Ad Martyres | Reditus in Auctori Indicem |
[0626B] | Eadem omnia saevitiae et cruciatus certamina, jam apud homines affectatio quoque et morbus quidam animi conculcavit. |
[0627A] | Quotiens ferae et in silvis suis et in mediis civitatibus elapsae caveis, homines devoraverunt! |
Ad Nationes | Reditus in Auctori Indicem |
[0595C] | Homines quas defuerint nec quod divinas adscripserint fo. |
[0595B] | Nonne qui dicitis deos post mortem factos, homines confitemini ante mortem? |
[0603C] | Um est, homines fuisse. |
[0597A] | Sed quia et feras et homines colere susceperant, utramque faciem in unum Anubin contulerunt, in quo naturae conditionisque suae potius argumenta videri posset consecrasse gens rixosa, suis regibus recontrans, in extraneis dejecta, sane et gula et spurcitia. |
[0595A] | Ridendum an irascendum sit, tales deos credi, quales homines esse non debeant? |
[0594B] | Interim hos certe homines fuisse vel eo palam est, quod non constanter deos illos, sed heroas appellatis. |
[0595B] | Quid ergo novi, si, qui homines fuerint, humanis aut casibus aut criminibus aut fabulis polluuntur? |
[0601B] | Et ideo, quis in ista specie unum tuemur propositum demonstrandi, illos omnes homines fuisse: non quidem ut cognoscatis, nam quasi oblita agitis, compendio ab ipsa despiciendi ratione summam originem generis illorum retractando. |
Ad Uxorem | Reditus in Auctori Indicem |
[1284B] | Nam invenit, quomodo homines etiam bonis sectationibus perderet; et nihil apud eum refert, alios luxuria, alios continentia occidere. |
[1282A] | Adjiciunt quidem sibi homines caussas nuptiarum de sollicitudine posteritatis, et liberorum amarissima voluptate. |
Adversus Gnosticos Scorpiace | Reditus in Auctori Indicem |
[0141C] | Et: Quomodo vultis ut faciant vobis homines, et ita vos facite illis. |
[0141C] | Illos autem coelestes homines si expostulem mihi ostendi, facilius [0142A] Aratus Persea, et Cephea, et Erigonam, et Ariadnam inter sidera deliniabit. |
[0152B] | Quod si jam tunc Prodicus aut Valentinus [0152B] assisteret, suggerens, non in terris esse confitendum apud homines; minus vero, ne Deus humanum sanguinem sitiat, nec Christus vicem passionis, quasi et ipse de ea salutem consecuturus exposcat; statim audisset a servo Dei, quod audierat a Domino diabolus: Recede, Satana, scandalum [0153A] mihi es; scriptum est: Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli servies (Matt. |
[0141B] | [0141B] Nimirum cum animae de corporibus excesserint, et per singula tabulata coelorum de praecepto dispici coeperint, et interrogari arcana illa haereticorum sacramenta, tunc confitendum apud veras potestates et veros homines, Theletos scilicet et Abascantos et Acinetos Valentini. |
[0141B] | Nostrates enim, inquiunt, nec ipse Demiurgus constanter homines probabat veros esse, quos stillicidium situlae et pulverem areae et sputamen et locustas deputavit; etiam irrationalibus jumentis adaequavit. |
[0134A] | Ita ab aevo dignissimum creditum est stadiorum experimentum, committere artes, corporum et vocum praestantiam [0134A] exprimere, praemio indice, spectaculo judice, sententia voluptate: qua nulla sunt praelia, non nulla vulnera, pugni quassant, calces arietant, cestus dilaniant, flagella dilacerant: nemo tamen agonis praesidem suggillaverit, quod homines violentiae objectat, injuriarum actiones extra stadium, sed quantum livores illi et cruores et vibices negotiantur intendet: coronas scilicet, et gloriam, et dotem, privilegia publica, stipendia civica, imagines, statuas, et qualem potest praestare saeculum de fama aeternitatem, de memoria resurrectionem. |
[0141C] | Atquin servatur natura, etsi suffunditur vita, nec alios novit Christus homines, quam de quibus dicit: Quem me aiunt esse homines? |
[0142A] | Eripere me debuit ex isto terrenae confessionis errore, quam suscipi noluit, si coelestem praecepisset, quia nullos alios homines noveram praeter incolas terrae; ne ipso quidem adhuc tunc in coelis homine conspecto. |
[0141C] | Atquin servatur natura, etsi suffunditur vita, nec alios novit Christus homines, quam de quibus dicit: Quem me aiunt esse homines? |
[0141A] | Qui vero non hic, id est, non intra hunc ambitum terrae, nec per hunc commeatum vitae, nec apud homines hujus naturae communis confessionem putant constitutam, quanta praesumptio est adversus omnem ordinem rerum in terris istis, et in vita ista, et sub humanis potestatibus experiundarum? |
[0139C] | Homines opinor. |
[0123B] | Haeccine pati homines innocentes? |
[0123B] | Dehinc adigunt, perire homines sine caussa. |
Adversus Hermogenem | Reditus in Auctori Indicem |
[0227A] | De spiritu aeque Amos: Qui solidat tonitruum et condit spiritum, et annuntiat in homines Christum suum (Amos. |
[0208B] | Temere ad ista exempla respicies, o homo; non enim competunt ad caussam materiae, quae innata est, ea quae nata sunt, lapides, et viperae, et homines: horum enim natura habendo institutionem, habere poterit et cessationem. |
Adversus Judaeos | Reditus in Auctori Indicem |
[0627A] | In concilium eorum ne venerit anima mea, et in stationem eorum ne incubuerint jecora mea: quoniam indignatione sua interfecerunt homines, id est, prophetas; et in concupiscentia sua subnervaverunt taurum [0627B] (Gen. |
Adversus Marcionem | Reditus in Auctori Indicem |
[0335C] | Aut si dixeris, viderit opinio humana, jam Deum tuum honoras fallaciae titulo, si aliud se sciebat esse, quam quod homines fecerat opinari. |
[0334A] | Ideoque et ipse cum angelis tunc apud Abraham in veritate quidem carnis apparuit, sed nondum natae; quia nondum moriturae; sed et discentis jam inter homines conversari. |
[0440C] | Si superbiam tangit: Quod elatum est apud homines, perosum est Deo, Esaiam ponit ante oculos (Is. |
[0400A] | Hoc genus suavitatis, qua soles et imbres qui foeneraverat, non recepturus ab humano genere ut Creator; qui pro tanta elementorum liberalitate facilius idolis quam sibi debitum gratiae referentes [0400A] homines usque adhuc sustinet. |
[0401A] | Proinde et arbor bona non proferat malum fructum, quia nec veritas haeresim: nec mala bonum, quia nec haeresis veritatem: Sic nec Marcion aliquid boni de thesauro Cerdonis malo protulit, nec Apelles de Marcionis: multo enim haec congruentius [0401A] in ipsos interpretabimur, quae Christus in homines allegorisavit, non in duos deos secundum scandalum Marcionis. |
[0334B] | CIII, 4), tam vere spiritus quam et ignem; idem illos vere fecit et carnem: ut nunc recordemur, et haereticis renuntiemus, ejus esse promissum, homines in angelos reformandi quandoque, qui angelos in homines formarit aliquando. |
[0496C] | [0496C] Statu enim ac spe dicit terrenos atque coelestes homines; tamen ex pari, qui secundum exitum aut in Adam aut in Christo deputantur. |
[0417C] | Talis utique multo magis homines non erat crematurus. |
[0462A] | Spiritus enim propheticus velut jam contemplabundus Dominum ad passionem venientem, carne scilicet vestitum, ut in ea passum, cruentum habitum carnis in vestimentorum [0462A] rubore designat, conculcatae et expressae vi passionis, tanquam de foro torcularis; quia exinde quasi cruentati homines de vini rubore descendant. |
[0309A] | Ut solo injuriarum judicio Hebraei Aegyptios repercuterent, liberi homines in ergastulum subacti, ut solas scapulas suas scribae eorum apud subsellia sua ostenderet flagellorum contumeliosa atrocitate laceratas: non paucis [0309B] lancibus et scyphis, pauciorum utique divitum ubique, sed totis et ipsorum facultatibus, et popularium omnium collationibus satisfaciendum Hebraeis pronuntiasses? |
[0325A] | Nam cum intueor dominum ejus, tanto aevo patientissimum acerbissimi Creatoris annuntiantis interea in homines Christum suum, quacumque id [0325B] ratione fecit, tam revelationem quam intercessionem suam differens, eadem ratione dico illum patientiam debuisse Creatori, in Christo quoque suo dispositiones suas exsecuturo, ut perfecta et expleta omni operatione aemuli Dei, et aemuli Christi, tunc et ipse proprias dispositiones superduceret. |
[0334B] | CIII, 4), tam vere spiritus quam et ignem; idem illos vere fecit et carnem: ut nunc recordemur, et haereticis renuntiemus, ejus esse promissum, homines in angelos reformandi quandoque, qui angelos in homines formarit aliquando. |
[0394B] | Haec olim Creator simul posuit, Christus solummodo distinguendo, non mutando, renovavit: Vae, quum vobis benedixerint homines: secundum haec faciebant et pseudoprophetis patres illorum. |
[0458C] | In summa ipsius parabolae considera exemplum: Adspice ficum, et arbores omnes, cum fructum protulerint, intelligunt homines aestatem appropinquasse. |
[0346C] | In concilium eorum ne venerit anima mea, et in stationem eorum ne incubuerint jecora mea: quia in indignatione sua interfecerunt homines, id est Prophetas, et in concupiscentia sua caeciderunt nervos [0347A] tauro, id est Christo, quem post necem Prophetarum interfecerunt, et suffigendo nervos ejus clavis desaevierunt. |
[0344B] | LIII, 1-2): Annuntiavimus, inquit, coram ipso; velut puerulus, velut radix in terra sitienti, et non est species ejus neque gloria; et vidimus eum, et non habebat speciem neque decorem; sed species ejus inhonorata, deficiens citra omnes homines. |
[0334C] | Sed quomodo [0334C] inter homines conversaretur, nisi per imaginem substantiae humanae? |
[0258B] | Igitur et hoc ex forma Creatoris expostulo, Deum ex operibus cognosci debuisse, alicujus proprii sui mundi, et hominis, et saeculi: quando etiam error orbis proptereat deos praesumpserit, quos homines interdum confitetur, quoniam aliquid ab unoquoque prospectum videtur utilitatibus et commodis vitae: ita et hoc ex forma Dei creditum est, divinum esse instituere vel demonstrare quid aptum et necessarium sit rebus humanis. |
[0327B] | Scilicet nauclero illi non quidem Rhodia lex, sed Pontica caverat, errare Judaeos in Christum suum non licere; quando etsi nihil tale praedicatum in illos inveniretur, vel sola utique humana conditio deceptui obnoxia, persuasisset, Judaeos errare potuisse, qua homines; nec statim [0327C] praejudicium sumendum de sententia eorum, quos credibile fuerit errasse. |
[0374B] | XVI, 16): Ecce ego mittam piscatores multos, et piscabuntur illos; homines scilicet. |
[0253C] | Respondebo et stulto, qui nec hoc recogitaverit, ne tantumdem et in deum Marcionis possit retorqueri ut et illum deum, nec ideo tamen summum magnum probatum, sicut nec angeli aut homines Creatoris. |
[0453A] | Sciens praeceps ituros homines, ipse illos in praeruptum imposuit. |
[0248B] | Duos Ponticus deos affert, tamquam duas symplegadas [0248B] naufragii sui: quem negare non potuit, id est Creatorem, id est nostrum, et quem probare non poterit, id est suum: passus infelix hujus praesumptionis instinctum, de simplici capitulo Dominicae pronuntiationis, in homines non in deos disponentis exempla illa bonae et malae arboris, quod neque bona malos, neque mala bonos proferat fructus (Matth. |
[0328A] | IV, 13) condente spiritum, et annuntiante in homines Christum suum, secundum Amos Prophetam; si omnis spes Judaeorum, ne dicam etiam Gentium, in Christi revelationem destinabatur, sine dubio id demonstrabantur [0328B] non agnituri, et non intellecturi, ablatis agnitionis et intelligentiae viribus sapientia atque prudentia, quod annuntiabatur, id est Christum, erraturis in eum principalibus sapientibus eorum, id est scribis, et prudentibus eorum, id est pharisaeis; pariter et populo auribus audituro, et non audituro, utique Christum docentem: et oculis visuro et non visuro, utique Christum signa facientem, secundum quod et alibi (Is. |
[0485C] | Quia si mundum homines mundi significasset, non etiam homines postmodum nominasset. |
[0390C] | Haec si statim admissus Christus administravit, aut ipse est, qui se ad haec venturum praedicavit; aut si nondum venit qui praedicavit, ridicule, sed necessarie dixerim, fortasse mandaverit Christo Marcionis; Beati eritis, cum vos odio habebunt homines, et exprobrabunt, et ejicient nomen vestrum, velut nequam , propter filium hominis. |
[0487C] | Etiam et bobus propter homines benignum? |
[0496B] | Cum enim dicit Apostolus: Qualis qui de terra, homo scilicet, tales et terreni, homines utique; ergo et qualis qui de coelo, homo, tales et qui de coelo, homines. |
[0419C] | Quis tam praestans in homines, nisi qui et in pecudes? |
[0253A] | Conveniens enim et quodammodo injecta manu detinens adversarii sensum non negantis Creatorem Deum, justissime praescribo illi diversitati locum non esse inter eos qui ex aequo deos confessus, non potest facere diversos: non quia non et homines licet sub eadem appellatione diversissimos esse, sed quia deus non erit dicendus, quia nec credendus, nisi summum magnum. |
[0496B] | Cum enim dicit Apostolus: Qualis qui de terra, homo scilicet, tales et terreni, homines utique; ergo et qualis qui de coelo, homo, tales et qui de coelo, homines. |
[0496B] | Non enim poterat hominibus terrenis non homines coelestes opposuisse, ut statum ac spem studiosius distingueret in appellationis societate. |
[0437C] | Ergo Creatoris est invitasse, ad quem pertinebant qui invitabantur, et per Adam qua homines, et [0437D] per Patres qua Judaici, non ejus ad quem neque natura pertinebant, neque praerogativa. |
[0455A] | XXI) constitit de nominum proprietate, ei illam competere, qui prior et Christum suum in homines annuntiaret, et Jesum transnominaret. |
[0296C] | Unde igitur malitia mendacii et fallaciae in homines, et infamiae in Deum? |
[0374B] | V, 10) Petro trepidanti de copiosa indagine piscium: Ne time, [0374B] abhinc enim homines eris capiens. |
[0244B] | Longius progreditur in hac exponenda doctrina, et in lege praeceptam probat caritatem, et injuriarum veniam, reservata Deo vindicta, quae necessaria est, ut scelesti homines in ordine contineantur (7). |
[0485C] | Quia si mundum homines mundi significasset, non etiam homines postmodum nominasset. |
Adversus Marcionem Libri Quinque | Reditus in Auctori Indicem |
[1076B] | Atque suae famulae, portavit spreta dolorem, Hanc sterilem quondam, nunc tempus cernere matrem Haeredem natum suae libertatis habere, Non similem famulae, quanquam de semine coeli Conceptum genuit, sibi conditione jugatum: Absit ut illicitis verbis, temeraria voce Egregios homines, ardentia sidera coeli, Semine conjunctos tantum, vel sanguine plebi, [1076C] In solidum passim famulum dicatis atrocem, Aut populum Domini legis mandata secutum, Servili specie quisquam putet esse loquendum. |
[1068B] | Caro si moritur, nec spes datur ulla salutis, Quas habuit caussas hominem se fingere Christus, Et medicare homines, aut curam carnis habere? |
[1060A] | Est per pauca satis crudelia multa notare, Infandosque homines atque organa saeva draconis, [1060B] Per quos nunc tautum sceleris sine teste locuti, Semper factorum mundi culpare laborant. |
[1080A] | Ipse Dei templum verum, non ante dicatum, Namque suo socios homines sibi sanguine fecit Atque sacerdotes voluit sui corporis esse, Ipse patris summi perfectus jure sacerdos. |
[1054D] | Impietas profunda mali, mens invida vitae, Seductos homines spe postquam cepit inani, [1055A] Nudavit, suadendo nefas sibi credere falsum, Non impune quidem; facti nam protinus ille Ut reus, et tanti sceleris temerarius auctor Accepit maledicta merens. |
[1055B] | Non quia culparent homines, nam sponte secuti, Ille dolo suasit, homo libertate peregit. |
[1080C] | Ergo sacerdotem magnum decet hostia sancta, Quam digne perfectus habens, offerre probetur: Corpus habet, haec est mortalibus hostia viva: [1080C] Hanc dignam magnis, pro cunctis obtulit unam, Hircorum species homines dicat esse repulsos Ex duobus populis steriles, sine fructibus ambos, Quos in Evangelio Dominus quoque dixit, et haedo Abs ovibus cerni stantes in parte sinistra, Esse quidem quosdam Domini pro nomine passos; Sic actum sterilem, fructum velasse, supremo Hos merito dignos arae, decet esse prophetas; Abjectos alios, Lazaro ut dives iniquus, In sua duritie qui permansere repulsi. |
[1057C] | Inque hoc et Christum terris venisse repente, Sed nulla socium carnis compagine factum, Spiritus at forma, et fictum sub imagine corpus, Fallere vult homines, quod non est, esse videri. |
[1069A] | Carnali sermone putent; nam pristina facta Sanguinis et carnis voluit sub nomine dicta, Coelestis magni memoratus verba magistri, Qui per aquam de se genitis sui nomen honori Donavit, pignusque suo de spiritu fudit; Ut cujus fuerant homines virtute redempti, Hujus et acciperent renovati nomen honoris. |
[1063A] | Supremum nefas, in tantum dementia mersos Abruptos homines, Numen sine fine tremendum Dividere in partes; Christi sublimia facta Falsa laude sequi, culpareque gesta priora, Innumerata Dei miracula, visa nec umquam, Ante nec audita, contentaque corde nec ullo. |
[1087C] | Sed quia nec praedicta prius, nec facta suprema Dementes homines possunt suadere furentes Esse hominem factum Deum, passumque, sepultum, Surrexisse, ut eis tantis clamantibus olim Coelesti verbo complexis testibus, ambo Terrestri saltem rationi credere discant. |
Adversus Praxeam | Reditus in Auctori Indicem |
[0169B] | Et: Stetit Deus in ecclesia deorum; ut si homines, per fidem filios Dei factos, deos Scriptura pronuntiare non timuit, scias illam multo magis vero et unico Dei Filio Dei nomen jure contulisse. |
[0153B] | [0153B] -Praxeas Phryx ex Asia oriundus, fidei caussa in carcerem conjectus olim, ob cujus aerumnas, non admodum memorandas, animo multum intumuerat; de Ecclesia tamen egregie meritus erat; cum enim Pontifex (Eleutherius aliis, aliis Victor dicitur) Montanistas, qui in transmissa fidei professione catholicos se ferebant, jamjam communionis litteris donare vellet, Praxeas ex Asia tum adventans vulgatos ea in provincia Montanistarum errores aperuit, effecitque, ne homines illi pontifici optimo illuderent, suus demum fastus [0153C] miserum perdidit: dum enim martyris titulis nunquam non gloriatur, communem eum superbis omnibus sortitus est exitum, novae sectae infelix conditor; unum enim Deum ita agnovit, ut omnem personarum, distinctionem tolleret, asseverare ausus, ipsum Patrem carnem sumpsisse, in crucem actum, et ad suam hodie dexteram considere. |
[0193C] | Si item Pater Christus est, alius est [0193C] qui solidat tonitruum, et condit spiritum, et annuntiat in homines Christum suum (Amos, IV, 13); et si adstiterunt reges terrae, et archontes congregati sunt in unum adversus Christum ipsius (Ps. |
Adversus Valentinianos | Reditus in Auctori Indicem |
[0561A] | Refunduntur in Nus, in Sermones, in Homines, in Philetos. |
[0594A] | Sunt qui filium hominis aliunde conceperint dicendum: quamquam ipsum Patrem pro magno nominis sacramento Homines appellasse praesumpserint, ut quid amplius speres de ejus Dei fide cui nunc adaequaris? |
[0587A] | Illic itaque primo despoliantur homines ipsi, id est interiores. |
Apologeticus Adversos Gentes Pro Christianis | Reditus in Auctori Indicem |
[0465A] | Nisi fallor enim, prohibendarum factionum caussa de providentia constat modestiae publicae, ne civitas in partes scinderetur, quae res facile comitia, concilia, curias, conciones, spectacula etiam aemulis studiorum compulsationibus inquietaret, cum jam et in [0465A] quaestu habere coepissent venalem et mercenariam homines violentiae suae operam. |
[0278A] | Cum igitur in omnibus nos aliter disponatis, quam caeteros nocentes, id unum contendendo, ut de eo nomine excludamur (excludimur enim, si facimus, quae faciunt non Christiani), intelligere potestis non scelus aliquod in caussa esse, sed nomen, quod quaedam ratio aemulae operationis insequitur, hoc primum agens, ut homines nolint scire pro certo, quod se nescire pro certo sciunt. |
[0471A] | Fratres autem etiam vestri sumus, jure naturae matris unius, etsi vos parum homines, quia mali fratres. |
[0472A] | Omnia indiscreta sunt apud nos, praeter uxores: in isto loco consortium solvimus, in quo solo caeteri homines consortium exercent, qui non amicorum solummodo matrimonia usurpant, sed et sua amicis patientissime subministrant, ex illa, credo, majorum et sapientissimorum disciplina, Graeci Socratis et Romani Catonis, qui uxores suas amicis communicaverunt, [0473A] quas in matrimonium duxerant liberorum caussa et alibi creandorum, nescio quidem an invitas; quid enim de castitate curarent, quam mariti tam facile donaverant? |
[0490A] | Nec minus perperam christianos infructuosos negotiis appellari, qui cum illis et de illis vivant, qui opera sua et artes misceant, qui una navigent, militent, mercentur: qui si in ceremoniis quibusdam differant, spectaculis renuntient, thure non supplicent, stipes templis non jactent, tamen et homines et cives sint, et illam qualemcumque jacturam facile compensent, cum aliis utilitatibus, tum, non ut illi, publica vectigalia, defraudando, sed ex fide debitum dependendo. |
[0490B] | Quo pacto homines vobiscum degentes, ejusdem victus, habitus, instructus, ejusdem ad vitam necessitatis? |
[0516A] | Dum ad nostra conantur et homines gloriae, ut diximus, et eloquentiae solius libidinosi, si quid in sanctis offenderunt digestis, exinde regestum pro instituto curiositatis ad propria verterunt, neque satis credentes divina esse, quo minus interpolarent, neque satis intelligentes, ut adhuc tunc subnubila, etiam ipsis Judaeis obumbrata, quorum propria videbantur. |
[0332A] | Et quoniam, sicut illos homines fuisse non audetis negare, ita post mortem deos factos instituistis asseverare, caussas quae hoc exegerint retractemus. |
[0441A] | Sciunt, quis illis dederit imperium; sciunt, qua homines, quis et animam; sentiunt, eum Deum esse solum, in cujus solius potestate sunt, a quo sunt secundi, post quem primi, ante omnes et super omnes deos. |
[0404B] | Explicat jam daemonum naturam, quorum notitiam a Philosophis et Poetis etiam instillatam docet, inde illorum spiritualem substantiam edisserit, atque inde elicit modum agendi in homines, ut noceant, ostenditurque illud fallaciis suis solum agere, ut relicto Deo vero falsae religioni creduli mortales mancipentur. |
[0327B] | Provocat itaque ad conscientiam Gentilium, quae [0327B] negare non potest omnes illos Deos homines olim fuisse, quod jam unius Saturni exemplo liquido demonstrat. |
[0331A] | Taceo quod ita rudes tunc homines agebant, ut cujuslibet novi viri aspectu quasi divino commoverentur, quum hodie jam politi, quos ante paucos dies luctu publico mortuos sint confessi, in deos consecrent. |
[0464A] | Quae quum ita sint, tolerari, ut Sectam aliquam, quae nihil mali operetur debere, non enim metuendum, ne tales ad illicitas factiones coeant, qui loca factionum vitent, qui dudum renuntiare didicerint spectaculis, circo, theatro, arenae, xysto, unde crudeles, insani, lascivi, vani, turbulenti, et ob id ad conspirandum apti redire soleant homines. |
[0261A] | Cum ergo propterea oderint homines, quia ignorant, quale sit quod oderunt, cur non liceat ejusmodi illud esse, quod non debeant [0262A] odisse? |
[0530A] | Fatendum itaque eam veram esse constantiam, quae factis sese, non verbis prodat, apud Deum gratiam, non apud homines laudem quaerat, et contemplatione exemploque obstinationis suae inconcussae plures quotidie qui amplectantur ipsam gignat, [0530B] quam unquam ex omnibus omnium philosophorum scholis, capti verborum lenociniis, discipuli exierint. |
[0308A] | Quis talia facinora, cum invenisset, celavit, aut vendidit ipsos trahens homines. |
[0328A] | Appellamus et provocamus a vobis ipsis ad conscientiam vestram, illa nos judicet, illa nos condemnet, si poterit negare omnes istos deos vestros homines fuisse. |
[0332A] | At cum post mortem homines ob meritorum praestantiam in Deos ad lecti dicantur, inquirit hoc capite in caussas quae hoc exegerint: quae quidem respectu summi Dei inveniri nequeunt, cum ille aliorum ope non indigeat: respectu ipsorum, vel vanae sunt, vel tales, ut mereantur potius ob illas cum maleficis in imum tartarum detrudi, ubi collocarunt eos viros, qui et inventis, et meritis illos longe superarunt. |
[0333A] | Certe quidem si ipsi se facere potuissent, numquam homines fuissent, possidentes apud se scilicet melioris conditionis potestatem. |
[0336A] | Atquin ut illos homines fuisse non potestis negare, etiam istae notae accedunt, quae nec deos postea factos credi permittunt. |
[0261A] | Quid enim iniquius, quam ut oderint homines, quod ignorant etiamsi res mereretur odium? |
[0384A] | Gloriae homines, si quid invenerant, ut proprium facerent, adulteraverunt; etiam fructibus a semine degenerare contigit. |
[0391A] | Eadem voces sonant, eadem litterae notant, idem spiritus pulsat, unum tempus est divinationi futura praefanti apud homines, si forte distinguitur dum expungitur, dum ex futuro praesens, dehinc ex praesenti praeteritum deputatur. |
[0404A] | Ut autem Judaeis respondeam, et ipsi Deum per [hominem] Moysen colere didicerunt; ut Graecis occurram, Orpheus Pieriae, Musaeus [0404A] Athenis, Melampus Argis, Trophonius Boeotiae initiationibus homines obligaverunt; ut ad vos quoque dominatores gentium aspiciam, homo fuit Pompilius Numa, qui Romanos operosissimis superstitionibus oneravit. |
[0404A] | Licuerit et Christo commentari divinitatem rem propriam; non qui rupices et adhuc feros homines multitudine tot numinum demerendorum attonitos efficiendo ad humanitatem temperaret, quod Numa; sed qui jam expolitos et ipsa urbanitate deceptos in agnitionem veritatis ocularet. |
[0334A] | Vani erunt homines, nisi certi sint, a primordio et pluvias de coelo ruisse, et sidera radiasse, et lumina floruisse, et tonitrua mugisse et ipsum Jovem, quae in manu ejus ponitis, fulmina timuisse item omnem frugem ante Liberum et Cererem et Minervam, imo ante ullum aliquem principem hominem de terra exuberasse, quia nihil continendo et sustinendo homini prospectum post hominem potuit inferri. |
[0422A] | Nonnullos quoque eorum deos reges fuisse dicit, quo tempore [0422A] tamen homines, et illi ipse reges, sine diis non fuerint: olim etiam paupere cultu dii haberentur; ut adeo non Romani ob Religiositatem magni, sed ob magnitudinem religiosi facti appareant. |
[0435A] | Quoniam autem facile iniquum videretur, liberos homines invitos urgeri ad sacrificandum (nam et alias divinae rei faciendae libens animus indicitur): [0436A] certe ineptum existimaretur, si quis ab alio cogeretur ad honorem deorum, quos ultro sui caussa placare deberet, ne prae manu esset jure libertatis dicere: Nolo mihi Jovem propitium; tu, quis est me conveniat Janus iratus ex qua velit fronte; quid tibi mecum est? |
[0442A] | Cum super [0442A] omnes homines, qui utique vivunt et mortuis antistant. |
[0452B] | Propterea igitur publici hostes Christiani, quia imperatoribus neque vanos neque mentientes neque [0452B] temerarios honores dicant, quia verae religionis homines etiam solemnia eorum, conscientia potius quam lascivia celebrant. |
De Anima | Reditus in Auctori Indicem |
[0644C] | Delirare vero magis Empedoclem, qui μετενσωματωσιν induxerit, bestias ex hominibus, et homines ex bestiis revolventem. |
[0702B] | Perinde igitur et hic dimicemus necesse est adversus portentosiorem praesumptionem, bestias ex hominibus, et homines ex bestiis revolventem. |
[0704C] | Nam etsi quidam homines bestiis adaequantur, pro qualitatibus morum, et ingeniorum, et adfectuum, quia et Deus: Assimilatus est, inquit, homo irrationabilibus jumentis ; non ideo milvi ex rapacibus fient, et canes ex spurcis, et pantherae ex acerbis, aut oves ex probis, et hirundines ex garrulis, et columbae ex pudicis; quasi eadem substantia animae ubique naturam suam in animalium proprietatibus repetat. |
[0706B] | Tanta est apud homines homicidii vindicta, quanta ipsa quae vindicatur natura. |
[0729A] | Ciceronis denique dignitatem, parvuli etiam nunc, gerula jam sua inspexerat, Cycnus de sinu Socratis, demulcens homines, discipulus Plato est. |
[0731B] | Et utique non clausa vis est, nec sacrariorum circumscribitur terminis; vaga et pervolatica, et interim libera est: quo nemo dubitaverit, domus quoque daemoniis patere; nec tantum in adytis, sed in cubiculis homines imaginihus circum venire. |
De Baptismo Et De Poenitentia | Reditus in Auctori Indicem |
[1143D] | Ea enim homines admirari solemus, quae captum nostrum exsuperant: igitur haec eo magis credere debemus, quo plus Divinitatis in illis relucet, quae et quanto ab humana virtute agendique modo remotiora sunt. |
[1144A] | Quae Vulgatus noster ad verbum reddit: Apud homines (id est, in hominum opinione) hoc (salvum esse, seu aeternam salutem consequi) impossibile est: apud DEUM autem omnia possibilia sunt. |
[1160A] | Rara anima, quae, cum de illa loquitur, sciat quid loquatur - Vellem ut haec tria cogitarent in se homines, esse, nosse, velle. |
[1160C] | Imago Dei homines sumus in effigie, quamdiu videmus eum per speculum in aenigmate: similitudo efficimur, cum facie ad faciem I. |
[1179A] | Homines nimirum, qui scilicet hoc argumentum ad evertendam necessitatem Baptismi procuderant. |
[1179B] | Neque enim Apostoli, homines nimirum, tunc omni peccato, quod per Baptismum elui posset, caruisse dicendi sunt, ut neque ipsi essent Baptismi poenitentiae subjectum. |
[1186C] | XXXII, 28, apprime consonat, ubi Angelus ad Jacob: Nequaquam Jacob appellabitur nomen tuum, sed () ISRAEL; quia si () FORTIS FUISTI, seu praevaluisti () [1186C] CONTRA DEUM, quanto magis contra homines praevalebis! |
[1198B] | Apud homines (nimirum humanis viribus) hoc impossibile est, sed non apud DEUM; omnia enim possibilia sunt apud Deum; ubi non dixit, DEO, sed apud DEUM, id est, viribus divinae gratiae, qua nobis adjutis nihil jam tam arduum est, quod a nobis superari ac perfici nequeat. |
De Carne Christi | Reditus in Auctori Indicem |
[0774C] | Sed non poterat Christus inter homines nisi homo videri. |
[0780A] | LIII) nec formam habuit, nec speciem; sed forma ejus ignobilis, despecta citra omnes homines; homo in plaga, et sciens ferre imbecillitatem. |
[0784A] | Neque enim dividere potes hoc ad ipsum, illud supra ad caeteros homines, qui utramque substantiam Christi, et carnis et spiritus, non negas. |
[0756B] | Viderint homines, si natum putabant, quia hominem videbant. |
[0772A] | Denique, verbis tantummodo et factis, doctrina et virtute sola Christi, homines obstupescebant. |
De Corona | Reditus in Auctori Indicem |
[0084A] | Proinde coronarii isti agnoscant interim naturae anctoritatem, communis sapientiae nomine, qua homines, sed propriae religionis pignora, qua Deum naturae de proximo colentes: atque ita, [0084B] velut ex abundanti caeteras quoque rationes dispiciant, quae nostro privatim capiti coronamentis, et quidem, omnibus interdicunt. |
[0086B] | Quale igitur habendum est apud homines veri Dei, quod a candidatis diaboli introductum, et ipsis a primordio dicatum est, quodque jam tunc idololatriae initiabatur ab idolis, et idolis adhuc vivis? |
[0089A] | Atquin, si figurae nostrae fuerunt (nos enim sumus et templa Dei, et altaria, et luminaria, et vasa), hoc quoque figurate portendebant, homines Dei coronari non oportere. |
[0090C] | Draco etiam terrenus de longinquo homines spiritu absorbet. |
De Execrandis Gentium Diis [Fragmentum] | Reditus in Auctori Indicem |
[1117B] | Sed possunt et haec credere orbati sensu homines, si tamen credunt [1118A] eum cygnum factum esse, ut generaret Castores; et aquilam, ut contaminaret Ganymedem; et taurum, ut violaret Europam; aurum, ut violaret Danaen; et equum, ut generaret Pirithoum; hircum, ut generaret Egyppam de capra; satyrum, ut opprimeret Antiopam. |
De Exhortatione Castitatis | Reditus in Auctori Indicem |
[0927C] | Sufficiant ad consilium viduitatis vel ista, praecipue apud nos, importunitas liberorum, ad quos suscipiendos legibus compelluntur homines; quia sapiens quique nunquam [0928A] libens filios desiderasset. |
De Fuga In Persecutione | Reditus in Auctori Indicem |
[0105A] | [0104D] Nihil Satanae in servos Dei vivi licebit, nisi permiserit [0105A] Dominus, ut aut ipsum destruat per fidem electorum in tentatione victricem: aut homines ejus fuisse traducat, qui defecerint ad illum. |
De Idolatria | Reditus in Auctori Indicem |
[0671B] | Non allego quod idola honoret, quorum nomina coelo inscripsit, quibus omnem Dei potestatem addixit: quod propterea homines non putant Deum requirendum, praesumentes stellarum nos immutabili arbitrio agi. |
[0679A] | Sed quae penes homines difficilia, penes Deum facilia. |
[0680B] | Si hunc morem sibi homines de superstitione consecraverunt, tu extraneus ab omni eorum vanitate, quid participas idolothyta [0681A] solemnia, quasi tibi quoque praescriptum sit de die, quo minus id quod homini debes, vel tibi ab homine debetur, citra diei observationem luas, vel recipias. |
[0681A] | Qui autem confusus super me fuerit penes homines, et ego confundar super illo, inquit, penes Patrem meum, qui est in coelis. |
[0683A] | Recogitemus omnem idololatriam in homines esse culturam, cum ipsos deos nationum homines retro fuisse, etiam apud suos constet. |
[0683A] | Recogitemus omnem idololatriam in homines esse culturam, cum ipsos deos nationum homines retro fuisse, etiam apud suos constet. |
De Jejuniis | Reditus in Auctori Indicem |
[0978A] | Merito homines solius animae et carnis spiritalia recusatis. |
De Judicio Domini [Incertus] | Reditus in Auctori Indicem |
[1092A] | Tunc homines primae pensare praemia vitae Incipient, crimenque suum culpasque putare, [1092B] Et poenis retinere, procul de morte futuris, Judiciisque Dei memores adstare piorum, Exspectare suam suorumque ex crimine poenam; Funditus aut pecorum sine nomine vivere vitam, Incassumque Deo jam surdo fundere fletum. |
[1092C] | Si quem forte rogis abolevit flamma sepultum, Aut aliquem caecis disjecerit aequor in undis, Si cujusque fame satiarunt viscera pisces, Aut fixere ferae crudelia funera membris, Alitibus jacuit raptato corpore sanguis, Ultima non Domino rapient sua munera magno Apparere Deo vivos de morte necesse est, Resumptisque suis homines adstare figuris. |
[1093A] | Igneus his vigor est, rutilantia corpora, coeli Vis divina micat, hinc totus murmurat orbis, Hinc trepidans penitus, vel quanta est, terra remugit, Parturiens homines, quos reddere jussa docebit. |
De Monogamia | Reditus in Auctori Indicem |
[0941A] | Deus aliter censuit, citra quam homines, ut in totum, sive per nuptias, sive [0941B] vulgo, alterius viri admissio adulterium pronuntietur a Deo. |
De Oratione | Reditus in Auctori Indicem |
[1183A] | De habitu vero duntaxat foeminarum, varietas observationis effecit, post sanctissimum Apostolum, nos vel maxime nullius loci homines, impudenter retractare: nisi quod non impudenter, si secundum Apostolum retractemus. |
[1189A] | Quid denudas ante Deum quod ante homines tegis! |
[1155A] | Id ergo ut SANCTIFICETUR postulamus: non quod deceat homines bene Deo [1156A] optare, quasi sit et aliud, de quo ei possit optari, aut laboret nisi optemus. |
De Pallio | Reditus in Auctori Indicem |
[1043B] | Quod si jam tunc locorum Diogenes de dolio latraret, non caenulentis pedibus, ut rhori platonici sciunt, sed omnino totum Empedoclem in adyta cloacinarum detulisset, ut qui se coelitem delirarat, sorores prius suas, dehinc homines deus salutaret. |
De Patientia | Reditus in Auctori Indicem |
[1252B] | Quid [1252B] illa autem quae inter homines palam in terris quodammodo manu apprehensa est? |
De Poenitentia | Reditus in Auctori Indicem |
[1248A] | Quem homines [1248B] perhorrebant, Deus recipiebat (Exod. |
De Praescriptionibus Adversus Haereticos | Reditus in Auctori Indicem |
[0065B] | Hujus perversitatis doctrina haec est: duos homines ab angelis constitutos, Cain et Abel; propter hos magnas inter angelos contentiones et discordias extitisse; ob hanc causam illam [0066A] virtutem quae super omnes virtutes esset, quam matrem pronuntiant, dum Abel interfectum dicerent, voluisse concipi et nasci hunc Seth loco Abelis, ut evacuarentur angeli illi, qui duos priores illos homines condidissent, dum hoc semen mundum moritur et nascitur. |
[0066A] | Hujus perversitatis doctrina haec est: duos homines ab angelis constitutos, Cain et Abel; propter hos magnas inter angelos contentiones et discordias extitisse; ob hanc causam illam [0066A] virtutem quae super omnes virtutes esset, quam matrem pronuntiant, dum Abel interfectum dicerent, voluisse concipi et nasci hunc Seth loco Abelis, ut evacuarentur angeli illi, qui duos priores illos homines condidissent, dum hoc semen mundum moritur et nascitur. |
De Pudicitia | Reditus in Auctori Indicem |
[1004C] | Incestum vero atque blasphemia totos homines in possessionem ipsi Satanae, non angelo ejus tradidisse meruerunt. |
De Resurrectione Carnis | Reditus in Auctori Indicem |
[0885A] | Quia et angeli aliquando tanquam homines fuerunt, edendo et bibendo, et pedes lavacro porrigendo: humanam enim induerant superficiem, salva intus substantia propria. |
[0885A] | Igitur, si angeli, facti tanquam homines, in eadem substantia spiritus carnalem tractationem susceperunt, cur non et homines, facti tanquam angeli, in eadem substantia carnis spiritalem subeant dispositionem, non magis solennibus carnis obnoxii sub angelico indumento, quam angeli tunc solennibus spiritus sub humano? |
[0885A] | Denique, non dixit, Erunt angeli, ne homines negaret: sed, tanquam angeli, ut homines conservaret. |
[0885A] | Denique, non dixit, Erunt angeli, ne homines negaret: sed, tanquam angeli, ut homines conservaret. |
[0811B] | Sed homines semel [0811C] interibunt, avibus Arabiae de resurrectione securis? |
[0814C] | Dicent enim ministros et [0814C] socios habere arbitrium ministrandi atque sociandi, et potestatem suae voluntatis in utrumque, homines scilicet et ipsos; idcirco cum auctoribus merita communicare, quibus operam sponte accommodant; carnem autem, nihil sapientem; nihil sentientem per semetipsam, non velle, non nolle de suo habentem, vice potius vasculi apparere animae, ut instrumentum, non ut ministerium. |
[0840B] | Et utique triduo concoquendae carni viscera ceti tam suffecissent, quam capulum, quam sepulcrum, [0840B] quam senium requietae atque reconditae alicujus sepulturae: salvo eo, quod et bestias, feros in christianum vel maxime nomen homines, vel ipsos etiam iniquitatis angelos figuravit, de quibus sanguis exigetur per ultionem pensandam. |
[0865C] | Atquin, substantia nullo modo separabuntur choici atque coelestes, semel ab Apostolo homines dicti. |
[0885A] | Igitur, si angeli, facti tanquam homines, in eadem substantia spiritus carnalem tractationem susceperunt, cur non et homines, facti tanquam angeli, in eadem substantia carnis spiritalem subeant dispositionem, non magis solennibus carnis obnoxii sub angelico indumento, quam angeli tunc solennibus spiritus sub humano? |
[0848A] | Siquidem et ipsi homines veteres, id est, mortui per ignorantiam Dei, quos monumenta intelligendos argumentantur haeretici, de monumentis processuri in judicium, aperte praedicantur. |
[0850B] | Nactae denique haereses duos homines ab Apostolo editos, interiorem, id est animam, [0850C] et exteriorem, id est carnem; salutem quidem animae, id est interiori homini, exitium vero carni, id est exteriori, adjudicaverunt; quia scriptum sit Corinthiis: Nam etsi homo noster exterior corrumpitur, sed interior renovatur de die et die. |
[0858A] | Sed et rursus alia caecitate in duos homines impingunt, in veterem et in novum, monente Apostolo (Eph. |
[0858B] | Nam et exinde a benedictione geniturae, caro atque anima simul fiunt, sine calculo temporis; et quae simul in utero etiam seminantur, quod docuimus in Commentario animae, contemporant foetu, coaetant natu duos istos homines, sane ex substantia duplici, non tamen et aetate. |
[0879B] | XIX): « Quae impossibilia apud homines, possibilia apud Deum sunt , et (I Cor. |
De Spectaculis | Reditus in Auctori Indicem |
[0639A] | Sed Circensium paulo pompatior suggestus, quibus proprie hoc nomen, pompa, praecedit, quorum sit in semetipsa probans, de simulacrorum serie, de imaginum agmine, de curribus, de thensis, de armamaxis, [0639A] de sedibus, de coronis, de exuviis, quanta praeterea sacra, quanta sacrificia praecedant, intercedant, succedant, quot collegia, quot sacerdotia, quot officia moveantur, sciunt homines illius urbis in qua daemoniorum conventus consedit. |
[0646A] | Tot illic immundi spiritus considunt, quot homines capit. |
[0629A] | Hominem ratione praeditum, crudelem et saevum esse non decet, ergo etiam aspectu horrido, ubi homines trucidantur, delectari non decet, quamvis etiam necati fuerint morte ob scelera digni. |
[0651A] | Et palaestrica diaboli negotium est Primos homines diabolus elisit (Genes. |
[0644A] | Nec per alios tunc homines edidissent, quam per ipsos, in quorum nominibus et imaginibus et historiis fallaciam consecrationis sibi negotium acturae constituerant CAPUT XI. |
[0651A] | Et propter otium Graeciae altiles homines oderis. |
De Virginibus Velandis | Reditus in Auctori Indicem |
[0907A] | Eadem natura foris quae et intus, eadem institutio apud homines et apud Dominum eadem libertate constat. |
[0907A] | Si propter homines habitu abutuntur, impleant illum etiam in hoc, ut et apud ethnicos caput velent. |
[0899A] | Nam et Scriptura sic suggerit: Et factum est, inquit, cum coepissent homines plures fieri super terram, et filiae natae sunt cis; conspicati autem filii Dei filias hominum, quod pulchrae essent, acceperunt sibi uxores ex omnibus [0899B] quas elegerunt. |
Fragmenta Varia | Reditus in Auctori Indicem |
[1130C] | XVIII in Isaiam, ad eumdem librum alludens, quanta inter homines sententiarum diversitas sit, etc. |
Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam: Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.»
Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»