua magnum illud sacramentum in Christum et Ecclesiam prophetaverat, nec jam capiens quae erant spiritus, facilius ventri quam Deo cessit, pabulo potiusquam praecepto annuit; salutem gula vendidit.
[0958B]	L, 18), quis jam dubitabit omnium erga victum macerationum hanc fuisse rationem, qua rursus interdicto cibo, et observato praecepto, primordiale jam delictum expiaretur, ut homo per eamdem materiam caussae satis Deo faciat, per quam offenderat, [0958C] id est, per cibi interdictionem; atque ita salutem aemulo modo redaccenderet inedia, sicut exstinxerat sagina, pro unico illicito plura licita contemnens.
[0959C]	[0959C] Denique, ubi jam et familiaris populus allegi Deo coepit, et restitutio hominis imbui potuit, tunc leges disciplinaeque omnes impositae etiam quae decerperent victum, ademptis quibusdam veluti immundis, quo facilius aliquando jejunia toleraret homo, perpetua in quibusdam abstinentia usus.
[0959C]	Nam et primus populus primi hominis resculpserat crimen, pronior ventri quam Deo deprehensus; cum de duritia Aegyptiae servitutis valida manu Dei et sublimi brachio ereptus Dominus ejus visus; et terrae lacte [0960A] et melle mananti destinatus; statim autem solitudinis copiosae circumspectu scandalizatus, saturitatis Aegyptiae detrimenta suspirans, in Moysen et Aaron mussitavit: Utinam obiissemus percussi a Domino in terra Aegypti, quando super ollas carnium sedebamus, et panes in plenitudinem comedebamus!
[0960B]	Nunc si temere rationes castigati a Deo victus, et castigandi propter Deum a nobis, ad primordiorum experimenta revocavimus, conscientiam communem consulamus, ipsa natura enuntiabit, quales nos ante pabulum et potum in virgine adhuc saliva exhibere consuerit rebus duntaxat sensus agendis quo divina tractantur si multo pollentioris mentis, si multo vivatioris cordis, quam cum totum illud domicilium interioris hominis, escis stipatum, vinis inundatum, [0960C] decoquendis jam stercoribus aestuans, praemeditatorium efficitur latrinarum, in quo plane nihil tam in proximo supersit, quam ad lasciviam sapere.
[0963A]	Sed non modo naturae mutationem, aut periculorum aversionem, aut delictorum oblitterationem; verumetiam sacramentorum agnitionem, jejunia de Deo merebuntur.
[0961B]	IV, 4); cum quidem nec ipsum Moysen Deo pastum, inediamque ejus nomine saginatam constanter contemplari valeret pinguior populus.
[0962C]	Satis enim poenitentia scelerum commendaverat Deo jejunium triduo functa, etiam pecudibus enectis, quibus iratus Deus non erat (Jon.
[0963A]	Per quod Anna quoque ambiens uxor Helcanae retro sterilis impetravit facile a Deo inanem cibo ventrem filio implere, et quidem propheta.
[0963A]	Adspice Danielis exemplum, circa somnium regis Babylonis omnes turbantur sophistae, negant ultro de praestantia humana posse cognosci; solus Daniel Deo fidens, et sciens quod ad demerendam Dei gratiam faceret, spatium tridui postulat, cum sua fraternitate jejunat, atque ita orationibus commendatis, et ordinem et significationem [0963B] somnii per omnia instruitur, tyranni sophistis parcitur, Deus glorificatur, Daniel honoratur; non minorem Dei gratiam et postea quoque relaturus anno primo regis Darii, cum ex recogitatu praedicatorum temporum ab Hieremia, dedit faciem suam Deo in jejuniis et sacco et cinere.
[0963B]	Adspice Danielis exemplum, circa somnium regis Babylonis omnes turbantur sophistae, negant ultro de praestantia humana posse cognosci; solus Daniel Deo fidens, et sciens quod ad demerendam Dei gratiam faceret, spatium tridui postulat, cum sua fraternitate jejunat, atque ita orationibus commendatis, et ordinem et significationem [0963B] somnii per omnia instruitur, tyranni sophistis parcitur, Deus glorificatur, Daniel honoratur; non minorem Dei gratiam et postea quoque relaturus anno primo regis Darii, cum ex recogitatu praedicatorum temporum ab Hieremia, dedit faciem suam Deo in jejuniis et sacco et cinere.
[0963B]	Si Deo miserabilis, leonibus in lacu fuerat horribilis; ubi quidem illi sex diebus jejunanti prandium angelus procuravit.
[0968A]	Haec erit statio sera, quae ad vesperam jejunans, pinguiorem orationem Deo immolat.
[0968C]	Sed et illud in medio est, quaedam ex his officiis a Deo homini imperata, legem constituisse; quaedam ab homine Deo oblata, [0968C] votum expunxisse; tamen et votum, cum a Deo acceptatum est, legem in posterum facit, per auctoritatem acceptatoris, exinde enim faciendum mandavit, qui factum comprobavit.
[0964C]	In illis, inquit, diebus, ego Daniel eram lugens, per tres hebdomadas, panem suavem non edi, caro et vinum non introierunt in os meum, oleo unctus non sum, donec consummarentur tres hebdomades, quibus transactis angelus emissus est taliter adloquens: Daniel, homo es miserabilis; ne timueris, quoniam ex die prima qua dedisti animam tuam recogitatui et humiliationi coram Deo, exauditum est verbum tuum, et ego introivi verbo tuo.
[0965B]	Quanquam ubi abstinentia vini aut a Deo exigitur, aut ab homine vovetur, [0965C] illic intelligatur etiam pabuli pressura formam praestruens potui.
[0965C]	Verisimile non est, ut quis dimidiam gulam Deo immolet, aquis sobrius, et cibis ebrius.
[0968A]	Sed et Daniel, anno primo regis Darii, cum jejunans in sacco et cinere exomologesin Deo ageret, et adhuc, inquit, loquente me in oratione, ecce vir quem videram in somnis initio, velociter volans adpropinquavit mihi quasi hora vespertini sacrificii.
[0968B]	Sed et illud in medio est, quaedam ex his officiis a Deo homini imperata, legem constituisse; quaedam ab homine Deo oblata, [0968C] votum expunxisse; tamen et votum, cum a Deo acceptatum est, legem in posterum facit, per auctoritatem acceptatoris, exinde enim faciendum mandavit, qui factum comprobavit.
[0968C]	Eam enim formam reprehendentes qua et vetera decucurrerunt, et ex ea retorquentes quae adversarii veterum adversus illa poterant retractare; aut et illa recusare debebunt, aut certe ista suscipere necessario, maxime cum et ista, a quocumque institutore sint, sive spiritali, sive tantum fideli, eidem Deo [0969A] currant, cui et vetera.
[0971C]	Ego me saeculo, non Deo liberum memini: sic mecum est ultro officium facere Domino, sicut indicere illius est; non tantum obsequi ei debeo, sed [0972A] et adulari; illud enim imperio ejus, hoc arbitrio meo praesto.
[0974A]	Duas in anno hebdomadas xerophagiarum, nec totas, exceptis scilicet sabbatis et dominicis offerimus Deo; abstinentes ab eis, quae non rejicimus, sed differimus.
[0975A]	Nam qui in istis servit, placabilis et propitiabilis Deo nostro est.
[0975B]	Nec enim, inquit, esus aut potus est Dei regnum, et, Esca nos Deo non commendat; non ut de arida dictum putes, sed potius de uncta et accurata.
[0976A]	Prohibitus enim a Deo fuerat, illic cibum in totum attingere; sed ab alio mox sene mentito prophetiam temere pastus, secundum verbum Dei ibidem factum [0976B] super mensam, non est in paternis sepultus: leonis enim in via occursu prostratur, et apud exteros conditus, poenam deserti jejunii luit.
[0977A]	Ille denique idolo gulam suam mactat, tu Deo non vis.
[0978A]	Nos certi sumus, eos qui in carne sunt, Deo placere non posse; non utique in substantia carnis, sed in cura, sed in affectione, sed in operatione, sed in voluntate.
[0976A]	Hanc enim meruerat a Deo plagam domus impudens, sacrificiorum carnalium defraudatrix.
[0966A]	An autem et Apostolus xerophagias norit, qui majora celebraverat, sitim et famem et multa jejunia, qui ebrietates et commessationes recusaverat, vel de discipulo Timotheo argumenti satis est, quem propter stomachum et assiduas imbecillitates modico vino monens uti, quo ille non ex institutione, sed ex devotione abstinebat (caeterum, stomacho magis consuetudo prodesset) [0966A] hoc ipso abstinentiam vini dignam Deo suasit, quam ex necessitate dissuasit (Cf.
[0969B]	Sed rursus palos terminales figitis Deo, sicut de gratia, ita de disciplina; sicut de charismatibus, ita et de solemnibus; ut proinde officia cessaverint, quemadmodum et beneficia ejus, atque ita negetis usque adhuc eum munia imponere, quia et hic Lex et Prophetae usque ad Joannem: superest ut totum auferatis, quantum in vobis tam otiosum.

[1092B]	Tunc homines primae pensare praemia vitae Incipient, crimenque suum culpasque putare, [1092B] Et poenis retinere, procul de morte futuris, Judiciisque Dei memores adstare piorum, Exspectare suam suorumque ex crimine poenam; Funditus aut pecorum sine nomine vivere vitam, Incassumque Deo jam surdo fundere fletum.
[1094B]	Est locus Eois Domino dilectus in oris, Lux ubi clara, nitens, spiratque salubrior aura, Aeternusque dies, atque immutabile tempus; [1094B] Est secreta Deo regio, ditissima campis, Atque beata nimis, sudaeque in cardine sedis.
[1092C]	Si quem forte rogis abolevit flamma sepultum, Aut aliquem caecis disjecerit aequor in undis, Si cujusque fame satiarunt viscera pisces, Aut fixere ferae crudelia funera membris, Alitibus jacuit raptato corpore sanguis, Ultima non Domino rapient sua munera magno Apparere Deo vivos de morte necesse est, Resumptisque suis homines adstare figuris.
[1093A]	Ad vocem ergo Dei mundo per cuncta tremente, Et motis penitus virtutibus aeris alti, Tunc fragor insolitus, tunc maxima murmura coeli, [1093A] Adveniente Deo, totius judice mundi.
[1093A]	Sic veniente Deo,sonitus cum voce potentis; Omnia continuo ruptis per regna sepulcris, Omnis humus latis effundit hiatibus ossa, [1093B] Viventesque patens populos eructat arena, Haerent membra comis, nectunturque ossa medullis, Consertique regunt spirantia corpora nervi, Et simul infuso motantur sanguine venae, Dimissisque cavis, animae redduntur apertis, Organa quaeque sua repetunt surgentia parte.
[1097B]	Obstupuere quidem plures patuisse sepulcra, Et cerni in clara praemortua corpora luce; Miratique pios sermones, dulcia dicta, Ipsa voce suas tendunt ad sidera palmas, Gratanturque Deo, et victori talia Christo, Illos non tumulos certum est repetisse silentes, [1097C] Amplius aut terrae retineri viscere clausos; Relliqua sed recubat nunc turba cubilibus imis; [1098A] Ille dies donec, completo tempore, magnus Adveniat.
[1098B]	Sic meliora piis flagrabunt omnia vobis, Sic quoque coelestis capietis munera vitae, Cumque Deo longum semper vivetis in aevum, [1098C] Aurea siderei cernentes gaudia regni.

[0949D]	Si Deo et Christo dignum fuit duritiam cordis tempore expleto compescere, cur non dignius [0950A] sit et Deo et Christo infirmitatem carnis tempore jam collectiore discutere?
[0949A]	Cum enim eramus in carne, passiones delictorum, quae per legem efficiebantur in membris nostris ad fructum ferendum morti: nunc autem evacuati sumus a lege, mortui in quo tenebamur, ad serviendum Deo in novitate spiritus, et non in vetustate literae.
[0936C]	Quod si postea in utrumque mutatus est, et in digamiam per ancillae concubinatum, et in circumcisionem per testamenti signaculum, non potes illum patrem agnoscere, nisi tunc, cum Deo credidit; siquidem secundum fidem filius ejus es, non secundum carnem.
[0938C]	III, 27] qui in Christo tinguuntur, Christum induerunt ), sacerdotes Deo Patri suo fecit secundum Joannem (Apoc.
[0943A]	Caeterum, quomodo gratias Deo in aeternum canemus, si non manebit in nobis sensus et memoria debiti hujus?
[0943A]	Ergo qui cum Deo erimus, simul erimus, dum omnes apud Deum unum (licet merces varia, licet (Jo.
[0939A]	Vivit enim unicus pater noster Deus, et mater Ecclesia; et neque ipsi mortui sumus, qui Deo vivimus; neque mortuos sepelimus, quia et illi vivunt in Christo.
[0932C]	Reddit etiam caussas cur ita suadeat; quod innupti de Deo cogitent: nupti vero quomodo in matrimonio quis suo placeat (I Cor.
[0936B]	Quando credidit Abraham Deo, et deputatum est ei in justitiam?
[0943C]	Debes magis illi placere, propter quem Deo placere non [0944A] maluisti.
[0941B]	Deus aliter censuit, citra quam homines, ut in totum, sive per nuptias, sive [0941B] vulgo, alterius viri admissio adulterium pronuntietur a Deo.
[0947B]	Sed cum extollimur et inflamur adversus clerum, tunc unum omnes sumus; tunc omnes sacerdotes; quia sacerdotes nos Deo et Patri fecit (Apocal.
[0949A]	Sed et sequentia recognosce, quo sensus iste, qui tibi blanditur, evadat: Itaque, inquit, fratres mei, mortificamini et vos legi per corpus Christi, ut efficiamini alteri, ei scilicet qui a mortuis resurrexit, uti fructum feramus Deo.
[0949D]	Quia et [0949D] secundum matrimonium ab initio non fuit, nec ideo suspectus habendus sit, quasi spiritus alienus, tantum ut Deo et Christo dignum sit quod superducitur?
[0950A]	Si Deo et Christo dignum fuit duritiam cordis tempore expleto compescere, cur non dignius [0950A] sit et Deo et Christo infirmitatem carnis tempore jam collectiore discutere?
[0951B]	Talis infirmitas, et tertio, et quarto, et usque septimo forsitan matrimonio sufficit; ut quae totiens fortior, quotiens fuerit infirmior, habitura jam non Apostolum auctorem, sed Hermogenem aliquem, plures solitum mulieres ducere quam pingere, materia enim in illo abundat, unde et animam esse praesumens, multo magis spiritum a Deo non habet, jam nec psychicus, quia non de afflatu Dei psychicus.
[0954A]	Semel gustavit ille de arbore, semel concupiit, semel pudenda protexit, semel Deo erubuit, semel ruborem suum abscondit, semel de paradiso sanctitatis exsulavit, semel exinde nupsit.
[0931D]	Ante quis de Deo haereticus sit necesse est, et tunc de instituto.

[1191A]	Caeterum omni die quis dubitet prosternere se Deo vel prima saltem oratione, qua lucem ingredimur?
[1192A]	Non enim contra praeceptum reputatur ab Apostolis factum, qui in carcere audientibus custodiis orabant et canebant Deo, apud Paulum, qui in navi coram omnibus Eucharistiam fecit.
[1195A]	Hanc de toto corde devotam, fide pastam, veritate curatam, innocentia integram, castitate mundam, agape coronatam cum pompa operum bonorum inter [1195A] psalmos et hymnos deducere ad Dei altare debemus omnia nobis a Deo impetraturam.
[1192A]	Non enim [1192A] oramus tantum, sed et deprecamur, et satisfacimus Deo Domino nostro.
[1182A]	An magis Deo obligat?
[1194A]	Et est optimum utique institutum omne, quod proponendo et honorando Deo competit, saturatam orationem velut optimam hostiam admovere.
[1174A]	Atqui cum modestia et humilitate adorantes, magis commendabimus Deo preces nostras, ne ipsis quidem manibus sublimius elatis, sed temperate [1175A] ac probe elatis, ne vultu quidem in audaciam erecto.
[1164A]	Nam et Abrahamum non tentandae fidei gratia, sacrificare de filio jusserat, sed probandae, ut per eum faceret exemplum praecepto suo, quo mox praecepturus erat, neque pignora Deo cariora habenda.
[1182A]	Ergo devotum Deo obsequium Eucharistia resolvit?
[1148C]	Si quid autem legentes adjuvero, Deo omnium vero lumini acceptum; si contra meae imbec, illitati, atque facilitati illius, qui malum interpretem elegit, [1148D] imputabo.
[1155A]	Id ergo ut SANCTIFICETUR postulamus: non quod deceat homines bene Deo [1156A] optare, quasi sit et aliud, de quo ei possit optari, aut laboret nisi optemus.
[1162A]	Sic et poenitentia demonstratur acceptabilis Deo, quia vult eam, quam mortem peccatoris (Ezech.
[1174A]	Siquidem irreverens est assidere sub conspectu, contraque conspectum ejus, quem quam maxime reverearis, ac venereris; quanto [1174A] magis sub conspectu Dei vivi, angelo adhuc orationis astante, factum istud irreligiosissimum est, nisi exprobramus Deo, quod nos oratio fatigaverit.
[1186B]	Ait velari oportere, quod Angeli propter filias hominum desciverunt a Deo.
[1188B]	Nulla virgo est, ex quo potest nubere, quoniam aetas jam in ea nupsit suo viro, id est tempori; sed aliqua [1188B] se Deo vovit.
[1189A]	Interest nostra, quod Dei gratia exerceat, solius Dei conscientiae commendare, ne quod a Deo speramus, ab homine compensemus.

[1040B]	Det consuetudo fidem tempori, natura Deo.
[1036A]	Quantum urbium aut produxit, aut auxit, aut reddidit praesentis imperii triplex virtus, Deo tot Augustis in unum favente!

[1255B]	Nec pluribus de obsequii exhibitione, debita a nobis Domino Deo.
[1256A]	Consideremus igitur de impatientia: an sicut patientia in Deo, ita adversaria ejus in adversario nostro nata atque comperta sit; ut ex [1256B] isto appareat, quam principaliter fidei adversetur.
[1257B]	At ubi semel succidit impatientiae desivit Deo sapere, [1257C] desivit coelestia sustinere posse.
[1257B]	Innocens erat, et Deo de proximo amicus, et Paradisi colonus.
[1265A]	Quem autem honorem litabimus Domino Deo si nobis arbitrium defensionis arrogaverimus?
[1269A]	Exhauriuntur linguae, scientiae, prophetiae; permanent fides, spes, dilectio: fides, quam Christi patientia induxit: spes, quam hominis patientia exspectat; dilectio, quam, Deo magistro, patientia comitatur.
[1271A]	Itaque operarius ille victoriae Dei, retusis omnibus jaculis tentationum lorica clypeoque patientiae, et integritatem mox corporis a Deo recuperavit, et quae amiserat conduplicata possedit.
[1269C]	Sic ille rex Babylonius, offenso Domino, cum squalore et paedore septenni ab humana forma exulasset, immolata patientia corporis sui, et regnum recuperavit, [1269C] et quod optabilius homini est, satis Deo fecit.
[1267B]	Quod ad pacis gratissimae Deo attinet discplinam, quis omnino impatientiae natus vel semel ignoscet fratri suo (non dicam septies, sed et septuagies septies (Matth.
[1272A]	Fidem [1272A] munit, pacem gubernat, dilectionem adjuvat, humilitatem instruit, poenitentiam exspectat, exomologesim adsignat, carnem regit, spiritum servat, linguam fraenat, manum continet, tentationes inculcat, scandala pellit, martyria consummat, pauperem consolatur, divitem temperat, infirmum non extendit, valentem non consumit, fidelem delectat, gentilem invitat, servum domino, dominum Deo commendat, foeminam exornat, virum approbat: amatur in puero, laudatur in juvene, suspicitur in sene; in omni sexu, in omni aetate formosa est.
[1271A]	[1271A] Quale vexillum de inimico gloriae suae extulit, cum ille homo, ad omnem acervum nuntiorum nihil ex ore promeret, nisi Deo gratias; cum uxorem jam malis delassatam, et ad prava remedia suadentem exsecraretur.
[1259B]	Denique Abraham Deo credidit, et justitiae deputatus ab illo est: sed fidem ejus patientia probavit, cum filium immolare jussus est, ad fidei non tentationem dixerim, sed typicam contestationem.
[1257B]	Inde in Deo prima patientia, unde indignatio prima.

[1226D]	Peccatis atrocibus post baptismum se obstrinxerunt, ne, inquit, de hac nova a peccatis exsurgendi ratione agendo, a Deo nobis oblata, de novo peccandi viam aperire videatur.
[1230A]	Haec poenitentiae caussa: haec opera negotium divinae misericordiae curans: quod homini proficit, Deo servit.
[1230B]	At cum judex Deus justitiae carissime sibi exigendae tuendaeque praesideat, et in eam omnem summam disciplinae suae sanciat: dubitandum est sicut in universis actibus nostris, ita in poenitentiae quoque caussa, justitiam Deo praestandam esse?
[1236B]	[1236B] Quicquid ergo mediocritas nostra ad poenitentiam semel capessendam et perpetuo continendam suggerere conata est, omnes quidem deditos Domino spectat, ut omnis salutis in promerendo Deo petitores, sed praecipue novitiolis istis imminet.
[1232A]	Neque enim si mediocritas humana, facti solum judicat, quia voluntatis latebris par non est, idcirco crimina ejus etiam sub Deo negligamus, Deus in omnia sufficit.
[1236A]	Ita qui per delictorum [1235C] poenitentiam instituerat Domino satisfacere, diabolo [1236A] per aliam poenitentiae poenitentiam sati sfaciet: eritque tanto magis perosus Deo, quanto aemulo ejus acceptus.

[0019B]	Et ubi materia cum Deo aequatur, Zenonis disciplina est; et ubi aliquid de igneo deo allegatur, Heraclitus intervenit: Eadem materia apud haereticos et philosophos volutatur, iidem retractatus implicantur.
[0040A]	Sed et illas recognoscant, de quarum fide et scientia et conversatione Apostolus gaudet, et Deo gratias agit: quae tamen hodie cum illis correptis unius institutionis jura miscent.
[0070B]	Hic prophetias et legem repudiat, Deo creatori renuntiat, superioris Dei Filium Christum venisse tractat, hunc in substantia carnis negat, in [0070C] phantasmate solo fuisse pronuntiat, nec omnino passum, sed quasi passum: nec ex virgine natum, sed omnino nec natum.
[0033B]	Si haec ita sunt, constat proinde [0033B] omnem doctrinam quae cum illis ecclesiis apostolicis, matricibus et originalibus fidei, conspiret, veritati deputandam, sine dubio tenentem quod Ecclesiae ab Apostolis, Apostoli a Christo, Christus a Deo accepit; reliquam vero omnem doctrinam de mendacio praejudicandam, quae sapiat contra veritatem Ecclesiarum, et Apostolorum, et Christi, et Dei.
[0019B]	Et ubi materia cum Deo aequatur, Zenonis disciplina est; et ubi aliquid de igneo deo allegatur, Heraclitus intervenit: Eadem materia apud haereticos et philosophos volutatur, iidem retractatus implicantur.
[0022A]	Etiam, PETITE ET ACCIPIETIS ei competit, qui sciebat a quo esset petendum, a quo et erat aliquid repromissum; a Deo scilicet Abraham, Isaac et Jacob, quem nationes non magis noverant, quam ullam repromissionem ejus.
[0033A]	Hanc itaque dirigit alteram praescriptionem: non alios [0032C] recipienbdos praedicatores, quam quos Christus instituit; et proinde eam doctrinam recipiendam, id sine dubio tenentem, quod Ecclesia ab Apostolis tam viva voce quam per Epistolas, Apostoli a Christo, Christus a [0033A] Deo suscepit; hoc itaque testimonium veritatis doctrinae nostrae quod cum ecclesiis apostolicis communicemus.
[0046B]	Idem apostolus, cum improbat elementis servientes, aliquid Hermogenis ostendit, qui, materiam non natam introducens, Deo non nato eam comparat, et ita matrem elementorum deam faciens, potest ei servire quam Deo comparat.
[0046B]	Idem apostolus, cum improbat elementis servientes, aliquid Hermogenis ostendit, qui, materiam non natam introducens, Deo non nato eam comparat, et ita matrem elementorum deam faciens, potest ei servire quam Deo comparat.
[0047A]	Haec sunt, ut arbitror, genera doctrinarum adulterinarum, quae sub Apostolis fuisse ab ipsis Apostolis discimus; et tamen nullam invenimus institutionem, inter tot diversitates perversitatum, quae de Deo creatore universorum controversiam moverit.
[0050B]	Si haec ita se habent, ut veritas nobis adjudicetur, quicumque in ea regula incedimus quam Ecclesia ab Apostolis, Apostoli a Christo, Christus a Deo tradidit, constat ratio propositi nostri, definientis non esse [0051A] admittendos haereticos ad ineundam de Scripturis provocationem, quos sine Scripturis probamus ad Scripturas non pertinere.
[0067A]	Hujus successor Hebion fuit, Cerintho non in omni parte consentiens, quod a Deo dicat mundum, non ab angelis factum: et quia scriptum sit, Nemo discipulus [0067B] super magistrum, nec servus super dominum.
[0015B]	Nec tamen propterea caeteri quoque discedendum a vestigiis ejus putaverunt; sed, qui scierunt illum vitae esse Verbum et a Deo venisse, perseveraverunt in comitatu ejus usque ad finem, cum illis, si vellent et ipsi discedere, placide obtulisset.
[0055B]	Itaque omne mendacium quod de Deo dicunt, quoddammodo genus est idololatriae.
[0071C]	Habet praeterea suos libros, quos inscripsit Syllogismorum, in quibus probare vult, quod omnia quaecumque Moyses de Deo scripserit, vera non sint, sed falsa sint.

[1020C]	Meminerat et ipse Hieremiam prohibitum a Deo deprecari pro populo mortalia delinquente (Hier.
[0987B]	Siquidem post interdictam [0987B] alienorum deorum superstitionem, ipsorumque idolorum fabricationem; post commendatam sabbati venerationem; post imperatam in parentes secundam a Deo religionem, nullum aliud in talibus titulis firmandis monendisque substruxit praeceptum, quam: Non moechaberis (Exod.
[1027B]	Puta nunc sub gladio jam capite librato, puta in patibulo jam corpore expanso, puta in stipite jam leone concesso, puta in axe, jam incendio adstructo, in ipsa, dico, securitate et [1027B] possessione martyrii, quis permittit homini donare quae Deo reservanda sunt?
[1013C]	Ita et reputate vosmetipsos mortuos quidem delinquentiae, viventes autem Deo per Christum Jesum (Rom.
[1010C]	Age jam quis omnino vitiatum Deo redintegravit, id est traditum Satanae in interitum carnis, cum idcirco substruxerit: Nemo seducat semetipsum (Ibid.
[1018A]	Haec enim erit poenitentia, quam et nos deberi quidem agnoscimus multo magis, sed de venia Deo reservamus.
[1011A]	Agnosce et in sequentibus Paulum, columnam immobilem disciplinarum: Cibi ventri, et venter cibis; Deus et hunc et illos conficit; corpus autem non fornicationi, sed Deo (Ibid.
[1020B]	Horum ultra exorator non erit Christus; haec non admittet omnino qui natus ex Deo fuerit, non futurus Dei filius, si admiserit.
[1025B]	In ipso Ecclesia exstructa est, id est per ipsum, [1025B] ipse clavem imbuit; vide quam: Viri Israelitae, auribus mandate quae dico; Jesum Nazarenum virum a Deo vobis destinatum (Act.
[0998B]	Vide an habeat ethnicus substantiam in Deo Patre census et sapientiae et naturalis agnitionis in Deum; per quam et Apostolus notat in sapientia Dei non cognovisse mundum per sapientiam Deum (I Cor.
[1013C]	Quod enim mortuus est delinquentiae, mortuus est semel, quod autem vivit, Deo vivit.
[0999B]	Porro, nec remedia sapere, quibus pericula ipsa non sapiunt, illic autem poenitentiae constare rationem, ubi conscientia et voluntate delinquitur, ubi et culpa sapiat et gratia, illum lugere, illum volutari qui sciat et quid amiserit et quid sit recuperaturus, si poenitentiam Deo immolarit, utique eam magis filiis offerenti, quam extraneis.
[0984B]	Utique ex poenitentia flentes et jejunantes, et adflictationem suam offerentes Deo.
[0984A]	VI, 37) Talia et tanta futilia eorum quibus et Deo adulantur, et sibi lenocinantur, effoeminantia magis quam vigorantia disciplinam, quantis et nos et contrariis possumus repercutere, quae et Dei severitatem intentent, et nostram constantiam provocent?
[0984D]	Dimittis autem, ut dimittatur tibi a Deo (Luc.
[0986A]	Ad Dominum enim remissa et illi exinde prostrata, hoc ipso magis operabitur veniam, quod eam a solo Deo exorat, quod delicto suo humanam pacem sufficere non credit, quod Ecclesiae mavult erubescere quam communicare.
[0992B]	Quis magis perit a Deo, quam ethnicus quamdiu errat?
[0992B]	Quis magis requiritur a Deo, quam ethnicus, quando revocatur a Christo?
[0992B]	Denique, antecedit hic ordo in ethnicis, siquidem non aliter christiani ex ethnicis fiunt, nisi prius perditi, et a Deo requisiti, et a Christo reportati.
[0997A]	Necesse erat, qui unius peccatoris salutem gratissimam Deo volebat exprimere, aliquam numeri quantitatem nominaret, de quo unum quidem perisse describeret; necesse erat ut habitus requirentis drachmam in domo, tam scoparum quam lucernae adminiculo adcommodaretur.
[0997C]	Nam, si christianus est qui acceptam a Deo patre substantiam, utique baptismatis, utique Spiritus Sancti, et exinde spei aeternae, longe evagatus a patre prodigit ethnice vivens, si exutus bonis mentis etiam principi saeculi (cui alii quam diabolo?
[0998B]	I, 21), quam utique a Deo acceperat.
[0999B]	[0999B] Excusso igitur jugo in ethnicum disserendi parabolas istas, et semel dispecta vel recepta necessitate non aliter interpretandi quam materia propositi est, contendunt jam nec competere ethnicis poenitentiae denuntiationem, quorum delicta obnoxia ei non sint, ignorantiae scilicet imputanda, quam sola natura ream Deo faciat.
[1004B]	Hic jam carnis interitum in officium poenitentiae interpretantur, quod videatur jejuniis et sordibus et incuria omni et dedita opera malae tractationis carnem exterminando satis Deo facere; ut ex hoc argumententur fornicatorem, imo incestum illum, non in perditionem Satanae ab Apostolo traditum, sed in emendationem, quasi postea veniam ob interitum, id est conflictationem carnis, consecuturum, igitur et consecutum.
[1007C]	Non utique ut extra Ecclesiam detur; hoc enim non a Deo postularetur, quod erat in praesidentis officio, sed ut per mortem hanc quoque communem et propriam carnis ipsius, quae jam cadaver, quae capulum esset immunditia irrecuperabili tabidosum, plenius de Ecclesia deberet auferri.
[1012C]	Sic vult nos praeter sollicitudinem degere, quia innupti [1012C] de Domino curent, quomodo placeant Deo; nupti vero de mundo recogitent, quomodo placeant conjugio (I Cor.
[1020A]	Quod si dicit: Qui non est justus, ex Deo non est, qui non padicus, quomodo rursus ex Deo fiet, qui jam esse desiit?
[1019D]	Et ideo omnis qui ex Deo nascitur, non facit delictum, quia semen Dei manet in illo; et non potest delinquere, quia ex Deo natus est.
[1019D]	In quo, nisi illi non delinquendo, ex quo de Deo [1020A] nati sunt; isti delinquendo, quia de diabolo sunt; perinde atque si nunquam sint ex Deo nati?
[1020A]	In quo, nisi illi non delinquendo, ex quo de Deo [1020A] nati sunt; isti delinquendo, quia de diabolo sunt; perinde atque si nunquam sint ex Deo nati?
[1020A]	Quod si dicit: Qui non est justus, ex Deo non est, qui non padicus, quomodo rursus ex Deo fiet, qui jam esse desiit?
[1020C]	Scimus autem quod omnis qui ex Deo natus sit, non delinquit ( I Joan.
[1022C]	VI, 4, 8): proque illis politos et in compaginem aptos et firmos substruit lapides, quales in Abrahae fiunt, ut ita homo habilis Deo sit.
[1028B]	Caeterum, indignum Deo et illius misericordia, qui poenitentiam peccatoris morti praevertit, ut facilius in Ecclesiam redeant, qui subando, quam qui dimicando ceciderunt.
[1006B]	Deo gratias ago, quod neminem vestrum tinxerim, nisi Crispum et Gaium; ne qui dicat quod in nomine meo tinxerim (I Cor.
[1010C]	Id est, nemo praesumat vitiatum Deo redintegrari denuo posse; sicut rursus inter caetera, imo et ante caetera, moechos et fornicatores [1010D] et molles et masculorum concubitores negans regnum consecuturos, praemisit: Ne erraveritis [1011A] (I Cor.
[1024A]	Itaque, si et ipsos beatos Apostolos tale aliquid indulsisse constaret, cujus venia a Deo, non ab homine, competeret, non ex disciplina, sed ex potestate fecisse.
[1019D]	Et ideo omnis qui ex Deo nascitur, non facit delictum, quia semen Dei manet in illo; et non potest delinquere, quia ex Deo natus est.
[0998C]	Et ideo ad hoc solum majoris fratris accommodatus est livor; non quia innocentes et Deo obsequentes Judaei, sed quia invidentes nationibus salutem, plane quos semper apud patrem esse oportuerat.
[1014A]	Dehinc et inimicitiam et in Deum, et eos qui sunt in carne, id est in sensu carnis, Deo placere non posse (Ibid.
[1017B]	Quod si clementia Dei ignorantibus adhuc et infidelibus competit, utique et poenitentia ad se clementiam invitat, salva illa poenitentiae specie post fidem, quae aut levioribus delictis veniam ab episcopo consequi poterit, aut majoribus et irremissibilibus a Deo solo.

[0884B]	Quadraginta [0884B] diebus Moses et Helias jejunio functi, solo Deo alebantur.
[0802C]	Et Sermo enim Deus, qui in effigie Dei constitutus, non rapinam existimavit pariari Deo.
[0886A]	Nemo tam proximus tibi, quem post Dominum diligas: nemo magis frater tuus, quae tecum etiam in Deo nascitur.
[0827C]	II): Coram Deo et Patre nostro, in adventu Domini nostri Jesu Christi, cum universis sanctis ejus.
[0877C]	Si non meminerim me esse qui merui, quomodo gloriam Deo dicam?
[0801C]	Contra, homo, ut dominus eorum, in hoc ab ipso Deo exstructus est, ut dominus esse posset, dum sit a Domino.
[0827B]	VI) custodire mandatum immaculatum, irreprehensibile, in apparentiam Domini Jesu Christi, [0827B] quam suis temporibus ostendet beatus et solus potentator, et rex regnantium, et dominus dominantium; de Deo dicens.
[0827B]	I): Qualiter conversi sitis ab idolis, ad serviendum vivo et vero Deo, ad exspectandum e coelis Filium ejus, quem suscitavit ex mortuis, Jesum.
[0885B]	In deposito est ubicumque apud Deum, per fidelissimum sequestrem Dei et hominum Jesum Christum, qui et homini Deum, et hominem Deo reddet, carni spiritum, et spiritui carnem.
[0804B]	Id est, homo Deo; et si Apostolus, In testaceis, ait (II Cor.
[0877B]	Etenim quam absurdum, quam vero et iniquum, utrumque autem quam Deo indignum, aliam substantiam operari, aliam mercede dispungi; ut haec quidem caro per martyria lanietur, alia vero coronetur; item e contrario, haec quidem caro in spurcitiis volutetur, alia vero damnetur!
[0804B]	Non es diligentior Deo, uti tu quidem scythicas et indicas gemmas, et rubentis [0805A] maris grana candentia; non plumbo, non aere, non ferro, ne argento quoque oblaquees; sed electissimo et insuper operosissimo descrobes auro; vinis item et unguentis pretiosissimis quibusque vasculorum prius congruentiam cures; proinde perfectae ferruginis gladiis vaginarum adaeques dignitatem: Deus vero animae suae umbram, spiritus sui auram, oris sui operam, vilissimo alicui commiserit capulo, et indigne collocando utique damnaverit.
[0842C]	Aut quam indignum Deo, dimidium hominem redigere in salutem?
[0863A]	Haec erunt corpora nostra, quae Romanos obsecrat exhibere hostiam vivam, sanctam, placibilem Deo.
[0856A]	V), sive peregrinantes, sive immorantes, placibiles Deo esse .
[0794A]	Imo in omni resurrectionis mentione, corporalitatem [0794A] carnis a Domino proprie significari, totumque hominem esse a Deo elevandum, quem diabolus totum elisit.
[0818B]	Plane incredibile, si nec praedicatum divinitus fuerit: nisi quod, etsi praedicatum id a Deo non fuisset, ultro praesumi debuisset, ut propterea non praedicatum, quia tot auctoritatibus praejudicatum.
[0797A]	Obducti dehinc de Deo carnis auctore, et de Christo carnis redemptore, jam et de resurrectione carnis revincentur.
[0871C]	Et unicuique seminum suum corpus deputavit; [0871C] non suum, id est pristinum, ut tunc et illud suum sit quod extrinsecus a Deo adquirit.
[0813A]	Dicimus plenum primo perfectumque credendum judicium Dei, ut ultimum jam atque exinde perpetuum: ut sic quoque justum, dum non in aliquo minus: ut sic quoque Deo dignum, dum pro tanta ejus patientia, plenum atque perfectum: itaque plenitudinem perfectionemque judicii, non nisi de totius hominis repraesentatione constare.
[0798C]	Utar et reliquis communibus sensibus, qui Deum judicem praedicant: Deus videt; et: Deo commendo.
[0798C]	At cum aiunt: Mortuum, quod mortuum; et: Vive, dum vivis; et: Post mortem omnia finiuntur, etiam ipsa; tunc meminero, et cor vulgi cinerem a Deo deputatum [0799A] et ipsam sapientiam saeculi stultitiam pronuntiatam.
[0801B]	Bene autem, [0801B] quod plures et duriores quaeque doctrinae totam hominis figulationem Deo nostro cedunt.
[0801C]	Siquidem homini fiebant, cui mox a Deo addicta sunt.
[0802A]	Hoc eo commendarim, uti quicquid omnino homini a Deo prospectum atque promissum est, non soli animae, verum et carni scias debitum; ut si non ex consortio generis, certe vel ex privilegio nominis.
[0805B]	Sed et magis animam [0805B] invehi atque dominari credendum est, ut magis Deo proximam.
[0805B]	Hoc quoque ad gloriam carnis exuberat, quod proximam Deo et continet, et ipsius dominationis compotem praestat.
[0806A]	Denique cum anima Deo allegitur, ipsa est quae efficit ut anima allegi possit.
[0806B]	Virginitas quoque et viduitas, et modesta in occulto matrimonii dissimulatio, et una notitia ejus, de bonis carnis Deo adolentur.
[0808B]	Quoniam Deo magis congruit in salutem redigere, quod reprobarit interdum, quam in perditionem dedere, quod etiam [0808C] aliquando probavit.
[0879B]	Praescribens enim adhuc easdem passiones obituram carnem, si eadem resurrectura dicatur, naturam adversus Dominum suum temere defendis, legem adversus gratiam impie asseris: quasi Domino Deo non liceat et mutare naturam, et sine lege servare.
[0809A]	Plane apud Philosophos habes, qui mundum hunc innatum infectumque defendant: sed multo melius, quod omnes fere haereses natum et factum mundum annuentes, conditionem Deo nostro adscribunt.
[0792D]	Primum, quod a Deo facta sit.
[0812A]	[0812A] Talia interim divinarum virium liniamenta non minus parabolis operato Deo, quam locuto, veniamus et ad ipsa edicta atque decreta ejus, quo cum maxime divisionem istam materiae ordinamus.
[0818B]	Cui cum tot auctoritates justorum patrociniorum procurent; honores dico substantiae ipsius, tum vires Dei, tum exempla earum, tum rationes judicii, et necessitates ipsius: utique secundum [0818B] praejudicia tot auctoritatum Scripturas intelligi oportebit, non secundum ingenia haereticorum, de sola incredulitate venientia: quia incredibile habeatur restitui substantiam interitu subductam, non quia aut substantiae ipsi inemeribile sit, aut Deo impossibile, aut judicio inhabile.
[0820B]	Non enim hanc esse in vero, quae sit in medio, dissidium carnis atque animae: sed ignorantiam Dei, per quam homo mortuus Deo, non minus in errore jacuerit quam in sepulcro.
[0820B]	Itaque et resurrectionem eam vindicandam, qua quis adita veritate redanimatus et revivificatus Deo, ignorantiae morte discussa, velut de sepulcro veteris hominis eruperit: quia et Dominus Scribas et Pharisaeos sepulcris dealbatis adaequaverit.
[0823B]	Et puto Deo nec livorem, nec dolum, nec inconstantiam, nec lenocinium adscribi posse, per quae fere promulgatio majorum cavillatur.
[0824B]	Nam posteaquam edixit: Et tunc erit Hierusalem conculcatui nationibus, donec adimpleantur tempora nationum, allegendarum scilicet a Deo, et congregandarum cum reliquiis Israelis; inde jam in orbem et in saeculum praedicat, secundum Joelem, et Danielem, et universum concilium prophetarum, futura signa in sole et in luna et in stellis, conclusionem nationum cum stupore; sonitus maris, et motus refrigescentium hominum, prae metu et exspectatione eorum quae immineant orbi terrae.
[0826B]	Subjicit etiam: Mortui enim estis, scilicet delictis, non vobis; et vita vestra abscondita est cum Christo in Deo.
[0840B]	Quis ergo discendi magis adfinis, quam praesumendi; et credendi diligentior, quam contendendi; et divinae potius sapientiae religiosus, quam suae libidinosus, audiens aliquid a Deo destinatum in carnes, et cutes, et nervos, et ossa, aliud quid haec commentabitur, quasi non in hominem destinetur, quod in istas substantias praedicatur?
[0831A]	Cum igitur et status temporum ultimorum Scripturae notent, et totam Christianae spei frugem in exodio saeculi collocent; apparet, aut tunc adimpleri totum quodcumque nobis a Deo repromittitur; et vacat quod hic jam ab haereticis vindicatur; aut si et agnitio sacramenti, [0831B] resurrectio est, salva utique illa creditur, quae in ultimo praedicatur; et sequitur, ut eo ipso, quo haec spiritalis vindicetur, illa corporalis praejudicetur: quia si nulla tunc annuntiaretur, merito sola haec, et tantummodo spiritalis, vindicaretur; cum vero et in ultimum tempus edicitur, corporalis agnoscitur, quia non et tunc spiritalis annuntiatur.
[0871B]	Haec sunt ei corpus a Deo aliud: in quod, non abolitione, sed ampliatione mutatur.
[0813A]	Haec erit tota caussa, imo necessitas resurrectionis; congruentissima scilicet Deo destinatio judicii: de cujus dispositione dispicias, an utrique substantiae humanae dijudicandae censura divina praesideat, tam animae quam et carni.
[0879C]	Permitte hanc et Deo potestatem, per vim demutationis illius conditionem, non naturam reformandi, dum et passiones auferuntur, et munitiones conferuntur.
[0812C]	Igitur si [0812C] Deo et Domino et auctori congruentissimum est, judicium in hominem destinare, de hoc ipso an Dominum et auctorem suum agnoscere et observare [0813A] curarit, an non utique judicium resurrectio expunget.
[0806B]	Nam et sacrificia Deo grata, conflictationes dico animae, jejunia, et seras et aridas escas, et appendices hujus officii sordes, caro de proprio suo incommodo instaurat.
[0845A]	Cum enim utrumque proponitur, corpus atque animam, occidi in gehennam, distinguitur corpus ab anima, et relinquitur intelligi corpus id quod in promptu sit; caro scilicet, quae sicut occidetur in gehennam, si non magis a Deo timuerit occidi, ita et vivificabitur in vitam aeternam, si maluerit ab hominibus potius interfici.
[0845B]	Certe cum post resurrectionem corpus cum anima occidi habeat a Deo in gehennam, satis de utroque constabit, et de carnali resurrectione, et de aeterna occisione.
[0806B]	Scilicet caro abluitur, ut anima emaculetur; caro ungitur, ut anima consecretur; caro signatur, ut et anima muniatur; caro manus impositione adumbratur, [0806B] ut et anima spiritu illuminetur; caro corpore et sanguine Christi vescitur, ut et anima Deo saginetur.
[0803B]	Ita et Deo licuit, carnis aurum, de limi, quibus putas, sordibus excusato censu, eliquasse.
[0859C]	VIII), eos qui in carne sunt , Deo placere non posse, statim de pravo intellectu ad integrum revocat, adjiciens: Vos autem non estis in carne, sed in spiritu.
[0873A]	Aut ostendant animam seminatam [0873A] post mortem, id est mortuam, id est humi elisam, disjectam, dissolutam, quod in illam a Deo decretum non est; proponant corruptelam ejus, et dedecorationem, infirmitatem, ut ipsius sit etiam exsurgere in incorruptelam, et in gloriam, et in virtutem.
[0859C]	Eos enim quos in carne esse constabat, negando in carne esse, in operibus carnis non esse monstrabat; atque ita illos demum Deo placere [0859D] non posse, non qui in carne essent, sed qui carnaliter [0860A] viverent; placere autem Deo illos, qui in carne positi, secundum spiritum incederent.
[0860A]	Eos enim quos in carne esse constabat, negando in carne esse, in operibus carnis non esse monstrabat; atque ita illos demum Deo placere [0859D] non posse, non qui in carne essent, sed qui carnaliter [0860A] viverent; placere autem Deo illos, qui in carne positi, secundum spiritum incederent.
[0861B]	Nam et adhuc ingerit: Ne ergo regnaverit in corpore vestro mortali delinquentia, ad obaudiendum illi, et ad exhibendum membra vestra arma injustitiae, delinquentiae: sed exhibete vosmetipsos Deo, velut ex mortuis vivos; non velut vivos, sed velut ex mortuis vivos; et membra vestra, arma justitiae.
[0862A]	Nunc vero [0862A] liberi facti a delinquentia, famulati autem Deo, habetis fructum vestrum in sanctificium ; finem autem, vitam aeternam.
[0861B]	Ergo salvi erunt carni; viventes autem Deo in Christo Jesu; per carnem utique, cui mortui non erunt; delinquentiae scilicet mortui, non carni.
[0808A]	Nam, etsi negat habitare boni quicquam in carne sua; etsi adfirmat eos qui in carne sint, Deo [0808B] placere non posse, quia concupiscat adversus spiritum; et, si qua alia ita ponit, ut carnis non tamen substantia, sed actus inhonoretur: dicemus quidem alibi nihil proprie carni exprobrari oportere, nisi in animae suggillationem, quae carnem ministerio sibi subigit.
[0871B]	Si non est et salvum, accipere corpus a Deo non potest.
[0877C]	Quomodo canam illi novum canticum, nesciens me esse qui gratiam Deo debeam?
[0797C]	Igitur, quantum ad haereticos, demonstravimus quo cuneo occurrendum sit a nobis; et occursum est jam suo quoque titulo, de Deo quidem unico, et Christo ejus, adversus Marcionem; de carne vero Domini, etiam adversus quatuor haereses; ad hanc maxime quaestionem [0798A] praestruendam, uti nunc de sola carnis resurrectione ita digeram, tanquam penes nos incertum, dum sit quoque certum penes Creatorem.
[0878A]	Et si ita, dedignaris tantam gratiam qualiscumque a Deo consequi?
[0878B]	Quomodo vita confertur a Deo, ita et refertur.

[0627D]	Utut autem haec sint, certe scopus hujus tractatus fuit apud Tertullianum, christianos, ipsosque catechumenos a spectaculis avocare, [0627D] demonstrando quam inverecunda sint hujusmodi oblectamenta, verae pietati, cultuique sincero quem Deo debemus, contraria, atque iis etiam infesta qui fastus mundi, voluptates, ac idololatriam ejurarunt.
[0655A]	Jam vero ipsum opus personarum, quaero an Deo placeat, qui omnem similitudinem vetat fieri, quanto magis imaginis suae.
[0640B]	Non tamen quod in saeculo sumus, a Deo excidimus, sed si quid de saeculi criminibus attigerimus.
[0642A]	Cum autem omnis species idololatriae damnata [0642A] sit a Deo, utique etiam illa damnatur, quae elementis mundialibus profanatur.
[0643C]	Imo quod ad artes pertinet, altius praescripsisse debemus, daemonas ab initio prospicientes sibi inter caetera idololatriae etiam spectaculorum inquinamenta, quibus hominem [0643C] a Deo avocarent, et suo honori obligarent, ejusmodi quoque artium ingenia inspirasse.
[0628B]	Explosa dein alia ridicula objectione paganorum, quod omnia quae theatro inserviunt, terra, saxa, leones, vires corporis, vocis [0628B] suavitates sint res a Deo creatae, atque propterea non repudiandae, exceptioni quorumdam christianorum asserentium, in Scriptura sacra nullibi spectaculis adesse expresse prohiberi, opponit illa regii Prophetae: [0628C] Beatus vir, qui non abiit in concilium impiorum, et in via peccatorum non stetit, et in cathedra pestilentiae non sedit.
[0637A]	Eumdem enim et Consum vocabant Dehinc Equiria Marti [0637A] Romulus dixit: quanquam et Consualia Romulo defendunt, quod ea Conso dicaverit Deo, ut volunt, consilii: ejus scilicet, quo tunc Sabinarum virginum rapinam militibus suis in matrimonia excogitavit.
[0654B]	An Deo placebit auriga ille tot animarum inquietator, tot furiarum minister, [0655A] tot statuum, ut sacerdos coronatus, vel coloratus ut leno, quem curru rapiendum diabolus adversus Heliam exornavit?
[0655B]	Tales enim cicatrices caestuum, et callos pugnorum, et aurium fungos a Deo cum suo plasmate accepit.
[0655C]	[0655C] Quot adhuc modis perorabimus, nihil ex his quae spectaculis deputantur, placitum Deo esse [0656A] aut congruens Dei servis quod Domino placitum non sit, si omnia propter diabolum instituta, et ex diaboli rebus instructa monstravimus: nihil enim non diaboli est, quidquid Dei non est, vel Deo displicet: hoc erit pompa diaboli, adversus quam in signaculo fidei ejeramus.
[0656A]	[0655C] Quot adhuc modis perorabimus, nihil ex his quae spectaculis deputantur, placitum Deo esse [0656A] aut congruens Dei servis quod Domino placitum non sit, si omnia propter diabolum instituta, et ex diaboli rebus instructa monstravimus: nihil enim non diaboli est, quidquid Dei non est, vel Deo displicet: hoc erit pompa diaboli, adversus quam in signaculo fidei ejeramus.
[0656B]	An ille recogitabit eo tempore de Deo, positus illic ubi nihil est de Deo?
[0627C]	Verum quis nescit, et ipsos Ecclesiae catholicae matyres revelationes a Deo postulasse, ut videre est in actis sanctarum Perpetuae et Felicitatis (XXXV.
[0660A]	Quae major voluptas, quam fastidium ipsius voluptatis, quam saeculi totius [0660A] contemptus, quam vera libertas, quam conscientia integra, quam vita sufficiens, quam mortis timor nullus; quod calcas deos nationum, quod daemonia expellis, quod medicinas facis, quod revelationes petis, quod Deo vivis?
[0659B]	Jam nunc si putas delectamentis exigere spatium hoc, cur tam ingratus es, ut tot et tales voluptates a Deo contributas tibi satis non habeas, neque recognoscas?
[0640B]	Proinde si Capitolium, si Serapeum sacrificator et adorator intravero, a Deo excidam, quemadmodum circum vel theatrum spectator.
[0633B]	Nos igitur qui, Domino cognito, etiam aemulum ejus inspicimus, qui, institutore comperto, etiam interpolatorem una deprehendimus, neque mirari, neque dubitare oportet, quum ipsum hominem, opus et imaginem Dei, totius universitatis possessorem, illa vis interpolatoris et aemulatoris angeli ab initio de integritate dejecerit, universam [0633B] substantiam ejus pariter cum ipso in perversitatem demutatam adversus institutorem, ut quam doluerat homini concessam, non sibi, in ea ipsa et hominem reum Deo faceret, et suam dominationem collocaret.
[0657A]	Ex ore quo amen in Sanctum protuleris gladiatori testimonium reddere, εις αιω νας απ αιω νος alii omnino dicere nisi Deo Christo?
[0629A]	Exin larvatorum proterviam increpat, virisque, qui vester muliebres assumerent, intentatam a Deo maledictionem memorat; quippe viri muliebri habitu mulierum personam in scena agebant.
[0631A]	Omnia a Deo instituta, et homini attributa (sicut praedicamus), et utique bona omnia, ut boni auctoris: inter haec deputari universa ista, ex quibus spectacula instruuntur, circum [0631B] verbi gratia, et leonem, et vires corporis, et vocis suavitates.
[0630A]	Quod calcas Deos nationum, quod daemonia expellis, quod medicinas facis, quod revelationes petis, [0630A] quod Deo vivis?
[0634A]	Nam etsi justum illum videtur praedicasse, quod in concilio et in concessu Judaeorum de Deo denegando consultantium, non [0634B] communicavit; late tamen semper Scriptura divina dividitur, ubicunque secundum praesentis rei sensum etiam disciplina munitur, ut hic quoque non sit aliena vox a spectaculorum interdictione.
[0650A]	Cum etiam scurrilitatem et omne vanum verbum judicatum a Deo sciamus, cur aeque liceat videre, quae facere flagitium est?
[0656B]	An ille recogitabit eo tempore de Deo, positus illic ubi nihil est de Deo?

[0911A]	Illud itaque sit tibi et Scriptura, et natura, et disciplina, quod ratum Deo inveneris, sicut juberis omnia examinare, et meliora quaeque sectari (I Thess.
[0895A]	Cum hoc genus secundi hominis a Deo factum est [0895B] in adjutorium hominis (Gen.
[0911A]	Si de natura dubitatur, disciplina quid magis Deo ratum sit ostendit.
[0910B]	Timebit itaque virgo sanctior, vel in nomine fascini, hinc adversarium, inde Deum: illius lividum ingenium, hujus censorium lumen: et gaudebit sibi soli et Deo nota.
[0891A]	Et utique ea deligenda quae virgines includit, soli Deo notas, quibus, praeter quod a Deo, non ab hominibus [0891B] captanda gloria est, etiam ipsum bonum suum erubescendum est.
[0892B]	Si bonum est modestia, verecundia, fastidium gloriae soli Deo captans placere, agnoscant malum suum, quae de tali bono scandalizantur.
[0910A]	Hoc nos interdum diabolo interpretamur: ipsius est enim, boni odium, interdum Deo deputamus: illius est enim [0910B] superbiae judicium, extollentis humiles, et deprimentis elatos.
[0899A]	XI, 8, 10), scilicet quos legimus a Deo et coelo excidisse ob concupiscentiam foeminarum; quis praesumere potest tales angelos, maculata jam corpora et humanae libidinis reliquias desiderasse, ut non ad virgines potius exarserint, quarum flos etiam humanam libidinem excusat?
[0899B]	Debet ergo adumbrari facies tam periculosa, quae usque ad coelum scandala jaculata est, ut cum Deo assistens, cui rea est angelorum exterminatorum, caeteris quoque angelis erubescat, et malam illam aliquando libertatem capitis sui comprimat, jam nec hominum oculis [0899C] offerendam.
[0907B]	Si ut ipsi Deo: tam idoneus est ad conspicienda quae in occulto fiunt, quam justus ad remuneranda quae soli sibi fiunt.
[0908A]	Hoc ipso autem constat a Deo datam tibi non esse, quod illam non soli Deo praestas.
[0908B]	Virgines ecclesiam, an ecclesia virgines ornat Deo, sive commendat?
[0909B]	Dicam, licet nolim, difficile mulier semel fit, quae non timet fieri, quaeque jam facta potest virginem mentiri sub Deo.
[0891A]	Et utique ea deligenda quae virgines includit, soli Deo notas, quibus, praeter quod a Deo, non ab hominibus [0891B] captanda gloria est, etiam ipsum bonum suum erubescendum est.
[0908A]	Et si a Deo confertur continentiae virtus; Quid gloriaris quasi non acceperis (I Cor.
[0908A]	Hoc ipso autem constat a Deo datam tibi non esse, quod illam non soli Deo praestas.
[0907B]	VI), quantum tenebrarum circumfundere debemus, cum tantam oblationem Deo offerimus, ipsius corporis et ipsius spiritus nostri, cum illam ipsam naturam consecramus.
[0907B]	[0907B] Exposco rationem; utrumne ut fratribus suis placeant, an ut ipsi Deo?
[0893A]	O sacrilegae ma [0893A] nus, quae dicatum Deo habitum detrahere potuerunt!
[0911B]	Mentire aliquid ex his quae intus sunt, ut soli Deo exhibeas veritatem, quamquam non mentiris nuptam; nupsisti enim Christo: illi tradidisti carnem tuam, illi sponsasti maturitatem tuam.